Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-01-22 23:58

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 01-01-22 23:58

Marlies en ik bedoelen de chat van 113:
https://www.113.nl/chatten
Hier kun je anoniem chatten met een hulplijnmedewerker. Voel je niet bezwaard, hun zijn er om te luisteren en te helpen. En dat ben jij sowieso waard!

**Geplaatst**: 02-01-22 19:46

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 02-01-22 19:46

Ja Kookaburra precies.

TS hoop zo dat je op zulke momenten even iemand kan chatten omdat je thuis niet met je gevoelens weg komt. Als je zo'n zwarte dag hebt is het misschien fijn om even een 'luisterend' oor hebt.

Snap dat bellen paniek oplevert en begrijp dat je man dit niet mag horen. Moeilijk hoor.

Hoop dat de behandelaar snel weer van de Corona is genezen en je toch ik januari nog aan de beurt bent.

Knuff vanaf hier!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-22 19:47

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-22 19:47

Ik heb even gekeken en opgeslagen. Ik ga morgen even toch maar bellen naar de huisarts. Ik kan niet met dit gevoel overweg het donkere randje is weer wat vervaagd maar mijn hoofd gaat alle kanten op. Ik voel mij gevangen in mijn lichaam want die is uitgeput maar mijn hoofd stuitert door onrust. Niet eens zozeer gedachtes die rond gaan maar echt pure onrust willen staan rennen springen alles tegelijk maar het gaat niet. Tv kijken is zelfs lastig want ik moet bezig blijven. Het lijkt op iemand die snakt naar een sigaret en die niet in huis heeft. Vandaar dat ik dit maar ben gaan schrijven hopelijk maakt het ergens een beetje ruimte, ruimte om heel even adem te kunnen halen. Ik ga vanavond heel vroeg mijn bed op zoeken om het maar kwijt te zijn. Maar toch is het fijn om hier heel af en toe die gevoelens te mogen delen zonder meteen veroordeeld te worden.

**Geplaatst**: 02-01-22 23:38

Geplaatst: 02-01-22 23:38

TS ik weet hoe die onrust voelt. Het is echt vreselijk. Ik wil je zooo graag een knuffel komen geven. Ik had nog een filmpje op jnstagram gevonden waar iets werd gezegd waar jij Misschien kracht uit kan halen.

Het kan in eerste instantie even hard aankomen, maar er zit wel een waarheid in:
Er is niemand verantwoordelijkheid om te weten wat er met je aan de hand is en om er wat mee te doen, behalve die van jezelf. Jij draagt die verantwoordelijkheid helemaal zelf. En hoewel het super duper fijn is als er mensen zijn die je helpen, en het menselijk is als we dat doen bij elkaar, niet iedereen (en dat zien we helaas in jou situatie ook gebeuren) zal dat gaan doen. Het is ook niet hun leven dus ook niet hun verantwoordelijkheid. Niemand moet jou perse in de gaten houden of van je houden, behalve jezelf. En hoe eerder je dat weet, hoe sneller je daar stterker van gaat worden en leren. Je gaat meer van jezelf houden, leert hoe je jezelf in leven kan houden en je gaat vinden dat er enorm veel kracht vinden om voor jezelf te zorgen zo goed als je kan. Je gaat zien hoe sterk je wel niet bent en leren hoe je aan de wereld je eigen behoeftes en grenzen moet aantonen. Je gaat dan wel zien dat je belangrijk bent. Als je niet belangrijk bent voor anderen, ben je wel belangrijk voor jezelf. Hierdoor leer je ook minder te geven om wat anderen van je denken. Dat heb ik ondertussen ook geleerd. Als mensen me beoordelen is dat niet mijn probleem, maar dat van hun. Ik weet zelf wat er met me aan de hand is, en ik ben ook de enige die dat echt moet weten. Zolang ik het weet, is het goed. En dat geld voor jou ook. Niemand draagt die verantwoordelijkheid voor je. Die heb je zelf.

