Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-06-21 10:42

Geplaatst: 26-06-21 10:42

Shellebel93 schreef:
Hoi lieve lieve mensen!
Sorry voor mijn late reactie, we hebben wat heftige weken achter de rug.
Ons zoontje is voor een week uit logeren geweest bij opa en oma. Dag en nacht zodat wij even bij konden tanken. Het voelde aan de ene kant echt verschrikkelijk om hem niet weer meer naar huis te nemen en aan de andere kant was het ook wel even heel fijn.

We zijn er wel achter gekomen dat er lichamelijk echt niks met hem aan de hand is. Bij opa en oma heeft hij de hele week klokje rond geslapen en is ook hij lekker uitgerust.
Thuis was het wel direct de eerste nacht weer raak en werd hij huilend wakker.
Na veel denken en piekeren hebben we een campingbedje gekocht. Bij opa en oma slaapt hij ook in een campingbedje.
En gezien meneer zo ontzettend veel draait en woelt hadden we het gevoel dat hij zichzelf tegen de spijlen aan gooit en dan wakker wordt.
Ook hebben we zijn ritme overdag iets aangepast en hij slaapt zowaar minimaal 1.5 uur per slaapje !
Hij is nu een 2 week ongeveer weer thuis, we hebben goede en slechte nachten weer gehad, maar afgelopen nacht heeft hij weer het klokje rond geslapen!

Ik voel me gelukkig weer iets beter, zoals het nu lijkt is de pnd zo goed als onder controle alleen is er toch nog een lichte vorm van ptss aanwezig. Hier krijg ik ook hulp voor en de aanvraag voor een psycholoog is ook de deur uit.
Ook moet ik een afspraak maken voor een gehoortest, we hebben het gevoel dat ik wss hoogsensitief ben met hoge schelle geluiden, alle kattenverjagers piepjes hoor ik ook ontzettend goed en dat doet zo'n pijn dat ik daar soms wel van kan huilen..
Ons zoontje kan namelijk ook niet gewoon huilen, maar gilt en krijst heel hard haha

Nou voor nu even deze veel te lange update, maar kort gezegd: het gaat beter!
We zijn er nog niet, maar we komen er wel

Het klokje rond slapen kan ook gewoonweg komen omdat hij wist dat mama er niet was. Zeker die eerste maanden worden baby’s ook vooral veel wakker voor geborgenheid. Ze hebben 9 maanden in de buik gezeten, en voelen zich het meest veilig bij jou. Ze horen jou, ruiken jou. Dat voelt vertrouwd.

Hopelijk vinden jullie een manier om hier samen doorheen te komen.

En gevoelig zijn op geluid herken ik heel erg. Als ik stress heb wordt dat nog een miljoen x erger. Dan lijk ik net een uil bij elk geluid. Alles voelt keihard in mijn hoofd.

**Geplaatst**: 26-06-21 13:23

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 13:23

Oeh gevoeligheid voor geluid is hier ook bekend (ik heb dan wel ptss). Soms is het zo erg dat ik het bijna niet uithou of echt ineen krimp of de rillingen krijg bij harde geluiden.

Fijn dat je je beter voelt TS!

**Geplaatst**: 26-06-21 13:35

Geplaatst: 26-06-21 13:35

DiantaM schreef:
Het klokje rond slapen kan ook gewoonweg komen omdat hij wist dat mama er niet was. Zeker die eerste maanden worden baby’s ook vooral veel wakker voor geborgenheid. Ze hebben 9 maanden in de buik gezeten, en voelen zich het meest veilig bij jou. Ze horen jou, ruiken jou. Dat voelt vertrouwd.

Hopelijk vinden jullie een manier om hier samen doorheen te komen.

En gevoelig zijn op geluid herken ik heel erg. Als ik stress heb wordt dat nog een miljoen x erger. Dan lijk ik net een uil bij elk geluid. Alles voelt keihard in mijn hoofd.

Of omdat het kind niet meer de spanning van de ouders voelt. Of idd vanwege campingbedje. Wat niet gek is.
Direct zo negatief de moeder indirect een schuldgevoel aan praten dat het arme kind nu geborgenheid te kort komt lijkt mij hier ongepast.
Ook opa en oma houden van hun kleinkind en zullen met liefde omgaan er mee.

