Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-22 14:47

Oorlog, angst en nergens meer zin in

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-22 14:47

Beste mensen,

De oorlog raakt ons waarschijnlijk allemaal, zeker sinds Poetin (ook wel Putain genaamd) dreigt met atoombommen. Maar ik ben er echt ziek van. Dat merk ik vooral doordat ik nergens meer vreugde uit haal. Niet op de manier van depressie, want dan kan de hele wereld je gewoon niets meer schelen. Nee, ik merk dat ik leuke dingen vies, smakeloos ga vinden. Van een liedje of gedicht ga ik gewoon over mijn nek. Of het nou iets banaals of iets verhevens is, het voelt constant als wegdrukken van de ellende. Ik maak geen muziek meer, ik luister ook nauwelijks andere muziek dan "De bom" van Doe Maar, ik wil niet meer paardrijden, ik presteer niets op mijn werk (constant Nu en NOS open!) en als het voor datzelfde werk niet moet, kom ik ook mijn bed niet voor twaalven uit. Zelfs vaste rituelen als het tweedaagse gesprek met mijn broertje (normaal een onuitputtelijke bron van laag-bij-de-gronds vermaak) heb ik laten schieten. Gisteren leek het iets beter te gaan, maar ook toen kon ik niet voluit genieten van een stuk dat me al eerder door mijn zwartste momenten hielp. Steeds weer voelde ik me schuldig, alsof een stem zei: "lekker wegkijken hè? Lekker ongestoord je eigen pleziertjes najagen hè? De mensen in Kiev hebben die keuze niet hoor!"

Ik heb niets aan opmerkingen als "Schei uit met janken, in (de) Oekraïne hebben ze het pas zwaar!" of "je gaat die mensen echt niet helpen als jij je alles ontzegt!" Dat weet ik, natuurlijk. Ik kán gewoon niet genieten, die oorlog heeft me in zijn macht. En het nieuws uitzetten is ook geen optie, dan voel ik me net die peuter die zijn handen voor zijn ogen doet in de hoop dat die enge hond dan weg is. Ik wil gewoon weten wie hier nog meer last van heeft.

**Geplaatst**: 02-03-22 14:54

Re: Oorlog, angst en nergens meer zin in

Geplaatst: 02-03-22 14:54

Ik denk dat er in dit geval (en in een situatie met een wat kwetsbare mentale gezondheid) helemaal niets mis is met een beetje struisvogelpolitiek.

Ik doe het zelf ook. Ik skim de koppen maar ik lees de artikelen zelf niet, en ik heb bepaalde topics op Bokt ook onzichtbaar gemaakt. Ik weet van mezelf dat ik anders alleen maar ga paniekvogelen en niets meer gedaan krijg, en dat is voor niemand leuk.

**Geplaatst**: 02-03-22 14:59

Geplaatst: 02-03-22 14:59

Ik heb zelf last van een angst / paniek stoornis.. die kan ik de laatste tijd redelijk handelen maar de laatste paar dagen ben ik echt een wrak.. ademhaling en hartslag zitten super hoog.. allemaal doemgedachtes en alleen maar kunnen denken aan Putin die misschien toch die knop gaat indrukken.. ik hoor in mijn hoofd de hele tijd "tsar bomba" en heb zelfs opgezocht wat de impact hier in Nederland zou zijn :roll:

Tevens grijpt de angst en het verdriet van de mensen uit Oekraïne me ontzettend aan en ik kan het maar heel slecht loslaten.

Wat ik probeer is om overdag geen nieuws te kijken.. alleen in de avond 1 keer..
De hele dag lekker bezig blijven met werk en anders ontspanning of wat dan ook.. zelfs als ik er niet van geniet geeft het wel afleiding.

**Geplaatst**: 02-03-22 15:01

Re: Oorlog, angst en nergens meer zin in

Geplaatst: 02-03-22 15:01

En hoe verdrietig en heftig de hele situatie ook is, toch mag je ook gewoon voor jezelf kiezen. Hier heeft niemand iets aan. Je kan het ook afschuwelijk vinden zonder de hele dag NU.nl te refreshen.
Zet je internet en telefoon uit, check 2x per dag en probeer ook gewoon je eigen leven te leiden. (Even) wegkijken staat niet gelijk aan desinteresse.

