Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 14-03-22 23:21

Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst door de TopicStarter: 14-03-22 23:21

Enkele maanden geleden heeft mijn vriend een ernstig ongeval gehad waarbij hij door het dak van een binnenbak is gevallen en zeer zware letsels heeft opgelopen. Hij had in totaal 22 fracturen waarvan bijna 15 in zijn onderrug en bekken, en daarnaast heeft hij ook schade opgelopen aan zijn ruggemerg.

Hij verblijft nu in een revalidatieziekenhuis en mag sinds kort tijdens de weekends naar huis komen, maar voorlopig blijft het heel onduidelijk in welke mate hij zal kunnen herstellen en wat hij terug zal kunnen. Hij heeft nog steeds in delen van zijn benen en bekkenregio geen gevoel en geen controle over zijn spieren, met zijn rechterbeen kan hij wel iets meer dan met zijn linker.

Ik merk dat de onzekerheid voor hem lastig en frustrerend is, maar ik zit zelf ook met heel veel vragen over hoe zijn en onze toekomst eruit zal zien. Momenteel komt het huishouden en een deel van de zorg voor zijn zoontje op mij terecht, en daar voelt hij zich ook soms schuldig over.

Ik ben een beetje op zoek naar manieren om onze communicatie en onze relatie te onderhouden, mijn vriend zo goed mogelijk te ondersteunen en toch ook eerlijk te zijn over mijn eigen gevoelens.

Great horses are not often easy horses. They have big egos and idiosyncrasies and quirks and foibles. Horses of a lifetime do exist, but only for riders so skillful, tactful, and courageous that they can unlock and then reveal the brilliance of their equine partners.

Semental Divino ♥ °01/06/2005 - †23/01/2017

**Geplaatst:** 14-03-22 23:26

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 14-03-22 23:26

Wat heftig wat er gebeurd is! Sterkte voor hem en ook voor jou.

Ik heb geen kant en klaar antwoord. Echter wil ik je wel adviseren zelf ook met een professional /iemand waar je goed mee kan te praten. Dat klinkt misschien gelijk overdreven maar uiteindelijk heb jij ook je gevoelens waar je mee zit. En dat kunnen lastige gevoelens voor hem zijn, daarom is het goed om dat gevoel er ook te laten zijn alleen dan ook bij iemand anders dan alleen je partner. Niet alleen hij heeft wat te verwerken, ook jij.

Niet perfect is ook goed

**Geplaatst:** 14-03-22 23:28

Geplaatst: 14-03-22 23:28

Jeetje ts ik wil je sterkte wensen in deze situatie, ik heb er geen ervaring mee maar kan mij voorstellen dat het heel zwaar is.

Heb je zelf contact met een psycholoog hierover of bijvoorbeeld de poh GGZ bij de huisarts? Misschien is een professioneel luisterend oor wel fijn.

Als je partner weer thuiskomt kun je via de gemeente kijken of je hulp kan krijgen in de schoonmaak. Dat neemt hopelijk al wat druk van je af voor het huishoudelijke.

Heb je je vragen en onzekerheden al eens opgeschreven om ze overzichtelijk te maken?

**Geplaatst:** 14-03-22 23:29

Geplaatst: 14-03-22 23:29

Wat een heftig ongeluk, en wat een heftige periode voor jullie beide. Ik denk dat het heel belangrijk is om open naar elkaar te blijven en duidelijk te maken dat het gevoelens zijn en niet veroordelend bedoeld is. Soms samen schelden en huilen hoort daar ook bij! Vier elke stap vooruit, hoe klein ook. Zenuw schade heeft heel lang nodig om te herstellen, maar zolang er vooruitgang is, is er hoop.

Veel sterkte, en pas ook goed op jezelf. Het is niet egoïstisch om de kleine soms een paar dagen uit logeren te sturen om bij te tanken als je dat nodig hebt!

Chester (Special D x Houston) Z2+11, B+3

**Geplaatst:** 14-03-22 23:35

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 14-03-22 23:35

Ik denk dat ze je in het revalidatiecentrum wel kunnen helpen. Je bent echt niet de eerste partner die met dit soort vragen worstelt. Ik zou daar eens vragen of je praten met bv een psycholoog. Die is meestal ook betrokken bij een revalidatieproces. Wellicht kunnen jullie ook een samen praten met de psycholoog? Revalideren doe je ook een stuk samen.

