Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-05-22 20:45

Geplaatst: 28-05-22 20:45

Lieve ts, ik kwam je topic tegen toen jij het net postte, het was alsof ik het zelf kon type en kon je geen raad geven. Het was voor mij precies hetzelfde. Inmiddels heb ik de diagnose autisme gekregen, het is waar veel mensen nog weinig vanaf weten en juist omdat ik zo zoekende was dacht ik; ik leg de tip even bij je neer.

Ik ken jouw exacte situatie niet ts maar ik hoop ontzettend dat je weer kunt gaan proberen te genieten van de simpele, dagelijkse dingen. Je zult je gedachtegang echt om moeten gaan zetten en ik weet hoe verschrikkelijk moeilijk dat is, vooral als je je soms erg alleen kan voelen. Mijn pb staat altijd open en ik hoop dat je steun kan vinden bij medebokkers.
Sterkte lieve ts, ook een virtuele knuffel van mij :knuffel:

**Geplaatst**: 28-05-22 21:09

Geplaatst: 28-05-22 21:09

Thijsje38 schreef:
Ik zie een hele inbox vol aan berichten die ga ik zo even lezen maar ik wilde jullie iig even laten weten dat het iets beter gaat. Ik schrik zelf van mijn laatste bericht en ben dus ook een stuk kwijt van gister avond. Ik ben ontzettend moe mijn hoofd is leeg ik vind dit ook geen fijne gevoel maar alles beter dan gister avond. Mijn middenrif doet zeer van het huilen ik voel mij nu weer schuldig dat ik mensen tot last ben geweest.
Ik wil alleen zo graag dat dit gevoel van wanhoop ophoudt alleen weet ik nog niet hoe. Ik verlang zo naar dat beetje liefde een arm om mij heen een knuffel of een schouder om op te huilen en laat ik dat nu net niet hebben.

Stille meelezer hier.
Wat goed dat je huilt, verdriet moet eruit. Ik vind je een mooi mens en geef je een calîn (knuffel) zoals we dat hier in Frankrijk zeggen.
Ik heb niet de indruk dat je iemand tot last bent. We kiezen er zelf voor om wel of niet mee te lezen/ om wel of niet te reageren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-22 21:11

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-22 21:11

Poeh ik moet weer huilen maar nu omdat ik deze berichten overweldigend vind ik staar nu naar dezelfde blauwe balkje maar gewoon omdat ik niet weet wat ik erop moet zeggen behalve dat het mij raakt. Ik ben echt even op ik ga zo ook naar bed ik ben de hele dag suf en afwezig nu merk ik ook dat concentreren niet meer lukt maar ik wil jullie nogmaals zo bedanken voor alle lieve berichten …

**Geplaatst**: 28-05-22 21:31

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-05-22 21:31

Thijsje heb je afspraken gemaakt met jouw psycholoog , praktijkondersteuner of huisarts? In de zin wat je kunt/moet doen op zulke slechte momenten? Is er een crisiskaart gemaakt dat je de huisartsenpost kan bellen en hun je eventueel iets sneller doorschakelen naar de crisisdienst?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-05-22 22:03

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-22 22:03

Nee zover ik weet niet mij PO is nu 4 weken afwezig ivm vakantie en cursus daarnaast is er geen begeleiding ik sta nog steeds op de wachtlijst voor verdere hulp.

Ik kom er wel nu achter dat ik een stuk kwijt ben van gister avond ik heb blijkbaar geprobeerd hulp te zoeken via 113 maar zover kwam ik niet meer ik zag net dat ik een geopende chat had staan.
Ik heb het tegen 1 persoon verteld omdat ik te laat op een afspraak verscheen in n dat ik dus nog niet helemaal helder was ook die schrok want die ziet mij altijd als een vrolijke meid en gaf aan mij altijd te helpen waar nodig.

**Geplaatst**: 28-05-22 22:24

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-05-22 22:24

Ga alsjeblieft maandag naar je huisarts en vertel wat er gister is gebeurd, ze kunnen dan kijken of je sneller hulp kan krijgen of je in contact brengen met de crisisdienst

**Geplaatst**: 28-05-22 23:08

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-05-22 23:08

Wat ontzettend fijn dat je weer iets hebt gepost! Net als iedereen die hier reageert maakte ik me ook zorgen, vooral omdat ik uit ervaring weet hoe het is als je je zo voelt en hoe makkelijk het dan kan zijn jezelf te verliezen in de donkere gedachten.