**Geplaatst**: 02-03-22 15:02

Geplaatst: 02-03-22 15:02

Heel eerlijk, ik volg het niet. Kijk geen nieuws en heb geen nieuwsapps op mijn telefoon. Het zijn te veel ongewenste prikkels die ik niet goed kan verwerken.

Ik steek niet mijn kop in het zand, maar kies voor mijn eigen geestelijke gezondheid.

**Geplaatst**: 02-03-22 15:04

Geplaatst: 02-03-22 15:04

Wat vervelend dat het je op deze manier aangrijpt. Betrokkenheid en empathie is goed, maar dat je er helemaal op deze manier onder gebukt gaat niet. Paar dingen waar ik aan denk:
- wil je betrokken zijn, doe iets concreets in plaats van ‘malen’. Al ga je cupcakes bakken en maak je de opbrengst over naar giro 555.
- niemand kan al het leed van de wereld dragen. Dus beperk je nieuwsinname tot maximaal twee keer per dag.
- bedenk dat je in jouw dagelijkse routine op de meest basale manieren bij kunt dragen aan een betere wereld. Goed je werk doen, behulpzaam zijn naar vreemden, attent zijn naar familie.
- bedenk dat er ook hele dappere, verstandige en goede mensen keihard bezig zijn om weer tot vrede te komen. Die zijn niet steeds op de voorgrond in het nieuws, maar réken maar dat die momenteel 24/7 alle diplomatieke middelen inzetten. Heb daar ook wat vertrouwen in.

**Geplaatst**: 02-03-22 15:25

Re: Oorlog, angst en nergens meer zin in

Geplaatst: 02-03-22 15:25

Het zou eerder raar zijn als je volop plezier zou hebben in deze akelige en gevaarlijke tijden! Zeker waar het ook raakt aan eigen moeilijke omstandigheden. Het beste wat je kunt doen, of het nou om een eigen depressie gaat of grote zorgen over de wereld, is iets doen, in beweging komen in dat wat wel kan. Hoe klein ook, handelen versterkt je idee dat je een beetje controle krijgt over je eigen leven.

**Geplaatst**: 02-03-22 15:37

Geplaatst: 02-03-22 15:37

Wat een goede tips in dit topic. De angstige gedachten zijn inderdaad heel menselijk en begrijpelijk in deze situatie, maar hoe je ermee omgaat zou misschien verschil kunnen maken zodat het wat dragelijker voor je is. Hopelijk heb je wat aan de adviezen!

**Geplaatst**: 02-03-22 15:39

Geplaatst: 02-03-22 15:39

Ik ben verdrietig van kwaadheid! Als ik het nieuws zie word ik zo kwaad!! Kwaad op Putin maar ook dat er niet word ingegrepen door??? Ja door wie eigenlijk!? Dan zie je dat Russische Convooi van 60km lang en dan denk ik kunnen ze die nu niet uitschakelen vanuit de lucht!? Help die mensen nou toch!
Ik vind het zo bizar dat dit allemaal maar zo gebeurd in deze tijd we nu leven.
Gisteravond stond ik te koken toen het nieuws aan stond. Er biggelde tranen over m’n wangen. Ik was ziedend. Mijn man werd er stil van.

Bang ben ik niet. Het is zoals het is. Wij kunnen er niks aan veranderen
Zin in een feestje of leuk doen heb ik ook niet. Erger me nu ook mateloos aan mensen die hun materiële zaken op SM te kijk zeggen en vissen naar likes van Oh wat doe ik het goed....
Flikker op, 2000 km verderop in Kiev heeft men niks meer!

**Geplaatst**: 02-03-22 15:45

Geplaatst: 02-03-22 15:45

Vandaag bekroop mij een gevoel van schaamte: ik sluit me zoveel mogelijk af voor het nieuws en kan me voorstellen dat mensen dat zien als wegkijken.

Ik weet van mezelf dat ik angstig wordt van al dit nieuws en dat er in mijn hoofd heel veel vragen ontstaan. Vragen waar in principe geen antwoord op is.
Ik probeer iets te doen door te doneren wat ik missen kan, maar verder probeer ik de hele oorlog te vermijden

**Geplaatst**: 02-03-22 15:51

Geplaatst: 02-03-22 15:51

Toch kan delen van die wandeling met de hond of het carnaval vieren goed zijn. De ellende kunnen wij niet veranderen. Maar op die manier misschien wel even van je afzetten.
En dat kan heel hard nodig zijn voor de gemoedstoestand.
Het staat imo niet gelijk aan niets om die mensen geven.

