Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-21 11:33

Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 11:33

Hoi iedereen, ik heb een paar vragen voor mensen die dyscalculie hebben/denken dat ze het hebben!
Ik heb dyscalculie, niet getest maar het is het overduidelijk wel.
Dus mijn eerste vraag is, heeft een echte diagnose echt geholpen voor jou? Ik zelf wil graag een diagnose omdat ik het dan wat fijner kan verwerken met dat het niet mijn schuld is.
Mijn tweede vraag, lopen jullie in het dagelijks leven ook nog steeds tegen problemen aan?
Mijn 3e vraag, wat heeft jullie veel "troost" gegeven toen je de diagnose kreeg, misschien was het wel een opluchting maar wie weet
En mijn laatste vraag, werd je "verwaarloosd" op school zeg maar dat je niet de hulp kreeg die je moest krijgen etc?

**Geplaatst**: 10-09-21 11:49

Geplaatst: 10-09-21 11:49

Ik heb het al voordat er een labeltje voor was volgens mij (ik ben 48).
Mijn moeder heeft op de lagere school geoefend, geoefend en nog eens geoefend. Dat had absoluut geen zin. Het is net of er mist in mijn hoofd is als ik moet rekenen.

Op de middelbare school heb ik wiskunde laten vallen zodra het kon. Ik had een hele lieve leraar die me een extra proefwerk naar keuze heeft laten maken om mijn cijfer nog wat op te halen, zodat ik niet zou blijven zitten. op een vak dat ik toch zou laten vallen.

Ik voelde me dus verwaarloosd en er is zeker geprobeerd om me te helpen.

Tegenwoordig heb ik er weinig last van. Overal is tegenwoordig wel een rekenprogramma voor of ik gebruik de rekenmachine op mijn mobiel.

Het gekke is dat ik bij kaartspelletjes (dus zodra er plaatjes bij de cijfers komen) wel kan rekenen. Met geld terugkrijgen bij de kassa ook (geld is ook iets dat je vast kan houden). Maar na een potje Yahtzee de score optellen, daar kan ik bij wijze van spreken 3 dagen over doen en dan weet ik het nog niet.

O, en vroeger die rekensommen op school, de trein vertrekt zo laat van een station bladiebla, hoe laat komt hij ergens aan... nou daar kan ik 10 jaar mijn best op doen, ik ga het nooit zien.

Dus, schrale troost, buiten school om hoef je er geen last van te hebben.

**Geplaatst**: 10-09-21 11:52

Geplaatst: 10-09-21 11:52

Nee, de diagnose heeft niet geholpen. Ik kreeg de diagnose in de jaren ‘80, er was nog weinig over bekend, de basisschool vond het een onzindiagnose en bood geen hulp. Sterker nog, omdat ik zo slecht kon rekenen mocht ik in plaats van de rekenlessen een boek lezen.
In het dagelijks leven loop ik er tegenaan ja. Sommige dingen simpel, ik moet altijd nadenken over wat links en rechts is(gek genoeg niet als ik in de auto zit en voorrang moet geven, dan gaat het automatisch goed) en met contant geld betalen doe ik nooit, want ik zie niet of ik genoeg terug krijg. Shoppen in de sale is handig met kinderen of echtgenoot die geen enkel probleem hebben met rekenen, zij zien in één oogopslag hoeveel korting er op zit, ik zie dat niet.
Ik heb een opleiding gedaan waar geen werk in te vinden is, maar omscholen naar iets wat ik leuk vindt is onmogelijk want daar komt altijd rekenen en inzicht bij kijken.
Troost? Nee, ook niet. De diagnose maakte niet dat ik me minder dom voelde en bij uitleg wat dyscalculie inhield kreeg ik meestal wezenloze blikken. Men snapte, en nu heel vaak ook nog niet, dat je simpele sommen niet kunt oplossen of dat je met je vingers moet rekenen omdat ook iets heel simpels niet uit je hoofd kan. Iedereen kan dat toch? Dan moet je maar meer oefenen, beter je best doen of bijles nemen.
Dyslexie wordt veel algemener geaccepteerd.

