Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-22 15:24

Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-22 15:24

Ruim 6 weken geleden heb ik door een zwaar verkeersongeval (niet mijn schuld) een flinke hersenschudding opgelopen (en een rijtje hechtingen). Gezien de zwaarte van het ongeval is het een wonder dat dat alles is. De eerste dagen heb ik puur door adrenaline gedacht dat ik zo weer op gang zou zijn en had ik niet in de gaten wat voor klap ik eigenlijk had gemaakt. Ik heb ook nog langer op adrenaline geleefd doordat er bij de onderzoeken in het ziekenhuis iets op de echo zichtbaar was. Ik heb dus nog 2,5 dag super in de stress gezeten omdat ik bang was dat ik misschien wel kanker had. Dit is gelukkig niet zo!!

Ik kan me ook zo goed als niets van het ongeval herinneren. Daarbij past past het sowieso in mijn karakter om te denken dat het allemaal wel meevalt (paardenmeisjes eigen denk ik

"Kan iemand mij weer op mijn paard tillen? And on we go.) Daardoor ook te vroeg een poging gedaan om weer aan het werk te gaan (iedere dag een uurtje mail opschonen vanuit huis). Dat ging voor geen meter en ik werd dus alleen maar slechter.

En nu? Nu loop ik vast en voel ik me regelmatig zo rot! Niet slecht genoeg om niets te doen, maar te slecht om wel lekker mijn ding te doen.

Het gaat wel steeds iets beter, maar jemig wat gaat dat langzaam en ik voel me zo bezwaard naar mijn collega's. Maar het gaat echt niet! Ik kan op een dag in de ochtend en laat in de middag iets doen wat iets actiever is: bijvoorbeeld een rondje lopen, kort afspreken met iemand of naar stal om paard te aaien. Van rijden is geen sprake. Met mensen afspreken kost al gauw teveel energie vanwege de interactie en dan begint mijn hoofd weer te zwemmen en word ik misselijk. Zodra ik me goed genoeg voel om er even van te genieten, voel ik mij daar meteen behoorlijk schuldig over. Ik wil me zo graag weer gewoon lekker mijn fitte energieke zelf voelen. Ik krijg er stress van.

Ik heb al een afspraak staan met een ergotherapeut en met iemand om geholpen te worden in het vastlopen. Natuurlijk ook contact gehad met huisarts (voegt niets toe) en met de bedrijfsarts.

Oh en NB: het is minimaal mijn 4e hersenschudding. :oo

Mijn vraag: Hoe zijn jullie hersteld van je hersenschudding? Waar liep je tegenaan en hoe heb je dat verholpen? Wat voor ervaringen en tips kun je met mij delen, zodat ik mijn herstel kan bevorderen? Had je ook schuldgevoel en hoe ging je daarmee om?

Alle tips zijn van harte welkom! Alvast bedankt voor je reactie!

**Geplaatst**: 11-03-22 15:27

Geplaatst: 11-03-22 15:27

Rust rust en nog een rust.
Van 0 beginnen en stoppen als het nog goed gaat. En dat uitbreiden. Maar echt niet denken ik doe nog even door. Die krijg je op je bordje.

En accepteren dat je hier minimaal een half jaar mee zoet bent maar dan ben je er nog niet maar dan wordt het weer een beetje redelijk als je geluk hebt. Ga je te vaak over grenzen heen ben je langer bezig.

**Geplaatst**: 11-03-22 15:31

Geplaatst: 11-03-22 15:31

Je bent al ervaringsdeskundige dus je zal ongetwijfeld net als ik gemerkt hebben dat te snel doorgaan je meer kost dan nu je tijd nemen.

Mijn vriend heeft jaren terug een hersenkneuzing gehad en die heeft maanden er uit gelegen: heel veel plat op bed liggen, zo min mogelijk prikkels. Ik denk dat jouw stap naar een ergotherapeut al heel goed is en je kan helpen in de stapjes richting herstel.

Beste tip die ik je kan geven: vertaal dit eens naar een gebroken been. Als jij met je been in het gips zit weet jij zelf en iedereen om je heen dat je de komende zes weken even niet uit de voeten kan. Daarna moet je je been weer voorzichtig gaan belasten en met fysio steeds weer een beetje meer doen, niemand die verwacht dat jij na zes weken een marathon gaat lopen. Maak die vertaling voor jezelf en je omgeving af en toe: je kan de komende tijd vanwege je blessure niet volledig mee komen. Daar is niks mis mee, dat is de realiteit. Je kan het alleen niet aan de buitenkant zien.

