Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 18:11

Hyperventilatie?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 18:11

Hoi allemaal,

Ik heb al gezocht en er is een topic over hyperventilatie maar deze is van 2010.. vandaar deze nieuwe.
Wie is er bekend met hyperventilatie?

Ik heb last van verschillende vervelende klachten zoals;
-Spontaan een vervelend gevoel rond de maagstreek en borst.
-Afentoe hartkloppingen
-Het gevoel alsof er een krop in mijn keel zit of het gevoel dat mijn keel lichtjes dicht word geknepen.
-Rillingen over mijn hele lijf
-Heel vaak koude handen terwijl ik het niet koud heb
-Een opgejaagd gevoel, alsof ik in paniek ga raken
-Vooral bij inslapen wakker schrikken en gelijk in paniek zijn, dit gaat pas over op het moment dat ik opspring en naar de badkamer loop en een plens water in mijn gezicht doe.

Ik heb hier al een aantal jaren lichte klachten van, de afgelopen tijd is dit extreem toegenomen.. Ik kom uit een hele heftige relatie die mij psychisch toch wel wat heeft gedaan.
Normaal gesproken kon ik met deze klachten goed omgaan, totdat het laatst in de auto gebeurde op de snelweg.. Ik voelde me al niet fijn, het regende hard en het was donker... Achter mij kwam een auto heel hard en ik schrok hiervan.. waarop ik zo erg in paniek raakte dat ik echt het gevoel kreeg dat ik flauw zou vallen.. ik heb toen de eerste afslag genomen en heb de auto stil gezet en proberen rustig te worden.. hierna ben ik toch weer gaan rijden en het gebeurde weer.. toen heb ik zelfs bij vreemde mensen aangebeld omdat ik echt dacht dat er lichamelijk iets aan de hand was. Deze lieve mevrouw heeft mij opgevangen en mijn bloeddruk gemeten die was op dat moment veel te hoog en de hartslag ook.
Daar heb ik gewacht totdat iemand mij op kwam halen en toen ik eenmaal thuis was verdwenen de klachten zo goed als.

De dag erna heb ik de huisarts gebeld voor een afspraak, hij vond onderzoek niet nodig en greep gelijk hyperventilatie aan.
Hij heeft mij oxazepam voorgeschreven zodat ik indien nodig een tablet kan innemen.
Ondertussen heeft hij mij aangemeld bij een psycholoog. Voordat de intake voorbij is zitten we al in februari, voordat dit allemaal gaat lopen zijn we dus weer een tijdje verder.

Rijden is op dit moment echt een drama, ik vond rijden altijd super leuk en deed het graag.. heb er ook nooit een vervelend gevoel bij gehad maar omdat dit laatst gebeurde ben ik opgefokt als ik weet dat ik moet rijden.
Wat niet handig is want op die manier word je afhankelijk van andere mensen en dat wil ik absoluut niet.

Als ik er weer last van krijg ben ik toch gelijk bang dat het wel lichamelijk is.. waardoor ik natuurlijk weer sneller in paniek raak.

Ademhalingsoefeningen ben ik al mee begonnen, deze helpen wel als ik thuis een aanval heb maar niet als ik in de winkel sta of in de auto zit.

Hartslag meet ik afentoe, als ik ga slapen is deze meestal rond de 60-70 en overdag in rust meestal rond de 70-80.
Bloeddruk is meestal oke, ook als ik zo'n aanval heb.

Herkent iemand zich hierin? het zijn echt ontzettend vervelende klachten en ik merk dat het ondertussen mijn leven aan het beïnvloeden is.

**Geplaatst**: 23-12-20 18:21

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 23-12-20 18:21

Een aantal jaar geleden ben ik uit een hele vervelende relatie gekomen en zat totaal niet goed in mijn vel. Ik voelde me constant raar en wazig alsof ik mezelf niet was, was de hele tijd gefocust op mijn ademhaling en had schijnbaar de hele tijd hyperventilatie met paniek aanvallen. Hartkloppingen etc horen daar allemaal bij.

Wat mij het beste heeft geholpen is een manuele therapeut met wie ik ademhaling oefeningen deed een keer per week, dit moest ik elke avond oefenen liggend op bed. Toen dit goed ging kon ik het ook zittend oefenen. Thuis kon ik liggend de oefening doen bij een paniek aanval maar buiten zit je toch vaak, het was dus handig om het zittend te kunnen. Het is een lange weg geweest om er beetje bij beetje uit te komen en elke keer als ik maar iets voelde deed ik de oefening. Momenteel heb ik eigenlijk nooit meer last.

