Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-12-21 13:04

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 22-12-21 13:04

Wat ben je goed bezig. Grote stappen gezet!
En je staat prachtig op de foto's!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-21 14:30

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-21 14:30

Dankjewel! Wat lief!

**Geplaatst**: 22-12-21 21:15

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 22-12-21 21:15

Kim, mooie foto’s! Je straalt. Wat een prachtige emotie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-21 13:16

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-21 13:16

Dankjewel! Ik weet dat ik me een groot deel van de shoot zo blij voelde, wat ook vooral kwam door prachtige dansjes van mijn bijrijder achter de camera :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-21 19:45

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-21 19:45

Even een vraagje. Ik merk dat mijn energie op deze dagen best snel opgaat, wat ervoor zorgt dat ik nu het liefst in bed zou willen gaan liggen. Dat kan natuurlijk niet, omdat het kerstavond is, maar ik merk echt dat bij ieder ruzietje of iemand die zich slecht voelt ik het liefst zou willen verdwijnen. Heeft iemand misschien nog tips om ervoor te zorgen dat dat de komende dagen niet gebeurt? Ik moet dan natuurlijk tot ‘s avonds laat gezellig blijven en zo werkt dat niet zo goed, want ik voel me nu redelijk ellendig. Alvast bedankt!

**Geplaatst**: 24-12-21 20:08

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 24-12-21 20:08

Misschien kun je tussendoor een paar dingen doen die je rust en/of energie opleveren?
Bijvoorbeeld een stukje wandelen, even muziek luisteren, gewoon een half uurtje op bed liggen in een donkere kamer?

En soms kan het uitspreken ("ik wil er graag bij zijn deze dagen en gezellig meedoen, maar ik heb niet zoveel energie. X helpt me denk ik om het vol te houden") ook al een last van je schouders zijn, zodat je familie dat van je weet én ook weet dat je het wel fijn vindt om met hen te zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-21 20:15

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-21 20:15

Hmm dat is wel een goede ja! Mijn familie is ervan overtuigd dat ik niet beter wordt van in mijn bed liggen en dat is denk ik ook wel zo. Alleen het lijkt me wel heerlijk haha!

**Geplaatst**: 24-12-21 20:57

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 24-12-21 20:57

Hey Kim, ik herken je gevoel wel een beetje en wat Chanel hierboven beschrijft helpt mij heel goed. Ik raak snel overprikkeld als er constant mensen om me heen zijn, en me even terug trekken in een wat donkerder kamer (al is het maar voor 10 minuutjes) helpt echt gigantisch. Ik open dan bewust alleen whatsapp (als ik mijn telefoon al meeneem) want social media geeft onbewust toch wel onrust. Ik hoop dat je rustmomentjes weet te pakken tussendoor, en even aangeven dat dat je helpt helpt inderdaad vaak ook heel goed. {:)

**Geplaatst**: 24-12-21 20:59

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 24-12-21 20:59

Ik ben ook een fan van 'time out's.

'Gewoon' even een pauze op een moment dat jij dat nodig hebt werkt doorgaans prima.
(En is iets anders dan de hele dag op bed liggen...)

**Geplaatst**: 24-12-21 21:14

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 24-12-21 21:14

Gedurende dag proberen een paar keer terug te trekken. Even in bad gaan, een rondje wandelen of op bed liggen met wat muziek of een luisterboek om weer op te laden. En als dat betekend dat je even een uurtje moet slapen is daar ook niks mis mee. Dit soort dagen kosten gewoon veel energie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-21 21:15

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-21 21:15

Bedankt voor de goede tip! Die ga ik proberen toe te passen! Ik moet er dan wel voor waken dat ik niet uren op mijn telefoon ga zitten, want dat gebeurt te vaak. Maar dat is wel te tackelen. Vandaag had ik per ongeluk een ongelukje veroorzaakt met Ivy (gelukkig zijn we allebei nog heel) en dat heeft denk ik meer energie gekost dan ik had gedacht