Wat fijn dat je je nu iets beter voelt!
De tip om naar de huisarts te gaan vind ik zeker een hele goede. Laat hem/haar dan ook alsjeblieft je bericht op de vorige pagina lezen, zodat ze weten hoe het echt met je gaat.
Je partner en familie het bericht ook laten lezen zou ze misschien kunnen wakker schudden, zodat zij er hopelijk voor je kunnen zijn met een arm om je heen en een schouder om op te huilen.

Een hele dikke virtuele knuffel van mij in ieder geval!

**Geplaatst**: 28-05-22 23:29

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-05-22 23:29

Wat goed dat je hulp hebt geprobeerd te zoeken gisteravond maar wat moet het eng zijn dat je er niks meer van weet. Lastig dat de PO waarmee je best wel een goede relatie hebt juist nu op vakantie is, maar inderdaad zoals de bokkers zeggen, laat de huisarts hiervan weten, die kan ook weer helpen hiermee. En als je de huisarts niet tof vind, kijk dan of het mogelijk is om bij een vervangende collega een afspraak te maken.

**Geplaatst**: 29-05-22 06:36

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 29-05-22 06:36

Je kunt trouwens altijd de huisartsenpost bellen. Deze moeten dan ook een inschatting maken voor wel of niet crisisdienst. Een vooraanmelding/crisiskaart door huisarts of andere hulpinstantie kan het wel wat makkelijker maken.
Dit is tenminste in nederland zo.

**Geplaatst**: 29-05-22 08:48

Geplaatst: 29-05-22 08:48

joyce83 schreef:
Je kunt trouwens altijd de huisartsenpost bellen. Deze moeten dan ook een inschatting maken voor wel of niet crisisdienst. Een vooraanmelding/crisiskaart door huisarts of andere hulpinstantie kan het wel wat makkelijker maken.
Dit is tenminste in nederland zo.

Het enige nadeel is dat zelfs de crisis diensten weetikveel hoelange wachtrijen heeft.

Mijn beste vriendin heefr vorig jaar in february een poging gedaan en was daarom een noodgeval. Zelfs zij moest enkele maanden wachten voor hulp

Ze is er nu ondertussen veel beter aan gelukkig. Maar daar zitten dus zelfs veel wachtrijen. Dat laat zien hoeveel mensen zelf in de pinarie zitten met zichzelf. Dat zou Thijsje een beetje kunnen laten zien dat ze niet de enige is :(:)

**Geplaatst**: 29-05-22 09:08

Geplaatst: 29-05-22 09:08

Lieve TS, ik wil je onwijs veel sterkte en kracht toewensen in deze moeilijke tijd. Zou het je lukken om bij de huisarts uit te leggen hoe wanhopig jij je voelt? Wellicht kunnen zij wat sneller schakelen met de GGZ (zonder dat jouw psycholoog, die op vakantie is, hierbij betrokken hoeft te zijn).

LoveGlove schreef:
joyce83 schreef:
Je kunt trouwens altijd de huisartsenpost bellen. Deze moeten dan ook een inschatting maken voor wel of niet crisisdienst. Een vooraanmelding/crisiskaart door huisarts of andere hulpinstantie kan het wel wat makkelijker maken.
Dit is tenminste in nederland zo.

Het enige nadeel is dat zelfs de crisis diensten weetikveel hoelange wachtrijen heeft.

Mijn beste vriendin heefr vorig jaar in february een poging gedaan en was daarom een noodgeval. Zelfs zij moest enkele maanden wachten voor hulp
Ze is er nu ondertussen veel beter aan gelukkig. Maar daar zitten dus zelfs veel wachtrijen. Dat laat zien hoeveel mensen zelf in de pinarie zitten met zichzelf. Dat zou Thijsje een beetje kunnen laten zien dat ze niet de enige is

Dit is complete nonsens LoveGlory, en ook gevaarlijk om tegen iemand te zeggen die het leven al niet meer zo rooskleurig inziet.
De crisisdienst is er voor crisis, en daar zijn dus nooit wachtlijsten. Mogelijk heeft jouw vriendin vervolgens een doorverwijzing gekregen voor een andere vorm van hulp (zoals een FACT team) en was daar wel een wachtlijst voor. Maar TS, schroom nooit om te vragen naar de crisisdienst! Ook zijn er in veel regio's teams zoals een IHT team (intensive home treatment), deze staan er ook om bekend dat ze geen of hele korte wachttijd hebben.