**Geplaatst**: 26-06-21 13:39

Geplaatst: 26-06-21 13:39

_lautje_ schreef:
DiantaM schreef:
Het klokje rond slapen kan ook gewoonweg komen omdat hij wist dat mama er niet was. Zeker die eerste maanden worden baby’s ook vooral veel wakker voor geborgenheid. Ze hebben 9 maanden in de buik gezeten, en voelen zich het meest veilig bij jou. Ze horen jou, ruiken jou. Dat voelt vertrouwd.

Hopelijk vinden jullie een manier om hier samen doorheen te komen.

En gevoelig zijn op geluid herken ik heel erg. Als ik stress heb wordt dat nog een miljoen x erger. Dan lijk ik net een uil bij elk geluid. Alles voelt keihard in mijn hoofd.

Of omdat het kind niet meer de spanning van de ouders voelt. Of idd vanwege campingbedje. Wat niet gek is.
Direct zo negatief de moeder indirect een schuldgevoel aan praten dat het arme kind nu geborgenheid te kort komt lijkt mij hier ongepast.
Ook opa en oma houden van hun kleinkind en zullen met liefde omgaan er mee.

Je maakt mijn post op deze manier wel heel negatief. Dat staat er helemaal niet.

**Geplaatst**: 26-06-21 18:27

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 18:27

Weet niet of de mogelijkheid er is en of jullie het al geprobeerd hebben . Maar zet zijn (camping) bedje eens op een andere kamer .
Het kan dat hij last van aardstralen heeft sommige mensen zijn daar echt gevoelig voor.
Zeker omdat hij bij opa en oma meteen goed sliep

**Geplaatst**: 26-06-21 19:21

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 19:21

Wat fijn dat het wat beter gaat! Ik hoop echt dat deze stijgende lijn mooi omhoog blijft gaan!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-21 20:16

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-21 20:16

Janneke2 schreef:
Hartstikke fijne update!

Dat campingbedje - soms moet je ook gewoon geluk hebben!

Oordoppen kunnen een zegen zijn, geluidshinder is vreselijk.
De optimist zegt wel, dat 'zintuigen die wagenwijd open staan' een kenmerk is van PTSS.
(Je verkeert in gevaar, dus 'vindt Moeder Natuur' dat je maximale informatie uit je omgeving moet hebben.)
Met name na emdr kan de overgevoeligheid volledig verdwijnen.

Klopt de psycholoog zei ook dat het een kenmerk is van ptss, emdr hebben we het over gehad en wordt waarschijnlijk over een aantal weken toegepast.
Oordoppen ga ik even achteraan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-21 20:18

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-21 20:18

genja schreef:
Weet niet of de mogelijkheid er is en of jullie het al geprobeerd hebben . Maar zet zijn (camping) bedje eens op een andere kamer .
Het kan dat hij last van aardstralen heeft sommige mensen zijn daar echt gevoelig voor.
Zeker omdat hij bij opa en oma meteen goed sliep

Een andere kamer hebben we inderdaad al eens geprobeerd, ging 4 dagen goed en daarna was het weer drama helaas..

**Geplaatst**: 26-06-21 20:21

Geplaatst: 26-06-21 20:21

Ons zoontje rolde ook heel hard tegen de spijlen aan, waardoor hij steeds wakker werd.
Wij hebben dat opgelost door aan 2 zijden zo’n speciaal kussen tegen de zijkant de plaatsen.
En aan de andere 2 kanten van zijn bed lig mijn oude voedingskussen.
Hij slaapt daar nu helemaal tegenaan of zelfs bovenop.
Geen idee of dat helemaal verantwoord is, maar hij slaapt wel heerlijk en blijft nu zelfs vaak nog wakker in zijn bed liggen spelen. We doen dit ook pas sinds hij 1 jaar oud is.
Ik moet wel zeggen dat hij sowieso graag op kussens ligt, altijd en overal

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-21 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-21 20:24

DiantaM schreef:
Het klokje rond slapen kan ook gewoonweg komen omdat hij wist dat mama er niet was. Zeker die eerste maanden worden baby’s ook vooral veel wakker voor geborgenheid. Ze hebben 9 maanden in de buik gezeten, en voelen zich het meest veilig bij jou. Ze horen jou, ruiken jou. Dat voelt vertrouwd.

Hopelijk vinden jullie een manier om hier samen doorheen te komen.