**Geplaatst**: 10-09-21 11:56

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 11:56

Ik heb het ook. Ben er ook voor getest. Wel vrij laat, in groep 8 pas. Als het eerder gedaan was, had het me een hoop leed gescheeld qua rekenen op school en dat soort dingen.

In het dagelijks leven merk het ik het met contant geld teruggeven bijvoorbeeld, dat ik echt even moet terugtellen. Ik zie de logica in dingen met cijfers/rekenen/alles wat er mee te maken heeft gewoon niet of niet snel en als ik het met vriend over financiën heb moet hij bepaalde dingen echt uitschrijven voor ik het enigszins zie.

Zoals MairimacBran ook aangeeft, sale/kortingen kan ik niet uitrekenen.

Mensen die grapjes maken met: hoeveel is xx + xx (ofzo), vind ik ook nooit grappig.

**Geplaatst**: 10-09-21 12:15

Geplaatst: 10-09-21 12:15

Ik heb het vermoeden dat ik het heb. Maar is nooit officieel vastgesteld. Bij mij schiet de boel op slot zodra er rekenen aan te pas komt. Alsof mijn hersenen niet meer werken. Formules, reken regeltjes ik kan het niet onthouden, en haal alles door elkaar. Ik heb wel mijn VWO diploma gehaald met wiskunde A en ecomie 1 in mijn pakket. Maar ik heb nooit hoger dan een 4 gehaald voor wiskunde en ben puur geslaagd na herkansing doordat mijn mentor ook mijn economie leraar was, en me nog even extra examentraining heeft gegeven.

**Geplaatst**: 10-09-21 12:20

Geplaatst: 10-09-21 12:20

Ik heb officieus dyscalculie, mat als kanttekening dat het eigenlijk een vorm van dyslexie is. Ik kan alleen prima lezen en schrijven. Dyslexie heeft een startpunt in het (deels) onvermogen om te automatiseren. En ik kan inderdaad niet goed automatiseren en dat nekt zich bij cijfers en rekenen. Bij wel meer dingen. Zo kan ik geen routes onthouden ondanks dat ik enorm goed kan kaartlezen. Ik ben een extreme beelddenker.

Mijn probleem met rekenen is dan ook een automatiseringsprobleem. En vooral die gedachte heeft voor acceptatie gezorgd. Ik ben niet dom, ik automatiseer slecht. En ik kan dus wel rekenen, zolang ik snap wat ik doe en ik rekening houd met mijn blinde vlekken.

Voor mij werkt om dingen op te schrijven en zo de brei kleiner te maken. En stappen te maken die ik wel kan uitrekenen. En ik werk in de gezondheidszorg, dus het kan wel!

**Geplaatst**: 10-09-21 12:22

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 12:22

Hier officieel vast gesteld via een neuropsychologische test. Maar toen was ik al 22 dus voor school had het geen zin meer. Voor mij hielp het in die zin dat ik mezelf minder dom voel nu als het niet lukt.

**Geplaatst**: 10-09-21 13:20

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 13:20

Bij mij werd er dood leuk gezet, dan doe je geen opleiding met cijfers. Mijn droomopleiding kon ik niet doen daardoor

**Geplaatst**: 10-09-21 13:31

Geplaatst: 10-09-21 13:31

Hier ook. Niet vastgesteld met een test, maar wel overduidelijk. Pas toen ik erover las na mijn school en opleiding viel er een kwartje (toepasselijk). Sindsdien vind ik het wel makkelijker naar mezelf toe, ik ben niet dom, ik mis gewoon een stukje.