Ik denk dat jij hier wat mee zou kunnen aangezien er niet echt iemand om je heen is waar je ondersteuning kan vinden. Bokt is er wel voor je. We ondersteunen je zoveel als we kunnen van een afstand. En nogmaals, mensen hier kunnen het hard vinden, maar als je het nagaat, maakt niet uit hoe, is het uiteindelijk wel de waarheid. Her is sociaal niet geliefd om geen steun te krijgen. Daar ben ik het mee eens. Maar uiteindelijk, blijft het bij jezelf. Als je weer blij wilt worden kun je alle hulp van de wereld hebben dir je wilt, uiteindelijk ben jij degene die het moet doen. Niet anderen.

Ik hoop dat het een beetje helpt en niet te hard aankomt. Ik hoop dat je er wat kracht in kunt vinden. Hier is nog het filmpje
https://www.instagram.com/reel/CXYhc1zh ... =copy_link

**Geplaatst**: 03-01-22 08:44

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 03-01-22 08:44

LoveGlove, de strekking is zeker waar. Je moet het zelf doen, van jezelf houden enz.

Weet helaas heel goed waar ik over praat met een (ex-)partner met een depressie en anti-sociale-persoonlijkheidsstoornis. Je kan niet helpen als partner zijnde, maar je kan wel luisteren, erkennen dat iemand er is en simpel weg door het dagelijkse leven op orde te houden en iemand te zien staan, steun geven.

Minstens je verhaal kwijt kunnen bij degene die het dichtst bij je staat, is wel erg fijn en dat mis ik bij de TS.

Thijsje, goed dat je weer belt. Ik merk aan alles dat je wel heel graag 'beter' wilt worden. En stiekem is dat heel sterk he, ook al voel je je zo op, die wil zit er wel!

**Geplaatst**: 03-01-22 11:51

Geplaatst: 03-01-22 11:51

MarliesV schreef:
LoveGlove, de strekking is zeker waar. Je moet het zelf doen, van jezelf houden enz.

Weet helaas heel goed waar ik over praat met een (ex-)partner met een depressie en anti-sociale-persoonlijkheidsstoornis. Je kan niet helpen als partner zijnde, maar je kan wel luisteren, erkennen dat iemand er is en simpel weg door het dagelijkse leven op orde te houden en iemand te zien staan, steun geven.

Minstens je verhaal kwijt kunnen bij degene die het dichtst bij je staat, is wel erg fijn en dat mis ik bij de TS.

Thijsje, goed dat je weer belt. Ik merk aan alles dat je wel heel graag 'beter' wilt worden. En stiekem is dat heel sterk he, ook al voel je je zo op, die wil zit er wel!

Ben ik ook mee eens. Ondersteuning van naasten kan zoveel doen. Heb er zelf ook de nodige ervaring mee.

En inderdaad, je wilt knokken thijsje. Ookal voel je je zo rot, je geeft niet op. Zelfs als je het gevoel hebt dat wel te willen, je zet door. Dat is heel sterk. Daar mag je trots op zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-22 16:46

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-22 16:46

Dankjulliewel voor de lieve woorden. Ik ben vandaag weer helemaal uitgebrand. Ik heb de klok nog 6 uur zien slaan vannacht ik was er al bang voor doordat mijn hoofd zo onrustig was. Ik heb de huisarts gebeld en kreeg alleen de opmerking “wat wil je nu van mij”? Ze hebben medicatie gegeven dus er is niks anders wat wij kunnen doen krijg ik dan te horen. Dan voel ik mij weer erg eenzaam en neerslachtig. Ze geven mij het gevoel dat ik een hopeloos geval ben. Ze waren vorige week ook vergeten mijn recept door te hellen maar de apotheek en ik heb geen medicijnen meer voor vanavond. Dus ik had gebeld of ze die klaar wilde leggen blijkt het niet doorgebeld te zijn en ze het ps over 2 dagen hebben voor mij. Ik had het maar eerder door moeten geven zeggen ze dan. Ik wordt hier zo moedeloos van ik heb al zo weinig energie en dit kost mij teveel.

**Geplaatst**: 03-01-22 16:57

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 03-01-22 16:57

Pff wat een *piep* reactie.

Misschien is hen de nood en de hulpvraag niet duidelijk genoeg.
Maar om zo met jou om te gaan is echt niet ok.Helemaal niet mbt je medicatie.

Dus nu moet je 2 dagen zonder, nou lekker dan, net nu je enigsinds opgebouwd hebt.

https://mindkorrelatie.nl/
Chat is met hen anders? Daar zijn ze voor. Misschien weten zij een betere ingang of hebben ze tips.

