Als leven overleven wordt
Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
- Blue_flower
- Berichten: 1933
- Geregistreerd: 26-01-15
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 16-10-22 09:30
In het kader van: baad het niet, schaad het niet. Wellicht het proberen waard? Pak dan meteen een foliumzuur die gecombineerd is met diverse vitaminen zoals van Vitakruid de mama kit.
- maras
-
- Berichten: 2347
- Geregistreerd: 04-06-06
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 16-10-22 09:56
- LoveGlove
-
- Berichten: 7921
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Geplaatst: 16-10-22 10:28
maras schreef:Heb jij dat zelf gezongen Loveglove??? Ik vind het prachtig, kende het liedje uiteraard wel maar de tekst drong nooit zo binnen maar nu wel, lief dat je dit deelt voor Thijsje maar ook voor alle anderen die er steun aan kunnen vinden.
Yep. Zelf gezongen
Zingen is ook mijn uitlaadklep. Dat is het altijd geweest. Ik kan mijn gevoel het beste kwijt met zingen. Dat is hoe ik ze uit. Ook naar anderen toe. Als ik bijvoorbeeld echt mijn vriend wil laten weten hoeveel ik van hem houd, doe ik dat meestal met een liedje
Dus die gevoelens kan ook op deze manier het beste delen
- Nicje87
-
- Berichten: 9850
- Geregistreerd: 26-06-06
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 17-10-22 00:12
Een dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft en TS ik vind het echt rot dat je nog steeds niet de juiste zorg krijgt en ook niet de steun uit je omgeving dat je nodig hebt. Hopelijk komt deze HA er voor vast en kan hij je verder helpen en doorpakken. Stay strong
- Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-22 10:13
Ik ben de afgelopen week weer in vlucht modus zoveel mogelijk doen om maar niet stil te staan bij alles wat mij raakt en daarbij ook alles. Ik voel mij erg emotioneel kan om de kleinste ding erg overstuur worden gister een serie waarop iemand aangaf trots te zijn op haar collega’s toen had ik het even niet meer er is nooit iemand trots op mij…
Toen ik in bed lag en mijn deken steeds verschoof dacht ik kan er nu echt niet “iets” goed gaan het is enorm klein en stom maar dat zijn dingen die mij nu al raken en dan zullen we het even niet over hebben hoe het gevoel van onbegrip van de mensen om mij heen mij raakt.
Ik heb sinds vorige week mijn masker opgehad en niet meer afgedaan. Zelfs de PO merkte het. Nu heb ik het gevoel dat ik nooit het masker meer afdoe want het gevoel wat ik krijg als ik mijzelf kwetsbaar opstel en dan zo afgewezen wordt is met geen pen te beschrijven.
De somberheid lijkt erg toe te nemen maar ik heb besloten dat niet te delen met de PO ik weet ook niet wat hij er kan doen. Ik weet niet meer wat ik eraan kan doen dus ik laat het maar gebeuren.
Nu ook weer stromen de tranen over mijn gezicht en ik kan er niks aan doen…
- stella92
- Berichten: 171
- Geregistreerd: 17-10-08
- Woonplaats: Den Haag
Geplaatst: 18-10-22 12:54
Ik vind het heel naar dat de PO en huisarts niet veel voor je (kunnen) doen. Heb je met de PO gedeeld wat het met je doet als je wordt afgewezen?
Ik vind het ontzettend knap dat je ondanks alles elke dag knokt om vooruit te komen. Het is ook helemaal niet erg om, af en toe, je masker op te zetten want een mens kan nou eenmaal niet alles in een keer dragen. Ik gun het je wel dat er iemand in je omgeving is waar je je masker even af kunt zetten. Zolang dat er nog niet is mag je hier altijd je masker even afzetten!
- maras
-
- Berichten: 2347
- Geregistreerd: 04-06-06
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 18-10-22 17:31
- Janneke2
-
- Berichten: 22790
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 18-10-22 22:47
Thijsje38 schreef:Wat ontzettend lief van jullie allemaal … ik hoop dat het met jullie inmiddels wat beter gaat als met mij …
En dat is hartstikke lief van jou...!!!
Zo rot als jij je voelt ('ik ben niet jaloers op jou!') 1 denk je toch aan anderen.
Chapeau!
En ondertussen : naar dat je in vluchtmodus bent geweest.
'Een mens moet wat...' - zoveel mogelijk doen om maar niet stil te staan bij alles wat je raakt
Citaat:en dan zullen we het even niet over hebben hoe het gevoel van onbegrip van de mensen om mij heen mij raakt.