Kan er overigens prima mee leven, heb praktisch overal mijn telefoon bij me en daar zit een rekenmachine op. School was een ander verhaal, werd niet altijd serieus genomen en scheikunde en wiskunde was een ramp. Uiteindelijk wel voor de havo geslaagd maar ben mede daarom wel mbo (niveau 4, dat wel) gaan doen.

Mijn vriend is dyslectisch dus we vullen elkaar lekker aan. :')

**Geplaatst**: 10-09-21 13:37

Geplaatst: 10-09-21 13:37

Borisje schreef:
.

Mijn vriend is dyslectisch dus we vullen elkaar lekker aan.

ahaha de mijne toevallig ook! Dyslecten hebben wel veel meer hulp middelen of veel meer makkelijker dingen wat ik ook wel een beetje raar vindt. Op de toets mogen ze dan een woord verkeerd spellen maar de docent moet er wel nog steeds het woord kunnen weten en lezen :')

**Geplaatst**: 10-09-21 13:40

Geplaatst: 10-09-21 13:40

Suzywuzy schreef:
Borisje schreef:
.

Mijn vriend is dyslectisch dus we vullen elkaar lekker aan.

ahaha de mijne toevallig ook! Dyslecten hebben wel veel meer hulp middelen of veel meer makkelijker dingen wat ik ook wel een beetje raar vindt. Op de toets mogen ze dan een woord verkeerd spellen maar de docent moet er wel nog steeds het woord kunnen weten en lezen

Hoe zie je dat voor je met wiskunde dan? De uitkomst mag fout zijn als de docent maar ziet dat je geprobeerd hebt?
Dat wordt grappig wanneer je ingenieur wordt en dingen moet gaan uit rekenen rond belastbaarheid van bruggen en structuren enz.
Er valt gewoon niet zo heel veel te helpen aan het school aspect van dyscalculie.

**Geplaatst**: 10-09-21 14:01

Geplaatst: 10-09-21 14:01

Suzywuzy schreef:
Borisje schreef:
.

Mijn vriend is dyslectisch dus we vullen elkaar lekker aan.

ahaha de mijne toevallig ook! Dyslecten hebben wel veel meer hulp middelen of veel meer makkelijker dingen wat ik ook wel een beetje raar vindt. Op de toets mogen ze dan een woord verkeerd spellen maar de docent moet er wel nog steeds het woord kunnen weten en lezen

Hoe zie je dat voor je met wiskunde dan? De uitkomst mag fout zijn als de docent maar ziet dat je geprobeerd hebt?
Dat wordt grappig wanneer je ingenieur wordt en dingen moet gaan uit rekenen rond belastbaarheid van bruggen en structuren enz.
Er valt gewoon niet zo heel veel te helpen aan het school aspect van dyscalculie.[/quote]
Dat zeg ik toch niet? Ik zeg alleen dat dyslecten veel meer gematst worden. Voor mensen met dyscalculie kan er bijvoorbeeld andere vraagstelling komen, soms met een rekenmachine etc

**Geplaatst**: 10-09-21 14:02

Geplaatst: 10-09-21 14:02

Ik heb dit ook, alleen in mijn schooltijd was hier geen aandacht voor. Ik denk dat het toen uberhaupt nog niet echt breed bekend was. Wiskunde b was echt wel een uitdaging... Maar toen ik los liet dat ik het wilde begrijpen en maar gewoon uit mijn hoofd leerde wat ik moest doen ging het ok. Niet goed, maar voldoende om te slagen. Ik ben wel echt die hard gefaald voor alle berekeningen die ik op de universiteit voor bijvoorbeeld thermoregulatie moest maken.. maarja, dat is dan maar zo. Ik snap de logica niet, zie de verbanden niet, kan geen formules ombouwen enzovoorts.

