Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 13:42

Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 13:42

..en ik vind dat er in het algemeen veel te weinig over gesproken wordt.

Een half jaar geleden raakte ik zwanger. Iets sneller dan gepland maar ontzettend welkom. Helaas ging het mis in week 8 waardoor ik week 11 een miskraam heb gehad.

Je houdt er ergens wel rekening mee, maar in week 11 en met een goede echo in week 8 ga je er eigenlijk al niet echt meer vanuit.

Het was ontzettend naar. Vooral het gevoel dat er iets 'doods' in je lichaam zit en dat je moet wachten tot het eruit komt. Dat gebeurde gelukkig wel snel. De dag na de echo kwam het vruchtzakje er in zijn geheel uit. Ik heb dit zakje nog even open gemaakt om het goed te kunnen bekijken. Ik zag een heel klein baby'tje, ter grootte van een stuiver. Toen was het voor mij ook goed en heb ik het doorgespoeld.

Ik heb niet het gevoel dat ik een kind ben kwijtgeraakt, maar ik mis het zwanger zijn ontzettend. Het steekt nog wel als ik hoor dat anderen zwanger zijn (ineens een dikke babyboom in onze vriendenkring haha) en ik vraag er iets minder naar dan normaal, dat vind ik nog wel een beetje moeilijk. Hoewel ik wel ontzettend blij voor anderen ben natuurlijk. En onze tijd komt wel weer

Achteraf gezien schijnt een miskraam ontzettend veel voor te komen (1 op de 4 vrouwen krijgt te maken met een miskraam), maar je hoort het eigenlijk heel weinig, of pas wanneer het bij jezelf mis is gegaan. Vanuit de verloskundige hoor je daar eigenlijk ook weinig over (misschien om onnodige stress te voorkomen?). Ik had heel graag van tevoren willen weten dat het veel vaker voorkomt dan je denkt.

Daarom wilde ik dit topic openen. Niet alleen om zelf mijn verhaal kwijt te kunnen, maar ook om van anderen te horen hoe het bij hen is gegaan. En misschien maken wij het zo misschien wat minder 'taboe'

Edit; even mijn informatie aangepast

Laatst bijgewerkt door PoelieWoelie op 27-01-22 13:50, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-01-22 13:48

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 13:48

Wat ongelofelijk rot voor je!

Ik ervaar het zelf niet als een taboe. In mijn omgeving wordt er heel open en makkelijk gepraat over kinderwens, fertiliteitstrajecten, miskramen, prenatale diagnostiek etc.

Overigens klopt 1 op de 4 volgens mij niet. 1 op de 10 zwangerschappen gaat mis. Alleen is de kans bij zes weken zo'n 22%. Misschien ben je daarmee in de war?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 13:50

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 13:50

Tink89 schreef:
Wat ongelofelijk rot voor je!

Ik ervaar het zelf niet als een taboe. In mijn omgeving wordt er heel open en makkelijk gepraat over kinderwens, fertiliteitstrajecten, miskramen, prenatale diagnostiek etc.

Overigens klopt 1 op de 4 volgens mij niet. 1 op de 10 zwangerschappen gaat mis. Alleen is de kans bij zes weken zo'n 22%. Misschien ben je daarmee in de war?

Excuus, ik had het er verkeerd neergezet!

**Geplaatst**: 27-01-22 13:53

Geplaatst: 27-01-22 13:53

Een hele dikke knuffel voor je! :(:)

Ik herken precies wat je zegt, ik heb in mei vorig jaar een miskraam gehad en 3 maanden later een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Ondanks dat ik er vanaf het begin heel open over ben geweest merk ik dat mensen geen idee hebben hoe ze ermee om moeten gaan en dat er veel meer vrouwen zijn die dit hebben meegemaakt dan ik dacht..

Wat mij heeft geholpen is dat het oké is dat er verdriet mag zijn. Ik heb nog steeds spanning bij de gedachte van een volgende zwangerschap, en ik besef me steeds meer dat het gewoonweg niet meer zorgeloos gaat zijn de volgende keer.

