Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 17:24

Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 17:24

Hi Bokt,

Ik weet niet of dit helemaal de juiste plek is, maar ik hoop dat iemand me tips kan geven. Ik heb een trauma aan het alcoholgebruik en (narcistische) gedrag van mijn vader (ik heb het contact daartoe enkele jaren geleden verbroken) en mede door misbruik in mijn puberjaren (niet door mijn vader overigens) reageer ik ongezond in relaties.

Ik heb de liefde van mijn leven gevonden, maar zijn grens is na 7 maanden bereikt door mijn gedrag. Ik heb mijn trauma's weggestopt en ik ben zoveel mogelijk situaties met overmatig alcoholgebruik gaan vermijden, maar mijn partner voelt nog wel de behoefte om bijvoorbeeld drankspelletjes te doen met zijn vrienden en mede door mijn gedrag als reactie daarop is zijn maat vol.

Ik dacht eerder dat ik gewoon moest wachten tot hij een burgerlijker leven zou gaan lijden, en pas sinds de breuk ben ik wakker geschud dat mijn trauma ervoor zorgt dat ik niet om kan gaan met de niet eens zo excessieve levensstijl van hem. Het misbruik dat ik heb meegemaakt zorgt voor veel onzekerheid (aan mijn zelfbeeld heb ik echter al wel veel gewerkt de afgelopen maanden, dat gaat beter) en dat ik ga vechten in situaties waar dat juist averechts werkt.

Ik ben door de escalatie met mijn allerliefste nu wakker geschud dat ik professionele hulp moet hebben om beter te leren omgaan met de bagage die ik heb. Ik heb hiertoe psychologen gevonden in de buurt die me kunnen helpen, maar ik heb wel een doorverwijzing nodig van mijn huisarts (ik bel maandagochtend gelijk) en ik begrijp dat het lang kan duren voor ik daadwerkelijk een behandeling kan starten. Ik en de situatie kunnen het ons niet permitteren om tot die tijd maar af te wachten, dus ik zou graag al (online) willen werken aan de situatie.

Hebben jullie tips voor mij waar ik het beste kan beginnen? Als ik zoek op traumaverwerking alcoholgebruik, dan richt zich dat vooral op mensen die zelf excessief drinken of hebben gedronken, maar in mijn geval komt het trauma door het alcoholgebruik van iemand anders.

Bedankt voor het lezen en ik waardeer het heel erg als je tips wil delen!

**Geplaatst**: 06-11-21 17:30

Geplaatst: 06-11-21 17:30

ik zit zelf ook in trauma therapie maar voor andere redenen. Wat voor mij hielp was om te bedenken wat voor mij kan helpen om het te verwerken, voor de 1 werkt praten beter en voor de ander schrijven en voor de ander emdr.

Vind ook een psycholoog die voor jou fijn werkt en waar jij je ook fijn bij voelt. ik denk niet dat je verder zelf (online) kan werken aan de situatie, dat zou je in overleg met je psych moeten doen. Misschien wel deels zelf verwerken maar ik vind het zelf dan fijner om professionele hulp erbij de hebben dan zelf te gaan rommelen.
Ik vond het zelf fijn om op te schrijven hoe ik me voelde; verdrietig of boos of ik schreef kleine gedichtjes zodat ik mijn gevoelens kon 'bevestigen' en mij niet schuldig voelde over mijn emoties en dat ik zelf beter begreep waarom ik die emoties of gevoelens had

Bij mij werd gezegd dat ik kon beginnen in 4 maanden maar bleek dat er na 1,5 maand al een plek vrij was. Verschilt misschien ook wel in waar je zit hoor.

**Geplaatst**: 06-11-21 17:58

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 17:58

Wat akelig voor je.Je moet natuurlijk bedenken dat jouw vriend geen schuld heeft aan de narigheid uit je verleden.Ik begrijp wel dat je nu allergisch bent geworden voor gedrag zoals alcohol (zien) drinken wat slechte herinneringen bij jou oproept.Ik zou gewoon niet meegaan als je vriend alcoholspelletjes met zijn vrienden wil gaan doen.Ga intussen dan iets leuks voor jezelf doen.Professionele hulp heb je al aangevraagd,hopenlijk hoef je niet te lang daarop te wachten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 20:37

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 20:37

Bedankt voor jullie reacties.