Heel veel succes met je herstel, en onderschat straks de auto weer in stappen niet.

**Geplaatst**: 11-03-22 15:34

Geplaatst: 11-03-22 15:34

Drie jaar terug een stevige hersenschudding gehad. Herstel ging langzaam. Ook ik kon een dagdeeltje iets en verder weinig en ik kon geluid niet meer zo goed aan. Hoe beter je rust houdt en luistert naar je lijf hoe sneller je herstelt. Ik heb me half ziek moeten melden in die tijd. Ook ik voelde me schuldig naar collega's, maar bedenk maar dat je nu toch niet veel waard bent en dat zij ook wat hebben aan sneller herstel.

Mij hielp: van die oordopjes die ze voor festivals hebben kopen en ik kon aan het begin alleen lezen met een e-reader met grotere letters aan. Rustig opbouwen. Na twee maanden ben ik nog bij een osteopaat geweest en ik ben nog heel lang extreem gevoelig voor geluid geweest. Dat heeft echt moeten slijten. Paardrijden ben ik wel weer snel gaan doen, maar ging ook niet fantastisch.

**Geplaatst**: 11-03-22 15:40

Geplaatst: 11-03-22 15:40

belle_boef schreef:
Rust rust en nog een rust.
Van 0 beginnen en stoppen als het nog goed gaat. En dat uitbreiden. Maar echt niet denken ik doe nog even door. Die krijg je op je bordje.

En accepteren dat je hier minimaal een half jaar mee zoet bent maar dan ben je er nog niet maar dan wordt het weer een beetje redelijk als je geluk hebt. Ga je te vaak over grenzen heen ben je langer bezig.

Dit

Ik heb in 2013 een heftige val met mijn paard gehad en op mijn hoofd beland (met cap) en heb nog steeds restverschijnselen. Dat bleek later een hersenkneuzing te zijn ipv een hersenschudding en door verkeerde inschattingen van arts en arbo, te weinig rust gepakt, overwerkt geraakt en uiteindelijk zelfs in de revalidatie beland. Neem echt de rust. Anders krijg je het later terug.

**Geplaatst**: 11-03-22 15:43

Geplaatst: 11-03-22 15:43

Wat je beschrijft, is helemaal niet ongewoon voor 6 weken na het oplopen van een ernstige hersenschudding.

De enige manier waarop dit over gaat is met tijd, en rust, en tijd, en rust, en nog meer tijd en nog meer rust. Zodra jij denkt dat je wel weer even kan, doe dan absoluut niet teveel. Ga je toch over de grens, dan neem je echt weer 2 stappen terug in je herstelproces.
Rust en tijd. En accepteren dat het voorlopig even zo is. Er tegen vechten helpt je niets, en ook schuldig voelen helpt je niets. Rust en tijd. Dan komt het vast wel weer goed, in ieder geval wordt het dan een heel stuk beter.

Soms duurt het herstellen van een hersenschudding toch iets langer dan je hoopt. Daarover meer informatie via de volgende link: https://www.hersenletsel-uitleg.nl/soor ... l-syndroom
(erg technische verhaal over langer durende hersenschuddingen)

Lotgenoten kun je hier treffen: https://www.facebook.com/groups/1986477854909805/

**Geplaatst**: 11-03-22 16:14

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 16:14

Echt rust houden idd, ik ben in 2017 voorover op m’n gezicht van m’n fiets gedonderd. Zware hersenschudding en kapot gezicht. Ik ging toen afstuderen dus dacht na 4 weken dat ik wel weer naar school (kunstacademie) kon. Zo’n spijt van… m’n hele creativiteit was weg waardoor ik in een diepe depressie geraakt ben, m’n geheugen is nooit meer helemaal hersteld, m’n taalcentrum werkt niet helemaal goed meer en ik ben ontzettend snel moe (al heeft dat ook wel met wat andere dingen te maken). Ik ben nu via de GGZ bij een neuropsycholoog gekomen die gespecialiseerd is in niet aangeboren hersenletsel en heb binnenkort een neuropsychologisch onderzoek. Het lijkt er dus ernstig op dat ik NAH heb.