En gevoelig zijn op geluid herken ik heel erg. Als ik stress heb wordt dat nog een miljoen x erger. Dan lijk ik net een uil bij elk geluid. Alles voelt keihard in mijn hoofd.

Ik snap wat je bedoelt! In het begin werd hij indd vaak wakker voor een knuffel of kus of iets, maar dit is anders. Want als hij zo in paniek wakker werd dan drukte hij ons zelfs weg

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-06-21 20:27

Geplaatst door de TopicStarter : 26-06-21 20:27

spoekie schreef:
Ons zoontje rolde ook heel hard tegen de spijlen aan, waardoor hij steeds wakker werd.
Wij hebben dat opgelost door aan 2 zijden zo’n speciaal kussen tegen de zijkant de plaatsen.
En aan de andere 2 kanten van zijn bed lig mijn oude voedingskussen.
Hij slaapt daar nu helemaal tegenaan of zelfs bovenop.
Geen idee of dat helemaal verantwoord is, maar hij slaapt wel heerlijk en blijft nu zelfs vaak nog wakker in zijn bed liggen spelen. We doen dit ook pas sinds hij 1 jaar oud is.
Ik moet wel zeggen dat hij sowieso graag op kussens ligt, altijd en overal

Wat een fijne oplossing! Voor nu werkt het campingbedje prima haha.
Ons zoontje drukt zijn hoofd ook helemaal in het gaas, of in de knuffeldoek die bij hem ligt. Als ons zoontje nu wakker wordt, wordt hij ook vrolijk wakker en gaat indd nog even spelen wat hij dus eerst niet deed

**Geplaatst**: 26-06-21 20:45

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 20:45

Wat een opluchting voor jullie allemaal. $*\o/*$

**Geplaatst**: 26-06-21 20:54

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 20:54

Jeetje TS wat een verhaal en wat ben je dapper.

Ik kan een klein beetje meepraten heb bij de oudste een hele lichte vorm van een depressie gehad en de jongste heeft kennelijk vanaf zijn geboorte oorontstekingen gehad waardoor slapen een crime was.

Ik denk dat het uit logeren heel goed is geweest. Op die manier doorbreek je even het patroon. Baby's zijn misschien klein en weerloos, maar ze pikken alles feilloos op. Ze voelen de spanning/stress. Opa en oma kan dan een hele goede vervanger zijn. Op die manier kan de kleine bijtanken en jullie ook. Niks om je voor te schamen, juist fijn dat opa en oma dit kunnen en dus ook doen.

De jongste heeft trouwens hier ook in een campingbedje geslapen op een plek waar ik hem niet zo goed kon horen. Niet omdat hij huilde maar hij maakte nogal kabaal om in slaap te komen. Ik hoor elk zuchtje van mijn kinderen, nu nog steeds. Toen ik net moeder was schoot ik direct in de paniek stand zo bang dat hij ging huilen en niet meer wilde slapen. Nu word ik wakker en luister ik even of er iets is. Is dat niet het geval dan draai ik mij om en val weer in slaap. Anders loop ik er even heen en kijk wat er is. Vaak is het of plassen, knuffel of deken kwijt.

Tis nu nog niet voor te stellen maar het wordt uiteindelijk beter, zowel met jouw als met je kleine. Is een enorme dooddoener maar echt dit gebeurt. Voor nu moet je zorgen dat je op tijd aanklopt voor hulp. Ik woon iets te ver weg, anders had je hem gerust mogen brengen, heerlijk om weer even een baby in huis te hebben....

**Geplaatst**: 26-06-21 21:10

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 21:10

Wat een heftig verhaal. Er worden hier al veel goede tips en lieve worden beschreven

Misschien een tip voor later, of mensen hier. Er zijn steungezinnen die voor een bepaalde tijd kinderen in hun gezin opvangen, voor een dag of dagdeel in de week.
Wij hebben ons ook aangemeld als steungezin. In mijn vorige werk kwam ik dit regelmatig tegen en heb er positieve ervaring mee.
Heeft niet direct iets met je verhaal te maken. Maar wilde het toch even melden.