Mocht je er niet uitkomen met revalidatiecentrum dan aan de bel trekken bij je HA hoor. Goed voor je zelf zorgen. Sterkte.

Zeg me, dat het niet zo is...
Mijn lieve Rhody; 6 maart 1998 - 17 juni 2010

24-09-2015 | De Kolonel - Welkom kerel! --- 12-11-2021 | Fritsje - Welkom vent!
[ITP] Een Zwitserse Kolonel in Nederland & [UK] [SCH] 'Plaats rust', glimlachte De Kolonel.

**Geplaatst:** 14-03-22 23:46

Geplaatst: 14-03-22 23:46

Wat een heftig ongeval zeg!

Ik denk dat ze je in het revalidatiecentrum wel op weg kunnen helpen. Ik ben voor complex regionaal pijn syndroom kort in behandeling geweest bij een revalidatie centrum en daar betrokken ze m’n familie er erg bij. Die mochten ook altijd mee naar de psych en de maatschappelijk werker. Dat was dus echt een ieniemienie dingetje vergeleken met wat jullie nu doormaken. Zij zullen je iig naar de juiste personen/instanties kunnen verwijzen! Heel erg veel sterkte! :knuffel:

Otje de assistentie windhond: [BB] Onze weg naar Otje de assistentiehond
Otje & Appa op Instagram: Otje_and_Appa

Illustraties instagram: @thewanderingwindsprite

**Geplaatst:** 15-03-22 10:15

Geplaatst: 15-03-22 10:15

Wat een verschrikkelijk ongeluk! Dit is niet de eerste keer dat ik van zo’n ongeluk hoor. Vreselijk.
Waar zit hij in revalidatie? De Hoogstraat is een hele bekende en daar krijg je naast intensieve fysieke revalidatie ook psychische hulp, ook samen met de partner. Heel veel sterkte.

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

**Geplaatst:** 15-03-22 10:26

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 15-03-22 10:26

Mijn man heeft in 2007 drie maanden pijnrevalidatie doorlopen in De Hoogstraat. Eerlijk gezegd had ik toen dezelfde soort vragen, met name over het omgaan met de gedragsverandering en het evenwicht tussen hem niet willen kwetsen en mijn eigen kwetsbaarheden. Destijds deed de revalidatie-arts daar vooral wat lacherig over ...

Probeer die hulp echt voor jezelf te vinden, maar eventueel ook samen in gesprek met het revalidatiecentrum of een relatietherapeut. Het is niet niks wat jullie meemaken! Hier is het nog steeds soms een wankel evenwicht tussen wat hij wil en kan doen en wat ik van hem verwacht en hoe we daar dan samen weer mee omgaan.

Webshop - digital art: MoTekent

**Geplaatst:** 15-03-22 10:30

Geplaatst: 15-03-22 10:30

Jeetje wat erg voor jullie. Heel veel sterkte de komende tijd.

Er komt steeds meer ruimte voor de partner binnen de revalidatie. Daar zou ik ook zeker je vraag aankaarten.

En qua inhoud zou ik aanraden samen te kijken wat je vriend in deze tijd voor jou kan betekenen, uiteraard binnen zijn marges. Meestal zijn we erg veel bezig met ontzorgen, en dat maakt de balans binnen een relatie nog schever. Het kan heel erg helpen om je als patiënt ook nuttig en daarmee wat gelijkwaardiger te voelen als je niet alleen hulp hoeft te ontvangen maar ook wat voor een ander kan betekenen. En dat kunnen hele klein lijkende dingen zijn, zoals (ik noem maar wat) de weekboodschappen online bestellen, lunch maken, oppas regelen. Dat extentiele stuk mis ik soms nog wel in de revalidatie.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-03-22 17:59

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst door de TopicStarter: 15-03-22 17:59

Bedankt voor de tips en suggesties.

