Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 10:05

Vrijwilliger tehuis met bewoners met Dementie.

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 10:05

Moeilijk en twijfel.Mijn moeder had zwaar Alzheimer,ze had een onmenselijk leven.Ze is een jaar geleden overleden en heb het er nog heel moeilijk mee hoe alles is gegaan.Ik zit nu al te janken terwijl ik dit typ.Nu worden er vrijwilligers gevraagd bij een tehuis van de zelfde organisatie als mijn moeder gewoond heeft.Ze is daar top verzorgt,veel vrijwilligers voor leuke dingen.Nu denk ik eraan om dat ook te gaan doen.Maar,ik ben bang dat ik het moeilijk ga vinden om bewoners met het zelfde gedrag als mijn moeder te zien.Ik kan natuurlijk niet in janken uitbarsten als ik daar ben.En om nu na een paar keer al te stoppen kan ook niet.Maar misschien is het voor de verwerking wel goed.Omdat het niet mijn moeder is en er meer afstand is.Misschien zijn er Bokkers die in tehuis voor mensen met Dementie werken en mij advies kunnen geven.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:13

Re: Vrijwilliger tehuis met bewoners met Dementie.

Geplaatst: 15-03-22 10:13

Het is een rot ziekte, TS en het sloopt niet alleen de zieke, maar ook de omgeving.
Wat goed dat je er over denkt om vrijwilliger te worden. Bedenk wel, dat je als vrijwilliger niet zomaar voor de leeuwen wordt geworpen. Er is vaak een opleidings- en inwerk traject en meestal is er ook iets van "nazorg" . Je kan natuurlijk in een persoonlijk gesprek uitleggen wat de hobbels op de weg zijn voor jou. Zoals alles, valt of staat ook dit bij communicatie. Succes, ik vind het dapper van je.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:13

Geplaatst: 15-03-22 10:13

Ik weet hoe zwaar het is en hoe het er in kan hakken.

Mijn vader is vrijwilliger nu in het tehuis waar mijn moeder gezeten heeft en waar ze afgelopen vrijdag 7 jaar geleden is overleden.

hij bakte altijd taartjes en koekjes voor mijn moeder omdat ze dat nog redelijk goed at.

En hij is vrij snel na haar overlijden daar eens in de paar weken op de dagbesteding dat gaan

oppakken, samen met de bewoners taartjes en koekjes bakken. Ook zingt hij daar met in na het overlijden zelf opgericht koortje oude liedjes eens per 6 weken.

Ondanks dat het hem soms pijn doet het heeft hem wel geholpen met de verwerking.

Hij is daar natuurlijk jaren dagelijks geweest en in een keer valt dat weg. En zo kan hij voor zijn gevoel ook de verzorging wat ontlasten door de bewoners even een leuke tijd te geven.

En ja het kan heel goed zijn dat sommige bewoners aan je moeder doen denken. Dat heb ik nu ook nog steeds als ik dementerenden tegenkom. Ik herken het helaas iets te goed inmiddels na jaren mijn moeder te hebben meegemaakt. Nu komt mijn partner langzaam aan in die fase met zijn moeder en dat hakt er hier ook weer even stevig in. Ik herken best veel van het gedrag

het was haar man nog niet eens opgevallen maar na een gesprek met de dokter is wel duidelijk wat er idd gaande is.

Maar het kan best dat het je gaat helpen een beetje de ergste rauwe pijn los te laten en het langzaam een plekje te gaan geven.

Laatst bijgewerkt door karuna op 15-03-22 10:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-03-22 10:15

Geplaatst: 15-03-22 10:15

Ik heb veel gewerkt met mensen met dementie en vond het geweldig.
Het scheelt dat je die mensen alleen kent mét hun dementie en niet daarvoor. Dat maakte voor mij dat ik er wel afstand van kon houden.

Bij je eigen familie is het anders, die zie je veranderen en verslechteren en het worden hele andere personen dan jij ze altijd hebt gekend. Dat maakt het zo moeilijk.