Laatst bijgewerkt door Muurp op 27-01-22 13:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-01-22 13:54

Geplaatst: 27-01-22 13:54

Ja je hebt gelijk. Er word heel weinig over gesproken en dat is eigenlijk best raar. Een vriendin van mij heeft meerdere miskramen gehad en vertelde dat toen ze daarna wel zwanger bleef. Het raakte mij enorm toen ze vertelde hoe eenzaam en schuldig ze zich voelde, en ze dat bij niemand kwijt kon. Want dan wist iedereen dat ze probeerden om zwanger te worden, en je verteld dat pas als alles goed is. Zo raar, dat je bij zoiets verdrietigs, door de gewoonten het niet kan delen.

Toen ik zelf zwanger raakte, had ik een HG zwangerschap met extreme misselijkheid. En toen moest ik er weer aan denken. Want toen heb ik 12 weken lang gedaan alsof ik me prima voelde. Ook weer zo gek. Het kan nog mis gaan, dus zeg je niks, tot je die 12 weken voorbij bent. En eigenlijk had ik zo graag gewoon willen zeggen hoe ziek ik was, en bijvoorbeeld aan mijn moeder willen vragen of het normaal was, of zij het ook had. Maar nee, je kan een miskraam krijgen dus je wacht tot 12 weken.

Een hele vreemde taboe rust er op.

Ik wil je wel sterkte wensen, en ik hoop dat het jullie snel gegund word om weer zwanger te raken en te blijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 13:58

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 13:58

@Muurp: Wat naar voor je Muurp! Hoe gaat het nu met je?

@Zorro: Precies dat! Wij hebben er wel voor gekozen om het iedereen bijna direct te vertellen, ondanks het risico. Achteraf vond mijn vriend dat minder fijn, maar zelf vond ik het juist wel heel prettig dat iedereen het wist. Zo had ik veel meer steun aan mijn omgeving. Toch zou ik misschien de volgende keer wel iets voorzichtiger zijn, maar misschien ook omdat ik er zelf al meer rekening mee ga houden.

Ik ben er bang voor dat ik bij mijn volgende zwangerschap (als dat lukt natuurlijk) minder op een roze wolk zal zitten. Wat voor ervaringen hebben jullie daarmee?

**Geplaatst**: 27-01-22 14:01

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 14:01

Het gaat eigenlijk best goed met me

Het einde van het jaar was pittig, ik zou op dat moment bijna uitgerekend zijn van de 1e zwangerschap (/miskraam). Ik had me het einde van het jaar heel anders voorgesteld...
Pas na de uitgerekende datum merkte ik dat ik het wat meer los kon laten.

Voor nu ben ik vooral bezig met mezelf. Wat afvallen, gezondere leefstijl en ben begonnen met acupunctuur. Of het allemaal helpt? Geen idee. Maar de gedachte levert me rust op.

Ik had tot voor kort heel sterk het gevoel dat ik écht nog niet toe was aan een nieuwe zwangerschap, dat begint nu wat meer te zakken. De tijd zal het leren.

**Geplaatst**: 27-01-22 14:02

Geplaatst: 27-01-22 14:02

Hier ook de eerste zwangerschap een miskraam gehad, wel net voordat we een goede echo hadden. Voor mijn gevoel ook niet een kindje kwijtgeraakt, maar wel heel verdrietig om het verliezen van de zwangerschap (vooral omdat we er al 3 jaar op aan het wachten waren). Ik ben het vruchtje onder de douche kwijtgeraakt, is een vervelend gevoel dat nog wel eens terugkomt als ik staat te douchen. Mijn vriend was op dat moment niet thuis en naar mijn idee niet snel genoeg naar huis gekomen. Heeft me wel een tijd dwarsgezeten dat ik het alleen moest doormaken. Vriend kwam er pas bij toen ik al bij de verloskundige zat.

Merk wel dat er inderdaad weinig over gepraat wordt en pas achteraf wist ik dat het vroeg in de zwangerschap veel voorkomt. Moet zeggen dat ik er ook maar heel weinig en met weinig mensen over gepraat heb, terwijl ik me er niet voor schaam ofzo, maar is toch een stukje verdriet dat ik niet wil delen
denk ik. Toen ik eenmaal een doorgaande zwangerschap had, is het wel wat vaker ter sprake gekomen dat het niet mijn eerste zwangerschap was. En je ziet dan toch dat mensen of schrikken en weinig erop reageren of juist zelf dan ook met verhalen komen.