Want 'wij' bokkers willen je met liefde steunen en naar je luisteren, maar zijn geen opgeleide mensen over het algemeen op dit gebied.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-22 12:50

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-22 12:50

Vandaag kan ik de mediatie ophalen ik ga komende week mijn medicatie voor de week erop regelen want ik wordt hier zo moedeloos van ik wordt zo heen en weer gestuurd.

Heeft er iemand tips voor vermoeidheid het is deels medisch deels uitputting. Gister de hele dag gelegen mijn hoofd wilt zoveel maar het lukt gewoon echt niet zo erg dat als ik ergens aan denk aan bv boodschappen doen dan raak ik helemaal in paniek. Het naar buiten gaan beangstigd mij. Vooral de druk om iets te ondernemen want het is ook binnen zo. Om maar een voorbeeld te geven sokken bij elkaar zoeken omdat ik geen sokken klaar heb liggen. Ik zie daar zo tegen op dat ik er van ga hyperventileren ik “moet” het doen dus het legt druk op mij. Ik ben in staat om nieuwe sokken te bestellen. Dat is toch te gek voor woorden. Ik wil graag al een tijdje wat creatief bezig zijn en toch legt dat druk op mij dat ik dat wil ik snap er werkelijk niks van. Het komt erop neer dat ik alleen op mijn bankje wil liggen bekende serie wil kijken (ik probeerde net een andere te kijken en zelfs dat gaf onrust) en verder niks. Dat is het tegenovergestelde van wat ik wil. Ik ben een buiten mens ik hou van actief zijn genoot van mijn paard mijn hond hardlopen waar is die persoon gebleven? Ik heb mezelf nu een soort vaan gedwongen om toch wat te gaan tekenen of iets in de hoop dat ik het iets doorbreek omdat ik echt boodschappen moet gaan doen maar zoals ik mij nu voel raak ik weer helemaal in paniek door de gedachte.

**Geplaatst**: 05-01-22 12:57

Geplaatst: 05-01-22 12:57

Misschien dat het helpt om kleinere doelen te maken?
Je wilt nu iets creatiefs doen, boodschappen doen, naar buiten, een andere serie kijken... Dat zijn al 4 dingen! Een waslijst voor iemand die het pittig heeft

Je mag ook tegen jezelf zeggen: vandaag doe ik 1 ding. En de rest hoeft niet. Dat mag.

Je kunt ook zeggen: het naar buiten gaan is dit keer geen lang blok wandelen. Maar even de deur uitstappen en bij de planten in de tuin kijken of even de straat uitlopen en daarna weer naar binnen. Maak 1 of 2 doelen zo klein dat het lukt. En dan is er morgen weer een dag

**Geplaatst**: 05-01-22 13:00

Geplaatst: 05-01-22 13:00

Kookaburra schreef:
Misschien dat het helpt om kleinere doelen te maken?
Je wilt nu iets creatiefs doen, boodschappen doen, naar buiten, een andere serie kijken... Dat zijn al 4 dingen! Een waslijst voor iemand die het pittig heeft

Je mag ook tegen jezelf zeggen: vandaag doe ik 1 ding. En de rest hoeft niet. Dat mag.

Je kunt ook zeggen: het naar buiten gaan is dit keer geen lang blok wandelen. Maar even de deur uitstappen en bij de planten in de tuin kijken of even de straat uitlopen en daarna weer naar binnen. Maak 1 of 2 doelen zo klein dat het lukt. En dan is er morgen weer een dag

Of èèn streepje op papier zetten. Dan heb je toch een potlood in je handen gehad. Zo heb ik het ook moeten doen. Zo moet ik het af en toe nog steeds doen met poetsen

**Geplaatst**: 05-01-22 15:27

Geplaatst: 05-01-22 15:27

Ik lees al sinds het begin mee, maar weer niet zo goed wat ik kan zeggen. Door je bericht moet aan deze illustratie denken.
Afbeelding

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-22 21:57

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-22 21:57

Zonnebloem jouw bericht zegt een hele hoop dankjewel ik vond elke reactie hoe klein of groot het is waardevol en behulpzaam!