Grote grap: ik ben administrateur :')

Zolang ik niet hoef te hoofdrekenen of iets dergelijks, gaat dat prima. Ik check dingen extra en in mijn hoofd doe ik alles met getallen in het Engels omdat die volgorde logischer voelt voor mij. Ik werk veel met Excel en bouw daar extra controles in. Omdat bijna alles nu digitaal gaat, wordt dat steeds makkelijker voor mensen met bijvoorbeeld discalculie.

Ik kan ook verdomd slecht klok kijken trouwens, ik moet er met mijn 30 jaar zo ontzettend over nadenken altijd. Best frustrerend :')

Voor mij kwam de grootste omslag toen ik mezelf niet meer schaamde en het accepteerde. Weetje, iedereen heeft wel wat, varierend in ernst. Dan valt discalculie nog wel mee

Maarrrr daar heb je natuurlijk geen reet aan op school. Krijg je tegenwoordig extra tijd voor examens o.i.d.? Ik denk dat dat best al wel een beetje zou kunnen helpen.

**Geplaatst**: 10-09-21 14:07

Geplaatst: 10-09-21 14:07

Ik heb het ook, geen diagnose want dyscalculie bestond toen nog niet. Op school altijd heel veel extra huiswerk gehad, boze ouders die de sommen niet aan mijn hoofd gepeuterd kregen en dus veel chagrijn daarover. Ik was dom en moest gewoon eens mijn best doen.
Ook klokkijken op een klok met wijzers kan ik niet. Na heel lang staren kan ik gokken hoe laat het is maar meestal zit ik er naast of heb ik de wijzers weer omgedraaid. Heel vervelend want klokkijken kwam ook bij alle talen terug en ook daar dus dikke onvoldoendes.
De chaos werd nog erger toen ik leerde tellen in het engels want die die zeggen sixty three ipv drie-en-zestig.. echt daar gaan je hersenen helemaal van op hol.

Goed school gewoon gehaald met wiskunde A en economie in het pakket en zeker 3x zoveel uren gespendeerd aan huiswerk als klasgenoten.

Later op het werk kreeg ik ook altijd klussen met invoer/controle van getallen.. gek werd ik er van. Het kost me ge2woon heel veel energie en tijd om te checken of ik niks hussel. En rekenen nee dat kan ik nog steeds niet. Contant geld terug krijgen? ik geloof je op je blauwe ogen.
Ik ben wel heel goed geworden in de uitkomst van een som gokken. maar echt precies is het niet en een simpel rekensommetje maken gaat zolang het om optellen gaat nog wel goed maar vermenigvuldigen, aftrekken of delen das een drama.

Nou klinkt dat allemaal heel dramatisch.. maar het valt wel ee. Je leert er mee leven.
maar ik heb ook een opleiding tot salarisadministrateur gedaan en dat ging wel prima. (lang leve de rekenmachine). en verder hecht ik gewoon niet zo'n waarde aan getallen wat soms nog wel eens grappige situaties geeft in gesprekken met schoonpa (die voormalig wiskunde leraar is).

**Geplaatst**: 10-09-21 14:14

Geplaatst: 10-09-21 14:14

Suzywuzy schreef:
Suzywuzy schreef:

ahaha de mijne toevallig ook! Dyslecten hebben wel veel meer hulp middelen of veel meer makkelijker dingen wat ik ook wel een beetje raar vindt. Op de toets mogen ze dan een woord verkeerd spellen maar de docent moet er wel nog steeds het woord kunnen weten en lezen

Hoe zie je dat voor je met wiskunde dan? De uitkomst mag fout zijn als de docent maar ziet dat je geprobeerd hebt?
Dat wordt grappig wanneer je ingenieur wordt en dingen moet gaan uit rekenen rond belastbaarheid van bruggen en structuren enz.
Er valt gewoon niet zo heel veel te helpen aan het school aspect van dyscalculie.

