Bokt.nl

Muronia schreef:

Dat liep toch even anders dan verwacht..

Vorige week maandag had ik mijn afspraak in het ziekenhuis voor het laten verwijderen van mijn galblaas. Na een koliekaanval is uit een echo gebleken dat ik galstenen had en een kleine poliep in mijn galblaas, dus die moest eruit. Vrij standaard ingreep, dagopname en met de verwachting dat ik een weekje later wel weer aan het werk zou zijn.

Dat leek ook zo te verlopen tot afgelopen zaterdagavond. Vanuit het niets kreeg ik zo'n enorme pijn bovenin mijn buik dat het koude zweet overal gutste. Ik kon geen woord meer uitbrengen. Mijn dochter heeft gelukkig 112 gebeld en zo werd ik per ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Ik kan me nog wat flarden van de nacht herinneren, alleen de e-norme pijn, de benauwdheid, lichte paniek en een lading morfinespuiten, fentanyl en andere zooi die naar binnen ging. Zondag eerst een buikecho, die gaf niet genoeg informatie en dus door de mri-scan. Daaruit bleek dat mijn alvleesklier was ontstoken, dat er in de galwegen toch nog galstenen zaten en dat er vocht om mijn lever heen zat. Al met al best een gevaarlijke situatie zelfs.

Binnen 30 minuten lag ik met een slang in mijn keel (gelukkig wel onder een roesje) en hebben ze de galstenen verwijderd en een stent geplaatst. De pijn werd daarna gelukkig meer dragelijk maar sindsdien lig ik nog in het ziekenhuis aan een infuus met antibiotica om de pancreatitis (ontstoken alvleesklier) te bestrijden. Inmiddels dalen de ontstekingswaarden al wat en gaat het de goede kant op.

Ik hoef geen medelijden met dit topic, maar ik wil graag wel iedereen op het hart drukken dat je niet te licht moet denken over een simpele ingreep. Heel vaak gaat het goed, maar het kan ook flink anders gaan. Ik was zelf zaterdagnacht toch wel even zo bang dat ik dacht dat het helemaal fout zou gaan met me. Gelukkig mag ik nog even verder, maar zo vanzelfsprekend is het dus allemaal niet.