Heb je contact met iemand met wie je de ademhalings oefening kan doen?

**Geplaatst**: 23-12-20 18:23

Geplaatst: 23-12-20 18:23

Vooral het deel van in de auto komt mij heel bekend voor. Maar bv krop in de keel, hartkloppingen en andere klachten merk ik ook wel eens. Ik merk dat het bij mij vooral voor komt als ik hoog in stress zit (deadlines, werk of andere zaken), dit triggert bij mij paniekaanvallen waardoor ik (onbewust) ga hyperventileren.
Het ongemakkelijke gevoel in de auto is bij mij gekomen na een auto ongeluk, ook vooral als het regent of waait. Heel vervelend...
Bij mij helpt het enorm om actief op mijn ademhaling te gaan letten, 4 tellen in - 4 tellen uit.

**Geplaatst**: 23-12-20 18:24

Geplaatst: 23-12-20 18:24

Ik herken je verhaal, bij mij begon het ook met autorijden . De enige goede tip die ik voor je heb ik ga hulp zoeken (wat je overigens al hebt gedaan, dus dat is een goede stap)
Een dooddoener maar echt wel het enige juiste is probeer geen dingen te vermijden dan wordt het probleem snel groter. En zo zijn er wel meer tips zoals bovenstaande
Mocht je me een pb willen sturen mn box staat open voor je. Veel sterkte

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 18:28

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 18:28

Dankjewel voor jullie reacties!

Ik ben nog nergens in behandeling, heb wel ademhalingstips meegekregen van de huisarts en die probeer ik wel, maar wat ik al zei.. thuis prima te doen.. als ik druk bezig ben of in de auto zit komt het het er gewoon doorheen zeg maar.

Het ergste vind ik ook in de auto, ik heb toch ook vaak mijn dochters in de auto zitten en ik wil hun ook niet bang maken dus probeer ik niets te laten merken.. laatst was het zo erg toen ben ik heel overdreven mee gaan zingen met de radio. dit hielp wel iets.

Vind het wel fijn om te lezen dat er iets van herkenning is.

Het vermijden doe ik sowieso niet, ik blijf die auto pakken en in mezelf denken kom op je kan het, waar maak je je druk om.. maar toch komen die aanvallen.

Ik probeer ook pret ritjes te maken zodat ik het rijden weer leuk ga vinden en de gedachten kan ombuigen naar iets leuks ipv negatief.

**Geplaatst**: 23-12-20 18:45

Geplaatst: 23-12-20 18:45

Er zijn wel een aantal dingen die je zelf alvast kunt doen.
Zoek op YT naar 'the basic exercise' van Stanley Rosenberg.
En hier op bokt naar de oefeningen voor een hypertoon middenrif.

En lees je (kan prima op YT) wat in rond de 'polyvagal theory', die koude handen zijn bijv een typisch teken dat je lichaam bezig is om in 'vecht/ vlucht modus' te gaan.

En wat ook helpt, maar anno nu ingewikkeld kan zijn : haal zo veel als mogelijk de familie en vriendschapsbanden aan.

Marisje76 schreef:
Een dooddoener maar echt wel het enige juiste is probeer geen dingen te vermijden dan wordt het probleem snel groter. En zo zijn er wel meer tips zoals bovenstaande

Oneens.
Ten eerste is autorijden geen 'recht', maar eerder een privilege. Volgens de voorwaarden van het rijbewijs is het maar de vraag of je mag rijden.

Ten tweede kan het opzoeken van situaties die angst oproepen twee kanten op werken. Kun je de confrontatie aangaan in kleine stapjes etc werkt het doorgaans goed, te veel confrontatie werkt averechts.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 23-12-20 18:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-12-20 18:48

Geplaatst: 23-12-20 18:48

Ik heb ook hyperventilatie / angst voor ziektes en waarschijnlijk al zo erg dat het chronisch is geworden en ik altijd verkeerd ademen. Ik ga er straks even wat dieper op in welke klachten ik heb eerst even snel wat eten :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 18:49

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 18:49

Janneke2, bedankt voor je reactie.

Ik ga het gelijk even opzoeken!
Wat het rijden aan gaat, ik rijd alleen kleine stukjes rondom het dorp, als ik verder weg moet dan rijd er iemand met mij mee.. zodat ik wel zelf ''moet'' rijden maar in het geval dat het nodig is er wel iemand is die het over kan nemen of mij kan afleiden.
Dus in dit geval wel inderdaad in die kleine stapjes.

