ik heb mijn staartbeentje ondertussen 2x gebroken. De eerste keer toen ik een jaar of 14 was, toen moest ik een tijdje op een zwemband zitten. Daarna eigenlijk nooit geen last meer van gehad.
Ruim een jaar geleden zat ik bij een housewarming waar te weinig stoelen waren op een nachtkastje in de vorm van een krukje op 3 pootjes. Ik was de lichtste qua gewicht, vandaar dat ik de pineut was

Sinds halfweg december vorig jaar heb ik mijn auto verkocht (stomme LEZ). Ik fiets daardoor nu zo'n 15km per dag, gemiddeld. En auwwww. Ik dacht eerst dat het aan mijn zadel lag. Na een week of 2 viel het kwartje en had ik door het aan mijn staartbeen ligt. Ik heb een gel-overtrek gekocht waardoor ik zachter zit, en doe meestal een lange jas aan zodat ik op mijn jas kan gaan zitten, dat helpt ook

Maar ik blijf pijn hebben. Minder dan toen mijn zadel anders stond, maar ik merk echt dat ik lig te draaien en te keren op mijn stoelen en in de zetel. Terwijl ik deze post schrijf heb ik me al een keer of 6 verzet. Gelukkig ben ik sowieso al een buikslaper want zelfs gewoon op mijn rug liggen kan pijn doen. Af en toe zit er een dag bij waarop ik echt heel de dag pijn heb - ik werk in de schoonmaak en mest daar bovenop dagelijks minstens 3 stallen uit. Bukken is niet echt een probleem, rechtop lopen wel. En af en toe doet het enkel laat in de avond pas pijn.
Ik probeer zo'n beetje tussen de kussens van de zetel te mikken om het staartbeen te ontlasten, en leg een dekentje op mijn stoel. Ik probeer vaak om "te hangen" in de zetel, maar door artrose houden mijn heupen dit niet lang vol. In kleermakerszit protesteren mijn knieën door artrose.
Mijn werk doet me pijn, mijn hobby doet me pijn, mijn vervoer doet me pijn, 's avonds in de zetel hangen doet me pijn, en slapen op mijn rug doet me pijn.
Dit is wel allemaal pas begonnen vanaf ik dagelijks die kilometers ben beginnen fietsen.
Een ander zadel ga ik nu niet meer kopen, de verzekering is druk bezig om mijn scooter ingeschreven en verzekerd te krijgen, ik hoop echt dat de pijn dan overgaat. In de auto had ik nooit last, ik hoop dat dat met de scooter hetzelfde zal zijn.
Ik ben pas 31 geworden maar mijn lijf voelt aan als dat van een 81-jarige

Ik kan niet de hele dag, elke dag, pijnstillers gaan slikken.
Heeft er iemand tips in afwachting van de scooter? Dat blijkt door omstandigheden een heel gedoe te zijn en als ik pech heb duurt dit nog wel een week of twee.
Alvast bedankt!