**Geplaatst**: 25-12-21 11:34

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 25-12-21 11:34

Ga naar buiten. Lekker wandelen. Is er niet iemand die je kent die een hond heeft, die je kan uitlaten? Dan heb je een doel buiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-21 22:20

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-21 22:20

Ik ken eigenlijk niemand met een hond helaas. Vandaag wel veel buiten geweest met Ivy. Helaas nu pas weer het eerste moment dat ik mezelf even af kan zonderen, dus ik ben weer kapot, maar gelukkig niet zo somber nu

**Geplaatst**: 26-12-21 23:36

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 26-12-21 23:36

Ik vind het zelf ook heerlijk om me even terug te trekken. Koptelefoon met muziek op en even languit. Even alles rust geven en de boel de boel laten. Half uurtje en dan kan ik er doorgaans weer tegen. Wel heb ik veel gehad, en soms nog steeds, dat ik tussen de middag echt even een uur of twee moet slapen.

Voorheen was dat ook al na het boodschappen doen, maar dat gaat nu steeds beter. Nu is het als ik in de ochtend bij de paarden ben geweest en dan in de late middag nog moet werken. Warm eten en nog even anderhalf twee uur slapen, dan kan ik tot 's avonds goed door. Zeker met de emoties waar jij mee zit, gebruik je veel meer energie om alleen al een dag normaal door te komen. Dus dat je meer rust nodig hebt is echt helemaal niet gek.

Fijn om te lezen dat je niet zo somber bent

je bent zo onwijs goed bezig!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-21 00:45

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-21 00:45

Ah dankjewel, zo lief van je! Ik loop er tegenaan dat ik mijn dagen te vol plan, en ik dat pas merk als ik doodmoe op een moment instort.

Dinsdag heb ik het gesprek met mijn ouders erbij en ik ben er heel zenuwachtig voor. Tegelijkertijd ben ik wel heel benieuwd wat mijn ouders is opgevallen van mijn gedrag tijdens mijn leven.

**Geplaatst**: 27-12-21 10:46

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 27-12-21 10:46

oh wat knap van je!! Ik snap dat je zenuwachtig bent.

misschien helpt het om, wanneer je zo'n instortmoment hebt gehad, op te schrijven wat je die dag allemaal gedaan hebt. En de volgende keer weer. en dat een soort van tellen hoeveel je doet en hoeveel energie het je kost. Dan leer je herkennen wanneer je over je grens gaat. Als je dan weer een drukke dag hebt, zou je na twee of drie activiteiten kunnen zeggen: ho, time out. eerst rust, anders ga ik weer over mijn grenzen heen.

zo word je je bewust van je eigen grenzen ondanks dat je ze op dat moment niet voelt zeg maar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-12-21 10:47

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 27-12-21 10:47

Dat is wel een goede ja! Ik merk gewoon dat soms de paarden al te veel zijn, maar ja, daar ben ik natuurlijk bijna elke dag. Ik ga het iig wel proberen!

**Geplaatst**: 27-12-21 10:52

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 27-12-21 10:52

$*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-12-21 20:10

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst door de TopicStarter : 30-12-21 20:10

Ik vond het gesprek met mijn ouders dinsdag moeilijk. Ze herkenden niks uit mijn jeugd van enige andersheid. Ook op de middelbare school (waar ik me best ellendig heb gevoeld) vonden ze me een leuk en blij kind. Volgens hen heb ik het pesten in mijn hoofd veel groter gemaakt en was er eigenlijk niks aan de hand. Nu merken ze wel dingen, maar zien dat pas de afgelopen twee jaar. Nu ben ik het natuurlijk ook wel meer gaan uiten. Ze zien vooral mijn lage zelfbeeld.

Ik heb ontzettend spijt dat ik bij het gesprek was, want aan de ene kant heb ik het idee dat ze me nog steeds niet serieus nemen en aan de andere kant weet ik helemaal niet meer wat ik moet denken. Want als ik dingen inderdaad groter maak in mijn hoofd, betekent dat dan dat ik me eigenlijk maar aanstel?