**Geplaatst**: 23-12-20 19:00

Geplaatst: 23-12-20 19:00

KM_Ris schreef:
Janneke2, bedankt voor je reactie.

Ik ga het gelijk even opzoeken!
Wat het rijden aan gaat, ik rijd alleen kleine stukjes rondom het dorp, als ik verder weg moet dan rijd er iemand met mij mee.. zodat ik wel zelf ''moet'' rijden maar in het geval dat het nodig is er wel iemand is die het over kan nemen of mij kan afleiden.
Dus in dit geval wel inderdaad in die kleine stapjes.

$*\o/*$
Prima!
(En ik had nog een edit toegevoegd

)

**Geplaatst**: 23-12-20 19:10

Geplaatst: 23-12-20 19:10

Ben je bekend met de psychosomatische fysiotherapeut? Ik heb daar heel veel baat bij gehad. Zij leren je omgaan met de stress in je lijf en hoe je het kan laten afvloeien. De mijne had binnen vijf minuten door dat ik chronische hyperventilatie had ontwikkelt maar met haar hulp ben ik er voor 99% vanaf. De moeite waard om te kijken of er eentje in je buurt zit.
En sterkte, niet kunnen vertrouwen op je lijf is heel erg poedersuiker (excusez le mot)

**Geplaatst**: 23-12-20 19:23

Geplaatst: 23-12-20 19:23

Bedoelde dat van het autorijden ook niet zo..meer je 'moet' dingen wel blijven doen anders beloon je je lijf voor de ongewenste reactie (tenminste zo heb ik het geleerd) el grappig dat je zelf al het juiste had bedacht, dat meezingen is idd een goede. Ook bv hardop achteruit tellen kan helpen. Je hersenen kunnen niet met 2 dingen tegelijk bezig zijn. Nog maar zo heb ik het geleerd
Uiteindelijk heb ik ook nog EMDR gedaan dat heeft mij heel goed geholpen

**Geplaatst**: 23-12-20 20:07

Geplaatst: 23-12-20 20:07

Goed ik zal even een uitgebreide reactie geven , je verhaal komt mij maar al te bekend voor.

Sinds dat ik 12 ben na het overlijden van mijn buurman en ik bewust was van dood gaan en dat dat zomaar kan gebeuren begon het met kleine dingetjes zoals wat lichte angst voor mijn hart. Ik weet nog de eerste nacht nadat mijn buurman was overleden dat ik het besef en angst dat ik ook zomaar niet wakker meer werd. Het overlijden en de begrafenis heeft heel veel indruk op mij gemaakt en ik kan alles ook nog goed herinneren. In dat zelfde jaar gingen we ook verhuizen ( nog geen 300 meter verder) en ging ik in dat jaar naar de middelbare school. Ik denk ( is niet zeker) dat hierdoor en het slecht verwerken ervan er voor heeft gezorgd dat ik nu helaas psychisch wat aandoeningen er aan heb over gehouden.

De eerste jaren viel het nog wel mee. Ik begon in het 2de schooljaar dwangmatige handelingen te ontwikkelen. Ik had vaak ruzie met een klasgenoot wat daarna weer werd goedgemaakt en daarna weer mis ging. Ik ervaarde hierdoor ook veel stress en in plaats van dat ik gewoon afstand nam , legden we het elke keer weer bij. Daarbij komt ook kijken dat ik nogal over mij heen liet lopen en veelte lief was en alles maar accepteerde ook al stampte ze mij de grond in. Ik voelde mij dan ook vaak schuldig en rot.

Ik heb jaren met dwangmatige handelingen rondgelopen die steeds erger en erger werden. Ik schaamde mij er heel erg voor. Ook was ik steeds banger dat mij wat zou overkomen als in ( vindt het vaak lastig om dit woord uit te spreken omdat het wat confronterend is of bang is dat als ik het zeg het uitkomt). Mijn obsessie met mijn hart begon ook langzaam aan wat te groeien met als hoogtepunt het jaar 2017. Eind 2015 had ik ook wat depressieve verschijnselen ( dit kwam ook deels door de pil).

2015 en 2016 zijn ook wel jaren waarvan ik mij niet heel veel kan herinneren. Wel dat ik mij eenzaam en alleen voelde want ik wou mijn depressie niet delen en al helemaal niet thuis. Ik had teveel slechte vriendschappen gehad wat mij totaal aan het opvreten was en ik slecht kon verwerken. Ik was soms wel 3 uur bezig met dwangmatige handelingen waardoor mijn moeder bijv erg boos werd omdat ze er last van had. Ik raakte hiervan nogal gefrustreerd omdat ik druk begon te voelen waardoor het nog erger werd.