Vanuit het revalidatieziekenhuis of de zorgverlening heb ik eigenlijk nog niks vernomen rond ondersteuning van partners of het betrekken van familie bij de revalidatie. Dat is iets wat ik wel mis.
De eerste weken zijn er wel veel mensen die vragen hoe het gaat, of aanbieden om te helpen maar ik merk dat dit heel snel wegvalt. Ik krijg vaak te horen dat ik wel eens mag langskomen om mijn gedachten te verzetten of iets leuks te doen, maar daar heb ik vaak niet de tijd, energie of mogelijkheid voor.

Great horses are not often easy horses. They have big egos and idiosyncrasies and quirks and foibles. Horses of a lifetime do exist, but only for riders so skillful, tactful, and courageous that they can unlock and then reveal the brilliance of their equine partners.

Semental Divino ♥ °01/06/2005 - †23/01/2017

**Geplaatst:** 15-03-22 18:22

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 15-03-22 18:22

Als ik dit zo lees denk ik ook echt dat professionele hulp op zijn plaats zou zijn. Echt heel heftig wat hij maar ook jij meemaakt. Het overkomt jou net zo zeer. En jouw gevoel en emoties mogen er ook zijn. Veel sterkte!

**Geplaatst:** 15-03-22 18:48

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 15-03-22 18:48

Wat een naar ongeluk TS. Zoiets zet jullie leven op z'n kop en het is heel logisch dat ook jij hierbij hulp nodig hebt.
Mijn ervaring is dat die hulp er vanuit revalidatie wel is, maar dat je het jammergenoeg vaak zelf wel duidelijk kenbaar moet maken. Ik zou dat dan ook echt doen.

Je schrijft dat de zorg voor zijn zoontje gedeeltelijk bij jou terecht is gekomen. Hoe oud is hij? Heeft jouw partner co-ouderschap? Dat lijkt me ook wel pittig als dat nu op jouw bordje ligt.

Sterkte en zorg goed voor jezelf!

**Geplaatst:** 15-03-22 19:16

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 15-03-22 19:16

Ik denk dat het helpt om in elk geval concreet na te vragen. Navragen bij het revalidatiecentrum of zij daar iets in bieden. Maar ook vragen aan de mensen in je omgeving als je hulp nodig hebt. Jij bent nog zoekende in wat je nodig hebt, maar de omgeving weet het waarschijnlijk ook niet.
En uiteindelijk is het ook belangrijk dat je jouw gevoelens inderdaad uitspreekt naar je partner. Dat lijkt me niet eenvoudig, maar het is wel belangrijk. Wat kun je en wil je op je nemen en wat zou je liever veranderen voor nu? En dat is nuttig, want het is een investering in de relatie. Ik hoop echt dat het revalidatiecentrum daarin helpt.

Maar misschien kun je de mensen die je hebben aangeboden om te helpen en ook nu nog wel aangeven dat ze bij jou betrokken willen zijn, heel concreet om iets vragen, zodat het net iets minder zwaar is. Een keertje boodschappen doen, een keertje op zijn zoontje passen of het zoontje mee op pad nemen, misschien dat iemand een keertje heen en weer kan rijden waar jij dat niet hoeft te doen, kleine reparaties in huis die er nu niet van komen (maar ook bv een paar uurtjes tuinieren of papier wegbrengen...)
Andere mensen weten waarschijnlijk niet wat ze kunnen doen om te helpen, maar door te beginnen met een paar kleinere vragen kun je dat allebei ontdekken. Wat helpt jou, wat kunnen zij doen, en je hebt ondertussen toch wat contact.

Impatience is just denying reality

**Geplaatst:** 18-03-22 15:23

Geplaatst: 18-03-22 15:23

Wil je jezelf helpen en je vriend, dan is het heel goed wanneer je nu met je overpeinzingen en gedachtes bij een therapeut of iemand van je vertrouwen gaat praten. Wat wil je van het leven, wat is voor jouw belangrijk, binnen welke tijd wil jij verandering enz. enz.

De hemel is voor een paard een ruiter met beide benen op aard.
The more real you get the more unreal the world gets. John Lennon
I think our society is run by insane people for insane objectives.

