Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-22 19:32

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-12-22 19:32

Ik zou je zo graag even een knuffel willen geven. Niet dat het iets oplost maar gewoon even laten voelen dat jij er mag zijn, jouw moeheid en jouw verdriet. Dat dat gezien en gevoeld wordt

**Geplaatst**: 24-12-22 19:34

Geplaatst: 24-12-22 19:34

Rocamor schreef:
Ik zou je zo graag even een knuffel willen geven. Niet dat het iets oplost maar gewoon even laten voelen dat jij er mag zijn, jouw moeheid en jouw verdriet. Dat dat gezien en gevoeld wordt

Ik kan het niet beter zeggen
:(:)

**Geplaatst**: 24-12-22 20:11

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-12-22 20:11

Maar ben jij wel zo open en eerlijk tegen de po en arts als hier TO? Want ik vraag me af of ze de ernst doorhebben als ik hun reactie lees.

**Geplaatst**: 24-12-22 20:37

Geplaatst: 24-12-22 20:37

Thijsje:
een hele grote virtuele knuf

:(:)

Tiggs schreef:
Maar ben jij wel zo open en eerlijk tegen de po en arts als hier TO? Want ik vraag me af of ze de ernst doorhebben als ik hun reactie lees.

...
Ik herinner mij nog goed dat Thijsje een intake gesprek bij de GGZ beschreef.
En eerlijk zei 'dat ze zwarte gedachten had'.
... iets wat volgens mij logisch is als je depressief bent. De vraag begreep ik volkomen.

Het antwoord van de GGZ begreep ik niet. (Spoiler alaert: ik weiger dit.)
Omdat ze zwarte gedachten had kwam ze niet in aanmerking voor hulp.

"Heb je het ooit zo zout gegeten...?"

**Geplaatst**: 24-12-22 20:44

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-12-22 20:44

Thijsje!! Ik denk aan jou, ik denk regelmatig aan jou. Ik vraag me dan af hoe het met je gaat en hoe het in Godsnaam mogelijk is dat je nog steeds niet de juiste hulp hebt. Ik denk aan jou en ik leef intens met je mee, omdat er niets zo moeilijk is als niet begrepen worden. Ik zou willen dat ik iets voor je kon betekenen. Hou vol, eens gaat de zon weer schijnen. Dat is waar ik heel graag in wil geloven, voor jou!
Deze kerstdagen ben jij in mijn gedachten, Thijsje. Hou vol, je bent waardevol.

**Geplaatst**: 24-12-22 21:05

Geplaatst: 24-12-22 21:05

Thijsje, hier iemand die sinds kort meeleest.

Wat ben je een krachtig persoon. Hoe vreselijk het nu ook voelt, ik weet van mensen uit mijn omgeving die erg diep zaten dat het écht beter kan gaan worden/voelen dan het nu is. Ik hoop dat jij uit die gedachte hoop en kracht kan halen. :(:)

Sterkte, ik wens je lichtpuntjes toe tijdens deze kerstdagen.

**Geplaatst**: 24-12-22 22:28

Geplaatst: 24-12-22 22:28

Thijsje toch :knuffel:

Ik zal heel eerlijk zijn over een persoonlijke situatie die ik heb meegemaakt. Mijn beste vriendin.

Die heeft ook al jaren moeten worstelen met zo'n donkere gedachten. Bijna 2 jaar geleden was ze er heel slecht aan toe. Ik was echt de enige die er constant voor haar was. Haar eigen ouders zagen de ernst van de situatie zelfs nier in. Ik weet nog, mijn vriend en ik waren aan het verhuizen. Ze was gekomen omdat her slecht met haar ging. Dus, tussen de verhuizing door zat ze boven te huilen, te knokken met haar donkere gedachtes. En tussen al het geren door zat ik langs haar dikke knuffels te geven. De dag erna vond ze het genoeg geweest. Ze had een overdosis genomen. Ik was nog zo moe van de verhuizing. Maar, dankzij mij loopt ze nu nog rond. Ik heb aan de bel getrokken. Ze is die avond naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar de nacht doorgebracht.