Maylene0910, wat goed dat je zelf al kon bedenken wat voor jou zou werken. Ik heb werkelijk waar geen idee welke aanpak voor mij zou helpen, want ik stop dit al 10-15 jaar weg..

Anjali, ik ben er zelfs nooit bij, wij vonden het erg belangrijk allebei ons eigen ding te doen. Maar toch vrat ik me van binnen op als hij dat soort activiteiten deed en dat gaf hem een groot schuldgevoel, waardoor hij op zijn tenen ging lopen en dat klapt nou eenmaal een keer. Hij zou op zijn eigen tempo zijn wilde haren moeten verliezen en niet uit schuldgevoel.. Dus ik vind dat ik nu echt wat aan mijn trauma's moet gaan doen.

**Geplaatst**: 06-11-21 20:52

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 20:52

Ontzettend dapper dat je inziet dat je hulp nodig hebt en hulp hebt gezocht. Helaas zijn de wachttijden zo ontzettend lang..
Je zou met de huisarts kunnen overleggen of het een optie is om de wachttijd te overbruggen met gesprekken bij de praktijkondersteuner van de huisarts. Je zult meer nodig hebben dan dat, maar dan heb je in ieder geval iets. Meestal kan je daar best snel terecht.
Wat je zelf kunt doen, zou ik eigenlijk niet weten. Behalve open blijven communiceren in je relatie. Wat voel je, wat doet het met je, wat heb je nodig. Dat geldt natuurlijk ook voor je vriend.

Heel veel sterkte en hopelijk vallen de wachttijden mee!

**Geplaatst**: 06-11-21 20:58

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 20:58

Zou de POH ggz je eventueel kunnen helpen met ondersteunende gesprekken? Je kunt bv. je hulpvraag alvast proberen op te schrijven of dingen die je lastig vindt (zonder te diep in te gaan op je trauma!) in de dagelijks leven. Denk bv. aan werken/huishouden/relatie/persoonlijke verzorging etc.

**Geplaatst**: 06-11-21 21:14

Geplaatst: 06-11-21 21:14

Wow, ik vind je nu al een topper omdat je tot dit bewustzijn bent gekomen en er (alvast) wat aan wilt doen.

Je zou een soort dagboekje kunnen bijhouden van je dagelijks leven: wat gebeurde er, hoe voelde je daarbij en wat zou je anders willen of kunnen doen? Dat kan een begin zijn voor een gesprek met iemand met wie je hieraan verder kunt werken of een gesprek met je vriend. Hoe meer inzichtelijk jij kunt maken wat jij er van vindt, hoe beter je dat kunt communiceren.

**Geplaatst**: 06-11-21 21:20

Geplaatst: 06-11-21 21:20

Eerlijk gezegd: als dit het hele verhaal is dan vraag ik me af of jij wel zo dringend moet gaan verwerken. Als jij dat voor jezelf wil dan zeker doen maar voor ‘de liefde van je leven’ ?

Mijn man moet ook niet dronken thuis komen en ik heb geen trauma rond alcohol. Vindt dat niet waarderen eigenlijk niet zo gek. Weet natuurlijk niet hoe oud je bent maar drankspelletjes doet mij aan iets voor 18 jarigen/studenten denken.

IMO is dat iets waar je in zekere mate uit hoort te groeien om je totaal lazarus te willen zuipen.

Mijn man en ik hebben beide wat trauma’s (moeilijke jeugd gehad allebei) en wij steunen elkaar juist in die trauma’s. We houden er rekening mee en helpen elkaar om te leren om gaan met de emoties die dingen op roepen. Ik heb meerdere relaties gehad waarbij het inderdaad een gevalletje ‘jij moet er maar aan werken’ geval was... Maar het feit us dat je in een relatie met twee bent.. ja jij ‘moet’ er aan werken. Maar hij kan je daar wel in steunen als hij echt van je houdt.

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 06-11-21 21:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-21 21:22

Geplaatst: 06-11-21 21:22

Ayasha schreef:
Eerlijk gezegd: als dit het hele verhaal is dan vraag ik me af of jij wel zo dringend moet gaan verwerken. Als jij dat voor jezelf wil dan zeker doen maar voor ‘de liefde van je leven’ ?

