Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
_Liiene schreef:Hoi allemaal,
Omdat ik geen topic kon vinden op bokt en ook niet precies weet waar ik dit topic nou moet plaatsen, maak ik bij deze dit topic aan.
Ik ben op zoek naar lotgenoten, dames/partners die dit misschien nu meemaken of al hebben meegemaakt. Een plek om je hart te kunnen luchten over de heftige situatie.
Afgelopen dinsdag hebben wij te horen gekregen dat de uitslag van onze NIPT positief was op genetische afwijking. Iets wat zo zelf sprekend goed leek te gaan neemt ineens een compleet andere wending.
Onze verloskundige heeft meteen een afspraak gemaakt bij Radboud voor woensdag ochtend. Er moet verder onderzoek gedaan worden in de vorm van een vlokkentest om de genetische afwijking 100% zeker vast te stellen.
Nog voordat we überhaupt een kindje op komst hadden hebben wij al serieuze ‘wat als ons kindje..’ gesprekken gehad. Wij wisten van elkaar al dat bij genetische afwijkingen, forse lichamelijke beperkingen, we een zwangerschap zouden afbreken.
Na overleg met onze verloskundige hebben we beslist om de 13 weken echo afgelopen donderdag (termijn 14 weken precies) toch door te laten gaan. Een stukje bevestiging zoeken dat het echt niet goed zit, en onze kleine Dino-baby nog even een keer kunnen zien. Deze verloskundige zag ook dat onze kleine Dino een hartafwijking heeft.
Zo gebroken als we dinsdag en woensdag waren over het feit dat we ons eerste kindje niet zouden gaan leren kennen, zo veel rust gaf de bevestiging dat we eigenlijk een hele goede keuze hebben gemaakt.
Aankomende maandag, precies ook als we ons 10 jarig verkering mogen vieren, krijgen we de definitieve uitslag van de vlokkentest.
Hierna moeten we alles gaan regelen voor het daadwerkelijk afbreken van de zwangerschap, waar ik wel echt als een berg tegenop zie. Want pas dan is het echt helemaal klaar.
Er zijn nog steeds wel momenten dat een van ons breekt, maar over het algemeen hangt er een rust over ons heen. We weten dat we er goed aan doen om onze kleine Dino niet op te zien groeien.
Maar hoe gaat het straks verder, hoe voelen we ons straks, hoe slepen we ons er doorheen, durven we onze wens om een gezinnetje te starten nog wel waar te maken?
Wie heeft dit zelf ook meegemaakt en wil het van zich af schrijven?
_Liiene schreef:Vanochtend heeft het Radboud al gebeld, de vlokkentest gaf precies de uitslag die de NIPT en 13 weken echo ook gaven.
Aankomende woensdag hebben we gesprekken over hoe nu verder. Voor alsnog lijkt het erop alsof we met de overige afspraken ook snel ingepland kunnen gaan worden.
We hebben ook te horen gekregen dat ons kindje een meisje is. Ons kleine meisje mag nog lekker mee op pad om ons jubileum te vieren
Tiggs schreef:Wel 'fijn' dat alle uitslagen overeenkomen.
_Liiene schreef:Vanochtend heeft het Radboud al gebeld, de vlokkentest gaf precies de uitslag die de NIPT en 13 weken echo ook gaven.
Aankomende woensdag hebben we gesprekken over hoe nu verder. Voor alsnog lijkt het erop alsof we met de overige afspraken ook snel ingepland kunnen gaan worden.
We hebben ook te horen gekregen dat ons kindje een meisje is. Ons kleine meisje mag nog lekker mee op pad om ons jubileum te vieren
Avelienvd schreef:Zag toevallig laatst onderstaanfe link. Foto's kunnen als heftig worden ervaren.
Van een stel waarbij het kindje op 14 weken geboren is.
Stichting still heeft hier hele mooie foto's van gemaakt.
Wellicht iets om mee te nemen?
https://www.linda.nl/persoonlijk/stilge ... to-troost/