Een diagnose van ADD of Autisme ga ik in ieder geval sowieso niet meer krijgen, want daarvoor moeten er al aanwijzingen uit je jeugd zijn. En ik vraag me af of ik mijn jeugd überhaupt wel goed herinnerd heb.

Het nare vind ik ook dat ik dus niet zo 'mislukt' ben doordat ik een stoornis heb, maar dat het volledig uit mezelf komt dat al deze ellende er is. Daar word ik heel verdrietig van.

Ik heb dus ontzettend spijt dat ik erbij was tijdens het gesprek, want ik voel me er weer een stuk slechter door. Ik ga dus voortaan niet meer mee als mijn ouders een gesprek hebben bij Youz, want ik word er niet beter van.

Ik merk ook dat ik nog steeds zo ontzettend moe ben. Ik slaap iedere dag minstens 1 uur overdag, omdat ik na een paar activiteiten totaal uitgeput ben. Wel merk ik dat sporten me erg helpt, dus ik ben van plan dat weer meer te doen.

4 januari heb ik mijn tweede intakegesprek bij Youz. Ik ben benieuwd wat er dan nog besproken zal worden.

**Geplaatst**: 30-12-21 20:32

Geplaatst: 30-12-21 20:32

Kimmie25501 schreef:
Ik vond het gesprek met mijn ouders dinsdag moeilijk. Ze herkenden niks uit mijn jeugd van enige andersheid. Ook op de middelbare school (waar ik me best ellendig heb gevoeld) vonden ze me een leuk en blij kind. Volgens hen heb ik het pesten in mijn hoofd veel groter gemaakt en was er eigenlijk niks aan de hand. Nu merken ze wel dingen, maar zien dat pas de afgelopen twee jaar. Nu ben ik het natuurlijk ook wel meer gaan uiten. Ze zien vooral mijn lage zelfbeeld.

Naar om te horen...!
Vooral het bagatelliseren van het pesten.
Eerlijk gezegd herken ik dat: wat ik mijn ouders vertelde werd door hen ook 'klein gemaakt'. Alsof ouders het gewoon niet willen weten (alsof de machteloosheid besmettelijk is).

Citaat:
Ik heb ontzettend spijt dat ik bij het gesprek was, want aan de ene kant heb ik het idee dat ze me nog steeds niet serieus nemen en aan de andere kant weet ik helemaal niet meer wat ik moet denken.

Ja, nare confrontatie...!
Aan de andere kant: jouw aanwezigheid bij een gezinsgesprek is verplicht. (Zucht....)

Citaat:
Want als ik dingen inderdaad groter maak in mijn hoofd, betekent dat dan dat ik me eigenlijk maar aanstel?

NEE.

Je ouders waren er toch niet bij...?
Je hebt het destijds weinig geuit.
... en pesten gaat over machtsmisbruik.
Over schaamte en machteloosheid.
En het is het doel van de ellendelingen om jou een rotgevoel te bezorgen - en vooral ook een rotgevoel over jezelf.

Citaat:
Een diagnose van ADD of Autisme ga ik in ieder geval sowieso niet meer krijgen, want daarvoor moeten er al aanwijzingen uit je jeugd zijn.

Nu ja, het zij zo.

Citaat:
En ik vraag me af of ik mijn jeugd überhaupt wel goed herinnerd heb.

Een wijze les: geef nooit antwoord op de verkeerde vraag.
... en dit is er eerlijk gezegd eentje.
Het is jouw leven, jouw jeugd, jouw herinneringen.
Dat zelfs jouw ouders dingen :anders zien', dat kan - maar dat maakt jouw beleving, jouw gevoel en jouw herinneringen NIET 'fout'.

Citaat:
Het nare vind ik ook dat ik dus niet zo 'mislukt' ben doordat ik een stoornis heb, maar dat het volledig uit mezelf komt dat al deze ellende er is. Daar word ik heel verdrietig van.