Zelf ga ik ook wat kruisjes op topics gooien dadelijk.
Teveel mensen die neerkijken op andere die niet doen zoals zij het zelf doen met nul inlevingsvermogen.
Alleen maar show en buitenkant. Lege praat.

Dus ook voor jou ts. Ga lekker naar je verzorg paard (die had jij toch of verwar ik je nu met een ander).
Geniet wel van je muziek. Jij bent niet de oorzaak van de ellende. Dat zijn de staatshoofden van de wereld
En die merken niet eens of jij nu. Nl wel volgt of niet en er dan radeloos in is.
Ook de slachtoffers merken dat niet.

Dus ga lekker in de zon zitten.

Laatst bijgewerkt door DuoPenotti op 02-03-22 15:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-03-22 15:55

Geplaatst: 02-03-22 15:55

Ik herken het heel erg, maar ik denk dat veel mensen hier last van hebben. Een vriend met een kindje onderweg belde vandaag compleet in paniek of we niet beter met z'n allen tijdelijk naar Canada konden vertrekken. Ik heb gister de hele dag mijn tranen moeten bedwingen en heb 's avonds nadat ik mijn dochter naar bed had gebracht tranen met tuiten gehuild bij m'n man. Ik kon de doemgedachtes over wat als Putin besluit de 'knop' in te drukken niet uit mijn hoofd krijgen. Mijn grootste angst is dat ik niet bij mijn gezin ben als er iets gebeurd.

Tegelijkertijd voel ik me een irrationele aansteller aangezien hier op dit moment niks aan de hand is en huilt mijn hart voor de mensen en dieren in Oekraïne.

Volgende week gaan we een paar dagen weg en hoe lastig ik het ook vind, de nieuwsapps gaan dan tijdelijk van m'n telefoon en ik ga even over op struisvogelpolitiek. Alleen bij een hele grote gebeurtenis wil ik het weten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-22 15:59

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-22 15:59

Popstra schreef:
Ik ben verdrietig van kwaadheid! Als ik het nieuws zie word ik zo kwaad!! Kwaad op Putin maar ook dat er niet word ingegrepen door??? Ja door wie eigenlijk!? Dan zie je dat Russische Convooi van 60km lang en dan denk ik kunnen ze die nu niet uitschakelen vanuit de lucht!? Help die mensen nou toch!

Als de NAVO dat konvooi aanvalt, is de Derde Wereldoorlog echt uitgebroken. Dan mogen we nog veel banger zijn voor een bom op ons dak. Dus ja, ik begrijp wel dat ze daar even mee wachten.

Ik deel je sentiment zoals je ziet. Maar ik vind het niet moreel verwerpelijk om nu op sociale media jezelf te laten zien. Het laatste wat ik anderen toewens is dat ze allemaal zo zwartgallig en lethargisch worden als ik. Concreet en heel egoïstisch: Als de bakker zijn bed ook niet meer uitkomt, heb ik mijn brood niet...

**Geplaatst**: 02-03-22 16:03

Geplaatst: 02-03-22 16:03

Gisteren keek ik de documentaire 'Winter on Fire', om het huidige conflict beter te kunnen begrijpen.
Ik raad hem aan omdat ik heb een goede documentaire vind, maar niet als je gevoelig bent voor heftige beelden.

Tijdens de documentaire had ik momenten van tranen in mijn ogen, walging, kippenvel en nog meer walging. Ik kan goed tegen gore dingen, maar zinloos geweld en echt persoon op persoon geweld trek ik slecht.

https://www.imdb.com/title/tt4908644/

En dan voelt alles zo dubbel, je kijkt dit, voelt de walging, bedenkt wat je zelf zou doen als je in die situatie zou zitten.. je bedenkt je hoe de situatie voor mensen nu is in Oekraïne..

Vervolgens beginnen mijn hersenen te compenseren, ik merk coping mechanismen die in gang worden gezet, die ik ook volledig de ruimte geef. Ik heb behoefte om de hond een extra dikke knuffel te geven, ik besteed extra aandacht aan zijn schattige tandjes die zichtbaar zijn omdat hij als een idioot in een kreukel op zijn rug ligt. Mijn verdriet maakt weer plaats voor geluk.