Angst voor ziekten zijn er altijd al wat geweest. Helaas werd ik ook nog echt 'ziek' in 2017. Ik kreeg een blaasontsteking die maar niet over ging en begon last te krijgen van mijn nieren. Ik had enorme pijn in mijn rug maar liep door omdat ik wou blijven werken. Op een gegeven moment toch maar de huisarts gebeld en ik moest wat onderzoeken laten doen. De eerste diagnose was heel slecht. In mijn hoofd had ik al kanker en zou dit alleen maar een slechte afloop zijn. Daarna begon een hele rare periode voor mij met de meest rare symptomen die ik ooit heb gehad. Ik moest een CT scan met vloeistof en behalve dit was ik enorm bang voor naalden.
Deze klachten ervaarde ik 24/7 voor 3 maanden non stop:
- Hartkloppingen
- Pijn in armen
- Pijn op en onder borst
- Benauwd
- Wazig gevoel
- Slap op de benen
- Slecht beeldschermen kunnen lezen
- Niet alles meekrijgen
- Moe zijn
- Emotioneel , paniekerig en depressief.
- gespannen en zenuwachtig gevoel in mijn buik.
- Idee dat ik zo ging wegvallen of gek werd.

Het voelde net alsof ik niet echt meer leefde en ik ik kreeg voor mijn idee elke keer de bevestiging dat ik wat met mijn hart heb. Ook nadat mijn nieren gewoon helemaal goed waren en de ontsteking hardnekkig was. Op een gegeven moment ben ik gebroken. We waren een dag naar Duitsland en voelde mij ook weer zo raar. Dit was na een paar uur spontaan verdwenen. Ik was alleen zo in paniek dat ik in de avond huilend op de bank zat dat er iets niet goed was en mij heel erg zorgen maakte. Dit werd door mijn vader afgedaan op aandacht zoeken. Deze opmerking heeft mij ook flink zeer gedaan omdat ik mij al best eenzaam voelde en onbegrepen. Sindsdien heb ik ook echt minder wat met mijn ouders dan voorheen.

Ik ben op een gegeven moment in aanraking gekomen met de term chronische hyperventilatie. Ik herkende mij daar zo erg in dat ik dacht dit is het! Ik ben daarna op gevangen door een collega op werk die mij heel erg heeft ondersteund en het belangrijkste mij accepteerde zoals ik was en door mijn angsten en depressie heen keek en juist veel potentie zag. Mijn angsten werden niet perse minder maar het depressieve gevoel wel en het constant zorgen maken ook. En alleen al puur omdat ze luisterde en mij ook wel eens uitgebreid knuffelde en mij beloofde dat alles goed zou komen. Zij is een soort moeder voor mij geworden en ik voel mij heel veilig bij haar en merk ook dat het mij heel erg een boost geeft als ik haar nu weer zie en even met haar kan praten. Ik heb mij toen aangemeld voor een psycholoog voor het gebied dwangmatige handelingen. Ik ben hiervoor behandeld en het heeft wel baat gehad. Voor de lichamelijke klachten ben ik magnesium gaan slikken en mijn hartkloppingen zijn na een tijd weggegaan. Ik begon mij ook weer gelukkig te voelen.

De angsten voor ziekten en hyperventilatie is er nog steeds maar het is dragelijk. Corona is een rot periode omdat ik er bang voor ben en symptomen ga inbeelden die er mee te maken hebben. Helemaal als er weer iemand besmet is en er kans is dat we ziek gaan worden zoals deze week ook aan de hand is. Momenteel heb ik deze klachten
- Druk en pijn op maag
- Benauwd
- Soort keelpijn maar dan in de mond
- Droge keel
- Hoofdpijn bij veel prikkels
- Snotneus ( denk aan een allergie voor stof)
- Slecht slapen
- Moe door het slecht slapen
- Veel last van spanning
- Duizelig of wazig voelen.
- Pijn in tandvlees
- Heel warm hebben maar ook wel eens heel koud.

Desondanks voel ik mij wel vrolijk.