Kookaburra ja je hebt ook gelijk ik heb altijd de lat hoog gelegd voor mijzelf helaas door medische redenen is de lat zo goed als op de grond gevallen en ik doe er alles aan om hem weer terug te leggen.

Ik heb mijzelf bijna de hele middag creatief bezig gehouden. Hond aan mijn voeten serie voor inmiddels de 11de keer opgezet na veel uitstel gewoon begonnen en het is bijna af (mocht er iemand benieuwd zijn naar het eind resultaat wil ik het wel in pb delen ivm herkenning) uiteindelijk lukte het mij ok boodschappen te doen op de terugweg barste ik in huilen uit waarom weet ik niet mss deels opluchting deels frustratie. Ook heb ik een was weg kunnen werken voor schone sokken. Ergens een overwinning maar anderzijds denk ik doe niet zo stom wat is dat nou en baal ik dat ik niet dat grote rondje heb gelopen of niet naar mijn paard geweest ben bv. Ik weet dat ik moet focussen op wat wel lukt maar op z’n moment ben ik zo hard voor mijzelf en denk ik alleen wat niet gelukt is. Ik ben ook al een ben in bed gaan liggen omdat het zoveel energie gekost heeft en ik hoop dat ik morgen weer een klein beetje verder kan.

**Geplaatst**: 05-01-22 22:43

Geplaatst: 05-01-22 22:43

Wat bewoogg jou, om na het creatief bezig te zijn geweest, om ook nog serie te kijken, boodschappen te doen en een wasje te draaien?
Wou je dat, of moest je dat?

**Geplaatst**: 06-01-22 08:04

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 06-01-22 08:04

Zoveel in 1 dag is niet nodig he. Ik weet dat je graag wilt, maar babysteps zijn ook voldoende.

Als je op 1 dag het lukt om boodschappen te doen, vlag uit.
Dag 2 een serie afkijken, vlag uit
Dag 3 de was wegwerken, vlag uit.

Alles in 1 keer, je hebt teveel gedaan! Opbouwen Thijsje, geef het de tijd. Die onrust wil alles doen, doen doen, normaal normaal normaal. Maar wat is normaal? Nu even niets.

Knuff.

**Geplaatst**: 06-01-22 08:55

Geplaatst: 06-01-22 08:55

MarliesV schreef:
Zoveel in 1 dag is niet nodig he. Ik weet dat je graag wilt, maar babysteps zijn ook voldoende.

Als je op 1 dag het lukt om boodschappen te doen, vlag uit.
Dag 2 een serie afkijken, vlag uit
Dag 3 de was wegwerken, vlag uit.

Alles in 1 keer, je hebt teveel gedaan! Opbouwen Thijsje, geef het de tijd. Die onrust wil alles doen, doen doen, normaal normaal normaal. Maar wat is normaal? Nu even niets.

Knuff.

Eens. Als ik nu zou moeten raden wat je aan het doen was zou ik zeggen dat je waarschijnlijk doodmoe kapot onrustig op de bank ligt en 0 energie hebt. Waarom? Je hebt te veel gedaan.

Misschien helpt het je om alles wat je wilt doen op een lijstje te zetten. En dan plan je elke dag 1 ding wat je wilt doen. Je kunt het lijstje gewoon op je telefoon maken. Met pen en papier kost jou denk ik te veel energie.
Als iets je lukt om te doen, streep je het af van je lijstje. Als je iets niet lukt is dat oke. Je bent ziek. Je kunt niet zomaar alles doen. Als je de griep hebt ga je ook niet zomaar alles nog doen. Waarom zou je het dan nu wel doen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-22 19:41

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-22 19:41

Waarom leef ik dit leven
Een leven vol verdriet
Vol pijn eenzaamheid en onbegrip
Nee zo’n leven wil ik niet
Het lijkt een eindeloze strijd elke dag een gevecht
Een boze droom, een nachtmerrie
Maar helaas is dit levensecht
Zoekend in het donker naar dat kleine beetje licht
Het enige wat ik denk is het einde al in zicht?