Ik wens jou heel veel geluk en sterkte. Hoop dat je je snel beter voelt

**Geplaatst**: 26-06-21 21:35

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 26-06-21 21:35

Wat fijn om te lezen!! Trots op je TS $*\o/*$

**Geplaatst**: 27-06-21 07:46

Geplaatst: 27-06-21 07:46

DiantaM schreef:
_lautje_ schreef:

Of omdat het kind niet meer de spanning van de ouders voelt. Of idd vanwege campingbedje. Wat niet gek is.
Direct zo negatief de moeder indirect een schuldgevoel aan praten dat het arme kind nu geborgenheid te kort komt lijkt mij hier ongepast.
Ook opa en oma houden van hun kleinkind en zullen met liefde omgaan er mee.

Je maakt mijn post op deze manier wel heel negatief. Dat staat er helemaal niet.

Mwah, die nasmaak kreeg ik ook wel uit je bericht.

Fijn TS dat het in ieder geval ietsje beter gaat!

**Geplaatst**: 27-06-21 09:23

Geplaatst: 27-06-21 09:23

Mloes schreef:
DiantaM schreef:

Je maakt mijn post op deze manier wel heel negatief. Dat staat er helemaal niet.

Mwah, die nasmaak kreeg ik ook wel uit je bericht.

Fijn TS dat het in ieder geval ietsje beter gaat!

Nou, ik vind het een beetje hypocriet... Dianta's post wegzetten als "moeder schuldgevoel aanpraten" en dan zelf in 1 ruk door suggereren dat het wel aan de spanning van de ouders zou kunnen liggen

Iets met een pot en een ketel...

Wat fijn TS dat het weer iets beter gaat, en lief van opa & oma dat ze die kleine even overgenomen hebben. Hoe hebben zij dat ervaren? En gaat hij vaker even logeren denk je?

Hier had ik voorheen nooit gedacht om die kleine te laten logeren, maar ze waren zó leuk met hem dat hij al vrij snel vaak zelfs 2 nachtjes ging het eerste jaar / 2 jaar. Want dan hadden ze tenminste 1 volledige dag samen

Zowel die kleine vond het heerlijk, als opa & oma en dan konden wij even bijtanken van de intensieve dagen en nachten

**Geplaatst**: 27-06-21 11:31

Geplaatst: 27-06-21 11:31

Maar PMarena het is toch een feit dat baby’s de ouders spiegelen

Dat is geen naar verwijt, maar juist iets waar ik veel aan gehad heb.
Mijn kind huilde ook veel. En ik was in het begin ook een wandelend, huilend, wrak. Dat werd nog erger doordat het kind ook zoveel huilde, en we kwamen in een cirkel. Met mijn kind was medisch niks mis, maar spiegelde mijn spanning.

Ik heb daar toen videocoaching bij gehad. Dan ging ze me filmen als ik met de baby bezig was, dat analyseren en toen met mij bekijken hoe de interactie was. En hoe mijn baby op mij reageerde.
Ik heb daar zoveel aan gehad, want ik kon het daardoor en met de begeleiding van die vrouw de spiegeling ten goede keren

Ms is videocoaching ook wel een tip voor jou TS

Overigens is bij mij toen alles op ‘dat hoort na een heftige bevalling’ geschoven, en toen iemand op het lumineuze idee kwam om bloed te prikken, bleek mijn schildklier helemaal ontregeld te zijn. Toen ik daar pillen voor kreeg voelde ik me ook gelijk een stuk minder labiel en depressief.
Ik heb niet gelezen of daar al naar gekeken is, misschien is dat wat? Even checken of je hormoonbalans wel goed is? Schildklier problemen schijnen redelijk vaak voor te komen na zwangerschap

**Geplaatst**: 27-06-21 14:38

Geplaatst: 27-06-21 14:38

Natuurlijk kan dat

Net zoals de verklaring van Dianta kan. Het hypocriete vind ik iemand aanspreken op zogenaamd de moeder een schuldgevoel aanpraten...en dan in 1 adem zelf eigenlijk gewoon exact hetzelfde doen... doe dat dan ook niet denk ik dan, als je het daadwerkelijk zo erg vindt. Maargoed dat is off-topic verder. Ik zeg het alleen maar omdat ik nu al een 2e reactie zag terwijl Dianta net aangaf dat ze het helemaal niet zo bedoelde -O-

Gelukkig gaat het al wat beter en altijd fijn om te weten dat je opa & oma als vluchthaven achter de hand hebt +:)+

**Geplaatst**: 27-06-21 15:27

Geplaatst: 27-06-21 15:27

pmarena schreef:
Mloes schreef:
Mwah, die nasmaak kreeg ik ook wel uit je bericht.