Het mijden van bepaalde dingen herken ik ook. Als ik bij iets denk dit is gevaarlijk of ik overleef dit niet kan het zijn dat ik het ga mijden. Dit heb ik met alles behalve op de mountainbike dan is niks te gek. Ik probeer dingen ook juist wel te doen. Ik heb genoeg mensen om mij heen die mij door zulke fases wel heen helpen en tot nu toe komt het ook altijd goed. Alleen is dit jaar voor mij gewoon heel spannend geweest en zit ik denk ik nu weer op een punt dat ik rust moet hebben. Mijn lichaam zegt nu eigenlijk weer van het is even genoeg geweest.

Wel moet ik zeggen dat wel veel afgeschoven wordt op hyperen en neem maar een pilletje. Dat lost eigenlijk in mijn ogen niet zo heel veel op. Ik heb medicatie altijd geweigerd omdat ik sterk genoeg ben om het zelf te doen en mijn eigen persoonlijkheid waar mensen op gesteld zijn niet kwijt wil. Ook heb ik veel motivatie om te vechten voor bepaalde dingen. Mijn tweede moeder motiveert mij ontzettend om door te gaan met alles. Ik weet hoe erg ze zou balen als ik opgeef en het haar veel verdriet zou doen en ik haar absoluut geen pijn wil doen. Daarnaast volg ik een opleiding , stage wat mij ook erg motiveert. Daarnaast zijn er nog zoveel leuke dingen die ik wil doen.

Hyperventilatie , dwangmatige handelingen , angsten voor ziekten , depressie... het is allemaal heel vervelend maar ik heb het geaccepteerd dat het bij mij hoort en ik zie het niet meer als iets slechts. Waarschijnlijk moet dit zo zijn omdat het mij een sterker en beter persoon heeft gemaakt. Ik heb 100x meer zelfvertrouwen dan voorheen. En door dat had ik bepaalde mensen nooit ontmoet en heb ik nu qua vriendschappen hele fijne en betrouwbare contacten.

Misschien haal je wel wat uit mijn lange verhaal.

Tips is praten , praten en nogmaals praten. En daarbij goede begeleiding zoeken en mensen om je heen die je accepteren zoals je bent. Het is vaak alleen wel zo dat je er moeilijk weer vanaf komt , maar als het al minder is is al heel fijn. Nog een tip er is een facebook groep genaamd Chronische Hyperventilatie met echt veel mensen zoals jou en mij waarin je je verhaal kwijt kunt en ervaringen en tips kunt ontvangen van lotgenoten.

**Geplaatst**: 23-12-20 20:22

Geplaatst: 23-12-20 20:22

Marisje76 schreef:
Bedoelde dat van het autorijden ook niet zo..meer je 'moet' dingen wel blijven doen anders beloon je je lijf voor de ongewenste reactie (tenminste zo heb ik het geleerd) el grappig dat je zelf al het juiste had bedacht, dat meezingen is idd een goede. Ook bv hardop achteruit tellen kan helpen. Je hersenen kunnen niet met 2 dingen tegelijk bezig zijn. Nog maar zo heb ik het geleerd
Uiteindelijk heb ik ook nog EMDR gedaan dat heeft mij heel goed geholpen

Dit heb ik juist niet zo ervaren. Ik kreeg paniek aanvallen in de trein en ben hier dus mee gestopt Ipv mezelf te dwingen om te gaan. Toen ik mezelf genoeg onder controle had en wist hoe ik met de paniek aanvallen om moest gaan heb ik het rustig weer opgebouwd. Je lichaam wint er niks mee om gedwongen in een paniek situatie te zitten waarvan je niet weet wat je moet

**Geplaatst**: 23-12-20 20:37

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 23-12-20 20:37

Je zou voor nu ook naar een psychosomatische fysiotherapeut kunnen kijken. Ik maak hier ook gebruik van en ik kon hier dezelfde week terecht.

Deze fysiotherapie helpt ook goed bij oa angst en stress klachten.

**Geplaatst**: 23-12-20 20:41

Geplaatst: 23-12-20 20:41

exposure.

maar dat kan best heel goed werken
bij mij zat het wel in de therapie, die ik een paar jaar geleden gehad heb
ik heb bijvoorbeeld oefeningen gekregen om juist het gevoel op te wekken.
onder andere een minuut lang juist heel snel en diep ademhalen zodat je het hypergevoel zou krijgen en dan juist oefeningen en tips om het af te laten vloeien.
ik zou zeker kijken naar een therapeut die het paniek en angst programma volgt.
ik heb zelf alle oefeningen steeds via deze pagina gedaan.
https://therapieland.nl/programmas/angst/paniek/