Mijn man moet ook niet dronken thuis komen en ik heb geen trauma rond alcohol. Vindt dat niet waarderen eigenlijk niet zo gek. Weet natuurlijk niet hoe oud je bent maar drankspelletjes doet mij aan iets voor 18 jarigen/studenten denken. IMO is dat iets waar je in zekere mate uit hoort te groeien om je totaal lazarus te willen zuipen.

Nou, dat dacht ik dus precies hetzelfde. Mijn man houdt van een biertje, maar zomaar doordeweeks alcohol drinken of flink doorzakken in het weekend? Nah, daar zou ik ontzettend boos om worden. Als hij het dan ook nog mijn probleem zou maken dan waren de rapen gaar.

**Geplaatst**: 06-11-21 21:31

Geplaatst: 06-11-21 21:31

Matheno schreef:
Nou, dat dacht ik dus precies hetzelfde. Mijn man houdt van een biertje, maar zomaar doordeweeks alcohol drinken of flink doorzakken in het weekend? Nah, daar zou ik ontzettend boos om worden. Als hij het dan ook nog mijn probleem zou maken dan waren de rapen gaar.

Inderdaad. En iemand die totaal niet wil ‘mee steunen’ wanneer iemand zo zelfbewust en bereid om er aan te werken over komt als TS vraag ik me af of hij wel relatie materiaal is..

**Geplaatst**: 06-11-21 21:37

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 21:37

Ik heb ook iets meegemaakt in mijn jeugd wat er tijdens mijn zwangerschap uit is gekomen.
Nu heb ik er met de huisarts over gehad en die had het over emdr, zelf vind ik dat best heel heftig dus ik ga nu eerst gesprekken hebben met de praktijkondersteuner.

Maar wat sneu van je breuk en hoe is het afgelopen met je veulen?
Die wouden jullie toch delen?

**Geplaatst**: 06-11-21 21:51

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 21:51

Overigens ben ik bewust wat voorzichtig gebleven in mijn advies omdat je volgens je profiel 27 bent. Aannemende dat je vriend ook ongeveer deze leeftijd is, vraag ik me af of die drinkspelletjes met zijn maten niet een beetje onvolwassen zijn en het geen tijd wordt dat ie daar een beetje overheen groeit. Daarentegen zijn mannen altijd iets later dan vrouwen met een heleboel dingen dus misschien is ie wel precies op het goede spoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 21:56

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 21:56

Nogmaals heel veel dank voor de reacties, ook de kritische noten zijn welkom.

Ik vind de praktijkondersteuner GGZ van de huisarts zeker geen slecht idee als tussenoplossing. Ik houd nu een dagboek bij puur gericht op de breuk omdat ik daarvan echt totaal van de leg ben.
Verder heb ik een enorme plaat voor mijn kop en kan ik mijn dagelijks leven heel goed een masker opzetten en functioneren "zoals het hoort".

Via Reddit kreeg ik een paar boeken getipt en zodoende heb ik wat boeken besteld om me alvast in te lezen en zelf aan mezelf te werken (voor degene die het interessant vindt: Patronen doorbreken van Hannie van Genderen en De levende erfenis van trauma transformeren van Janina Fisher zijn naar me onderweg).

Mijn omgeving vindt ook dat hij (ik wilde mijn vriend typen en ik kan het gewoon niet aan om de tegenwoordige variant daarvan te schrijven..) zijn wilde haren op zijn 29e wel eens wat mocht verliezen, maar hij komt uit een andere omgeving en dat wil ik meer respecteren dan ik deed. Hij voelt alleen maar wrok als hij gedwongen wordt om te veranderen, terwijl dat vanuit hemzelf zou moeten komen.
Effectief is hij misschien maximaal 3 keer per maand dronken. Dat is voor mij persoonlijk al teveel, maar ik denk dat mijn trauma hierin behoorlijk meespeelt en zijn gedrag heeft geen negatieve invloed op zijn werk of andere hobby's.
Hij is trouwens niet de vader van mijn dochter, ik ben zelfs zijn eerste serieuze vriendin. Ik snap wel dat het nogal wat is om gelijk in zo'n burgerlijk leven te vallen en dat heb ik niet genoeg gerespecteerd.

Mijn veulen heb ik in volledige eigendom gehouden.