Wat je hersenen in eerste instantie onbewust doen (coping), kun je ook stimuleren en trainen. Wat je aandacht geeft groeit, dus besteed inderdaad minder tijd aan het nieuws. Je bent geen slecht persoon als je geen nieuws volgt. Je bent ook geen slecht persoon als je empathisch met iedereen meeleeft.

Wat voor jezelf misschien handig is, is om onderscheid te kunnen maken tussen verschillende soorten van empathie. Je kunt namelijk empathisch zijn en meeleven met de inwoners van Oekraïne, zónder zelf het leed te voelen en daar aan onder door te gaan.

https://www.psychologies.be/nl/te-veel- ... a-dat-kan/

Wat betreft je bom angst, hele generaties in de jaren 80 hadden last van dit gevoel. Het heeft cultureel gezien ontzettend veel bepaald. Leef vandaag, want morgen kan de bom vallen. Vooral bij de jeugd in de jaren 80 is dit credo een levensmotto gebleven. Misschien dat het je interesseert om hier verhalen over te lezen? Het kan herkenning geven en je rationeel een beetje helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-22 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-22 16:07

Galeobdolon schreef:
Wat betreft je bom angst, hele generaties in de jaren 80 hadden last van dit gevoel. Het heeft cultureel gezien ontzettend veel bepaald. Leef vandaag, want morgen kan de bom vallen. Vooral bij de jeugd in de jaren 80 is dit credo een levensmotto gebleven. Misschien dat het je interesseert om hier verhalen over te lezen? Het kan herkenning geven en je rationeel een beetje helpen.

Uiteraard weet ik dit. Mijn onderschrift is afkomstig uit "De bom" van Doe Maar, geschreven in 1983. Maar aan de mentaliteit "we kunnen er morgen geweest zijn, dus we maken er een feestje van" ben ik domweg (nog) niet toe.

**Geplaatst**: 02-03-22 17:01

Geplaatst: 02-03-22 17:01

Wat voelde je toen de VS Afganistan en Irak binnen viel? Of was je toen nog zo jong dat dat veel meer langs je heen is gegaan?
Toen was het de VS die aanviel - pardon, een vredesmissie deed (daar heeft de VS overigens een veel uitgebreider track record in dan Rusland!) en Rusland (ook al Putin trouwens) die zich afzijdig hield ondanks dat die de kant van zowel Afganistan en Irak koos.

Wat maakt dat, nu het omgekeerd is, je wel bang bent?

**Geplaatst**: 02-03-22 17:10

Geplaatst: 02-03-22 17:10

Ik voel me net zo. Hoewel mooi weer, en een aardig ontspannen leuk weekend blijft erdoor me heen gaan. Geniet, nu kan het nog. Waarom zou je belasting aangifte doen, we zijn dadelijk toch in oorlog of vernietigd. Kortom continue spookt dat rot monster in mijn hoofd. Ik vermijd waar kan het nieuws. Heb in geen dagen het journaal aangehad, lees beperkt op nos liveblog en vermijd nu ook zoveel als het kan bokt met de topics erover.

Word bijna boos als mensen "gezellig" carnaval hebben gevierd (terwijl ik dat ook weer kan begrijpen stom genoeg) kortom hier is het interne onrust en zit ik daardoor bijna met mezelf in de knoop.

Het liefst hanteer ik nu de kop in het zand methode. Omdat ik er anders aan onderdoor ga. Teveel narigheid, teveel dreiging door een volledig onberekenbare gevaarlijke figuur.

Ik heb destijds de koude oorlog aardig meegekregen maar nog nooit heb ik zoveel dreiging gevoeld en heb nu een continue gevoel dat het elk moment boem klaar kan zijn.