Ik vind het dan wel tegelijkertijd heel irritant dat het een stukje voorgeschiedenis is die nog altijd meegenomen wordt tijdens een nieuwe zwangerschap. Is in 2018 geweest en ik ben nu weer zwanger, maar nog steeds wordt er in het ziekenhuis en bij de verloskundige etc naar verwezen.

@Zorro: inderdaad ook een reden waarom ik nauwelijks iemand verteld heb van de miskraam, denkt op dat moment dan weet iedereen meteen dat we met onze kinderwens bezig zijn.

@PoelieWoelie: mijn tweede doorgaande zwangerschap ben ik inderdaad heel lang angstig gebleven, maar moet wel ook zeggen dat de tweede zwangerschap totaal anders voelde dan toen ik de miskraam kreeg.

**Geplaatst**: 27-01-22 14:03

Geplaatst: 27-01-22 14:03

Ik heb 3 miskramen gehad en bij mn voldragen zwangerschap was ik pas gerust toen ze op mn buik lag.

Maar ja toen kwamen er weer andere dingen waar je je weer druk om maakt. >;)

**Geplaatst**: 27-01-22 14:04

Geplaatst: 27-01-22 14:04

Mijn eerste zwangerschap is ook een miskraam geworden in week 8. Ik kreeg licht bloedverlies en ik heb toen ook een topic geopend hier. Het was even slikken. Snachts kreeg ik enorme krampen en toen ben ik ook het vruchtje verloren. De volgende ochtend heb ik het mijn vriend verteld die wou ik niet wakker maken hierom. Vond hij iets minder leuk van mij. Ik ben de maand daarop wel meteen weer zwanger geraakt van de oudste van mij.

Ik vond vooral lastig, dag er na : wij moesten naar verjaardag van mijn stiefmoeder. Heb het hun toen verteld. En ik mocht er absoluut niet over praten en over beginnen. Toen had ik zoiets van hallo, ik ben net wat verloren waar wij toekomst plannen aan het maken waren.
En een ander zei weer ach het was nog niks. Wij hadden alleen al wel een hartje zien kloppen. Voor ons was het niet niks, voor ons was het een vruchtje dat een kindje ging worden.
De tweede zwangerschap hebben we heel lang in angst gezeten, het duurde wel even voor wij het vertrouwen hadden dat het goed ging komen.

**Geplaatst**: 27-01-22 14:05

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 14:05

Omdat dit topic beter past op MWS verplaats ik het daar heen.

**Geplaatst**: 27-01-22 14:06

Geplaatst: 27-01-22 14:06

Wauw wemkelover wat heftig dat jouw omgeving zo reageerde... Wat moet dat kwetsend zijn geweest.
Hier ook wel mensen die niet zo goed wisten wat ze moesten zeggen, met name als ze zelf geen kinderen hadden, maar dat ging zeker niet zo ver.

Wat fijn dat het jullie uiteindelijk gelukt is beide!

**Geplaatst**: 27-01-22 14:08

Geplaatst: 27-01-22 14:08

Wat verdrietig voor je. Zeker met die termijn verwacht je t toch niet helemaal. Ik heb helaas drie miskramen gehad. Ik was toen zelf ook nog maar 24 jaar. Ik kan me nog goed herinneren hoe angstig en onzeker het me maakte. De leegte die het achterliet was heel naar. Op een of andere manier heerst er nog steeds een taboe op. Er wordt niet over gesproken terwijl de impact wel groot is.

Ik heb overigens na mijn miskramen nog drie gezonde kindjes gekregen waarvan de oudste ondertussen alweer 12 is.

Vergeten ben ik het nooit, ik zou het dan ook nooit bagatelliseren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 14:10

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 14:10

@Ramiro: Wat naar! Heel fijn dat je nu wel weer zwanger bent, gefeliciteerd

@Boompje1985: Wat heftig, drie miskramen! Fijn dat je nu een gezond kindje hebt

@Wemkelover: Wat een heftige reacties, daar zit je dan echt niet op te wachten. Bizar..

Ondanks dat het nare verhalen zijn vind ik het nu al fijn om te weten dat ik geen uitzondering ben. Ik had het alleen graag van tevoren geweten.. Ik hoop dat meer mensen iets aan dit topic hebben hierdoor

**Geplaatst**: 27-01-22 14:19

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 14:19

Ik heb zelf geen kinderwens en ben ook nooit zwanger geweest.