Toen pas, het moment dat ze een poging had gedaan, toen pas was ze een noodgeval. En zelfs als noodgeval moest ze 3 maanden wachten voor hulp.
Er is zo'n gezegde die gaat "als her kalf is verdronken dempt men de put"
Helaas is dit heel vaak het geval. Het ging duidelijk nier goed met haar. Iedereen had de oogkleppen op. Pas toen ze wat had gedaan zagen ze de ernst van de situatie.

Het is niet gezond hoe ver heen je moet zijn voor mensen om het in te zien. Je bent daar niet de enige in helaas

Ik kan er zo slecht tegen om te zien wanneer iemand zoveel hulp nodig heeft en niemand het wil geven :knuffel:

Je mag moe zijn. Her is godsamme vermoeiend om zoveel tegen jezelf te vechten. Ik snap het wel. Het is oke om moe te zijn meid. Geloof me maar :(:)

**Geplaatst**: 24-12-22 23:17

Geplaatst: 24-12-22 23:17

Janneke2 schreef:
Thijsje:
een hele grote virtuele knuf

Tiggs schreef:
Maar ben jij wel zo open en eerlijk tegen de po en arts als hier TO? Want ik vraag me af of ze de ernst doorhebben als ik hun reactie lees.

...
Ik herinner mij nog goed dat Thijsje een intake gesprek bij de GGZ beschreef.
En eerlijk zei 'dat ze zwarte gedachten had'.
... iets wat volgens mij logisch is als je depressief bent. De vraag begreep ik volkomen.

Het antwoord van de GGZ begreep ik niet. (Spoiler alaert: ik weiger dit.)
Omdat ze zwarte gedachten had kwam ze niet in aanmerking voor hulp.

"Heb je het ooit zo zout gegeten...?"

Ach, dat is wel heftig zeg

Ik vroeg het omdat ik ook wel gelezen dacht te hebben dat ze het lastig vond om echt eerlijk te zijn tegen de POH (wat het ook is!).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-22 02:18

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-22 02:18

Eerste kerst dag (avond) is achter de rug nog 2 te gaan het liefst wil ik ergens ver onder een steen kruipen..

Ik ben heel eerlijk geweest tegenover de po en ook een aantal keer berichten uit het topic laten lezen. Ik ben idd afgewezen bij de ggz omdat ik te eerlijk was want ik was te complex. Zo gauw ik “ja” antwoorde op de vraag heb je wel eens donkere gedachtes was het nee wij kunnen je niet helpen. Omdat ik dan vaak aangeef dat ik eigenlijk teveel angst heb om door te pakken ben ik dan weer niet dringend om bij de crisis te komen. Ik heb ook bij de PO de opmerking gemaakt dus eigenlijk moet ik niet eerlijk zijn en zeggen dat het beter gaat dan het is om zo hulp te krijgen die dan niet goed genoeg is omdat ik niet eerlijk ben?

Momenteel wil ik ook niet praten ik ben helemaal dicht geklapt. Ik praat met niemand en vind het heel moeilijk om apjes te beantwoorden het benauwd me. Vooral omdat ik merk dat ik mij steeds moet verdedigen voor mijn gevoel en dat ik er voor veroordeeld wordt. Ik heb een aantal keer boven op de trap gestaan met de gedachte als ik nu val en iets breek zou ik dan wel begrip krijgen als ik zeg het gaat niet.

Ik hoop dat ik alsnog wat kan slapen en dat morgen de dag wat minder zwart kijkt als vandaag. En bedankt dat ik alsnog hier mijn verhaal kwijt kan.

**Geplaatst**: 25-12-22 08:31

Geplaatst: 25-12-22 08:31

Morgen lieve thijsje, ik zal niet zeggen goedemorgen. Ik hoop dat je nog een beetje hebt kunnen slapen.

Ook ik denk regelmatig aan je.

:knuffel:

**Geplaatst**: 25-12-22 12:19

Geplaatst: 25-12-22 12:19

Onderstaand had ik ook op mijn Facebook gezet, hier zet ik m nog een keer voor jou en alle anderen die zich zo voelen.