Heb er een hele tijd zo bij gelopen

**Geplaatst**: 11-03-22 16:29

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 16:29

Please doe rustig aan! Op de rem!

Mijn zus heeft niet aangeboren hersenletsel over gehouden aan een ongeval. Mijn nichtje idem van een vrij 'simpele' val in een volle trein. Daar leek het bij mee te vallen maar we zijn jaren verder en ze functioneert nog steeds niet als vroeger en dat gaat ook niet meer gebeuren.

Wil niet zeggen dat jij er wat aan over houdt. Maar doe please rustig aan en geef je hoofd de tijd om te herstellen. Want de ellende van NAH is echt niet grappig helaas.

**Geplaatst**: 11-03-22 16:32

Geplaatst: 11-03-22 16:32

Warboel schreef:
Echt rust houden idd, ik ben in 2017 voorover op m’n gezicht van m’n fiets gedonderd. Zware hersenschudding en kapot gezicht. Ik ging toen afstuderen dus dacht na 4 weken dat ik wel weer naar school (kunstacademie) kon. Zo’n spijt van… m’n hele creativiteit was weg waardoor ik in een diepe depressie geraakt ben, m’n geheugen is nooit meer helemaal hersteld, m’n taalcentrum werkt niet helemaal goed meer en ik ben ontzettend snel moe (al heeft dat ook wel met wat andere dingen te maken). Ik ben nu via de GGZ bij een neuropsycholoog gekomen die gespecialiseerd is in niet aangeboren hersenletsel en heb binnenkort een neuropsychologisch onderzoek. Het lijkt er dus ernstig op dat ik NAH heb.

Heb er een hele tijd zo bij gelopen

[ [url=m/IRpUa8.jpg]Afbeelding[/url] ]

hier een verhaal wat lijkt op dat van Warboel.. (@Warboel zelfs je foto lijkt op hoe mijn gezicht eruit zag, al had ik heel duidelijk een rand van mijn cap en zakte die door de dagen/weken heen over heel mijn hoofd heen.. :Y)

)

In 2009 onder mijn paard gekomen door een val van ons beide. Destijds bestond vermoeden hersenschudding.
Ik ben een heel jaar kwijt. Heb intussen een burn-out, depressie gehad. En val tegenwoordig soms weg. Ik heb last van hele zware plotselinge migraine aanvallen waarbij mond/spraak/arm wegvallen en mijn gezicht hangt zodra ik wat moe word sowieso. Ik kan me niet/slecht concentreren, prikkels (licht en geluid) maken me knettergek en mijn geheugen is permanent met vakantie..

Het traject GGZ-neuropsycholoog wordt voor mij nu opgestart om inderdaad ook na te gaan of er sprake is van NAH.

Nu ben ik ook wel na mijn val ''out'' geweest, en van mijn wek-advies kon ik me de volgende ochtend al niks meer herinneren terwijl ik wel braaf steeds had gereageerd. Achteraf bezien waren dat misschien al wel waarschuwingen.

Maar inmiddels zijn we 13 jaar verder (aanstaande dinsdag precies) en heeft het er alle schijn van dat ik dus nooit echt terug de oude ben geworden.

Moraal voor jou TS. Zorg dat je in de gaten houdt dat je niet over je eigen grenzen gaat. Maar houd ook in de gaten of je grenzen nog wel op dezelfde plek blijven liggen. Als dit nou echt gaat verschuiven trek dan op tijd aan de bel voordat je ontzettend onderuit gaat.. :(:)

**Geplaatst**: 11-03-22 17:01

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 17:01

Bij mij heeft het echt wel een paar maanden geduurt voor ik me iets van normaal voelde. Maar ik moest door met werk en school dus totaal geen rust gepakt. Was toen 16 en nu 26 en in die 10 jaar is het wel echt verbeterd maar soms loop ik er nog tegenaan.
Kon niet meer lezen en schrijven en had echt veel moeite met praten en het vinden van woorden. Nu heb ik soms nog moeite met spelling van woorden.
Had ook erge balans problemen maar die waren na een half jaar wel zo goed als weg. Heb er nooit therapie voor gehad, achteraf wel stom eigenlijk. Maar ik had dan boven op die hersenschudding nog een puntbloeding erbij. Dus misschien scheelt dat voor jou situatie.