**Geplaatst:** 18-03-22 15:34

Re: Omgaan met revalidatie partner

Geplaatst: 18-03-22 15:34

Wat een nare letsels heeft hij opgelopen! En dat heeft impact op hem maar ook op jou en zijn zoontje. Mijn tip aan jou is contact opnemen met de huisarts zodat je wat ondersteuning kunt krijgen van de praktijk ondersteuner. Niet alleen voor psychische hulp maar vooral omdat deze verstand heeft van de sociale kaart in de regio. Nu komt je partner af en toe thuis wat ik begrijp, als hij dat meer komt kun je met de steun van de po sneller hulp inschakelen. Of dat nu gaat om psychische hulp voor jou/zijn zoon of hulp in het huishouden als jij wat extra mantelzorg moet verrichten.

When nothing goes right,

go left.

**Geplaatst:** 18-03-22 15:41

Geplaatst: 18-03-22 15:41

Afanaisa91 schreef:
Jeetje wat erg voor jullie. Heel veel sterkte de komende tijd.

Er komt steeds meer ruimte voor de partner binnen de revalidatie. Daar zou ik ook zeker je vraag aankaarten.

En qua inhoud zou ik aanraden samen te kijken wat je vriend in deze tijd voor jou kan betekenen, uiteraard binnen zijn marges. Meestal zijn we erg veel bezig met ontzorgen, en dat maakt de balans binnen een relatie nog schever. Het kan heel erg helpen om je als patiënt ook nuttig en daarmee wat gelijkwaardiger te voelen als je niet alleen hulp hoeft te ontvangen maar ook wat voor een ander kan betekenen. En dat kunnen hele klein lijkende dingen zijn, zoals (ik noem maar wat) de weekboodschappen online bestellen, lunch maken, oppas regelen. Dat extentiele stuk mis ik soms nog wel in de revalidatie.

Dit vind ik een hele mooie tip!
En zeker waar. Ook al heeft iemand een ongeluk gehad, het is belangrijk dat ook die persoon in mogelijkheden blijft denken, en ook: als jij er niet zou zijn, zou hij ook een hoop dingen toch ook zelf geregeld moeten krijgen.
Structuur hier krijgen is goed, en bedenk ook dat je daar vanaf het begin in streng zult moeten zijn. Dus niet denken, hij komt nu thuis, eerst 4 weken verwennen en maar een beetje laten en dan pas dingen in willen gaan voeren.
De dingen die hierboven genoemd worden, zeker boodschappen bestellen en andere dingen die niet perse lichamelijk zijn, scheelt voor jou weer werk, en hij voelt zich waarschijnlijk ook nog nuttig.

https://www.mbcfotografie.nl
Nu een super gave winactie twv €175 op mijn insta en Facebook!
Mijn leven met mijn pony? Insta Barrie_de_pony
https://www.instagram.com/barrie_de_pony/?hl=nl

**Geplaatst:** 18-03-22 15:50

Geplaatst: 18-03-22 15:50

Eline91 schreef:
Bedankt voor de tips en suggesties.

Vanuit het revalidatieziekenhuis of de zorgverlening heb ik eigenlijk nog niks vernomen rond ondersteuning van partners of het betrekken van familie bij de revalidatie. Dat is iets wat ik wel mis.
De eerste weken zijn er wel veel mensen die vragen hoe het gaat, of aanbieden om te helpen maar ik merk dat dit heel snel wegvalt. Ik krijg vaak te horen dat ik wel eens mag langskomen om mijn gedachten te verzetten of iets leuks te doen, maar daar heb ik vaak niet de tijd, energie of mogelijkheid voor.

Dit zou er wel moeten zijn!
Zelf heb ik dit wel gehad toen mijn ex destijds in het ziekenhuis lag vanwege een ernstig ongeluk.
Ook heb ik het hier heel intensief met mijn moeder over gehad.
Het was niet helemaal dezelfde situatie, maar ik kan je gevoel heel erg goed voorstellen. Het is enorm moeilijk, maar vraag echt hulp!

"Welsh Cobs are like patato chips, you can't have just one!"

Wie is er online