Lieve Thijsje, speciaal voor jou :knuffel:

**Geplaatst**: 25-12-22 16:17

Geplaatst: 25-12-22 16:17

Lieve Thijsje, er wordt aan je gedacht en meegeleefd. Hoop dat je ergens nog een lichtpuntje ziet

en dat is hier om mee te beginnen

Deze dagen zijn sowieso niet makkelijk. Wat goed dat je bij de PO dat hebt aangegeven. Jouw gedachten mogen er zijn, ze zijn er, dus

Hoe jij ermee om gaat in wat je beschrijft, helpt misschien iemand anders ook weer verder :knuffel:

Ook al weet je misschien nooit het effect van jouw topic, kanjer. Dikke knuffel {:}

**Geplaatst**: 26-12-22 00:24

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 26-12-22 00:24

**Geplaatst**: 26-12-22 09:34

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 26-12-22 09:34

**Geplaatst**: 26-12-22 10:51

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 26-12-22 10:51

Hele dikke knuffel :knuffel:

**Geplaatst**: 26-12-22 11:26

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 26-12-22 11:26

Hoi Thijsje

Ik heb geen idee wat je financiële situatie is. Mocht deze ruimte hebben is het interessant om eens te kijken naar Rtms of neurofeedback. Met beide is vrij snel te beginnen. Resultaten die ze plaatsen zijn vrij lovend. Zelf met Rtms begonnen omdat ik dit deels vergoed krijgt. Ik sta nog aan het begin, dus kan nog niet zeggen of het helpt. Sggz vond ik echt een drama. Was voor mij ook niet vol te houden.

Je zegt dat de slaap medicatie niet werkt. Kan je huisarts je niet iets anders voorschrijven? Alle pammetjes deden bij mij niks tot heel weinig.

**Geplaatst**: 27-12-22 09:38

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 27-12-22 09:38

Heb regelmatig aan je gedacht de afgelopen dagen. Dit soort 'feestdagen' hakken er zoveel meer nog in, uit je ritme, verplichtingen enz. Hoop dat je er een beetje 'redelijk' doorheen bent gekomen.

Sta je nog ergens op een wachtlijst nu? Omdat sommige therapieen zo te lezen bij voorbaat al zijn afgeschreven. Want zonder therapie geen perspectief. Je hebt wel echt hulp nodig, hier kom je helaas niet alleen uit.

Knuff!

**Geplaatst**: 27-12-22 11:18

Geplaatst: 27-12-22 11:18

scrabbel schreef:
Hoi Thijsje

Ik heb geen idee wat je financiële situatie is. Mocht deze ruimte hebben is het interessant om eens te kijken naar Rtms of neurofeedback. Met beide is vrij snel te beginnen. Resultaten die ze plaatsen zijn vrij lovend. .

Hoi Thijsje, hopelijk de dagen wat door kunnen wurmen. Hoe gaat het nu met je? Neurofeedback kan ik inderdaad ook aanraden om nu zonder traject al mee te beginnen. Goede resultaten mee om je fijn(er) te kunnen voelen. Het brein heeft rust nodig ook

Doen hoor, voor jezelf. Je kan het altijd proberen een keertje

, toch? Vooral voor jezelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-22 12:26

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-22 12:26

Bedankt allemaal ik heb wel meegelezen maar het lukte mij niet om te reageren zelfs nu moet ik er mij echt toe zetten.
De dagen waren ontzettend zwaar omdat ik zo geleefd ben lijkt nu alles ingestort. Ik durf niks meer… ik ben een aantal keer langs mijn paard gereden en krijg dan z’n paniek dat ik ademnood krijg. Nu ook ik heb afspraken staan maar ik wil niet ik durf niet.
De berichten die ik van mijn omgeving heb gehad maken duidelijk dat er geen begrip is dat ik alleen maar een last ben. Ik probeer mij steeds te verdedigen maar ik heb het nu gelaten. Het feit is dat ik het mij zo aantrek dat ik er nachtmerries van heb. Ik weet het echt niet meer. Wat iedereen niet snapt is dat ik mij niet zo wil voelen ik wil niet het gevoel hebben dat elke dag een gevecht is tegen monsters vulkanen en stormen. Ik wil niet dat alles waar ik om geef voor mij een bijna onmogelijke taak is, ik wil niet dat ik bij elk apje een paniek aanval krijg omdat ik iets terug moet sturen en ik wil mij niet altijd ziek voelen. Het is geen keuze en dat lijkt iedereen te denken. Ik wil normaal zijn maar ik ben bang dat het nooit zo zal zijn. Dat niemand mij ooit zal zien voor wie ik ben.