Dat zeg ik toch niet? Ik zeg alleen dat dyslecten veel meer gematst worden. Voor mensen met dyscalculie kan er bijvoorbeeld andere vraagstelling komen, soms met een rekenmachine etc[/quote]
"gematst'"?
Ik heb een vriendin en een man met zware dyslexie. Dyscalcullie is een veel minder grote beperking op het gehele leven dan zware dyslexie. Ook kwa oordelen die er over zijn. Ze worden niet "gematst". En zeker in de rest van hun leven zijn die hun hindernissen beduidend hoger dan de onze (puur op dyslexie vs discalcullie bekeken dus.) ook in het onderwijs, letterlijk elk vak bestaat uit taal. Waar ik mijn gemiddelde met alle andere vakken buiten wiskunde, chemie en fysica kon ophalen, had mijn vriendin die luxe niet want met 90% op wiskunde alleen kwam ze er niet voor al de andere vakken.

Mijn man is slim en handig maar zodra er schriftelijke proeven afgelegd moeten worden komt hij in de problemen want ze rekenen hem af op zijn schrijffouten. Dat terwijl mijn man slimmer en handiger is dan de gemiddelde correct schrijvende bureaucraat.

zelfs in jobs waar hij helemaal nooit schriftelijk zou moeten communiceren werd hij regelmatig afgewezen omdat hij "dom" overkomt in zijn schrift. Ze nodigen hem zelfs niet uit om hem de kans te geven het tegendeel te bewijzen.

**Geplaatst**: 10-09-21 14:21

Geplaatst: 10-09-21 14:21

Mijn dochter heeft ook dyscalculie. Getest in groep 6. Ze heeft dus een officiële verklaring en dat heeft ontzettend geholpen. Hulpmiddelen zoals rekenkaarten en rekenmachine bij proefwerken (ook bij oa de Cito toets) En op de Havo zowel extra tijd als gebruik van hulpmiddelen bij proefwerken. (Niet alleen bij wiskunde, maar bij alle vakken extra tijd. En ook extra begeleiding via de dyscalculie en dyslexie begeleider op school. Hartstikke fijn dus. Zelfs nu in het eerste jaar van haar HBO opleiding krijgt ze extra tijd bij toetsen.
IK weet niet of het op iedere middelbare school zo gaat, maar wij waren erg te spreken over hoe de school er mee omging. Anders had ze nooit zo haar Havo diploma kunnen behalen.

**Geplaatst**: 10-09-21 14:53

Geplaatst: 10-09-21 14:53

Wat goed van school.

Onze dochter verdenken we ervan dyslexie te hebben. Zit in de familie, mijn man is dyslectisch, mijn vader, mijn zusje heeft dyscalculie en dyslexie. Bij haar is trouwens officieel gediagnosticeerd. Onze dochter scoort alleen net te goed om in aanmerking te komen voor onderzoek. En als je het zelf wil laten onderzoeken betaal je echt veel geld. Ze heeft nu in groep 8 nog steeds heel veel moeite met spelling, begrijpend lezen, verhaaltjessommen. Rekenen zonder verhaal eromheen kan ze heel goed.

Ik kan gelukkig wel goed klokkijken, links en rechts, ruimtelijk inzicht geen problemen mee. Maar automatiseren, rekenregels, formules etc dan gaat het duizelen. Ik denk echter dat je niet 1 op 1 kan stellen dat het 1 beperkender is als het andere. Ik heb er vooral op het middelbaar onderwijs heel erg veel last van gehad. Altijd onvoldoendes terug krijgen voor bepaalde vakken is gewoon echt niet leuk. En mijn bijbaantje als caissière was met 2 dagen ook snel bekeken want ik kon het terugtellen van contant geld niet onder de knie krijgen. De pinpas bestond helaas nog niet.