Ik zou zeggen ga ervoor, maar je moet voor jezelf de afweging maken of je er blij van zult worden. Als je elke dag geconfronteerd wordt met het verdriet wat je om je moeder hebt is het misschien niet iets voor jou.
En een jaar is ook nog kort; misschien is het wel wat voor je, maar is het nu nog niet de tijd

**Geplaatst**: 15-03-22 10:23

Geplaatst: 15-03-22 10:23

Ga gewoon eerst eens een keer of een paar keer meekijken en meelopen.

En neem daarna een weloverwogen beslissing of je door wilt gaan, waarbij je jezelf voorop stelt. Je kunt daarna ook een proefperiode met aansluitend een evaluatie afspreken. Dat gebeurt bij betaalde banen immers ook.

En dan nog he. Als het daarna toch niets voor jou blijkt te zijn, dan kun je altijd nog weggaan. Dat mag gewoon.

Als je van tevoren veel beren op de weg ziet of ze bedenkt, dan kunnen dat op zich ook waardevolle signalen zijn. Vrijwilligers zijn overal nodig. Er is veel keuze. Je kunt ook elders aan de slag gaan.

Succes en daarna veel plezier

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-22 10:25

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-22 10:25

Ik ga binnenkort ook naar een bijeenkomst van het Alzheimer café en misschien kan ik het daar ook bespreken.Nu is dat alleen voor familie die nu in het proces zitten en ik niet natuurlijk en ze zitten niet op het dramatische verhaal van mijn moeder te wachten.Misschien kan ik inderdaad een gesprek aanvragen in het tehuis en het daar bespreken.En dadelijk eens met mijn vader bespreken,maar ik wil hem er ook niet mee belasten.Als iemand wil weten welk tehuis stuur mij dan een berichtje.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:33

Re: Vrijwilliger tehuis met bewoners met Dementie.

Geplaatst: 15-03-22 10:33

Ten eerste snap ik erg goed je twijfel.
Ik wil je ook veel sterkte en kracht toe wensen.

Maar in jou geval zou ik gewoon eens gaan praten in het verzorgingshuis. Je kunt daar altijd je twijfel neerleggen. Wellicht hebben zij tips. Of kun je een paar x een uurtje meedraaien om te kijken of het bevalt.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:39

Re: Vrijwilliger tehuis met bewoners met Dementie.

Geplaatst: 15-03-22 10:39

Ik heb er gewerkt en vond het geweldig.
Ieder persoon zal zich anders gedragen. Je kunt het altijd aankijken en als het te confronterend is besluiten om het niet te doen.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:41

Geplaatst: 15-03-22 10:41

Wat mooi dat je dit wilt gaan doen! En wat vervelend dat je er nog steeds verdriet van hebt hoe het proces met je moeder verlopen is. Ik zou inderdaad eens wat informatie inwinnen en misschien eens een dag meelopen om te kijken hoe het bevalt. Ik denk dat de tranen snel plaatsmaken voor trots en energie zodra je ziet hoeveel je kan betekenen voor mensen. Jij kan als mens een groot verschil maken voor hen, al is het maar aandacht en een hartelijk woord.

**Geplaatst**: 15-03-22 10:50

Geplaatst: 15-03-22 10:50

Het kan heel goed zijn dat het minder moeilijk is om daar te werken met familieleden van iemand anders, dan met je eigen moeder.

**Geplaatst**: 15-03-22 14:39

Geplaatst: 15-03-22 14:39

Bij ons zijn er veel familie leden blijven plakken als vrijwilliger na het overlijden van een geliefde. De meeste doen het ongeveer een jaar en stoppen dan, ik heb het idee dat dit inderdaad goed werkt bij het rouwproces. Veel mensen kwamen dagelijks bij ons om hun geliefde te bezoeken en vinden het vreselijk wennen om daarna niet meer te komen (of zijn gehecht aan de andere mensen op de groep) dus die blijven vaak nog. Wanneer het rouwproces voorbij is en ze gewend zijn aan een leven zonder hun geliefde nemen ze vaak ook dan pas afscheid van ons.

Veel succes TS, welke keuze je ook gaat maken.