**Geplaatst**: 28-12-22 13:07

Geplaatst: 28-12-22 13:07

Thijsje38 schreef:
Bedankt allemaal ik heb wel meegelezen maar het lukte mij niet om te reageren zelfs nu moet ik er mij echt toe zetten.
De dagen waren ontzettend zwaar omdat ik zo geleefd ben lijkt nu alles ingestort. Ik durf niks meer… ik ben een aantal keer langs mijn paard gereden en krijg dan z’n paniek dat ik ademnood krijg. Nu ook ik heb afspraken staan maar ik wil niet ik durf niet.
De berichten die ik van mijn omgeving heb gehad maken duidelijk dat er geen begrip is dat ik alleen maar een last ben. Ik probeer mij steeds te verdedigen maar ik heb het nu gelaten. Het feit is dat ik het mij zo aantrek dat ik er nachtmerries van heb. Ik weet het echt niet meer. Wat iedereen niet snapt is dat ik mij niet zo wil voelen ik wil niet het gevoel hebben dat elke dag een gevecht is tegen monsters vulkanen en stormen. Ik wil niet dat alles waar ik om geef voor mij een bijna onmogelijke taak is, ik wil niet dat ik bij elk apje een paniek aanval krijg omdat ik iets terug moet sturen en ik wil mij niet altijd ziek voelen. Het is geen keuze en dat lijkt iedereen te denken. Ik wil normaal zijn maar ik ben bang dat het nooit zo zal zijn. Dat niemand mij ooit zal zien voor wie ik ben.

Ja dat is een dingetje. Veel mensen begrijpen inderdaad niet dat het niet jou keuze is dat je je zo voelt, maar dat je gewoon ziek en uitgeput bent.

Ik heb geen idee of je een fan bent van Lord of the Rings. Maar dit doet me herinneren aan een scene in de film waar Frodo bijna aan de witch king de ring had gegeven. Toen had Sam hem gered en dreigde Frodo naar Sam, die zijn allerbeste vriend is, met een zwaar in de keel. Voor Frodo was het dragen van die ring ontzettend zwaar en ook hij werd er depressief van. Dus toen Frodo uit zijn dreig situatie kwam vroeg hij aan Sam wat voor zin dit nog allemaal heeft. En toen kwam Sam mer een mooi verhaal over verhalen. "weet je nog Frodo, toen ze als kind zijnde allemaal verhalen aan ons vertelden? Weet je dat nog? Maar degenen die je het best herinnert, de verhalen die echt een impact hadden op je, dat waren de verhalen zoals dit. De mensen in de verhalen hadden her altijd heel zwaar. Je hield je adem altijd in. En ook die mensen konden terugkeren. Maar ondanks dat ze dat konden deden ze dat niet. En waarom? Omdat ze ergens voor konden streven. Ze deden het voor iets of iemand. Ze bleven die hoop houden. Ze hielden zich eraan vast. Ja dat waren de verhalen die het belangrijkste waren."

Frodo vroeg toen "waar houden we aan vast dan?"
En Sam antwoord "dat er nog iets goeds is in deze wereld. En her is het waar om ervoor te vechten."
En dat hielp Frodo. En mij ook. Ik zat zelf in de mentale pinarie toen ik het voor het eerst zag. En, het ontroerde me. Als je de scene wilt zien, hier issie:
https://youtu.be/k6C8SX0mWP0
Ik vind het mooiste aan de scene dat Sam dit allemaal zegt terwijl Frodo hem net met de dood heeft bedreigt. Dat laat zien hoe veel hij om hem geeft. Ik hoop dat je dat bij ons ook ziet

Het is heel moeilijk om je ergens aan vast te houden en her voor iets of iemand te doen als het lijkt dat je helemaal geen houvast hebt. Maar toch, bijna altijd, is er iets. Toen ik zelf in de mentale pinarie zat was mijn houvast mezelf. Ik zou hier sterker uit komen en vrijer kunnen leven als ik mijn verleden achter me zou kunnen laten. Dat was mijn licht aan het einde van de tunnel. Dat licht dat is waar ik me aan vasthield. Dat is wat me heeft toegelaten om er aan de andere kant uit te komen.