**Geplaatst**: 10-09-21 15:03

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 15:03

als ik nu jong zou zijn, zou ik dyscalculie hebben, maar 50 jaar geleden heette dat gewoon DOM, van dyscalculie en dyslexie had nog nooit iemand gehoord. Ik kon en kan niet rekenen, de simpelste dingen moet ik op een rekenmachine doen, mijn kleinkinderen van 8 en 10 kunnen 1000 x beter rekenen dan ik....... ik ben hopeloos en toch ben ik er 63 mee geworden. Voor de belasting heb ik een mannetje, want als ik dat zie, klap ik helemaal dicht.

Klokkijken kan ik wel, maar zeggen hoe laat het is, kan ik dan weer niet. Digitaal klokkijken kan ik gewoon niet, geen idee hoe laat het dan is.

Toch heb ik tientallen jaren voor de klas gestaan, zolang ik Nederlands, Duits en computerles mocht geven, ging het goed. Rapportcijfers liet ik door een collega uitrekenen, want dat werd dan weer niks in het pre-digitale tijdperk.

Vreemd genoeg was ik op de middelbare school wel keigoed in boekhouden en scheikunde (formules uitschrijven) en nummerborden van auto's kan ik ook prima onthouden en ik herken bekenden zelfs aan hun nummerbord als ik ze onderweg tegenkom. Hoe dan????

**Geplaatst**: 10-09-21 15:23

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 10-09-21 15:23

Ohja, een korte toevoeging: grote getallen uitspreken kan ik echt totaal niet :')

of het moet toevallig een logisch getal zijn, dingen als 57.000 wil nog wel lukken, haha.

**Geplaatst**: 10-09-21 15:28

Geplaatst: 10-09-21 15:28

Benthhh schreef:
Ohja, een korte toevoeging: grote getallen uitspreken kan ik echt totaal niet of het moet toevallig een logisch getal zijn, dingen als 57.000 wil nog wel lukken, haha.

herkenbaar, ik zeg altijd maar gewoon "veel" als het boven de 10 is :')

**Geplaatst**: 10-09-21 15:33

Geplaatst: 10-09-21 15:33

Ayasha schreef:
"gematst'"?
Ik heb een vriendin en een man met zware dyslexie. Dyscalcullie is een veel minder grote beperking op het gehele leven dan zware dyslexie. Ook kwa oordelen die er over zijn. Ze worden niet "gematst". En zeker in de rest van hun leven zijn die hun hindernissen beduidend hoger dan de onze (puur op dyslexie vs discalcullie bekeken dus.) ook in het onderwijs, letterlijk elk vak bestaat uit taal. Waar ik mijn gemiddelde met alle andere vakken buiten wiskunde, chemie en fysica kon ophalen, had mijn vriendin die luxe niet want met 90% op wiskunde alleen kwam ze er niet voor al de andere vakken.

Mijn man is slim en handig maar zodra er schriftelijke proeven afgelegd moeten worden komt hij in de problemen want ze rekenen hem af op zijn schrijffouten. Dat terwijl mijn man slimmer en handiger is dan de gemiddelde correct schrijvende bureaucraat. zelfs in jobs waar hij helemaal nooit schriftelijk zou moeten communiceren werd hij regelmatig afgewezen omdat hij "dom" overkomt in zijn schrift. Ze nodigen hem zelfs niet uit om hem de kans te geven het tegendeel te bewijzen.

Daar ben ik het niet mee eens. Dyscalculie behelst echt veel meer dan problemen hebben met exacte vakken omdat rekenen lastig is. Het heeft invloed op je hele leven, net zoals dyslexie. Er zijn echter ook gradaties, ook net zoals bij dyslexie. Voor de één zal het inderdaad alleen bovenstaande zijn, voor de ander heeft het invloed op veel meer aspecten van het leven en levert het echt flinke beperkingen op.
Ik vind het ook onzinnig om te zeggen dat het één erger is dan het ander. Het zijn allebei ontwikkelingsstoornissen die hun eigen problemen met zich meebrengen.

**Geplaatst**: 10-09-21 15:33

Geplaatst: 10-09-21 15:33

Ik ben van ellende maar vertaler geworden.