Maar mijn zus heeft tussen de 1e en de 2e een miskraam gehad. Ze had hier niemand wat over verteld behalve mijn ouders, omdat haar partner het niet nodig vond om het verder met mensen te bespreken. Het was gebeurd en door.

Merkte dat het haar enorm opluchte om het toch te delen met mij. Want uiteindelijk is het idd een klompje cellen, maar ook je toekomstige kind wat je verliest. Een droom, een vooruitzicht, een aankomen leven.

Was blij dat ze het toen deelde. Was als 'buitenstaander' me toen heel erg bewust van het verdriet. En heb haar later ook wel eens gevraagd hoe het ging. Werd altijd enorm gewaardeerd dat het gewoon besproken kan worden ipv onder het kleed geveegd.

Hopelijk ben je in de toekomst weer toe aan een nieuwe zwangerschap en gaat dit wel zoals gewenst. Knuff vanaf hier!

**Geplaatst**: 27-01-22 14:30

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 14:30

Poeliwoeli wat ontzettend naar voor je om dit mee te moeten maken. Alles rondom een zwangerschap is al spannend en beladen. En hoe je er op reageert en wat je voelt kan ook ontzettend verschillen per persoon. Daar moet gewoonweg ruimte voor zijn!
Zelf heb ik gelukkig nooit een miskraam gehad, maar zwanger worden ging niet direct raak. Elke maand de stress of het dan wel of niet gelukt was, vond ik al vreselijk. Kun je nagaan als je een miskraam meemaakt.

Wat betreft het taboe, ervaar ik inderdaad dat mensen het meestal pas melden als ze een succesvolle zwangerschap hebben of zelfs nog later. Gelukkig is er op mijn werk wel veel ruimte om hier met elkaar over te praten en is er veel begrip voor vrouwen die een miskraam hebben gekregen. Dat dit niet vanzelfsprekend is, weet ik, maar is eigenlijk heel naar.

**Geplaatst**: 27-01-22 14:44

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 14:44

Heel veel sterkte!

Ik ben een paar maanden geleden ook ongepland zwanger geraakt en dit is ook een miskraam geworden. Ik heb er nog steeds last van, al wordt het wel steeds minder. Ik heb al een zoontje, maar toch is mijn kinderwens nu 10000x zo sterk als voor mijn zwangerschap.

Als je er over wilt praten staat mijn PB open :(:)

**Geplaatst**: 27-01-22 14:54

Geplaatst: 27-01-22 14:54

Heel veel sterkte! Ik wil ook best mijn verhaal delen.

Ik heb een miskraam gehad en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die (uiteraard) misliep met een spoedoperatie tot gevolg.

De BBZ had ik als eerste, ik was gewoon aan de pil, maar wel al heel lang en een keertje een weekje niet fit geweest. Vermoedelijk achteraf daardoor dus een mindere werking gehad. Ik was wel wat ongesteld geweest, niet zo erg als normaal, maar eigenlijk ging er geen alarmbel af. Tot ik op de manege stond en ineens vreselijk heftige buikpijn kreeg. Het ging maar niet over, dus uiteindelijk huisartsen post gebeld. Daar aangekomen hebben ze alles nagekeken en vroegen ze ben je mogelijk zwanger? Dus ik zei nee, maar wel uitgelegd dat ik minder erg ongesteld was dan normaal. Dus toch een test... en een half uur later lag ik op de operatietafel. Mijn eileider was gescheurd en dus had ik een inwendige bloeding.
En half jaar daarna zijn we er wel bewust voor gegaan en is mijn dochter geboren.

Voor de zwangerschap van onze zoon heb ik ook een (voor zover je dat kunt zeggen) normale miskraam gehad, gelukkig een vroege. Heftige bloeding met wat blob zeg maar erin... Ik wist het direct... vriend en ik hebben even heel hard gehuild, of ja, vooral ik. Maar gelukkig heb ik dat vrij snel een plekje gegeven omdat ik wel denk van: het gaat niet weg als het niet 'gezond' is.
Ik ben vrijwel direct weer zwanger geraakt. Onze zoon had bij de allereerste echo geschat de uitgerekende datum van de dag van de miskraam ervoor... Dat was wel heel bijzonder. Later is dat aangepast naar een dag erna overigens.