**Geplaatst**: 06-11-21 21:58

Geplaatst: 06-11-21 21:58

Ik zou niet teveel zelf gaan klooien en gesprekken met je poh ggz aanvragen. Die kan veel gerichter kijken wat je nu eventueel nodig hebt en daarop anticiperen. Het is wel zo dat trauma-therapeuten vaak wat op kortere termijn plek hebben, maar ik denk niet dat daarmee voor jou de kous af is, want grote kans dat je bepaalde ongezonde patronen hebt ontwikkeld en daar ben je wel even zoet mee.
Wat betreft je vriend en drankspelletjes, ik weet natuurlijk niet precies wat er is gebeurd, maar het kan zijn dat jij hierbij onnodig veel schuld op jezelf gooit wat ook niet gezond is natuurlijk. Ik stuur je trouwens ook nog even een pb

**Geplaatst**: 06-11-21 22:05

Geplaatst: 06-11-21 22:05

Bij mij kwam ook meteen dat gevoel van Ayasha en Matheno op: dat jij nu onnodig veel denkt dat het aan jou ligt. Ik vind drie keer per maand ook onnodig en zeker als ik een kind zou hebben zou ik daar echt niet op zitten te wachten. Het kan natuurlijk ook gewoon dat jullie tóch niet zo goed bij elkaar passen hè? Jij wil 'wachten' tot hij verandert, dat is ook niet gezond. En jij wil jezelf veranderen zodat hij bij je wil blijven. Ook al niet oké.

En termen als 'allerliefste' en 'liefde van m'n leven'... Liefde kan aardig verblinden.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:05

Geplaatst: 06-11-21 22:05

Blijf wel bij jezelf TS. Als hij 29 is en jij zijn eerste serieuze vriendin terwijl jij ook al een dochtertje hebt, kan je jezelf wel van alles verwijten maar dan lijkt het er voor mij vooral op dat jij al wat meer levenservaring hebt en wat meer volwassen bent terwijl hij misschien nog een beetje een late puber is, ook ingegeven door zijn andere start in het leven.

Jullie verschillen en dat is OK. Het is prima om naar die verschillen te kijken en er misschien wat aan te willen doen, maar dat kan en mag niet alleen van jouw kant komen. Hij moet jou daarin - uit zichzelf - wat tegemoet willen komen. Zo niet, dan is hij nog niet zo ver en gaat het niet helpen als jij je in allerlei bochten gaat wringen om hem vooral wel de "goede" kant uit te krijgen. Dan werkt een relatie met wat meer afstand misschien wel beter.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:08

Geplaatst: 06-11-21 22:08

Ik vind het goed dat je het bij jezelf zoekt maar 3 x per maand dronken is nog steeds bijna elke week dronken. En dat met bijna 30 jaar vind ik het misschien ook niet echt oké.

Ik zou er niet blij van worden in ieder geval.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:13

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 22:13

Mijn man was vorige week dronken. Dat was ook al een paar jaar geleden dat hij zo dronken was, en ik was er evengoed echt echt niet blij mee. Gelukkig hij zelf ook niet, want hij was gewoon dingen vergeten.
En wij zijn in de 30.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-21 22:23

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-21 22:23

Bedankt allemaal. Met deze variant van dronken doel ik op ongeveer 1 unit alcohol per uur voor een uur of acht lang. Echt tot kotsens toe dronken doet hij enkele keren per jaar. Ik denk dus dat ik overmatig gevoelig reageer, maar er is meer dan alleen het alcoholprobleem.
Hij heeft echt veel offers voor me gemaakt en zijn leven al een ommezwaai gegeven.
Er waren teveel communicatieproblemen op Whatsapp die totaal ontploften en in levende lijve hadden we nooit ruzie. We hadden wel afgesproken om niet meer als twee kemphanen op elkaar in te vliegen op Whatsapp, maar alsnog is het steeds misgegaan omdat ik onredelijk doe en ik denk dat dat voornamelijk ligt aan mijn overgevoeligheid door mijn bagage.
Het vervelende is ook dat je een ander niet kunt veranderen, maar wel jezelf kunt ontwikkelen. Natuurlijk hoop ik met heel mijn hart dat de ontwikkeling die ik probeer te maken mijn vriend terugbrengt, maar uiteindelijk doe je het voor jezelf..

