Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
daantjuhhh schreef:Ik weet niet hoe lang je nu alleenstaande bent?
Ik ben ook alleen weliswaar zonder kinderen.
Maar ik heb juist het probleem andersom.
Ik ben misschien wel te gelukkig alleen. Ik kan er niet aan wennen dat er iemand bij mij is.
Ik denk ook dat alles een stukje gewenning is.
anjali schreef:Ts,ik ken jou en je situatie niet dus misschien is mijn idee wel helemaal niet passend voor jou.Mijn excuses dan.Maar momenteel zijn er zo'n leuke datingprogramma's op de tv waarbij je geholpen wordt om een partner te vinden. Bijv. "Lang leve de liefde", en daar kun je je gewoon voor opgeven.Ook nog "First dates"maar dat is wat oppervlakkiger.
MarcoBorsato schreef:anjali schreef:Ts,ik ken jou en je situatie niet dus misschien is mijn idee wel helemaal niet passend voor jou.Mijn excuses dan.Maar momenteel zijn er zo'n leuke datingprogramma's op de tv waarbij je geholpen wordt om een partner te vinden. Bijv. "Lang leve de liefde", en daar kun je je gewoon voor opgeven.Ook nog "First dates"maar dat is wat oppervlakkiger.
Hoe is dat antwoord op haar vraag?
Ts, pb SuzanneF eens, zij is van heel ver gekomen, ik denk dat zij je wel eens goed zou kunnen helpen.
anjali schreef:Ts,ik ken jou en je situatie niet dus misschien is mijn idee wel helemaal niet passend voor jou.Mijn excuses dan.Maar momenteel zijn er zo'n leuke datingprogramma's op de tv waarbij je geholpen wordt om een partner te vinden. Bijv. "Lang leve de liefde", en daar kun je je gewoon voor opgeven.Ook nog "First dates"maar dat is wat oppervlakkiger.
anjali schreef:Dat is geen antwoord op haar vraag maar een mogelijke oplossing van haar probleem. Ik vind dat een probleem oplossen veel beter is dan erover gaan psychologiseren .Maar het is uiteraard aan ts zelf zoals ik toch ook zei in mijn post.
pmarena schreef:Nouja een echt fijne, leuke vent vinden lost het probleem van je alleen voelen (en overal alleen voor staan) op dat moment ook op, toch? Dus zo gek is die suggestie nog niet. Je kan nog zoveel vertrouwen in jezelf hebben en je nog zo goed voelen.....maar het feit blijft toch dat je kwetsbaarder bent als alleenstaande ouder en dat alles toch op je eigen schouders terecht blijft komen.
Zoeken naar iemand om dat wat meer mee te delen, of dat nu een nieuwe relatie is of het wat meer bij de kinderen betrekken van vrienden / familie / andere (alleenstaande?) ouders, zou ook een oplossing kunnen zijn
MarcoBorsato schreef:pmarena schreef:Nouja een echt fijne, leuke vent vinden lost het probleem van je alleen voelen (en overal alleen voor staan) op dat moment ook op, toch? Dus zo gek is die suggestie nog niet. Je kan nog zoveel vertrouwen in jezelf hebben en je nog zo goed voelen.....maar het feit blijft toch dat je kwetsbaarder bent als alleenstaande ouder en dat alles toch op je eigen schouders terecht blijft komen.
Zoeken naar iemand om dat wat meer mee te delen, of dat nu een nieuwe relatie is of het wat meer bij de kinderen betrekken van vrienden / familie / andere (alleenstaande?) ouders, zou ook een oplossing kunnen zijn
Reageer je alleen op Anjali of heb je ook de openingspost gelezen?
pmarena schreef:Uiteraard de openingspost gelezen
En voor het probleem "ik voel me er zo alleen voor staan en dat beangstigd me" is niet de enige oplossing om er met hulp positiever over te proberen te denken, want dat verandert de situatie praktisch gezien niet als je er dan nog steeds alleen voor staat.
Dus ondanks dat ik opgeven voor een datingshow nu niet de meest voor de hand liggende suggestie vindIs het zoeken van iemand die je meer kan betrekken bij de kinderen (en dat hoeft dus niet eens per-sé een nieuwe partner te zijn) best een goede suggestie vind ik
Die TS gewoon zelf kan lezen en naast zich neer kan leggen als ze dat wil.
Het is in ieder geval weer een andere suggestie dan allemaal maar zeggen dat ze geestelijke hulp moet gaan zoeken