Of misschien juist wel.
Wat dat is waar de pijn zit.
Noem het onbegrip, noem het afwijzing, noem het klein maken, noem het kwetsen -
brrrrr....!!!!
Citaat:Ik heb sinds vorige week mijn masker opgehad en niet meer afgedaan. Zelfs de PO merkte het. Nu heb ik het gevoel dat ik nooit het masker meer afdoe want het gevoel wat ik krijg als ik mijzelf kwetsbaar opstel en dan zo afgewezen wordt is met geen pen te beschrijven.
Jezelf beschermen is prima - en het is ook goed om het voor jezelf duidelijk te hebben: 'ik heb nu mijn masker op'.
Citaat:De somberheid lijkt erg toe te nemen maar ik heb besloten dat niet te delen met de PO ik weet ook niet wat hij er kan doen.
Ga niet te veel voor hem denken, he.
Je mag best zeggen 'ik denk dat jij er niets mee kan - maar ik wil het toch zeggen'.
(Uiteraard - ik snap dat je dan een gok neemt, dat je niet afgewezen zult worden ondanks dat hij er - volgens jou- niets mee kan.)
Citaat:Ik weet niet meer wat ik eraan kan doen dus ik laat het maar gebeuren.
Nu ook weer stromen de tranen over mijn gezicht en ik kan er niks aan doen…
'Huilen helpt.'
Ik hoop dat het wat opluchting geeft.
En ik gun het je zo dat je op gegeven moment kunt huilen bij iemand die je troost.
- LoveGlove
-
- Berichten: 7921
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 18-10-22 23:15
Dat masker mag je op hebben. Ik heb hem ook vaker op hoor
Thuis en bij de mensen waar ik me veilig voel issie af. Voor alle andere mensen issie op. Zoals iemand al zei, zolang je het verschil maar weet
Dat vluchtgevoel ken ik ook. Meestal uit het bij mij meer in zoveel mogelijk doen in een spelletje op de computer bijvoorbeeld. Want fysiek (te) veel doen geeft alleen maar paniek
Dat vluchten heb ik vorige week veel gedaan. Het gaat nu weer wat beter en ik heb zelfs een productieve dag gehad
Zoals je merkt fluctueer ik dus heeel erg in hoe ik me voel. Dat op zichzelf kan soms heel vermoeiend zijn
En niemand trots? Dat lieg je
Ik ben hartstikke trots op jou. Je bent een flinke vechter en doorzetter. Je hebt het zoo moeilijk en toch knok je jezelf er doorheen. Dat vind ik wel iets om trots op te zijn hoor. Voor ons allebei zelfs. Je mag ook trots op jezelf zijn. Misschien voelt het niet alsof dat kan omdat je om de kleine stomste dingen gevoelig bent, maar het feit dat je toch door blijft zetten is iets waar je trots op mag zijn voor jezelf. Lief zijn tegen jezelf is heel belangrijk nu. Je wil niet je eigen gezeik ook nog tegen je aan hebben. Je eigen kritiek is überhaupt waar je het meest gevoelig voor bent. Dus je mag het minder zwaar maken en die trots wel eens voelen. Dat verdien je
En huilen? Huil maar. Laat het maar lekker komen. Laat die tranen rollen. Laat ze er zijn. Dat mag. Alles wat jij voelt, hoe groot of hoe klein, om wat voor reden dan ook, mag er zijn. Jou gevoelens over iets wat iemand in een serie zegt zijn net zo waardig als die van iemand wiens dierbare net is overleden. Geloof me maar. Het mag er allemaal zijn
Nog meer dikke knuffels van mij hier
We komen er wel doorheen hoor. We kunnen dit. Allebei
- Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-22 10:45
Het duurde ook lang voor ik in slaap kon komen dus ik ben nu helemaal op. Ik probeer vandaag even rust te pakken en mijn taken een voor een aan te pakken maar ik krijg al onrust als ik erover denk hoeveel ik allemaal moet doen.
- LoveGlove
-
- Berichten: 7921
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Geplaatst: 19-10-22 13:26
Thijsje38 schreef:Dankjulliewel wel het voelt soms zo uitzichtloos allemaal. Gister had ik echt een zware dag alles ging ook fout. Ik voelde mij heel erg gehaast alsof ik in mijn hoofd achternagezeten werd. Zoveel onrust in mijn lijf ik wilde mezelf gewoon slaan om eruit te komen.
Het duurde ook lang voor ik in slaap kon komen dus ik ben nu helemaal op. Ik probeer vandaag even rust te pakken en mijn taken een voor een aan te pakken maar ik krijg al onrust als ik erover denk hoeveel ik allemaal moet doen.