NEE.
Ja, het is verdrietig.
Maar jij werd gepest, omdat één of andere loser het ""leuk"" vond om dit te doen.
(De loser zal zoals gebruikelijk is, het jou in de schoenen willen schuiven, maar 'daar trappen wij niet in'.)

Citaat:
Ik heb dus ontzettend spijt dat ik erbij was tijdens het gesprek, want ik voel me er weer een stuk slechter door. Ik ga dus voortaan niet meer mee als mijn ouders een gesprek hebben bij Youz, want ik word er niet beter van.

Dat is een prima plan. Waarschijnlijk is het ook niet nodig.

Citaat:
Ik merk ook dat ik nog steeds zo ontzettend moe ben. Ik slaap iedere dag minstens 1 uur overdag, omdat ik na een paar activiteiten totaal uitgeput ben. Wel merk ik dat sporten me erg helpt, dus ik ben van plan dat weer meer te doen.

Prima : slapen en sporten. Daar knapt een mens van op.

**Geplaatst**: 30-12-21 20:38

Geplaatst: 30-12-21 20:38

Wat naar dat je dit gevoel over hebt gehouden aan het gesprek :knuffel:

Ik word vooral verdrietig van de zin "dat je niet zo mislukt bent, maar dat het uit jezelf komt".

Van een afstandje bekeken is juist deze intakefase om te kijken wat een richting kan zien waardoor je klachten veroorzaakt worden.
In vergelijking met het lichamelijke: komt pijn in je kuit door een breuk, een spierziekte of verrekte spier? Dat maakt niets uit voor wie je bent (of je nu onhandig een stoep af bent gestapt of genetisch bepaald een ziekte hebt), maar wel voor de behandeling. Beter worden of leren omgaan met je diagnose is doel van de behandeling.

Dat je als kleine Kimmie beter in je vel zat en/of dat je ouders niet hebben gezien dat het minder goed met je ging, maakt jou niet beter of slechter.
Jij weet van je jeugd wat jij je herinnert en hoe dit bij jou is binnen gekomen. Jouw ouders weer op hun manier. Mensen zijn nu eenmaal verschillend en beleven dingen op een verschillende manier. Wat de waarheid is doet er niet zo toe, wel hoe jíj het beleeft hebt.

Ik hoop dat je uiteindelijk onder andere hulp krijgt met hoe krachtig je gedachten zijn. Dat kan een flinke verademing zijn, als je merkt dat je gedachten niet automatisch waar zijn.
(Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen of als dé oplossing, maar kan heel bevrijdend zijn)

Super dat sporten je helpt, blijf dat doen $*\o/*$

**Geplaatst**: 30-12-21 21:09

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 30-12-21 21:09

Eerlijk TS? De moeilijkheden die je ervaart komen niet zomaar uit jezelf! Misschien is er geen ADD of ASS maar dat wil niet zeggen dat er niks is of dat het dan wel jouw schuld zal zijn.

En gesprekken met ouders erbij zijn vaak moeilijk. Ik heb dat eigenlijk zo goed als altijd geweigerd. En zeker aan het begin van een hulpverleningstraject. Ok dat was ook omdat ik wist hoe dat ging verlopen. Natuurlijk kan het ook zinvol zijn in sommige situaties en kan het wel tot een goed gesprek komen. Maar ik denk dat het niet onbelangrijk is om eerst vertrouwen op te bouwen bij hulpverleners…

**Geplaatst**: 30-12-21 21:20

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 30-12-21 21:20

Pesten is niet wat een ander daar van vindt, maar hoe jij dat zelf ervaren hebt. Ik denk dat iedereen wel eens te maken heeft gehad met pest gedrag. Als kind of als volwassenen. Maar het gaat erom hoe je dat als persoon ervaart.

Ik vind het heel verdrietig om te horen dat jouw ouders jouw gevoelens bagatelliseren. Het is helemaal niet de discussie óf het wel “erg” genoeg was, het gaat er om dat jij het zo ervaren hebt. En dat mag er zijn. Twijfel niet zo aan jezelf….