**Geplaatst**: 06-11-21 22:34

Geplaatst: 06-11-21 22:34

Ik vind je alles behalve overgevoelig. Alcohol is een verraderlijke drug, die tot serieuze problemen kan leiden.
Een partner die iedere week beschonken is, heeft volgens mij een probleem met zichzelf.
Dat je aan je persoonlijke ontwikkeling wilt werken en jeugdtrauma's wilt aangaan, is super. Maar doe dit niet voor je partner, maar voor jezelf.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:35

Geplaatst: 06-11-21 22:35

Ik denk dat het geen verkeerd idee is om dit bij de huisarts aan te kaarten. Dus maandag even bellen. Wellicht kun je in dan langs bij de praktijkondersteuner, en wellicht daarna bij een psycholoog.
Enerzijds om te kijken of je huidige relatie gezond voor jou is, en als je er zelf ook aan wilt werken, je heftige verleden :(:)

Maar dit echt alleen doen als je er zelf achter staat. Want dat kan zo zo pittig zijn.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:40

Geplaatst: 06-11-21 22:40

Imaginaerum schreef:
Nogmaals heel veel dank voor de reacties, ook de kritische noten zijn welkom.

Ik vind de praktijkondersteuner GGZ van de huisarts zeker geen slecht idee als tussenoplossing. Ik houd nu een dagboek bij puur gericht op de breuk omdat ik daarvan echt totaal van de leg ben.
Verder heb ik een enorme plaat voor mijn kop en kan ik mijn dagelijks leven heel goed een masker opzetten en functioneren "zoals het hoort".

Via Reddit kreeg ik een paar boeken getipt en zodoende heb ik wat boeken besteld om me alvast in te lezen en zelf aan mezelf te werken (voor degene die het interessant vindt: Patronen doorbreken van Hannie van Genderen en De levende erfenis van trauma transformeren van Janina Fisher zijn naar me onderweg).

Mijn omgeving vindt ook dat hij (ik wilde mijn vriend typen en ik kan het gewoon niet aan om de tegenwoordige variant daarvan te schrijven..) zijn wilde haren op zijn 29e wel eens wat mocht verliezen, maar hij komt uit een andere omgeving en dat wil ik meer respecteren dan ik deed. Hij voelt alleen maar wrok als hij gedwongen wordt om te veranderen, terwijl dat vanuit hemzelf zou moeten komen.
Effectief is hij misschien maximaal 3 keer per maand dronken. Dat is voor mij persoonlijk al teveel, maar ik denk dat mijn trauma hierin behoorlijk meespeelt en zijn gedrag heeft geen negatieve invloed op zijn werk of andere hobby's.
Hij is trouwens niet de vader van mijn dochter, ik ben zelfs zijn eerste serieuze vriendin. Ik snap wel dat het nogal wat is om gelijk in zo'n burgerlijk leven te vallen en dat heb ik niet genoeg gerespecteerd.

Mijn veulen heb ik in volledige eigendom gehouden.

Maximaal 3 keer per maand?

Meid, mijn advies zou zijn om jezelf meer te gaan waarderen en te leren dat jouw wensen niet onredelijk zijn. Dat jij je niet constant moet aanpassen. Jij mag zijn wie je bent. Jij mag willen wat jij wil en wat jij wil is niet onredelijk.

Ik zou niet kunnen samen leven met iemand die maandelijks dronken is, laat staan meerdere keren per maand.

Zelfbewust zijn is een goede eigenschap maar wat jij doet is jezelf compleet weg cijferen. Ik zou eerder daar aan werken als ik jou was..

Laatst bijgewerkt door Ayasha op 06-11-21 22:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-21 22:41

Geplaatst: 06-11-21 22:41

Maar reageer jij daadwerkelijk enorm overdreven op zijn drankgebruik, of vindt híj dat je dat doet?
Ik vind rond je dertigste bijna elke week wel een keer dronken ook uiterst onaantrekkelijk, en drankspelletjes iets voor achttienjarigen, niet meer als je ruim volwassen bent.
Daarnaast vind ik dat je best rekening mag houden met je partner als je weet dat ze bepaald gedrag vervelend vind en waarom dat is. Beetje geven en nemen hè. Het zou niet zo moeten zijn dat jij je in allerlei bochten moet wringen en het is ook niet zo dat hij daarom niet meer zou mogen drinken.