Ik moet wel zeggen, bij beide zwangerschappen had ik wel heel veel spanning, eerst tot de eerste echo, want na een BBZ heb je wat verhoogde kans op een tweede BBZ. Toen beide keren bleek dat het gewoon op de juiste plek zat, was dat minder, maar toch zit in je achterhoofd wel van: blijf zitten, blijf zitten, blijf zitten

Gelukkig hebben ze dat gedaan

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 15:03

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 15:03

@MArliesV: Wat lief dat je naar dat soort dingen vraagt. Ik ben zelf blij dat ik het er met mijn vriend over kan hebben, maar ik merk ook dat het voor hem anders is dan voor mij.

@gonniiee: Die stress ervaar ik nu inderdaad ook. Ook al is eht pas drie maanden geleden, ik wil echt graag zo snel mogelijk zwanger zijn.

@Lolacabana: Wat naar! Dat herken ik ook, die sterkere kinderwens.

@Wennii: Wat een naar verhaal zeg! Erge heftig voor je lichaam en geest. Fijn dat het nu wel is gelukt. Als ik het goed begrijp was je ongeveer drie maanden na de miskraam dus weer zwanger?

**Geplaatst**: 27-01-22 15:26

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 15:26

Het komt idd veel meer voor dan je denk.
Ik denk ook omdat je niet wil laten weten dat je aan het proberen ben en daarom pas vertel als je 'echt veilig' zwanger bent rond de 12 weken.

Ik heb 2x een miskraam gehad.
De eerste keer wisten een aantal mensen dat we bezig waren ivm dat we in het ICSI traject zaten en dat wel gedeeld hadden, wel zonder precieze planning, maar niet dat ik zwanger was. Toen we voor bloedingen in het ziekenhuis zaten bleek dat een vriendin van mij dienst had en opgeroepen was om bloed te komen prikken, dus die wist het ook meteen. Ze heeft mij later in het traject nog een aantal keer mogen prikken, erg fijn om eens een bekende aan je lijf te hebben frutten. Ik voelde mij niet zwanger, was de 1e terugplaatsing na jaren zonder succes zelf geprobeerd te hebben, dus kon me daar aardig snel overheen zetten.
De 2e keer hebben we heel snel gedeeld dat we zwanger waren, juist omdat er regelmatig naar gevraagd werd. Dat was een missed abortion, snel op gemerkt door veel controles ivm het traject. Toen de miskraam het medicatie zelf op moeten wekken. En ik was zo enorm zwanger, ondanks dat er niets meer groeide. Dat vond ik echt wel een dingetje.
Inmiddels niets meer in de vriezer, dus zwanger worden is nu iets wat er niet meer in zal zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-01-22 15:31

Geplaatst door de TopicStarter : 27-01-22 15:31

Wauw Dennis, wat een verhaal. Dikke knuffel! :knuffel:

Ik ben er echt even stil van..

**Geplaatst**: 27-01-22 15:43

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 15:43

Poeliewoelie wat ontzettend verdrietig :(:)

Maar ook wat dapper dat je dit bespreekbaar wilt maken! Ik heb het zelf niet (bewust) mee gemaakt, wel een enorme kinderwens maar geen partner

Op een of andere manier word ik wel heel vaak in vertrouwen genomen door collega's en bekenden die een jonge miskraam hebben mee gemaakt. Het lijkt mij juist ook fijn voor jou, en anderen, om met mensen te kunnen praten die wel in die situatie hebben gezeten maar er is een beetje een drempel ofzo? Goed dat je die drempel over wilt gaan en sterkte!

**Geplaatst**: 27-01-22 15:58

Geplaatst: 27-01-22 15:58

Je merkt inderdaad dat er een soort taboe op rust, pas wanneer je het overkomen is, hoor je er meer over.

Helaas zelf 3 miskramen gehad in de eerste trimester en een schijnzwangerschap.

Bij de eerste miskraam had ik onverwachts begin van de 11de week bloedverlies, terwijl in de 8ste week nog alles goed leek, sterk hartje, goede groei.
Blijkbaar was het vruchtje halverwege de 9de week gestorven.
Na controle van de verloskundige, miskraam natuurlijk laten verlopen, echter bleef ik grote stolsels verliezen en werd ik vrij slap.
Per ambulance met spoed naar zh en daar is een curettage uitgevoerd.
2 maanden met werk eruit gelegen, met zware bloedarmoede. De vermoeidheid heeft ruim 4 maanden aangehouden.