**Geplaatst**: 11-03-22 17:07

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 17:07

Ik heb als kind zijnde een zware hersenschudding gehad na een val van mijn pony tegen een boom aan. Dat was in de jaren '80 en toen was het gebruikelijk om nog echt 6 weken plat te gaan. De eerste dagen heb ik in het ziekenhuis doorgebracht. Was bewusteloos daar binnen gekomen en ik bleef de eerste dagen ook steeds wegzakken. Na 6 dagen mocht ik naar huis, maar moest daar wel in bed. Na die 6 weken was ik orde en heb er geen klachten aan over gehouden.

Nu weet ik wel dat die methode achterhaald is, maar tegenwoordig wordt er wel heel makkelijk gezegd "doe maar rustig aan". En zijn er ook steeds meer mensen met restklachten of herstel wat uiteindelijk nog veel langer duurt.

**Geplaatst**: 11-03-22 17:42

Geplaatst: 11-03-22 17:42

.

Laatst bijgewerkt door Lori op 04-02-25 23:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-03-22 18:02

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 18:02

In heb sinds 2017 4 hersenschuddingen gehad waarvan 2 zware.

De twee zware beide op het werk opgelopen en ook bij beide bijna een jaar thuis gezeten voordat ik weer volledig aan de bak kon
Ik ben net 2e week van januari weer begonnen na op 1 1/5 week na een jaar ziektewet en nog steeds ben ik sneller moe /overprikkeld en sommige dagen weinig tot geen energie , als ik moe ben moeite met uit mijn woorden komen en scheel kijken ect.

Dus vooral rust ! Geen schuldgevoel want met te weinig rust is de kans op restletsel des te groter en je hebt maar 1 hoofd. Wees daar zuinig op en onderschat het niet.

Tuurlijk wil je zo snel mogelijk aan het werk. Maar weet ook dat wat je nu kan doen is minimaal. En ja dat mag je privé zijn en niet je werk. Eerst moet je privé gewoon wat kunnen zonder last te hebben voordat je echt moet gaan denken aan opbouwen van je werk.

Rust is het allerbelangrijkste en maak bijv schema met kleine dagplanning.

En als je zegt van moet vandaag boodschappen doen dan zet je dat erop en ervoor en erna rust.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-22 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-22 18:03

Oh ik ben zo blij met jullie reacties!!! Heel hartelijk dank! Het helpt om rustig aan te mogen doen, omdat het zelfs beter is. Het moet zelfs gewoon. Het zal moeilijk blijven, maar vanaf volgende week krijg ik hulp van de ergotherapeut en volgende afspraak met osteo staat ook al gepland. Dank voor jullie steun!!

**Geplaatst**: 11-03-22 18:14

Geplaatst: 11-03-22 18:14

Wat een rot situatie!

Mijn tip, die met kop en schouders boven de andere tips die ik hieronder zal zetten, uit komt is:
LUISTER NAAR JOUW LICHAAM! Zo onwijs belangrijk, ik deed het ook niet maar heb ervan geleerd.

Ik heb een hersenschudding met whiplash opgelopen 4 jaar geleden. 1 week later fulltime weer stage gaan lopen. Op woensdag terug gezet naar halve dagen, op vrijdag door mijn stagebegeleidster het verzoek gekregen thuis te blijven en eerst eens beter te worden en het tijd te geven.

Toen ik dat deed zakte de adrenaline enz van mij af waardoor mijn lichaam zei zeg maar in herstelmodus ging. Ik ben zo "ziek" van geweest dat ik bijna bed gebonden geweest ben en van de hoofdpijn niet meer wist waar ik het zoeken moest.
Ik wilde ook toch telkens nog van alles blijven doen en had veel druk van mijn ouders die het niet konden begrijpen en/of accepteren.

Ik ben toen ook meerdere keren op de eerste hulp geweest omdat het zo slecht ging. Zij hebben mij toen aangemeld voor een soort revalidatie traject. Hier krijg je fysio, ergotherapie en psychische hulp als t nodig is. De eerste keer zat ik echt uit te hijgen toen ik op de afdeling kwam, uiteindelijk ging het langzaam steeds beter.