Maar goed, ik heb dan ook een hekel aan overmatig alcoholgebruik. Een echt trauma heb ik niet, maar van mijn zestiende tot mijn negentiende heb ik een vriendje gehad dat uiteindelijk ten onder is gegaan aan alcohol en later drugsgebruik. In die tijd dronk hij ook al overmatig veel en heb ik hem vaak genoeg letterlijk uit de goot moeten oprapen, kotsruimen, enzovoort. De manier waarop zijn leven is verlopen heeft wel sporen nagelaten.
Ik vind het helemaal niet erg dat mijn man alcohol drinkt, maar hij doet dat nooit overmatig. Hij is heus wel eens jolig, maar stomdronken heb ik hem echt nog gezien.

Het aanpakken van problemen die uit je jeugd komen is natuurlijk hartstikke prima, maar doe dat vooral voor jezelf, niet voor een ander.

Laatst bijgewerkt door MairiMacBran op 06-11-21 22:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-11-21 22:41

Geplaatst: 06-11-21 22:41

Ayasha schreef:
Imaginaerum schreef:
Nogmaals heel veel dank voor de reacties, ook de kritische noten zijn welkom.

Ik vind de praktijkondersteuner GGZ van de huisarts zeker geen slecht idee als tussenoplossing. Ik houd nu een dagboek bij puur gericht op de breuk omdat ik daarvan echt totaal van de leg ben.
Verder heb ik een enorme plaat voor mijn kop en kan ik mijn dagelijks leven heel goed een masker opzetten en functioneren "zoals het hoort".

Via Reddit kreeg ik een paar boeken getipt en zodoende heb ik wat boeken besteld om me alvast in te lezen en zelf aan mezelf te werken (voor degene die het interessant vindt: Patronen doorbreken van Hannie van Genderen en De levende erfenis van trauma transformeren van Janina Fisher zijn naar me onderweg).

Mijn omgeving vindt ook dat hij (ik wilde mijn vriend typen en ik kan het gewoon niet aan om de tegenwoordige variant daarvan te schrijven..) zijn wilde haren op zijn 29e wel eens wat mocht verliezen, maar hij komt uit een andere omgeving en dat wil ik meer respecteren dan ik deed. Hij voelt alleen maar wrok als hij gedwongen wordt om te veranderen, terwijl dat vanuit hemzelf zou moeten komen.
Effectief is hij misschien maximaal 3 keer per maand dronken. Dat is voor mij persoonlijk al teveel, maar ik denk dat mijn trauma hierin behoorlijk meespeelt en zijn gedrag heeft geen negatieve invloed op zijn werk of andere hobby's.
Hij is trouwens niet de vader van mijn dochter, ik ben zelfs zijn eerste serieuze vriendin. Ik snap wel dat het nogal wat is om gelijk in zo'n burgerlijk leven te vallen en dat heb ik niet genoeg gerespecteerd.

Mijn veulen heb ik in volledige eigendom gehouden.

Maximaal 3 keer per maand?

Meid, mijn advies zou zijn om jezelf meer te gaan waarderen en te leren dat jouw wensen niet onredelijk zijn. Dat jij je niet constant moet aanpassen. Jij mag zijn wie je bent. Jij mag willen wat jij wil en wat jij wil is niet onredelijk.

Ik zou niet kunnen samen leven met iemand die maandelijks dronken is, laat staan meerdere keren per maand.

Zelfbewust zijn is een goede eigenschap maar wat jij doet is jezelf compleet weg cijferen.

Brrr.. alleen al die vieze bier lucht die ze dan produceren. Bah.

**Geplaatst**: 06-11-21 22:45

Re: Hoe kan ik alvast beginnen met mijn trauma verwerken?

Geplaatst: 06-11-21 22:45

Je moet eraan werken, als jij dat wilt voor jezelf. Niet veranderen voor een ander.

Maar dat vind ik ook van hem. Als hij graag drinkt een paar keer per maand, dan moet niet heel bokt gaan roepen dat hij zou moeten veranderen terwijl ze zelf zeggen dat jij dat niet mag voor een ander.
De conclusie is dan gewoon dat jullie levensstijlen niet bij elkaar passen. Ja, het is geven en nemen, maar als je grote delen van leven aan moet gaan passen voor een ander is het gewoon niet goed.