**Geplaatst**: 29-05-22 09:19

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 29-05-22 09:19

De crisisdienst is 24/7 bereikbaar.
Als je bekend bent bij de GGZ en bekend met een crisis bent heb je vaak zelf het nummer, als je niet bekend bent met de GGZ kan de huisarts of de huisartsenpost je altijd helpen door de crisisdienst te bellen die dan dezelfde dag nog komen voor hulp.
Geen wachtlijst dus voor de crisisdienst.

https://www.thuisarts.nl/psychische-kla ... che-crisis

**Geplaatst**: 29-05-22 10:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 29-05-22 10:20

Oh dat zou wel kunnen. Die tijd is voor mij een beetje een blur geworden omdat ik toendertijd best een lastige tijd had door meerdere redenen

Dan zal mijn vriendin toendertijd ook wrl snel hulp hebben gekregen naar herinner ik het niet meer. Mijn excuus

**Geplaatst**: 29-05-22 14:20

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 29-05-22 14:20

Xloki heeft het idd goed uitgelegd. Crisisdienst is acute zorg. Nee ze kunnen de problemen niet weg halen maar bieden ondersteuning aan binnen 24 uur (liefst sneller natuurlijk). Dan heb je idd IHT en dan kun je weer door naar een vaster team.

Ik werk op de administratie bij ggz instelling met crisisdienst, iht, fact etc. Alleen hebben wij geen opname plekken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-05-22 20:25

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-22 20:25

Morgen ga ik contact opnemen met een huisarts ik ben wat meer tot “rust” (voor zover je dat zo kan noemen) gekomen. Mijn lichaam en geest zijn wel momenteel uitgeput ik ben hele stukken kwijt ook van gister. Ergens heb ik ook zoveel spijt dat ik die avond gepost heb als ik zie wat het aanricht (ik ben een topic tegengekomen erover) het is niet mijn bedoeling geweest om mensen ongerust te maken of mensen een vreemde gevoel aan te praten. Het is soms pure wanhoop ik voel mij in mijn omgeving niet gehoord ik ben een schaduw voor de meeste. Soms is het fijn onzichtbaar te zijn maar daarintegen is het erg eenzaam. Ergens is het topic erg confronterend maar ik hoop ook dat het aan andere laat zien dat er altijd wel iemand is die hetzelfde voelt en dezelfde weg bewandeld heeft. Ik hoop ooit dat ik kan laten zien “kijk hoe donker de dagen wel eens kunnen zijn aan het eind van de tunnel brand er een kaarsje”

**Geplaatst**: 29-05-22 20:31

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 29-05-22 20:31

Heb geen spijt. Je hebt je alleen maar uitgesproken hoe jij je voelde op dat moment. Ja dat kan voor sommigen confronterend zijn, maar voor sommigen ook een gevoel van herkenning geven van ik ben niet de enige. Dat kan jou steun geven, maar ook de ander.
Goed dat je morgen contact opneemt met de huisarts. Hele dikke knuffel voor jou. :(:)

**Geplaatst**: 29-05-22 20:32

Geplaatst: 29-05-22 20:32

Thijsje38 schreef:
Morgen ga ik contact opnemen met een huisarts ik ben wat meer tot “rust” (voor zover je dat zo kan noemen) gekomen. Mijn lichaam en geest zijn wel momenteel uitgeput ik ben hele stukken kwijt ook van gister. Ergens heb ik ook zoveel spijt dat ik die avond gepost heb als ik zie wat het aanricht (ik ben een topic tegengekomen erover) het is niet mijn bedoeling geweest om mensen ongerust te maken of mensen een vreemde gevoel aan te praten. Het is soms pure wanhoop ik voel mij in mijn omgeving niet gehoord ik ben een schaduw voor de meeste. Soms is het fijn onzichtbaar te zijn maar daarintegen is het erg eenzaam. Ergens is het topic erg confronterend maar ik hoop ook dat het aan andere laat zien dat er altijd wel iemand is die hetzelfde voelt en dezelfde weg bewandeld heeft. Ik hoop ooit dat ik kan laten zien “kijk hoe donker de dagen wel eens kunnen zijn aan het eind van de tunnel brand er een kaarsje”

Je hebt gezien wat je hebt "aangericht", maar heb je ook in de gaten dat dat betekent dat er heel veel mensen zijn die om je geven ook al is het anoniem via internet?
Ik hoop dat dat ook wat steun geeft als het weer moeilijker wordt