Mijn grootste probleem was alleen dat ik een woord vind stoornis bleef houden en niet meer kon lezen. Hier hebben ze toen onwijs banketstaaf mee gedaan en mij verteld dat ik dat uit mijn doom zoog.
Uiteindelijk 3/4 jaar na mijn ongeluk ben ik naar Frankrijk gegaan, naar het platte land. De rust daar heeft mij echt extreem goed geholpen. Zo weinig prikkels en druk dat mijn lichaam eindelijk de tijd kreeg om te herstellen.

Prikkels blijft iets waar ik op moet blijven letten en lezen lukt nog vaak niet geweldig, maar ik ben wel weer in een normale running, al moet ik accepteren dat ik nooit meer hetzelfde kan als voor mijn ongeluk, en dat is moeilijk.

Ook heb ik een nieuwe bril met een prisma gekregen, dit heeft ook veel geholpen

Maar moraal van het verhaal, luister naar jouw lichaam! Ergo en eventueel fysio (om beweging weer iets op te bouwen) vond ik heel erg fijn en dat hielp mij ook echt, daarnaast zou je een optometrist kunnen raadplegen of jij misschien ook een prisma nodig hebt. En verder, probeer het los te laten dat jij je niet goed voelt als je iets "leuks" doet wat geen werk is. Zulke momenten heb je nodig om te herstellen en dat werk komt wel weer. Hoe meer jij je nu druk maakt dat je niet werkt, des te langer duurt het voor je weer kan werken. En ook met afspreken met mensen, voel je niet rot als het maar kort kan! Vergeet niet dat het echt wel serieus is wat je hebt, ook al ziet niemand het van de buitenkant. Met een gebroken arm ga je ook niet na een paar weken weer alles als van ouds doen, dat kan je nu ook gewoon niet.

Heel veel beterschap verder!

**Geplaatst**: 11-03-22 18:18

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 11-03-22 18:18

Tim Hofman (van #BOOS) heeft er ook mee te maken gehad, en hij vertelt er een aantal dingen over in de eerste afleveringen van zijn Anti-corona-depressie-podcast. https://www.youtube.com/watch?v=e4yxWgOxyss die misschien ook behulpzaam of herkenbaar kunnen zijn.

**Geplaatst**: 11-03-22 18:20

Geplaatst: 11-03-22 18:20

Ehm, vroeger werd je gewoon 6 weken plat gelegd! NIETS doen, alleen plat op je rug liggen en slapen, heel veel slapen.

Het is niet per se dat vroeger alles beter was, maar helemaal ongelijk hadden ze ook niet.

In die zin dus, net als de rest: neem rust, ga slapen, neem rust, houdt je gemak, doe vooral niks als het even kan en kijk daarna of er wellicht iets mogelijk is.

**Geplaatst**: 11-03-22 23:46

Geplaatst: 11-03-22 23:46

Heb niet het gehele topic gelezen, maar hier hetzelfde als Daihyo. Ik kreeg een hersenkneuzing en een whiplash, heb er nu nog steeds dagelijks last van en dat gaat waarschijnlijk ook nooit meer over. Inmiddels is mijn ongeval 19 jaar geleden.
Geen/nauwelijks rust gehouden en hup weer door. Dus mijn allergrootste advies is echt om met muizenstapjes je dag door te gaan en niet steeds de grenzen van je kunnen op te zoeken.

Een aantal jaar geleden heb ik wel veel baat gehad bij een fysiotherapeut die gespecialiseerd was in hersenschuddingen en draaiduizeligheid, een symptoom wat bij mij voor altijd is blijven hangen. Misschien heb je daar ook iets aan, ook in de begeleiding naar herstel en daarin niet steeds te ver willen gaan.

Heel veel sterke!

**Geplaatst**: 12-03-22 13:37

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 12-03-22 13:37

Een paar terug heel stom van mijn paard gevallen en toen met mijn hoofd ( wel met cap op ) op het asfalt gevallen. Gat in mijn hoofd en flinke hersenschudding.
Gat in mijn hoofd kwam ik pas thuis achter… Naar de huisartsenpost en daar is dat gelijmd. Ik werd daar heel duizelig en misselijk.

