Ik hoop dat anderen dit herkennen en misschien handige tips hebben. Ik heb al eerder een topic gemaakt over verschillende hobby's hebben. Dat gaat in principe goed. Het is eigenlijk helemaal niet moeilijk omdat te combineren. Wat ik wel lastig vindt en dat is denk ik de kern van het probleem overmatig willen plannen en als die plannen niet helemaal lukken in de stress raken. (van te voren, in het weekend zelf, gaat het vaak van zelf)
Samen met m'n vader heb ik een paard waarbij we sowieso 1x per dag heen moeten in verband met verzorging. We zetten zelf buiten en binnen met een klein groepje. We maken een schema, gaat erg goed.
Daarnaast heb ik nog andere hobby's, één daarvan is wandelen. Ik wandel altijd 1 dag in het weekend en één dag in het weekend naar het paard. Dit gaat altijd prima, maar ik plan dit altijd in. Waardoor het over komt alsof ik daarnaast amper tijd heb voor andere spontane dingen.
Volgende week zaterdag is één van mijn hele goede vriendinnen jarig en ze vroeg of ik gezellig mee wou middagje/avondje Groningen. Hartstikke leuk natuurlijk en belangrijk! Maar in de normale situatie wandel ik vaak een dag of halve dag en ga ik vaak een dagdeel naar paard in het weekend. Door mijn hoofd gaan er gelijk weer allemaal opties voor plannen. Van: wanneer ga ik naar mijn paard? (hoe zit de rest van de groep) Wanneer ga ik wandelen? Wanneer ga ik lekker niks doen? Het enige wat we een beetje moeten afstemmen is het paard, maar op zondagen gebeurd dat op de dag zelf ivm wisselde plannen van ieder. Maar verder is alles vrij blijvend. En toch lukt het mij niet om te zeggen we zien wel. Dan baal ik haast al van die verjaardag. Omdat ik ook eigenlijk niet een super druk weekend wil en dit toch dan zo weer in plan. Ik wil gewoon kunnen zeggen: leuk die verjaardag, slaan we dit weekend het wandelen over of als er tijd voor is een klein rondje. Maar we zien wel.
Of aan de andere kant ik vind het ook moeilijk om aan planningen te houden. Vandaag een hele leuke dag gehad met vriendinnen wat gisteren is afgesproken. Maar eigenlijk wou ik naar paard en geld besparen omdat we volgend weekend dus ook gaan. Maar ja ik zei weer ja. En nu heb ik dus een heel druk weekend gehad omdat ik dus vindt dat dat ook moet kunnen, leuke dingen doen. Maar dat staat weer haaks op mijn planningsdrang.
Wat ik wil zeggen of leren is dat ik niet op zondag gelijk alle plannen voor het weekend erop hoef klaar te leggen en dat het ook prima is dat ik niet alles hoef te doen: paardrijden, wandelen, social leven, chillen. En als dit in het weekend wel allemaal lukt, dat het niet een week te voren al gepland staat.
Maar dat ik van mijzelf ook wel eens wat mag inplannen, bijvoorbeeld een dagje wandelen, lekkere lange buitenrit of een dagje weg met vriendinnen. Maar ook durven zeggen het andere moet maar even wachten.
Ik ga in september 2 maanden op reis. Ik ga de Camino Santiago lopen. Dit is een doel wat ik wil behalen, dus ik zal hier ook aandacht aan moeten geven. Dus dat ik hier soms wat voor op moet geven is logisch. Maar het moet niet mijn mentale gezondheid in de weg staan in de zin van overmatig willen plannen. Het moet wel behapbaar blijven. Bijvoorbeeld 1x in de 2 weken afspreken dit is echt een wandeldag ipv elk weekend. (bij wandelingen van 15+ km en vaak nog terrasje/reis tijd er na toe ed ben je echt wel 'n dag kwijt vaak)
Mijn vriendinnen zeggen dat ze nooit iets plannen, altijd per dag bekijken en lachen mij soms uit en zeggen "jij plant zeker ook de tijden dat je savonds voor de tv zit?"
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... afspraken/
Dit artikel vond ik op internet, wat wel een beetje bij mijn probleem past. Hele herkenbare dingen geschreven.
Dus wie heeft de tip? Soms denk ik wel eens aan hulp in de zin van coaching, maar ik weet niet of dat te ver gaat.
