zoals de titel het al zegt ben ik op zoek naar mensen die hier, jammer genoeg, ook ervaring mee hebben.
Zelf heb ik dit jaar, op 14 maart, een indeukingsfractuur opgelopen ter hoogte van mijn L1 wervel. Dit door stomweg uit te glijden en op mijn kont te landen. De vloer is hierbij als winnaar gekroond.

Hierdoor ben ik een paar dagen in het ziekenhuis moeten blijven, wegens het risico op zwelling en geknelde zenuwen. Daar was bij mij gelukkig geen sprake van.
In het ziekenhuis zei de spoedarts en de orthopedist me dat het ongeveer 2 maand zou duren tegen het hersteld zou zijn en ik weer degelijk kon gaan werken.
Maar jullie zien me al aankomen, het feit dat ik nu, 6 maand later, dit topic maak, is een teken dat het nog niet zo overdreven veel beter is.

Ik ben midden mei weer begonnen met werken. Thuis lette ik heel goed op en tja, thuis zitten ....
Maar al op mijn eerste dag, zat ik om 10u al aan de paracetamol omdat het niet uit te houden was. Daags nadien had ik gesprek met arbeidarts (bevinden ons in België) en deze heeft toen aangeraden om aangepast werk te doen, want de buigingen, naar links, vanop een stoel zijn nog te pijnlijk. Aangepast werk tot ongeveer eind juni. Verder moest ik een vervolg afspraak plannen en weer een ct aanvragen.
De vervolgafspraak met voorafgaand ct stonden gepland voor eind juni.
Daar kwam uit dat mijn wervel verder ingedeukt was ten opzichte van de beelden van maart. Ook was er maar op 1 plaats botheling zichtbaar. Dat punt is een vergroeiing van de L1 met de T12 wervel. Voor de rest zijn er enkele tussenwervelschijven in de problemen aan het komen, maar daar sprak de orthopedist niet van. (ik heb mijn beelden door een oom laten bekijken ook, die is radioloog, en die wist me zo al wat zaken te vertellen

Bij deze bespreking bij de orthopedist kreeg ik te horen dat ik moest wachten en dat ik doordat ze op mijn werk (labo microbiologie) geen aangepast werk meer kunnen/willen geven, maar 50% mag gaan werken, dit tot eind augustus.
Via overleg met mijn huisarts heb ik dan een second opinion aangevraagd bij een andere orthopedist. Dit omdat er gewoon geen schot in de zaak meer zat en dat mijn huisarts het ook maar raar vond, maar omdat ze daar ook het fijne niet vanaf weet, wou ze toch een second opinion.
Bij de second opinion afspraak kwam uit: wachten .... geen werkbeperkingen, maar wel kine doen, om de rugspieren te verbeteren en verstevigen. Ook een nieuwe ct en controle afspraak eind november.
Dus op 31 augustus ben ik weer begonnen met mijn normale 80% in het labo. Dit was 5 dagen late shift draaien. Welke mijn rug tegen 16u serieus op klaagde. Wat ik ook deed, alles van mijn rug was pijnlijk. Ook zat ik savonds om 21u kreupel in mijn auto, kon nog juist naar huis toe rijden om nadien me op een goede stoel te zetten tot het bijgetrokken was ....
De kine was hier ook niet echt blij mee, want mijn oefeningen gingen met op een week tijd niet meer omdat ik zo vast zat. Dus weer doorgestuurd naar de orthopedist, de terugval was te groot en te sterk ....
Nu weer op 50% werken gezet en mag geen late shifts voorlopig meer doen, dit omdat het een te zware belasting was voor mijn rug.
Wat zijn jullie ervaringen? Hoe lang heeft het bij jullie geduurd? Zijn er nog dingen die ik zou kunnen doen?
Van mijn huisarts kreeg ik te horen dat met de beelden die er zijn, dat ik me gerust rugpatiënt mag noemen en dat het niet zeker is of het wel nog degelijk allemaal aan elkaar zal groeien. Wat in mijn ogen niet echt de leukste vooruitzichten zijn. (ga graag naar disneyland, en zit daar toch ook wel graag eens in een rollercoaster. Voorlopig door corona, staan er geen bezoeken meer gepland .Maar in de toekomst zouden we wel graag naar disneyworld gaan, en weet niet of het voor een rugpatiënt zo leuk is ....)
Bedankt al om mijn verhaal te lezen.
groetjes
Kea