Ik ken dat gevoel
Er is ook gewoon niets wat het gevoel even weg kan nemen. Je blijft het voelen.
En weet je wat? Niks moet. Je hoeft de lat niet zo hoog te leggen voor jezelf. Bekijk even wat de grootste prioriteiten heeft en maak zo een lijstje van de taken die er gedaan kunnen worden vandaag. Dat geeft je ten eerste wat meer overzicht. Daarna ga je gewoon een voor een de taken op het lijstje af op je eigen tempo en eigen manier. En pak het aan per taak. Breek de taak op in stapjes als het even moet. En als je op bent, ben je op. Al heb je maar 1 ding gedaan. Dat ene ding is dat al een hele overwinning. Meer hoeft ook niet. Je hoeft alleen maar te doen wat je kunt. Niet meer. Nier minder. Als je helemaal niks kunt is dat ook goed. Werk met je brein mee, niet ertegenin. Dat werkt alleen maar avarechts, zoals "ertegenin" ook aangeeft.
Soms is het voor mezelf al een overwinning als ik uit bed ben gekomen. Soms kom ik niet verder dan tanden poetsen. Dat mag dan ook. Ik heb vanmorgen een nogal zenuwslopende afspraak gehad met het UWV. En nu zit ik thuis en rust ik uit. Want het geeft veel spanning en onder veel spanning krijg ik ook niks gedaan. Ik heb gelukkig gisteren veel gedaan gekregen om die klap op te vangen zodat ik ook niks hoef. En zelfs als dat niet wat gelukt had ik nog steeds alleen maar gedaan wat ik kon.
Dus we gaan lekker samen uitrusten vandaag. Je bent niet de enige die het nodig heeft. Hoe klinkt dat?
- Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst door de TopicStarter : 20-10-22 10:47
Vandaag ben ik moe…
- Janneke2
-
- Berichten: 22790
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Ergens in Drenthe
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 20-10-22 12:22
That's the spirit!
Je bent moe.
Sorry dat het zo is, maar zo is het.
En er zijn honderd redenen voor, maar punt 1: zo is het nu.
Je bent moe, en wie moe is, moest maar niet vechten tegen de moeheid.
(Misschien wel tegen andere dingen.)
- LoveGlove
-
- Berichten: 7921
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
). Daar is het ook wel het weer voor - Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-22 23:01
- Prairy
- Berichten: 9111
- Geregistreerd: 28-12-03
Geplaatst: 25-10-22 23:04
https://youtu.be/Gv7F6-1wQ_w
- LoveGlove
-
- Berichten: 7921
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Geplaatst: 26-10-22 07:36
Thijsje38 schreef:Het gaat de laatste dagen zo moeizaam ik heb zoveel wat ik moet regelen voor de afspraken dat het mij verdrinkt… de laatste 2 avonden ben ik zo ontzettend druk in mijn hoofd dat ik echt mijzelf pijn wil doen ik wil dat het ophoud. Ik heb volgende week pas een gespr k met de PO maar ik zit nu weer in een fase dat ik hem niet wil spreken. Ik heb die muur weer om mij heen gezet en de gesprekken met de andere instanties spoken steeds door mijn hoofd . Je bent te moeilijk we kunnen niks met jou we durven het niet aan … lang verhaal kort ik ben niet te helpen… ik voel het mij ook steeds minder waard. Ik haat mezelf als ik in de spiegel kijk dus waarom zouden andere er dan wel moeite voor doen…
Het is ook nier makkelijk om voor hulp te vragen. Al helemaal als er zoveel instanties je afwijzen, wat ik belachelijk vind.
- Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-22 10:44
Goed gaat en dat jullie trots op mij zouden kunnen zijn maar helaas is niks minder waar. Ik wil echt opgeven, het dubbel leven wordt mij zwaar ik voel mij de hele dag gefrustreerd en verslagen. Ik wil alleen maar alleen zijn en zelfs dan voel ik mij erg gehaast en opgejaagd. Alsof ik de hele dag door boze wezens achtervolgd wordt. Soms denk ik waarom nog wegrennen waarom niet stil staan en ze mij laten opeten dan is het klaar …
- maras
-
- Berichten: 2347
- Geregistreerd: 04-06-06
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 30-10-22 12:44
- Janneke2
-
- Berichten: 22790
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 30-10-22 14:50
Thijsje38 schreef:Ik had jullie graag laten weten dat het allemaal
Goed gaat en dat jullie trots op mij zouden kunnen zijn maar helaas is niks minder waar.
