Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Mijkee_ schreef:Wat een dapper traject!
Mijn oudste zus heeft er ook voor gekozen om alleenstaande moeder te worden. Inmiddels is haar zoontje 2 jaar.
Mag ik vragen waarom je het via het ziekenhuis moest/wou doen? Of is dat de regel in België?
Mijn zus heeft ervoor gekozen om een donor te zoeken die geen vaderrol wou maar dat het geen geheim is dat hij de biologische vader. Mijn neefje weet dan ook wie hij is en hij en mijn zus hebben vaak contact. Volgens mij kennen ze elkaar via een erkende site voor donoren. Mijn zus en hij hebben ook eerst gesprekken gehad om te kijken of het klikte, ten slot van rekening krijgt het kind toch ook karakter van de vader mee. Uiteindelijk hebben ze een contract opgesteld. Mijn zus is natuurlijk niet op de natuurlijke manier zwanger geworden (geen geslachtsgemeenschap) maar er zijn andere manieren om bevrucht te worden zonder het ziekenhuis te betrekken
Onali schreef:Ik weet niet hoe ik dat onder woorden moet brengen.
Maar ook al vallen de meeste gezinnen uit elkaar, je blijft toch 2 ouders (en verder familie) hebben.
Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.
En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.
En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.
secricible schreef:Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.
Onali schreef:secricible schreef:Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.
Gadver, mag ik even een teiltje
Nee geef mij maar traditioneel, of dat dat nou 2 moeders/ vaders of gemixt is.
secricible schreef:Mijkee_ schreef:Wat een dapper traject!
Mijn oudste zus heeft er ook voor gekozen om alleenstaande moeder te worden. Inmiddels is haar zoontje 2 jaar.
Mag ik vragen waarom je het via het ziekenhuis moest/wou doen? Of is dat de regel in België?
Mijn zus heeft ervoor gekozen om een donor te zoeken die geen vaderrol wou maar dat het geen geheim is dat hij de biologische vader. Mijn neefje weet dan ook wie hij is en hij en mijn zus hebben vaak contact. Volgens mij kennen ze elkaar via een erkende site voor donoren. Mijn zus en hij hebben ook eerst gesprekken gehad om te kijken of het klikte, ten slot van rekening krijgt het kind toch ook karakter van de vader mee. Uiteindelijk hebben ze een contract opgesteld. Mijn zus is natuurlijk niet op de natuurlijke manier zwanger geworden (geen geslachtsgemeenschap) maar er zijn andere manieren om bevrucht te worden zonder het ziekenhuis te betrekken
Maar hoe weet je hierbij dat je te maken hebt met een gezonde man? Dat lijkt me wel een dingetje persoonlijk...
Onali schreef:Vind je het niet egoïstisch naar je kind toe?
Ik wilde graag een kind en nu groei jij op zonder vader (en aanverwante familie)
En ja er groeien genoeg kinderen op met een ontwrichte familie, maar die begonnen (hopelijk) met vader en moeder.
Ik ben zelf anti kind, zou er nooit één willen, maar willens en wetens een kind op de wereld zetten zonder vader ... nee.
Onali schreef:Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.
En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.
En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.
Mijkee_ schreef:Vind dit nu meer klinken alsof je een gezonde dekhengst voor je fokmerrie zoekt
Maar goed, ik kan je vraag niet helemaal beantwoorden want ik weet niet wat de voorwaarde zijn van die erkende site. Maar daarnaast 'weet' je het denk ik net zo min als dat je onder 'normale' omstandigheden een kindje krijgt. Wij krijgen geen klinische keuring/certificaten zoals bij dieren. En ik denk dat daarom die gesprekken vooraf heel belangrijk zijn om vertrouwen te krijgen en dus ook te zeggen als de donor een medisch probleem heeft.
Maar goed zo kijk ik er naar. Als je de zekerheid wilt hebben van een 100% gezonde donor (voor zover dat kan) dan is het via het ziekenhuis een goede optie lijkt mij.
Onali schreef:secricible schreef:Of misschien “mama wilde heel graag een kindje krijgen, omdat ze wist dat een leven met jou nog mooier zou zijn. Daarom heeft het ziekenhuis mama geholpen. Waar jou papa is weet ik nu niet precies, maar als je wat ouder bent gaan we samen op zoek.” Om maar een voorbeeldje te noemen.
Gadver, mag ik even een teiltje
Nee geef mij maar traditioneel, of dat dat nou 2 moeders/ vaders of gemixt is.
Onali schreef:Vind je het niet egoïstisch naar je kind toe?
Ik wilde graag een kind en nu groei jij op zonder vader (en aanverwante familie)
En ja er groeien genoeg kinderen op met een ontwrichte familie, maar die begonnen (hopelijk) met vader en moeder.
Ik ben zelf anti kind, zou er nooit één willen, maar willens en wetens een kind op de wereld zetten zonder vader ... nee.
verootjoo schreef:Een kind wat alleen met een moeder opgroeit weet niet beter dan dat dat zo is. Ik denk niet dat je kunt stellen dat het kind sowieso wat gaat missen in zijn leven.
Onali schreef:Ik weet niet hoe ik dat onder woorden moet brengen.
Maar ook al vallen de meeste gezinnen uit elkaar, je blijft toch 2 ouders (en verder familie) hebben.
Het kind gaat op den duur toch vragen stellen. Waarom heb ik geen vader? Lieve schat je komt uit een reageerbuisje/ mama kan geen man vinden.
En hoe komt het over op wel een eventuele relatie in de toekomst.
En voor jullie me aanvallen; uiteraard als je geen kinderen kan krijgen of moeilijk heb ik er helemaal geen moeite mee.
Sheran schreef:Wat een dapper traject en interessant om te volgen!
Ik volg Onali ook wel een beetje, maar ik denk dat dat ook voortkomt uit een opvatting om in principe geen kinderen te willen. Ik hoef ze niet per se, ik las dat Onali ze ook niet hoefde. Die enorme kinderwens kennen we (denk ik, ik kan uiteraard niet voor Onali spreken) dus niet. Dus vanuit mijn oogpunt is een kind op de wereld zetten ook heel wat, en moet je zo'n kind in principe echt met geen enkel mogelijk nadeel op de wereld zetten. Geen erfelijke ziekte, geen eenoudergezinnen (hoe liefdevol die ook kunnen zijn), geen instabiele thuissituatie. Ik zou het nogal wat vinden om daar al mee te 'starten'. En ja, in mijn opvatting waren dan een hoop prima gelukkige kinderen er niet geweest, maar ik ben dan ook niet zo heel erg pro-kinderen.
Dit was alleen maar even een uitleg, ik volg je verder heel graag TS