Fijn TS dat het in ieder geval ietsje beter gaat!

Nou, ik vind het een beetje hypocriet... Dianta's post wegzetten als "moeder schuldgevoel aanpraten" en dan zelf in 1 ruk door suggereren dat het wel aan de spanning van de ouders zou kunnen liggen Iets met een pot en een ketel...

Ik suggereer helemaal nergens dat het aan de spanning van de ouders ligt hoor. Vind uberhaupt lastig om via internet iets te roepen hierover dus ik houd het bij sterkte wensen

**Geplaatst**: 27-06-21 15:39

Geplaatst: 27-06-21 15:39

Mloes schreef:
Ik suggereer helemaal nergens dat het aan de spanning van de ouders ligt hoor. Vind uberhaupt lastig om via internet iets te roepen hierover dus ik houd het bij sterkte wensen

Ik had het ook niet over jou maar over degene die er over begon en dat wel zei, ik vond dat gewoon niet zo fair tegenover Dianta

Misschien niet handig gequote maar leek me wel duidelijk dat het over dat verhaal ging waar jij ook op reageerde.

**Geplaatst**: 27-06-21 21:06

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 27-06-21 21:06

Vanwege de foeiknop zag ik eerst Pmarena haar reacties niet (weet direct weer waarom ik die aan heb)

Maar reageren op spanning van de ouders is helemaal niet raar lijkt mij wanneer een moeder aangeeft een postnatale depressie te hebben en niet meer weet hoe ze verder moet.
Het lijkt mij zelfs heel normaal en gezond als een kind dit oppakt. Als je een partner hebt of een andere huisgenoot welke niet goed in z’n vel zit heb je volwassene zelf ook al dat je dat meekrijgt.
Laat staan als je een baby bent en alles nog op instinct gaat

**Geplaatst**: 28-06-21 10:04

Geplaatst: 28-06-21 10:04

Goh wat zijn we weer lekker ouderwets vriendelijk. Jouw opmerking is simpelweg niks beter of slechter dan die van Dianta. Het was totaal niet nodig om zo negatief tegen haar te doen.

Het zou je sieren om eens niet zo flauw te doen over een ander. Jammer dat het blijkbaar te veel gevraagd is om gewoon eens een keer niet een ander naar beneden te halen.

Sorry voor de TS en andere meelezers voor de offtopic discussie hoor, ik heb die ook liever niet maar ik vind het gewoon niet fair tegenover Dianta die het helemaal niet slecht bedoelde :(:)

**Geplaatst**: 28-06-21 11:15

Re: Van niet zwanger kunnen raken tot een postnatale depressie

Geplaatst: 28-06-21 11:15

Toevallig gister een onderzoek gelezen, wanneer een baby meer gedragen wordt door de moeder, of persoonlijke aandacht krijgt kan dat resulteren in minder huilen. Klinkt logisch natuurlijk, maar je moet er wel bij stilstaan.

Ik kan me voorstellen dat het ontzettend lastig is als je zelf niet goed in je vel zit, maar wellicht is er iemand anders die die taak op zich kan nemen? Het is al lastig genoeg voor een baby die zich maar op een manier kan uiten.

Beterschap, hopelijk gaat deze vervelende tijd snel voorbij en kun je lekker genieten.

**Geplaatst**: 28-06-21 13:33

Geplaatst: 28-06-21 13:33

_Mir schreef:
Toevallig gister een onderzoek gelezen, wanneer een baby meer gedragen wordt door de moeder, of persoonlijke aandacht krijgt kan dat resulteren in minder huilen. Klinkt logisch natuurlijk, maar je moet er wel bij stilstaan.

Ik kan me voorstellen dat het ontzettend lastig is als je zelf niet goed in je vel zit, maar wellicht is er iemand anders die die taak op zich kan nemen? Het is al lastig genoeg voor een baby die zich maar op een manier kan uiten.

Beterschap, hopelijk gaat deze vervelende tijd snel voorbij en kun je lekker genieten.

En hoe lastig denk je dat het is voor een moeder met een ppd?
Jeetje zeg, sommige reacties zullen ongetwijfeld goed bedoeld zijn maar zijn niet erg helpend. Als moeder met een ppd voel je je al zo ontzettend verscheurd en schuldig