**Geplaatst**: 02-03-22 17:18

Geplaatst: 02-03-22 17:18

Ik sluit me bewust af van alle nieuws. Je kunt er toch niets aan veranderen. Ik heb zoiets van: ik heb een mooi leven gehad en als Putin daar een einde aan maakt, so be it.
En in de tussentijd leef ik mijn gewone leven. Het helpt niets om je zelf gek te maken over dingen waar je toch geen invloed op hebt.
Noem het struisvogelpolitiek of misschien is het de leeftijd. De 1e Golfoorlog vond ik nl ook zo benauwend en 9/11 kreeg ik ook weer dat paniekgevoel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-22 17:21

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-22 17:21

Ibbel schreef:
Wat voelde je toen de VS Afganistan en Irak binnen viel? Of was je toen nog zo jong dat dat veel meer langs je heen is gegaan?
Toen was het de VS die aanviel - pardon, een vredesmissie deed (daar heeft de VS overigens een veel uitgebreider track record in dan Rusland!) en Rusland (ook al Putin trouwens) die zich afzijdig hield ondanks dat die de kant van zowel Afganistan en Irak koos.

Wat maakt dat, nu het omgekeerd is, je wel bang bent?

Dit is dus het soort redenering dat Poetin mede groot heeft gemaakt. "Wij zijn veel erger." Poetin is een gewetenloze dictator die landen met een democratisch gekozen regering aanvalt. Afghanistan kwam direct voort uit 11 september. (En nee mens, ik was 17 toen dat gebeurde en NIET te jong om dat mee te krijgen!) Ik was zeer tegen de oorlog in Irak, maar ik ben niet zo blind om die op één lijn te stellen met de mateloze agressie van Poetin.

Wat Poetin nu doet, en de motivatie die hij gebruikt, is meer het equivalent van de inval in Hongarije (1956) en Tsjecho-Slowakije (1968). De dictator (Chroestjtsjov, Poetin) valt landen aan alleen maar omdat daar ooit een regime zat dat naar zijn pijpen danste en nu

Of van de inval van Hitler in in Tsjecho-Slowakije in 1938. De parallellen zijn legio. Poetin is Hitler. De Donbas is het Sudetenland (beschermen van "etnische Russen/Duisters" als excuus om aan te vallen). Het westen is Chamberlain ("Peace for our time!"). De zeer selectieve historische onderbouwing is praktisch dezelfde. De media zijn in nazi-Duitsland en Poetin-Rusland gemuilkorfd (vergelijk dat eens met de situatie in de VS onder Bush). In eigen land hebben we dezelfde vijfde colonne: het FvD is de NSB en Baudet is Mussert.

En jij, jij bent nu als de communisten die destijds Roosevelt en Hitler ook maar lood om oud ijzer vonden. Dus ja, dát maakt dat ik me nu anders voel. Bedreigd, van buitenaf en van binnenuit!

PS: Heeft Bush ooit met een atoombom gedreigd? Ik vraag het maar even hoor!

**Geplaatst**: 02-03-22 17:26

Geplaatst: 02-03-22 17:26

Musiqolog, dat je zelf zo in de stress zit, geeft je nog niet het recht andere mensen aan te vallen. Het heeft geen zin om vergelijkingen te trekken, iedere situatie is weer anders. Wat zou je willen en kunnen doen? Niets toch? Of geef je vrijwillig op voor het Oekraïense leger.

**Geplaatst**: 02-03-22 17:27

Geplaatst: 02-03-22 17:27

Ik ben team struisvogel. Omdat ik het anders mentaal ook niet trek. Betekent niet dat ik niet mee leef met de mensen die getroffen zijn. Zeker wel.

**Geplaatst**: 02-03-22 17:34

Geplaatst: 02-03-22 17:34

Gut, het was een oprechte vraag.

Er is continu agressie in de wereld. Meestal de VS (ja heus), soms andere landen. Argentinië wilde de Falklands terug, dat vond de UK ook niet goed. Daar is ook geknokt.
Heel de Balkan heeft in de jaren 80 en 90 met elkaar overhoop gelegen (ook aardig dichtbij huis, Sebrenica verdiende de schoonheidsprijs niet qua NL ingrijpen).
Half Afrika knokt met elkaar. Daar doen 'wij' niets mee, want dat is economisch niet interessant voor 'ons'. Anders liep de NATO daar ook wel 'vrede' te stichten over de loop van een tank.

Ja, Putin is een dictator, en de hemel mag ons bijstaan als Trump alsnog na Biden aan de macht komt, want dan hebben we echt een probleem. Tot die tijd mag je hopen dat het westen een beetje verstand heeft en niet reageert met agressie. Dán heb je idd oorlog.

Bottomline: het is out of your circle of control. Of het nou de VS is of Rusland.

