Ik heb een aantal psychische problemen(onveilig gehecht, emotionele verwaarlozing, bindingsangst) die voortkomen uit een niet zo goed functionerend gezin. Slecht huwelijk van ouders, een moeder die depressief is geweest en gewoon heel gesloten. We praten allemaal niet echt over emoties en wat ons bezighoudt. Ik heb hier therapie voor en dat helpt me gelukkig erg verder. Ik heb de laatste tijd echt stappen gezet, waar ik heel blij mee ben.
En toen kwam corona om de hoek kijken

De kerk waar ik bij aangesloten ben is voor mij, naast dat het een plek is om mijn geloof te delen, ook de belangrijkste plek voor mijn sociale contacten. Helaas, de zondagse diensten gaan niet meer door, net als de andere activiteiten die georganiseerd werden. Heel begrijpelijk en de enige goede keuze. Ik woon echter nog bij mijn ouders thuis en we zitten dus 's avonds en in de weekenden alleen maar op elkaars lip. Tel daar een depressieve vader bij op en een moeder die in het onderwijs werkt en dus niets te doen heeft, en het is feest.
Tot nu toe kan ik gelukkig nog naar mijn werk(manege) en verzorgpaard. Dat is voor mij echt heel belangrijk, omdat ik dan een ritme in mijn leven heb en iets nuttigs doe. En ik ben de hele dag buiten en aan het bewegen. Daarnaast helpen de paarden me om in het hier en nu te blijven.
Ik maak me wel steeds meer zorgen over de komende weken/maanden. Geen idee hoelang het gaat duren, welke maatregelen er nog meer gaan komen. En stel dat ik of één van mijn gezinsleden ziek wordt, dan moeten we dus echt 2 weken in thuisquarantaine. Ik wil niet weten wat er dan gebeurt.
Zijn er bokkers die in een soortgelijke situatie zitten en goede ideeën hebben? Misschien kunnen we elkaar helpen en tips geven o.i.d.

Liefs en zorg goed voor jezelf en elkaar!