**Geplaatst**: 08-01-22 19:48

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-01-22 19:48

och lieve ts. dikke knuffel vanaf hier.

hou vol en zet door, je bent het waard.
er is hier eerder al over een chat gesproken? is dat iets om eens te doen?
mensen die naar je kunnen luisteren en en waar je je verhaal kwijt wilt

**Geplaatst**: 08-01-22 21:07

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 08-01-22 21:07

**Geplaatst**: 26-01-22 22:56

Geplaatst: 26-01-22 22:56

Hoe gaat het met je?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-22 21:28

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-22 21:28

Lief dat je erna vraag. Waar ik dacht lamgzaam op te krabbelen ben ik inmiddels weer op de grond beland twijfelend of ik nog wil en kan opstaan. Het gesprek bij de psych is geweest en al bij het 2de gesprek kreeg ik te horen dat ik een “hopeloos geval” ben althans zo voelt het wel even voor mij. Ik ben niet eens zo uitgerend als hier op mijn problemen nog ingegaan want daarvoor moet ik toch een soort van vertrouwensbasis hebben en na 1 gesprek heb ik dat niet. Maar alleen uit de vragenlijst die ik in moest vullen zijn ze al uit dat ik te complex ben voor hun en ik doorverwezen moet worden. Helaas moet ik weer opnieuw op de wachtlijst hiervoor. Maar ik heb het gevoel dat ik nu zoveel stappen terug gezet dat ik niet weet of het nog zin heeft. Ik krijg het gevoel dat niemand z’n handen aan mij wil branden. Ik ben weer helemaal dichtgeklapt en voel mij weer neerslachtig. Mijn man toont ook geen begrip hij lacht het weg. Zo grappig vind ik het niet ….

**Geplaatst**: 28-01-22 21:35

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-01-22 21:35

Het is ook niet grappig :(:)

Maar wel al heel knap dat je doorhebt wat je voelt. Zoals 'ik voel mij neerslachtig'.

Het voelt alsof je een stap terug hebt gezet... Maar wauw, je hebt juist een hele grote stap gemaakt! Het is toch best spannend om in gesprek te gaan met een psycholoog. En die stap heb jij al gezet!

Afbeelding

Hebben ze de doorverwijzing al geschreven?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-01-22 21:58

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 28-01-22 21:58

Nee ze gaan er maandag over in gesprek bij mijn huisarts(waar ik al dus geen fijne ervaring heb) en dinsdag heb ik weer een gesprek. Ik merk dat ik nu weer heel erg achter die muur zit gevangen. Zonder deur zonder licht eenzaam… ik heb mijn man een brief geschreven waar ik last van heb en gewoon gezegd dat ik op ben en er volledig doorheen zit. Zijn reactie was mij de hele avond te negeren. Ik ben mijn bed ingekropen en nu denk ik echt laat ik aub niet meer wakker worden morgen. Het doet z’n pijn …

**Geplaatst**: 28-01-22 22:02

Geplaatst: 28-01-22 22:02

Grote knuffel van mij :(:)

En weet, ondanks dat het nu zwaar, eng, eenzaam en uitzichtloos voelt... Het wordt beter.
En dat kun je je waarschijnlijk niet voorstellen, maar houd in je achterhoofd dat in dat muurtje weer een deur wordt gezet en dat er een mooi raampje in komt. Zodat je weer naar buiten kunt kijken, en naar buiten kunt stappen.

**Geplaatst**: 28-01-22 22:15

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 28-01-22 22:15

Och lieverd, wat een vreselijk zwart gat zit je in. En dan heb je eindelijk de stap gezet naar hulp en ook nog zo sterk geweest om je man in te lichten, en dan krijg je deze reactie.

Heb je naast je man, iemand die dicht bij je staat, waar je je verhaal kan doen. Zonder dat het belachelijk wordt gemaakt?
Een brier/zus/vriendin/ouder waar je terecht kan?

Je zal toch je biezen pakken en ergens anders gaan wonen met zo'n reactie. Dat kan je er nu helemaal niet bij gebruiken.

Denk dat je weer doorverwezen wordt niet verkeerd hoeft te zijn. Liever nu dan als je een vertrouwensband hebt opgebouwd. Want die is wel nodig om je verhaal te kunnen doen.
Naar alleen dat je weer op een wachtlijst terecht komt.

Kan je je berichtje die je hier vanavond hebt geplaatst laten lezen met het volgende gesprek? Of dit bijvoorbeeld mailen naar hen? Want dan dringt misschien beter de noodzaak door en de hulpvraag.

Knuff