**Geplaatst**: 23-12-20 21:01

Geplaatst: 23-12-20 21:01

Ik zou toch in therapie gaan in combinatie met evt een fysiotherapeut die je wat meer oefeningen en tips kan geven.
Ik heb chronische hyperventilatie en adem dus altijd verkeerd. Soms wat meer onder controle dan andere keren en altijd als het slecht gaat denk ik dat ik een hartaanval krijg. Heel eng waardoor ik dus ook weer in die cirkel blijf zitten. Klachten die ik dan heb is echt alles wat je kunt bedenken. Pijn op de borst, steken op de borst, hartkloppingen, trillen, zweten, misselijk, duizelig, tintelingen in arm en vingers en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Je geeft zelf aan uit een slechte relatie te komen, het kan heel goed zijn dat het daarmee te maken heeft. Maar ook met andere dingen waarvan je het niet per se verwacht of die al járen geleden zijn. Therapie kan je met de oorzaak helpen en een fysiotherapeut met het probleem. Als ik een aanval heb duurde het eerder soms weken en nu max een week gelukkig.

**Geplaatst**: 23-12-20 21:45

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 23-12-20 21:45

Ik vind het meer klinken als een paniekaanval, maar ik zou er zeker meer hulp bij zoeken. EMDR kan heel effectief zijn in zulke gevallen, maar er zijn ook wel andere mogelijkheden.

**Geplaatst**: 23-12-20 21:58

Geplaatst: 23-12-20 21:58

Marisje76 schreef:
. ..meer je 'moet' dingen wel blijven doen anders beloon je je lijf voor de ongewenste reactie (tenminste zo heb ik het geleerd) el grappig dat je zelf al het juiste had bedacht, dat meezingen is idd een goede. Ook bv hardop achteruit tellen kan helpen. Je hersenen kunnen niet met 2 dingen tegelijk bezig zijn. Nog maar zo heb ik het geleerd
Uiteindelijk heb ik ook nog EMDR gedaan dat heeft mij heel goed geholpen

Ik geloof grif dat dit jou is verteld.
Er was een tijd dat psychologen nauwelijks iets wisten van angst, maar wel grondig werden opgeleid in gedragstherapie.
(Gedrag kun je sturen via belonen en evt straffen. Angst is geen gedrag of gedachte, maar meer je overlevingsinstinct. Dat laat zich niet echt sturen. Vindt jouw amygdala om haar moverende redenen dat jij in gevaar bent, zet ze jouw lichaam in alarm.)

En idd: emdr kan de amygdala beïnvloeden (zodat je niet meer telkens bij de kleinste trigger de lucht in springt), maar werkt niet via belonen etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-20 23:42

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-20 23:42

Zebrastreep.. Wat heftig allemaal zeg, ik herken me in veel dingen uit jouw verhaal en het stelt me wel gerust hyperventilatie zoveel klachten met zich mee kan brengen en het niet perse iets lichamelijks hoeft te zijn.

Ik lees veel EMDR, maar is dit niet voor mensen die echt een trauma hebben meegemaakt?
Bedoel ik niet stom ofzo, maar ik heb wat slechte relaties gehad en een super slecht zelfbeeld er aan over gehouden maar dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan iets als misbruik of ongelukken etc.

Waar ik binnenkort terecht kan is een heel traject, er zit niet alleen een psycholoog en een psychiater maar er zit ook een fysio en een leefstijlcoach bij. Het word dus psychisch en lichamelijk aangepakt.
Alleen de intake duurt alleen al 6 gesprekken en tegen die tijd zitten we al in februari/maart.

Verder probeer ik een stuk gezonder te leven, ik ben 11 kilo afgevallen.. nog steeds wel wat te zwaar maar daar word aan gewerkt.
Ik beweeg veel meer en probeer gezonder te eten en te zorgen dat ik genoeg slaap krijg maar ik kan niet echt zeggen dat het veel verschil heeft gemaakt.

Wel merk ik dat als ik vermoeid ben ik sneller aanvallen krijg.

**Geplaatst**: 23-12-20 23:46

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 23-12-20 23:46

Ik heb zelf heel veel gehad aan https://www.hyperventilatie.info/ en de oefening die je via de app doet.
Ben nu van mijn chronische hyperventilatie en paniek aanvallen af.

**Geplaatst**: 24-12-20 00:04

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 24-12-20 00:04

Hier ook klachten, heb een aantal erg zware jaren achter de rug en heb soms last van hyperventilatie klachten. Ik heb van de physcholoog ook oefeningen mee gehad destijds. Ik kreeg ook eczeem als stress uiting en paniekaanvallen gepaard met de hyperventilatie.
Ik heb half november 3 dagen af en aan met hartkloppingen/ gejaagd gevoel gelopen. Verder word ik vaak licht in mijn hoofd. Heel akelig allemaal.