**Geplaatst**: 29-05-22 21:19

Geplaatst: 29-05-22 21:19

Ik heb via dat andere topic dit topic gevonden en hoop dat je de hulp en steun krijgt die je verdiend (ja, dat verdien jij

)
En je hebt niets aangericht, deze mensen kiezen er zelf voor, (net als ik nu) , om dit te lezen en je te steunen waar we kunnen.
Dus voel je niet schuldig.
Tenslotte kon je nu zelf terug lezen hoe je pas erover dacht, terwijl je dit naderhand niet meer wist.
Succes morgen bij de huisarts en een dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 29-05-22 21:24

Geplaatst: 29-05-22 21:24

Thijsje38 schreef:
Morgen ga ik contact opnemen met een huisarts ik ben wat meer tot “rust” (voor zover je dat zo kan noemen) gekomen. Mijn lichaam en geest zijn wel momenteel uitgeput ik ben hele stukken kwijt ook van gister. Ergens heb ik ook zoveel spijt dat ik die avond gepost heb als ik zie wat het aanricht (ik ben een topic tegengekomen erover) het is niet mijn bedoeling geweest om mensen ongerust te maken of mensen een vreemde gevoel aan te praten. Het is soms pure wanhoop ik voel mij in mijn omgeving niet gehoord ik ben een schaduw voor de meeste. Soms is het fijn onzichtbaar te zijn maar daarintegen is het erg eenzaam. Ergens is het topic erg confronterend maar ik hoop ook dat het aan andere laat zien dat er altijd wel iemand is die hetzelfde voelt en dezelfde weg bewandeld heeft. Ik hoop ooit dat ik kan laten zien “kijk hoe donker de dagen wel eens kunnen zijn aan het eind van de tunnel brand er een kaarsje”

Meid, ik snap dat het confronterend is.
Mensen zijn geschrokken. Maar dat is niet erg en ook niet jouw schuld. Iedereen die weet in wat voor situatie je zit, snapt ook dat je soms jezelf niet helemaal bent.

Het is ook helemaal niet aan ons om daarover te oordelen, alleen om te kijken hoe er zo verwantwoordelijk mee om gegaan kan worden en dat is ook waar dat topic over gaat :knuffel:

Het kan ook een harde, maar goede, les zijn. Op mijn dieptepunten was ik helemaal niet bezig met anderen. Alles was zo zwart dat ik alleen maar bezig was met vluchten en helemaal geen oog had voor de wereld om mij heen.

Toen ik echt kon doorvoelen hoe verschrikkelijk het was voor mijn naasten (en echt, ik heb lang gedacht dat ik uberhaupt geen naasten had. Maar er is altijd wel iemand die echt om je geeft) dat ik mezelf niet in de hand had, ben ik echt alles gaan aangrijpen om de controle niet zo verschrikkelijk te verliezen. Niet dat het een keuze is. Maar emotieregulatie is wel een skill die je met veel doorzettingsvermogen (EN de juiste hulp en steun!!) kunt trainen. Dus verwijt het jezelf alsjeblieft niet.....! Maar kijk desondanks wel wat je eruit kunt halen en van kunt leren om volgende keer ietsje eerder in te kunnen grijpen.

Knap dat je hiermee naar de HA gaat. Dat is al een hele grote stap...

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 29-05-22 21:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-05-22 21:24

Geplaatst: 29-05-22 21:24

Knap dat je morgen naar de HA gaat. Knuffel van mij!

En juist je topic heeft bokt aan het denken gezet. 'Wat is in zulke situaties het meest geschikt om te doen? Wat past bij de situatie en de topicstarter?'.
Dat is juist heel mooi! Het bespreekbaar maken is zo belangrijk. En het wordt nu besproken

Jij bent helaas niet de enige persoon die donkere gedachten heeft. In het andere topic wordt dit bespreekbaar gemaakt met het doel om jou en andere bokkers met donkere gedachten zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen! Wie weet vinden wij bokkers een fijn iets wat we in zulke gevallen kunnen doen. En dat is mooi en belangrijk. Want is dit het luisterend oor? Of toch ook adviseren?

