Geplaatst Ik ben direct naar de fysio gegaan en die heeft mij wat geholpen en oefeningen gegeven om de rest van het been sterker te maken en de knie te ontlasten. Door de testen die hij deed en omdat ik niets geks had gedaan, vond hij het niet zo spannend en een HA was niet nodig. Maar na 3 maanden was ik het zat. Ja het ging wel beter steeds en kon steeds meer, maar de pijn was steeds aanwezig. Maar ja, corona... Dus doorrrr.
Nu alles weer wat opgang kwam toch mij laten door verwijzen (fysio vond het nog altijd niet nodig). Het gaat beter, maar ik kan nog niet wat ik voor december deed en hij blijft gevoelig. Met knieproblemen in de familie wilde ik weten of dit het begin van de aftakeling is of iets anders.
MRI verklaarde het: een scheur in de meniscus. En een operatie wordt geadviseerd.
Omdat het de afgelopen weken beter gaat, en vanwege mijn grote angst, wil ik eigenlijk 'laat maar zitten' zeggen. Maar ze gaf aan dat verder inscheurne wel dan kan gebeuren. Dus moet er toch aan geloven ben ik bang... Stukje verwijderen, afronden dat het niet kan verder scheuren.
Omdat ik echt enorm in mijn broek scheit (ik flipte al toen ik ooit hechtingen moest) en graag weet waar ik aan toe ben ben ik benieuwd maar ervaringen. De kans dat ik het na het lezen uitstel is dan wel aanwezig (:o) maar kan misschirn ook wel helpen.
Naast de angst voor de ingreep, narcose (algeheel of ruggenprik), maak ik mij ook al druk om praktische dingen. Ik woon alleen, slaap boven, wc beneden, en heb 2 paarden (op volledige doe het zelf plek). Ze noemde 2 dagen krukken en direct belasten dus ik zie mij de volgende dag al op stal lopen, maar ergens ben ik bang dat dit niet zo realistische gedachte is
Hoe is het bij jullie vergaan en hoe hebben de alleenstaande dit gedaan?
Oh. Er komt ook nog een gesprek voorafgaand voor formulieren etc. Waar ik dingen kan vragen en bespreken.
) . Ik denk wel dat de eerste week er iemand je zal moeten helpen met de paarden. En de tip van het tasje met losse spullen werd ook al gegeven: verzamel al je spullen die je van 'boven' nodig hebt ik een tasje en neem die zo mee de trap af. Want het is niet handig om met krukken én spulletjes meermaals de trap op en af te moeten. 
Tot ik daar daadwerkelijk zat en mijn moeder zei dat ze gelijk alles gingen doen. 
) 
). Operatie was een eitje. Ik had een ruggenprik, heb op het schermpje mee kunnen kijken en was 's avonds weer thuis. Heb de eerste week voornamelijk op krukken gelopen, maar zat na een week alweer gewoon te paard (wel een hele brave). Daarna krukken afgebouwd. Kijk even of je iemand kan vinden die je kan helpen/ondersteunen bij de paarden de eerste 2 weken en dan moet het wel goed komen. 
Maar mijn fysio heeft me ook regelmatig flink door elkaar willen schudden hoor 
Ik ga vragen of een stevige brace misschien wst is voor de nacht ivm m'n beweeglijkheid.