**Geplaatst**: 24-12-20 00:11

Geplaatst: 24-12-20 00:11

KM_Ris schreef:
Zebrastreep.. Wat heftig allemaal zeg, ik herken me in veel dingen uit jouw verhaal en het stelt me wel gerust hyperventilatie zoveel klachten met zich mee kan brengen en het niet perse iets lichamelijks hoeft te zijn.

Ik lees veel EMDR, maar is dit niet voor mensen die echt een trauma hebben meegemaakt?
Bedoel ik niet stom ofzo, maar ik heb wat slechte relaties gehad en een super slecht zelfbeeld er aan over gehouden maar dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan iets als misbruik of ongelukken etc.

Waar ik binnenkort terecht kan is een heel traject, er zit niet alleen een psycholoog en een psychiater maar er zit ook een fysio en een leefstijlcoach bij. Het word dus psychisch en lichamelijk aangepakt.
Alleen de intake duurt alleen al 6 gesprekken en tegen die tijd zitten we al in februari/maart.

Verder probeer ik een stuk gezonder te leven, ik ben 11 kilo afgevallen.. nog steeds wel wat te zwaar maar daar word aan gewerkt.
Ik beweeg veel meer en probeer gezonder te eten en te zorgen dat ik genoeg slaap krijg maar ik kan niet echt zeggen dat het veel verschil heeft gemaakt.

Wel merk ik dat als ik vermoeid ben ik sneller aanvallen krijg.

EMDR is wel heftig , en vaak werkt het ook niet wat ik uit omgeving hoor. Vaak helpt het al om gewoon met iemand te kunnen praten. Ik vond mijn psycholoog heel fijn dat hij gewoon vroeg hoe het echt met mij ging. Natuurlijk is dat die beste man zijn werk maar ik begon het zelfs leuk te vinden om heen te gaan. Dit ging namelijk niet om iemand anders maar echt om mij en mijn problemen. Ik had een oudere man en dacht eerst van dat weet ik niet helemaal. Uiteindelijk bleek het echt een leuke man te zijn met humor en wat vrouwelijke trekjes dus uiteindelijk ben ik blij dat ik deze man had in plaats van een vrouw :')

Klinkt gek maar vooral het accepteren dat het er is geeft al zoveel meer rust dan er tegen blijven vechten. Ik vocht er ook altijd tegen , wou niet accepteren dat ik mij zo voelde. Nu zie ik het als 'het hoort bij mij'. Mijn angsten hebben mij ook deels gevormd tot wie ik nu ben en daar ben ik aan de ene kant trots op en aan de andere kant baal ik. Maar dat balen is nu dan een paar dagen of een week. Ik kan wel weer genieten van veel dingen.

Ik denk dat je naast hyperventilatie ook wel iets van angst hebt ontwikkeld. Je eigen lichaam slecht vertrouwen is ook erg lastig.

**Geplaatst**: 24-12-20 07:56

Geplaatst: 24-12-20 07:56

KM_Ris schreef:
Zebrastreep.. Wat heftig allemaal zeg, ik herken me in veel dingen uit jouw verhaal en het stelt me wel gerust hyperventilatie zoveel klachten met zich mee kan brengen en het niet perse iets lichamelijks hoeft te zijn.

Ik lees veel EMDR, maar is dit niet voor mensen die echt een trauma hebben meegemaakt?
Bedoel ik niet stom ofzo, maar ik heb wat slechte relaties gehad en een super slecht zelfbeeld er aan over gehouden maar dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan iets als misbruik of ongelukken etc.

Waar ik binnenkort terecht kan is een heel traject, er zit niet alleen een psycholoog en een psychiater maar er zit ook een fysio en een leefstijlcoach bij. Het word dus psychisch en lichamelijk aangepakt.
Alleen de intake duurt alleen al 6 gesprekken en tegen die tijd zitten we al in februari/maart.

Verder probeer ik een stuk gezonder te leven, ik ben 11 kilo afgevallen.. nog steeds wel wat te zwaar maar daar word aan gewerkt.
Ik beweeg veel meer en probeer gezonder te eten en te zorgen dat ik genoeg slaap krijg maar ik kan niet echt zeggen dat het veel verschil heeft gemaakt.

Wel merk ik dat als ik vermoeid ben ik sneller aanvallen krijg.