Mocht wel naar huis, maar niet alleen zijn. Ben bij mijn zus gaan logeren. Ik kwam daar de eerste week letterlijk alleen uit bed om naar de wc te gaan en te eten. De rest van de tijd sliep ik.
Daarna kon ik 5 minuten tv kijken en moest ik alweer een dagdeel slapen etc…
Dus heel erg rustig opbouwen is echt herkenbaar ( en frustrerend) maar wel nodig.

Beterschap!

**Geplaatst**: 12-03-22 13:57

Re: Herstellen van flinke hersenschudding. #hoedan? Ervaringen gezocht

Geplaatst: 12-03-22 13:57

Rust rust en rust... echt doen!

Ik heb in 2004 mijn ongeval gehad met een paard.
En ondanks een hangend oog dat niet meer dicht kon, een hangende mondhoek, een wang zo dik als een tennisbal, 5 hechtingen in de kin en zowel voor en achterkant van mijn hoofd helemaal blauw is er nooit een hersenschudding vast gesteld...... knap hè.
En ja het was de drukste tijd van het jaar op het werk, dus door!!

En ja daar pluk ik nu nog dagelijks de vruchten van...niet doen, echt niet doen!

**Geplaatst**: 12-03-22 14:16

Geplaatst: 12-03-22 14:16

Ten eerste rust.
Turfschrift erbij: noteer wanneer je hoofdpijn krijgt, duizelig wordt etc - en de boodschap is om daar dan minstens een week 'onder' te blijven.

Ten tweede: train je evenwicht LANGZAAM.
Dat wil NIET zeggen over die evenwichtsbalk lopen ('dat is diagnose', geen training!!)
oefen met je hoofd wat kantelen, jezelf wiegen, een rondje in de draaistoel. Begin met een kwart cirkel in 15 seconden, dus andermaal : langzaam. Minstens 8 seconden stilstaan, dan in 15 seconden terug.
En misschien zelfs minder.
Gebruik je turfschrift en blijf duidelijk binnen je grenzen!

Ook belangrijk: wandelen. Rustig aan, maar wel doen.

Een fysiotherapeut kan helpen met massage van de nekspieren : 'pijn geeft spanning en spanning geeft pijn'. (Duizeligheid geeft ook spanning, trouwens.)

Verder kan het zin hebben om 'soft neurological signs' te onderzoeken.
Manier nr 1 is dat het kan zin hebben om craniaal- sacraal werk te doen: je schedel bestaat uit botten met 'naden' er tussen. Die 'naden' horen een hééél klein beetje te kunnen bewegen, en zijn bedoeld om klappen op te vangen. Na een forse klap is de beweeglijkheid verminderd en heeft het vaak zin om die beweeglijkheid weer terug te brengen. Een van de goede effecten hiervan is dat de vloeistof rondom je hersenen ('liquor') beter gaat stromen.
De osteopaath kan dit uitstekend!

En vraag de osteopaath ook mbt de stand van je nekwervels. 'Van scheefstand word je niet blij'.

En nr 2 is dat er wellicht primitive reflexen zijn 'teruggekomen'. Dat is een stevige belasting, en het heeft zin om die weer 'kwijt te spelen'. (zie https://www.inpp.nl)
Hierboven noemde Liesje de prisma bril.
Ogen die elk een andere kant op kijken - en dat maakt giga moe.
Soms is dan een bril tijdelijk nodig, soms is dit met inpp werk en eventueel gericht oogtraining weg te werken. Soms is de bril met prisma een blijvertje.
Blijft staan: als er een prisma nodig is 'en je doet niets' belast het slechte zicht "de rekencapaciteit" van je hersenen enorm.
Soms kan ook klanktherapie helpen, bijvoorbeeld Johansen (individuele auditieve 'sound' therapie IAS) of binaudira of tomatis.
(Idealiter kunnen je hersenen het verschil 'uitrekenen' tussen wat je linkeroor hoort, wat je rechteroor hoort en weten dus waar jijzelf bent in de ruimte tov geluid X. Als dat vermogen wordt aangetast is dat een enorme belasting.)

Verder is er nog 'move the brain'. Ik heb er geen ervaring mee, maar het is zinnig spul. (Maar wellicht nu nog te vroeg.)