Labeltje heeft mijn inmiddels volwassen zonen in zoverre geholpen dat ze meer tijd kregen voor proefwerken en twee uur per week dyscalculie-bijles wiskunde kregen van een docent. Al hielp dat eigenlijk niet. Oudste heeft ook de verklaring ingeleverd op het hbo maar tot dusver nergens tegenaan gelopen. (journalistiek).
In het dagelijks leven heb ik problemen met knopen leggen en de bediening van bijv. een kraan, als die haaks op de muur zit.

**Geplaatst**: 10-09-21 15:35

Geplaatst: 10-09-21 15:35

MairiMacBran schreef:
Ayasha schreef:
"gematst'"?
Ik heb een vriendin en een man met zware dyslexie. Dyscalcullie is een veel minder grote beperking op het gehele leven dan zware dyslexie. Ook kwa oordelen die er over zijn. Ze worden niet "gematst". En zeker in de rest van hun leven zijn die hun hindernissen beduidend hoger dan de onze (puur op dyslexie vs discalcullie bekeken dus.) ook in het onderwijs, letterlijk elk vak bestaat uit taal. Waar ik mijn gemiddelde met alle andere vakken buiten wiskunde, chemie en fysica kon ophalen, had mijn vriendin die luxe niet want met 90% op wiskunde alleen kwam ze er niet voor al de andere vakken.

Mijn man is slim en handig maar zodra er schriftelijke proeven afgelegd moeten worden komt hij in de problemen want ze rekenen hem af op zijn schrijffouten. Dat terwijl mijn man slimmer en handiger is dan de gemiddelde correct schrijvende bureaucraat. zelfs in jobs waar hij helemaal nooit schriftelijk zou moeten communiceren werd hij regelmatig afgewezen omdat hij "dom" overkomt in zijn schrift. Ze nodigen hem zelfs niet uit om hem de kans te geven het tegendeel te bewijzen.

Daar ben ik het niet mee eens. Dyscalculie behelst echt veel meer dan problemen hebben met exacte vakken omdat rekenen lastig is. Het heeft invloed op je hele leven, net zoals dyslexie. Er zijn echter ook gradaties, ook net zoals bij dyslexie. Voor de één zal het inderdaad alleen bovenstaande zijn, voor de ander heeft het invloed op veel meer aspecten van het leven en levert het echt flinke beperkingen op.
Ik vind het ook onzinnig om te zeggen dat het één erger is dan het ander. Het zijn allebei ontwikkelingsstoornissen die hun eigen problemen met zich meebrengen.

Dus je corrigeert wel mij die in balans probeert te zetten dat TS beweerd dat mensen met dyslexie veel meer ‘gematst’ worden. Maar niet TS die indirect beweerd dat mensen met dyslexie veel meer hulp enz krijgen?

**Geplaatst**: 10-09-21 15:47

Geplaatst: 10-09-21 15:47

Nee hoor. Ik schrijf toch duidelijk dat het beide ontwikkelingsstoornissen zijn met hun eigen problemen en dat het één niet erger is dan het ander? Waar lees jij dat ik iemand bij-of afval in deze?
Maar als jij beweert dat je met dyscalculie alleen maar last hebt met exacte vakken op school, dan ben ik het daar inderdaad niet mee eens. Net zoals ik het niet eens ben met de bewering van TS dat er gematst zou worden.

**Geplaatst**: 10-09-21 15:50

Geplaatst: 10-09-21 15:50

Ik heb dyscalculie (gediagnosticeerd) en ben ingenieur. Aan de diagnose heb ik niets gehad en de diagnose beperkt mijn leven dus ook niet, want als ingenieur bestaat mijn leven uit getallen en formules.

Ik kan alleen niet klok kijken en ik moet getallen in het Engels benoemen. Negenendertig is voor 93, thirty nine is keurig 39.