2de miskraam was in de 8ste week,deze is natuurlijk verlopen en zonder problemen.

3de miskraam in de 10de week, doordat ik zo erdoor heen zat, is er toen gekozen om weer een curettage te doen.

Als laatste bleek ik schijnzwanger te zijn, er was een leeg vruchtzakje geconstateerd.

Na deze zwangerschap hebben we een half jaar pauze ingelast, we zaten er helemaal doorheen, emotioneel en lichamelijk.

Dus na een half jaar werd ik weer zwanger, we hadden samen besloten, mocht het weer mis gaan, dan stoppen we met proberen zwanger te worden.
Maar gelukkig werd er na bijna 42 weken een gezonde knul geboren 4500 gram en 56cm.

Toen mijn zoontje 9 maanden oud was, hebben we besloten om te kijken, of we nog een kleine konden krijgen.
Met in ons achterhoofd, dat het misschien weer 3 jaar kan duren, dat ik daadwerkelijk zwanger blijf.

Maar de natuur dacht er anders over, na 1 x een cyclus gehad te hebben, was ik zwanger en 41 weken later lag er een gezonde dochter op mijn borst.

Ondertussen is zoonlief 12 en zit nu op voortgezet onderwijs, dochterlief wordt 16 februari al weer 11 en zit in groep 7.

We hebben 3 helse jaren gehad, waarbij niet iedereen vol begrip waren. Net wat hier eerder aangegeven werd, het is nog maar een vleesklompje. Maar het is wel jouw vleesklompje, jouw kind in wording.

Gelukkig waren er ook genoeg mensen die er wel begrip voor hadden, omdat ze er zelf ook in die schoenen hebben gestaan.

**Geplaatst**: 27-01-22 16:02

Geplaatst: 27-01-22 16:02

Allereerst een hele dikke knuffel voor ons allemaal :knuffel:

Ik maak momenteel een missed abortion/miskraam mee. Kom net van de gynaecoloog en heb medicijnen meegekregen om dit weekend de miskraam op te wekken, aangezien het niet vanzelf gaat.

Bij 8+1 een goede echo gehad, hartje zien kloppen en alles leek goed. Bij 9+4 begin ik licht te bloeden en bij 9+5 bleek het hartje te zijn gestopt. Vlak na de eerste echo. Momenteel zit ik op 10+2 en wil ik niet langer afwachten tot m’n lichaam zelf de miskraam opwekt, dus geregeld dat ik zaterdag de medicijnen kan innemen die weeen/miskraam opwekken.

Ik kijk uit naar de opluchting van als dit achter de rug is, zie tegelijkertijd op naar wat dit weekend gaat gebeuren. En daarnaast nog het gemis en verdriet van wat had kunnen zijn. Ik ben zo gigantisch moe en doe dus ook weinig behalve op de bank liggen en beetje lezen en slapen.

Wij zijn altijd open geweest over onze kinderwens en hebben onze zwangerschap en vervolgens de missed abortion met veel vrienden en familie gedeeld. En zou het de volgende keer weer net zo doen. Ik heb zoveel steun aan mijn vrienden en familie.
Ook zijn er in mijn kring meerdere vrouwen die eerder een miskraam hebben meegemaakt en hier open over zijn. Ik heb veel gehad aan hun ervaringen en gewoon even met hun praten over hoe het gaat.

**Geplaatst**: 27-01-22 16:09

Re: Ik heb een miskraam gehad..

Geplaatst: 27-01-22 16:09

Linoleum, sterkte gewenst.
De opluchting herken ik zeker, bij mijn 2de curettage voelde ik dat ook. Dat is helemaal niet erg, schijnt vrij normaal te zijn.

Ik voelde mij daarna wel zeer schuldig, had ik iets fout gedaan, waarom gebeurd dit nu, waarom overkomt mij dit nu.
Ik mag van mijzelf niet opgelucht voelen.
Maar zeker ook boosheid naar mijn lichaam toe.
Later bedenk je dit hoort allemaal bij het rouwproces.