**Geplaatst**: 29-05-22 21:38

Geplaatst: 29-05-22 21:38

Thijsje38 schreef:
Morgen ga ik contact opnemen met een huisarts ik ben wat meer tot “rust” (voor zover je dat zo kan noemen) gekomen. Mijn lichaam en geest zijn wel momenteel uitgeput ik ben hele stukken kwijt ook van gister. Ergens heb ik ook zoveel spijt dat ik die avond gepost heb als ik zie wat het aanricht (ik ben een topic tegengekomen erover) het is niet mijn bedoeling geweest om mensen ongerust te maken of mensen een vreemde gevoel aan te praten. Het is soms pure wanhoop ik voel mij in mijn omgeving niet gehoord ik ben een schaduw voor de meeste. Soms is het fijn onzichtbaar te zijn maar daarintegen is het erg eenzaam. Ergens is het topic erg confronterend maar ik hoop ook dat het aan andere laat zien dat er altijd wel iemand is die hetzelfde voelt en dezelfde weg bewandeld heeft. Ik hoop ooit dat ik kan laten zien “kijk hoe donker de dagen wel eens kunnen zijn aan het eind van de tunnel brand er een kaarsje”

Voel je niet schuldig!
Laat dit vooral een soort waarschuwing voor jezelf zijn, het gaat niet goed en je verdient gewoon de juiste hulp. Wees heel open en eerlijk tegen de huisarts en heb schijt aan wat anderen van je denken (zelfs als het je partner is!). Heel veel sterkte, ik weet hoe donker en hopeloos het kan voelen.

**Geplaatst**: 29-05-22 21:41

Geplaatst: 29-05-22 21:41

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-05-22 10:19

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-22 10:19

Ik zit nog steeds in een soort roes ben ontzettend moe en wil alleen maar slapen. Mijn PO is daar altijd heel helder in dat ik mij daar niet in moet laten meeslepen en toch probeer wat te ondernemen dus dat ga ik zo doen ik ben wel nog echt op.
Ik heb de huisarts gebeld ik kan op 8 juni terecht voor een afspraak. Ik heb uitgelegd dat het echt niet ging en ik contact met 113 heb gehad maar ja ik kreeg als opmerking ja zo heeft iedereen hun dingen.
Voor mij is het zo dadelijk weer die zware masker uit de kast pakken en de deur uit.

**Geplaatst**: 30-05-22 10:27

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 30-05-22 10:27

*%##$ echt wat een ...huisarts. Sorry maar ik vind dat echt niet normaal, dat je om welke reden dan ook meer dan een week moet wachten op een afspraak, 8 juni is volgende week woensdag!

Je moet toch daar met 48 uur max terecht kunnen lijkt mij?!

Dat je toch niet toe moet geven van de PO snap ik wel, maar de deur uit is misschien juist weer een brug te ver? Kan je niet thuis proberen 'iets' te doen voor jezelf? Of is thuis geen plek waar je ontspannen kan?

Knuff hoor!

**Geplaatst**: 30-05-22 10:42

Geplaatst: 30-05-22 10:42

Thijsje38 schreef:
Ik zit nog steeds in een soort roes ben ontzettend moe en wil alleen maar slapen. Mijn PO is daar altijd heel helder in dat ik mij daar niet in moet laten meeslepen en toch probeer wat te ondernemen dus dat ga ik zo doen ik ben wel nog echt op.
Ik heb de huisarts gebeld ik kan op 8 juni terecht voor een afspraak. Ik heb uitgelegd dat het echt niet ging en ik contact met 113 heb gehad maar ja ik kreeg als opmerking ja zo heeft iedereen hun dingen.
Voor mij is het zo dadelijk weer die zware masker uit de kast pakken en de deur uit.

Is je man op de hoogte van hoe slecht het nu gaat en kun je hem er bij betrekken?

Mijn ervaring is dat als je met zijn 2'en aan de bel trekt en de ander zegt dat het urgent/nood is het (helaas) een stuk serieuzer wordt genomen dan wanneer je het zelf zegt.

Dus als het mogelijk is zou ik ofwel je man, ofwel een vriendin of wie dan ook laten bellen dat jij absoluut NU hulp nodig hebt. Het is tragisch dat het zo werkt, maar in mijn ervaring werkt dat het beste. Misschien dat je PO daar een rol in kan spelen?

Anders zou je nog kunnen overwegen -en dit is niet per se de bedoeling maar soit - om als de huisartsenpraktijk dicht is naar de huisartsenpost te gaan omdat je in acute nood zit. Dan is er een aanwezige kans dat je noodmedicatie (iets om wat rustiger te worden) krijgt of een spoedinterventie. En dan word je waarschijnlijk aangemeld bij het crisisteam en is er in ieder geval IETS op gang gezet.

Die huisarts van jou is een pannenkoek, daar heb je niets aan.