Eind december 2014 werd er diagnose diabetes type 1 geconcentreerd. Ik had eigenlijk geen idee wat het nou precies was. Ik ging de mallemolen in en eerste paar jaar ging het goed.
December 2018 voelde ik mij beroerd en moest veel overgeven. Waardes bleven hoog hangen boven de 30. Ik bijspuiten, maar werkte voor geen meter. Toch maar mijn bed ingekropen en werd rond half elf wakker. Naar de woonkamer gegaan en laatste wat ik herinnerde was dat ik zei: ik kan niet meer. Daarna werd ik walker op de ic. Ik had een flinke ketoacidose.
Het ging langzaam aan wat beter tot januari dit jaar. Mijn waardes zijn vreselijk in de war en vliegen soms naar 48 of hoger. Met als gevolg ketoacidose of dat ik net op tijd ben. Niet bij te spuiten. Ze hebben al van alles geprobeerd en onderzocht.
Zo ook weer vandaag. Hang nu aan een insuline infuus, vocht en net is er kalium doorheen gegaan. We wachten maar weer af wat ze gaan doen. Verder gaat het umcu meekijken.
Ik word er moedeloos van ondertussen