Trauma kun je al heel makkelijk oplopen van de meest 'simpele' dingen. Denk aan vaak verhuizen, niet uitgekozen worden bij gym oid. Hoeft niet bewust te zijn of voor jou te voelen als big deal maar het kan heel goed dat je lichaam daar dus anders op reageert. Overigens is emdr therapie inderdaad wel een grote stap ineens. Ik heb het uiteindelijk wel gehad omdat niets anders hielp maar ik zou eerst uberhaupt gaan praten met iemand, zodat jullie erachter kunnen komen waar toch die onbewuste angst en stress vandaan komt.

**Geplaatst**: 24-12-20 08:56

Re: Hyperventilatie?

Geplaatst: 24-12-20 08:56

@frensje, ik heb je pb gestuurd

**Geplaatst**: 24-12-20 11:23

Geplaatst: 24-12-20 11:23

Citaat:
Ik lees veel EMDR, maar is dit niet voor mensen die echt een trauma hebben meegemaakt?
Bedoel ik niet stom ofzo, maar ik heb wat slechte relaties gehad en een super slecht zelfbeeld er aan over gehouden maar dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan iets als misbruik of ongelukken etc.

Emdr wordt - terecht - veel gebruikt bij trauma, maar de techniek kan veel meer dan trauma alleen.
En wat ivm een rottig zelfbeeld goed is: dat zelfbeeld is een van de 'kernen' van de techniek. Bij iedere sessie worden vijf vragen gesteld, waaronder het paar: '"how do you feel about yourself", hoe denk/ voel, wat vind je van jezelf in deze situatie?' en 'wat zou je over jezelf willen denken/ vinden/ voelen in deze situatie...?"

En de sessie is pas klaar (...stoppen na drie kwartier of anderhalf uur en volgende keer verder...) als het nare gevoel mbt jezelf verdwenen is en het leukere gevoel echt klopt.

Citaat:
EMDR is wel heftig , en vaak werkt het ook niet wat ik uit omgeving hoor. Vaak helpt het al om gewoon met iemand te kunnen praten. Ik vond mijn psycholoog heel fijn dat hij gewoon vroeg hoe het echt met mij ging. Natuurlijk is dat die beste man zijn werk maar ik begon het zelfs leuk te vinden om heen te gaan. Dit ging namelijk niet om iemand anders maar echt om mij en mijn problemen.

Op Wikipedia staat er wel een goed artikel over, inclusief een verhaal over 'feiten en fabels'.
Het kan idd heftig zijn, bijvoorbeeld als 'onder of achter' een angst, of in dit geval hyperventilatie een trauma blijkt te zitten.
En een wondermethode is het ook niet, 'gegarandeerd in 3 sessies klachtenvrij' - nee. De relatie met de therapeut is beslist belangrijk, praten, praten en soms duurt het lang.

Citaat:
Klinkt gek maar vooral het accepteren dat het er is geeft al zoveel meer rust dan er tegen blijven vechten. Ik vocht er ook altijd tegen , wou niet accepteren dat ik mij zo voelde. Nu zie ik het als 'het hoort bij mij'. Mijn angsten hebben mij ook deels gevormd tot wie ik nu ben en daar ben ik aan de ene kant trots op en aan de andere kant baal ik. Maar dat balen is nu dan een paar dagen of een week. Ik kan wel weer genieten van veel dingen.

Het eerste wat een bang kind wil is steun. Noem het troost, noem het acceptatie, in praktijk hoort er aaien, oppakken en wiegen bij, zingen en lieve woorden.
Een ouder die 'niet wenst te accepteren dat een kind bang is'- brrrrr.....
Met aandacht geven kun je angst nauwelijks groter maken (tenzij je een sadist bent, Hitchcock heet, etc etc.) met straffen kun je angst heel gauw erg groot maken.
En een van mijn gevleugelde woorden is: 'ga niet om met angst, er is zoveel leuker gezelschap. ( = Draai angst de nek om.)

Citaat:
Ik denk dat je naast hyperventilatie ook wel iets van angst hebt ontwikkeld. Je eigen lichaam slecht vertrouwen is ook erg lastig.

.... en pessimistisch gezegd: er bestaat ook angst voor de angst. Of angst voor hyperventilatie.
Niet onterecht ook: zo ben je gewoon leuk iets aan het doen, jouw amygdala is overijverig, jouw amygdala neemt gevaar waar en 'bam' zit je midden in een aanval. Anno 2020 is het gelukkig prima te verhelpen.