
Vrijdag heb ik na ruim drie kwart jaar uitstellen een afspraak gemaakt. Nergens last van al die tijd. Ware het niet dat mijn tandvlees juist vandaag enorm aan het opspelen is. En met enorm bedoel ik onhoudbaar. Ik heb een torenhoge pijngrens, maar dit gaat zelfs voor mij over mijn grens heen.

Wel goed voor de lijn niet kunnen eten
Nu moet ik morgen dus bellen voor een spoedafspraak, maar ik schijt toch echt zeven kleuten op dit moment. Ik heb maar niet gegoogled wat het kan zijn, want ik vermoed dat ik daar niet bepaald happy van ga worden.
Ik ben toch hopelijk niet de enige/enigste met tandarts angst?

. Maar sinds ik een hele fijne heb vind ik het minder eng. Ze zegt wat ze gaat doen, of het rot voelt en als ik een pauze wil moet ik dat aangeven. Laatst 2 kiezen getrokken door de tandarts (1 was dood en die er naast was m’n verstandskies) en toen ging ze heel rustig te werk. Mocht na afloop de stukjes kiezen zien en kijken wat het verschil was tussen een dode kies en een gezonde kies. Was heel interessant ook. Assistente ook fijn, maakte tussendoor hier en daar een grapje.