And FYI: ik ben zwaar tegen al die idiote 'vredesmissies' van de VS, al dan niet samen met de NATO. Ik kan me niet heugen dat de wereld daar ooit beter van geworden is (behalve de wapenhandel).

**Geplaatst**: 02-03-22 17:36

Re: Oorlog, angst en nergens meer zin in

Geplaatst: 02-03-22 17:36

Idd, Ibbel. Misschien omdat wij al wat langer meegaan en de nodige conficten hebben meegemaakt, dat we er anders tegenaan kijken.

**Geplaatst**: 02-03-22 17:37

Geplaatst: 02-03-22 17:37

Ik snap je gevoel heel goed, Musiqolog. Ik weet van mezelf dat ik me ook volledig kan verliezen in de nieuwsberichten en in een permanente paniekaanval belandt als ik er eenmaal induik.
Ik probeer er niet de hele dag aan te denken en houd het eigenlijk enkel bij de koppen van nieuwsberichten.

Met het oog op onze toekomst vind ik het heel lastig en merk ik dat ik veel verdriet voel.
Ik ben een beste tijd depressief geweest en was de zonnige kijk op het leven verloren. Inmiddels ben ik weer mijn stralende zelf en had ik prachtige plannen met mijn vriend. Ik twijfelde altijd of ik kinderen wilde, dit vond ik maar lastig maar met mijn huidige vriend was het zo klaar als een klontje: ik wil echt heel graag moeder worden. We mikten er altijd op dat we dit de tweede helft van dit jaar zouden gaan proberen maar nu weet ik niet meer of dit allemaal wel zo'n goed plan is. Of we überhaupt nog zicht hebben op een zonnige toekomst.
Aan de andere kant probeer ik ook mindful te blijven: ik kan maar zoveel doen om me ergens op voor te bereiden. Ik wil niet doen alsof er niets aan de hand is maar het heeft ook geen zin om nu al in ongeluk en ellende te leven. Ik probeer nog steeds om optimistisch te blijven en me vooral bezig te houden op te zaken waar ik wel invloed op heb maar dat is niet altijd makkelijk.
Er zijn ook momenten dat ik de paniek voel opwellen en alleen maar kan huilen om wat er misschien komen gaat.

Kort door de bocht: om mijzelf in bescherming te nemen, kies ik er soms bewust voor om mijn kop in het zand te steken. Ik heb geen invloed op de situatie en kan nu niet zoveel, behalve afwachten wat er komen gaat. Mocht ik de mogelijkheid hebben om steun te bieden aan slachtoffers dan zal ik hier ook mijn steentje in willen bijdragen maar voor nu probeer ik vooral met de dag te leven en plezier te halen uit mijn dagelijkse bezigheden.

Musiqoloq, ik weet niet of je er open voor staat, maar heb je al eens gedacht om te mediteren? Of een andere vorm van mindfulness toe te passen, om zo je gedachten op orde te krijgen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-22 17:43

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-22 17:43

Ibbel, jij probeert mij zogenaamd te helpen en in plaats daarvan duw je je politieke mening door. Dat is echt het laatste waar ik behoefte aan heb. Dan kun je verwachten dat ik daar wat tegenover zet.

Ik zeg nog één ding: aan jouw pacifisme hadden we tegen Hitler niets gehad. De Tweede Wereldoorlog is uitgebroken doordat pacifisten Hitler maar zijn gang lieten gaan en uiteindelijk door de goede kant gewonnen dankzij heel veel geweld. Appeasement, wat jij wilt, is door Churchill treffend omschreven als "de krokodillen voeren in de hoop dat ze jou als laatste eten".

Oké, nog een ander voorbeeld. Je hebt het over voormalig Joegoslavië. Daar waren de Serviërs wat Rusland nu is. Ook Milošević begon die oorlog met grof geweld en genocide "om etnische Serven te beschermen". Als de NAVO daar niet had ingegrepen, had hij die oorlog gewonnen. Idem dito bij Kosovo: in 1999 brandde hij dat plat. Pas toen de NAVO met luchtaanvallen kwam, trok hij zich terug. En kwam het volk tegen hem in opstand.

Eén ding kan ik je wel vertellen: Bosnië en Kosovo zijn volstrekt oninteressante gebieden, zowel strategisch als economisch. Waarom is daar dan toch ingegrepen?