Ach meis toch, wat een 'knopen'.
Wat mij betreft hoef je trots en respect niet te verdienen.
"Zo, ik heb gezegd!"
Maar ik snap best dat jij het anders voelt.
Citaat:Ik wil echt opgeven, het dubbel leven wordt mij zwaar ik voel mij de hele dag gefrustreerd en verslagen. Ik wil alleen maar alleen zijn en zelfs dan voel ik mij erg gehaast en opgejaagd.
Hmmm, alleen zijn, als in: weg van de mensen die jou niet geloven, jouw gevoel ontkennen, jou naar beneden halen -
prima idee...! (Ik snap dat het voeten in de aarde heeft maar het kan ook energie geven.)
Citaat:Alsof ik de hele dag door boze wezens achtervolgd wordt. Soms denk ik waarom nog wegrennen waarom niet stil staan en ze mij laten opeten dan is het klaar …
bijna Halloween... Nee, grapje.
Ooit las ik een roman waar zo'n zelfde beeld beschreven werd (sprookjes sfeer inclusief monsters) -
en gelukkig was er ook een oude wijze vrouw in het verhaal.
En die sprak op gegeven moment de woorden: 'Verzamel eerst je kamaraden, en houd dan op met vluchten voor deze monsters. Samen met je kamaraden kun je ze aan.'
De grote vraag is uiteraard waar jij je hulptroepen vandaan haalt...
- Thijsje38
- Berichten: 158
- Geregistreerd: 11-10-21
Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-22 23:32
Citaat:Ooit las ik een roman waar zo'n zelfde beeld beschreven werd (sprookjes sfeer inclusief monsters) -
en gelukkig was er ook een oude wijze vrouw in het verhaal.
En die sprak op gegeven moment de woorden: 'Verzamel eerst je kamaraden, en houd dan op met vluchten voor deze monsters. Samen met je kamaraden kun je ze aan.'
De grote vraag is uiteraard waar jij je hulptroepen vandaan haalt...
Die komt binnen ..
Ik weet het echt niet meer ik weet gewoon niet meer wat er mis met mij is …
Het donkere wolk lijkt wat te zijn overgetrokken maar ik heb z’n paniek. Het naar buiten gaan lijkt nu een van de engste dingen die mij kan overkomen. Ik wil vooral nu “alleen” in mijn veilige haven blijven. Binnen mijn bubble. Ik krijg het zo benauwd als ik weet dat ik een afspraak heb of naar de winkel moet dat ik begin te hyperventileren.
Ik wil niks anders dan mijn vertrouwde serie kijken onder mijn dekentje en de boel de boel laten.
Leuke dingen bestaan niet eens momenteel ik wil echt niks. Mijn emoties schieten ook van 0 naar 100 van boos en gefrustreerd naar een uur lang huilen.
Wordt ik ooit normaal?
- maras
-
- Berichten: 2347
- Geregistreerd: 04-06-06
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 03-11-22 09:11
- Kaatastrof
-
- Berichten: 6263
- Geregistreerd: 04-09-11
- Woonplaats: Pajottenland
Geplaatst: 05-11-22 18:15
maras schreef:Mag ik iets vragen totaal uit onwetendheid met depressie ; naar buiten gaan lijkt me nu het engste wat er is geef je aan ; wat vind je daar eng aan?
Als ervaringsdeskundige (helaas) kan ik me wel wat inbeelden waar Thijsje doorgaat denk ik.
Als je slecht in je vel zit ben je kwetsbaar. Weet je dat je niet veel nodig hebt om overroepen te worden door emoties. De buitenwereld weet niet altijd goed hoe daar mee om te gaan. Als je ooit emotioneel geïnvalideerd bent geweest door iemand, onstaan er angsten rond je kwetsbaar tonen tegenover anderen. Je zet een masker op om onzichtbaar mee te kunnen draaien in de maatschappij, maar dat hou je op den duur niet meer vol. Als die emoties nooit erkenning krijgen bedelven ze je en verlies je controle.
Thuis hoef je geen confrontatie aan te gaan. Hoef je geen woorden uit te spreken en zijn er geen verwachtingen. Daarom voelt dat zo veel veiliger dan de buitenwereld. Het liefst van al zou ik persoonlijk me ook kunnen onzichtbaar maken als ik buiten kwam. Ik denk dat Thijsje zich daar wel in kan vinden ook.
- Prairy
- Berichten: 9111
- Geregistreerd: 28-12-03
Re: Als leven overleven wordt
Geplaatst: 09-11-22 22:29