Heb je foto’s gezien met Ivy en zie een leuke meid met mooie ogen en een stralende lach. Ik zou je toe wensen dat jij jezelf zou zien zoals andere mensen je zien.

Ik heb nog niet eerder gereageerd in het topic maar wel mee gelezen. Ik hoop dat je van jezelf leert houden. Wat een ander ook zegt, vindt of denkt.

**Geplaatst**: 30-12-21 21:27

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 30-12-21 21:27

Dat er niet een "makkelijk" etiket te plakken is op wat jij voelt en ervaart, betekent niet dat wat jij voelt niet echt is.
Misschien heb je niet zulke opmerkzame ouders, dat kan.
Maar ze waren er wel,bij het gesprek, je moeder heeft gereageerd toen je haar op de hoogte stelde hoe jij je voelde.
Als ze al jouw signalen inderdaad gemist hebben, dan is dit voor hun heel verwarrend.

En jij mag voelen wat je voelt. En daar hulp voor zoeken. En daar aandacht voor vragen.

**Geplaatst**: 31-12-21 12:55

Re: Ik haat mezelf

Geplaatst: 31-12-21 12:55

ach Meis toch, wat een verdrietig bericht. Je stelt je absoluut niet aan. Jouw gevoelens mogen er zijn zonder dat daar een oordeel aan hangt. Het zijn jouw gevoelens en een ander kan daar geen mening over hebben. Je stelt je absoluut niet aan! Dat jouw beleefwereld destijds anders was dan die van je ouders, wil niet zeggen dat je door het pesten niet beschadigd bent geraakt. Het heeft een enorme impact op een kind, juist omdat het zo slecht opgemerkt wordt door anderen. Daarnaast kan iets wat misschien als grapje bedoeld is, bij jou kei hard binnen komen.

Voorbeeldje: mijn ouders hebben toen ik een jaar of zeven was eens tegen vrienden gezegd: als ze achttien is, vliegt ze eruit. Of ze nou wil of niet, maar dan gaat ze op kamers. Ik heb dat toen geïnterpreteerd zoals ik dat gehoord heb, met nachtmerries en paniekaanvallen tot gevolg en op mijn negende verjaardag heb ik dat geuit omdat ik de hele dag verdrietig was. Voor mij was het heel erg groot, heel onveilig en heel verdrietig, maar wat bleek: mijn ouders hadden gewoon wat grapjes gemaakt met vrienden die al oudere kinderen hadden. Ze hadden nooit ook maar een seconde serieus de intentie mij eruit te knallen en het was ook niet in ze opgekomen dat ik het gehoord had, laat staan dat ik dat ook nog zo zwaar genomen had.

Neemt niet weg dat ik er wel therapie voor heb gehad. Dus het punt is: als het voor jou belangrijk of heftig is, dan is dat zo en dan mag dat er zijn en mag je daar hulp bij vragen. Het is jouw brein en jouw gedachten, dat kan een ander niet sturen. Maar daar heeft wel iedereen een mening over en dat is lastig. Maar laat je daardoor niet ontmoedigen. Jij stelt je niet aan, je bent niet mislukt en je hoeft jezelf niet aan te rekenen dat je je zo voelt. Er is niets mis met jou. Aan de foto's met je paard te zien ben je een geweldig, liefdevol en mooi mens met het hart op de juiste plaats. Ik hoop dat je het gesprek met je ouders snel een plekje kunt geven en het kunt gaan zien als een punt vanaf waar je verder kunt, in plaats van dat het voelt als een stap terug. Je hebt je opengesteld en zij hebben daarop gereageerd, misschien niet zoals je verwacht had, maar het is een start.

Probeer je te blijven uiten, naar je ouders, maar vooral ook naar jezelf. en ik ben het eens met wat Roosje zegt: Leer van jezelf houden, wat een ander ook zegt.

Jij mag er zijn. Je bent een geweldige toevoeging op deze planeet.