Misschien, met een beetje hulp van ons, vind jij ook nog iets om je aan vast te houden. Misschien is het je paard. Misschien zijn wij het wel. Kun je je aan ons vasthouden. Aan alle bokkers die je ondersteunen en je toejuichen vanuit de zijlijn. Dat je door probeert te knokken voor ons. Misschien vind jij ook iets in jezelf om aan vast te houden. Het maakt niet uit wat het is, zolang het voor jou een betekenis heeft.

En schaam je niet als je niets vind. Als het allemaal zo uitzichtloos is en je geen houvast hebt. Dat mag ook. Het is ontzettend lastig en vermoeiend om hem te vinden als je zo diep in je put zit. Daar kun je niks aan doen.
Maar, misschien vind je wat kracht hieruit. Of kijk eens naar de films van de Lord of the Rings. Misschien haal je daar wat kracht uit. Zet jezelf in de voeten van Frodo. En zie hoe hij zich er doorheen heeft geknokt. Misschien helpt het jou ook. Wij hier op bokt zijn wel je Sam. Dat doen we met alle liefde.

Rust goed uit. Ik heb, ondanks dat ik het leuk heb gehad, ook zware dagen gehad en ook ik heb echt een paar dagen nodig om weer helemaal bij te komen. Daar is geen schaamte in. Je bent er zeker niet de enige in. Kerst kan een hele moeilijke tijd zijn.

Nog veeele dikke knuffels van hier :knuffel:

**Geplaatst**: 28-12-22 15:50

Geplaatst: 28-12-22 15:50

Thijsje38 schreef:
Bedankt allemaal ik heb wel meegelezen maar het lukte mij niet om te reageren zelfs nu moet ik er mij echt toe zetten.
De dagen waren ontzettend zwaar omdat ik zo geleefd ben lijkt nu alles ingestort. Ik durf niks meer… ik ben een aantal keer langs mijn paard gereden en krijg dan z’n paniek dat ik ademnood krijg. Nu ook ik heb afspraken staan maar ik wil niet ik durf niet.
De berichten die ik van mijn omgeving heb gehad maken duidelijk dat er geen begrip is dat ik alleen maar een last ben. Ik probeer mij steeds te verdedigen maar ik heb het nu gelaten. Het feit is dat ik het mij zo aantrek dat ik er nachtmerries van heb. Ik weet het echt niet meer. Wat iedereen niet snapt is dat ik mij niet zo wil voelen ik wil niet het gevoel hebben dat elke dag een gevecht is tegen monsters vulkanen en stormen. Ik wil niet dat alles waar ik om geef voor mij een bijna onmogelijke taak is, ik wil niet dat ik bij elk apje een paniek aanval krijg omdat ik iets terug moet sturen en ik wil mij niet altijd ziek voelen. Het is geen keuze en dat lijkt iedereen te denken. Ik wil normaal zijn maar ik ben bang dat het nooit zo zal zijn. Dat niemand mij ooit zal zien voor wie ik ben.

Ik weet natuurlijk niet wat er in de berichten staat die je van je omgeving krijgt. Maar mijn ervaring is wel dat - zeker als het zo slecht gaat - dingen die gezegd of geschreven worden soms anders over kunnen komen dan hoe ze bedoeld zijn. Het is niet gemakkelijk, maar probeer niet 'in de tegenaanval' te gaan, maar aan te geven wat je voelt, wat zulke berichten met je doen en geef aan wat jij nodig hebt / wat anderen voor jou kunnen doen. Anderen weten vaak niet goed op welke manier ze best reageren (de reactie die je nodig hebt, kan ook verschillen van persoon tot persoon wat deze inschatting door een ander moeilijk maakt), wat kan leiden tot reacties die voor jou niet helpend zijn en een negatieve impact hebben op de interactie. Door aan te geven wat je nodig hebt, weet de ander beter wat hij/zij kan doen en vergroot de kans dat hij/zij iets doet wat voor jou echt helpend is.
En natuurlijk heb je ook mensen die het écht niet kunnen snappen, ook niet als je het meermaals uitlegt en aangeeft wat je nodig hebt. Dat is heel triest, maar ligt dan niet aan jou.
Je schrijft dat je bang bent dat niemand je ooit zal zien voor wie je bent. Hoe je je nu voelt, is niet wie je bent. Je kan een depressie (of ander labeltje) hebben, maar het zegt niets over wie jij als persoon bent. De depressie / ander label sleur je mee en is nu erg aanwezig, maar je kan die wel leren loslaten. Een deel mensen met bv een depressie weten niet "wie ze werkelijk zijn" en moeten daar eerst naar op zoek gaan. Dat is geen gemakkelijke zoektocht, maar het is wel mogelijk.
Als je bij de GGZ niet terecht kan en je hebt de financiële middelen, dan kan je misschien wel op zoek gaan naar een vrijgevestigde psycholoog / therapeut. Eerlijk zijn over hoe het echt gaat en de hulp krijgen die je nodig hebt is helaas niet gemakkelijk. Toch is het wel mogelijk om passende hulp te vinden

.

**Geplaatst**: 28-12-22 16:18

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-12-22 16:18

Goede post Pateeke!

Helaas klinkt heel veel, heel herkenbaar Thijsje.

**Geplaatst**: 28-12-22 23:34

Geplaatst: 28-12-22 23:34

Thijsje38 schreef:
Bedankt allemaal ik heb wel meegelezen maar het lukte mij niet om te reageren zelfs nu moet ik er mij echt toe zetten.
De dagen waren ontzettend zwaar omdat ik zo geleefd ben lijkt nu alles ingestort. Ik durf niks meer… ik ben een aantal keer langs mijn paard gereden en krijg dan z’n paniek dat ik ademnood krijg. Nu ook ik heb afspraken staan maar ik wil niet ik durf niet.
De berichten die ik van mijn omgeving heb gehad maken duidelijk dat er geen begrip is dat ik alleen maar een last ben. Ik probeer mij steeds te verdedigen maar ik heb het nu gelaten. Het feit is dat ik het mij zo aantrek dat ik er nachtmerries van heb. Ik weet het echt niet meer. Wat iedereen niet snapt is dat ik mij niet zo wil voelen ik wil niet het gevoel hebben dat elke dag een gevecht is tegen monsters vulkanen en stormen. Ik wil niet dat alles waar ik om geef voor mij een bijna onmogelijke taak is, ik wil niet dat ik bij elk apje een paniek aanval krijg omdat ik iets terug moet sturen en ik wil mij niet altijd ziek voelen. Het is geen keuze en dat lijkt iedereen te denken. Ik wil normaal zijn maar ik ben bang dat het nooit zo zal zijn. Dat niemand mij ooit zal zien voor wie ik ben.

Ik zou je zo graag even rust gunnen, even een mentale adempauze.
Ik hoop dat je met compassie naar jezelf kunt kijken. Dat nu er misschien niemand in je omgeving lijkt te zijn die je vriendelijk en begripvol toespreekt, je jezelf vriendelijk en begripvol kan toespreken. Want dat ben je waard!

**Geplaatst**: 01-01-23 16:26

Geplaatst: 01-01-23 16:26

Hopelijk wordt dit jaar een fijner jaar voor je dan afgelopen jaar. :knuffel:

**Geplaatst**: 03-01-23 18:21

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 03-01-23 18:21

Hoi Thijsje,

even een knuffel voor jou...!

:(:)

En veel goede wensen voor het nieuwe jaar. Met naar ik vurig hoop positieve veranderingen!