Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-21 15:23

ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-21 15:23

Ik ga Intensieve Trauma Behandeling krijgen in het najaar.

Ik vind het rete spannend en durf eigenlijks niet meer.

Zijn er mensen met positieve ervaringen die dit met mij willen delen?

En hoe heb je het ervaren?

Wat moest je doen?

Heb namelijk gehoord dat een heel effectief is en dat meer dan de helft er baat bij hebben.

**Geplaatst**: 16-07-21 21:42

Re: ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst: 16-07-21 21:42

Dappere!

Ik snap dat het baaie veel spanning oproept, je gaat de confrontatie aan met een bak ellende.

Heb je een serie technieken ter beschikking om jezelf in de tussentijd te kalmeren, stress af te voeren en te bemoedigen...?
Of ga je dat tot het najaar doen met je begeleiders...?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-21 22:14

Re: ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-21 22:14

Ik woon in een woonvorm en de begeleiders daar helpen mij heel erg goed.

Ik heb helaas niet echt tecknieken om mezelf te kalmeren. Meestal vlucht ik.

Ik heb ook autisme en adhd en lekkere combi qua voelen van emoties.

ik ben aardig rustig en soms een nachtmerrie die het effe omhoog gooit, maar kan er redelijk goed mee om gaan.

**Geplaatst**: 16-07-21 22:34

Re: ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst: 16-07-21 22:34

Ik heb geen idee wat de therapie inhoudt maar wil wel zeggen dat ik je heel dapper vind.

Wat durf je niet meer? Is het alleen dat je nu weet dat je de therapie gaat starten?

Misschien is opschrijven een goed alternatief?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-21 23:41

Re: ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-21 23:41

Het gaan van mijn trauma's die ik echt jaren heb weggestopt.

**Geplaatst**: 17-07-21 06:34

Re: ITB of te wel Intensieve Trauma Behandeling

Geplaatst: 17-07-21 06:34

Dat je niet meer durft, is heel erg logisch

Je hebt deze trauma’s jarenlang weg gestopt, schrijf je. Dat was waarschijnlijk een soort overlevingsmechanisme dat enorm goed werkte. Wegstoppen zorgt ervoor dat je door kunt gaan met (over)leven. Het lastige van overlevingsmechanismes is dat ze, als je eenmaal uit de gevaarlijke situatie bent, nog steeds doorgaan , ook al zijn ze dan niet meer zo passend.

Nu je besloten hebt dat je met je trauma’s aan het werk wil gaan, roept dat spanning op. Je gaat aan iets zitten prutsen dat lang verstopt is geweest. Je weet denk ik wel dat het het goede is om te doen, maar je veilige mechanisme treedt meteen in werking. Die roept: niet doen, niet gaan, te eng, kunnen we niet! Gebaseerd op je eerdere tijden, die traumatisch waren.

Aan jou om je systeem te gaan leren dat die “code rood” er nu niet meer is. En de therapeut(e) gaat je daarbij helpen

Ik herken zelf wel iets van wat je schrijft en wat mij helpt is mild zijn naar mezelf. Dus erkennen dat het logisch is dat je nu niet meer durft en erkennen dat je overlevingsmechanisme niet iets slechts is, maar juist iets dat je ook enorm heeft geholpen, maar dat nu liefdevol omgebogen mag gaan worden. Als een jas die je altijd lekker warm hield, maar die je nu te klein is geworden. Dan is het niet ineens een stomme jas, maar je hebt nu wat anders nodig.

En blijf je gevoelens en gedachten delen met je begeleiding. Zet hem op, ik vind je dapper!

**Geplaatst**: 17-07-21 11:15

Geplaatst: 17-07-21 11:15

Deugenietje schreef:
Ik woon in een woonvorm en de begeleiders daar helpen mij heel erg goed.

Fijn!
Belangrijk!

Citaat:
Ik heb helaas niet echt tecknieken om mezelf te kalmeren. Meestal vlucht ik.

Ik stem in met Corelli: er is niets mis met vluchten als overlevingsmechanisme.
'Maar het is overleven ipv voluit leven'.

Ik gebruik heel consequent 'de oefening van de vijf zintuigen'.

Citaat:
Ik heb ook autisme en adhd en lekkere combi qua voelen en emoties.
ik ben aardig rustig en soms een nachtmerrie die het effe omhoog gooit, maar kan er redelijk goed mee om gaan.

En als je makkelijk Engels leest : kijk eens op fb naar de pagina 'trauma geek'. Die gaat over deze combinatie van trauma en 'neurodiversity'.
Er staan prachtige dingen op!

**Geplaatst**: 17-07-21 13:06

Geplaatst: 17-07-21 13:06

Deugenietje schreef:
Ik woon in een woonvorm en de begeleiders daar helpen mij heel erg goed.

Ik heb helaas niet echt tecknieken om mezelf te kalmeren. Meestal vlucht ik.
(...)
ik ben aardig rustig en soms een nachtmerrie die het effe omhoog gooit, maar kan er redelijk goed mee om gaan.

Ik schreef 'de oefening van de vijf zintuigen: hier is-t-ie.

Ff concreet mbt 'die goede middelen. Ik had ooit een uitstekend therapeute die 'dramde' mbt de 'oefening van de vijf zintuigen'. (Alle 5! Onderzoek ze!!)
Begin ermee, zodra je je rot voelt: "wat wil ik nu ruiken? " We hebben ook van tijd tot tijd gesproken over geur, zij deed me het boek van Margriet Dudok van Heel aan de hand, over essentiële olie voor honden en paarden. Uiteraard: je kunt ook die lekkere after shave op doen en momenteel brand ik wierook die ik heb "afgekeken" op yogales.

Vraag twee: "welke thee wil ik nu drinken? " Ik houd niet van de winter, dan drink ik warmhoudthee: met gember, zoethout en pepermunt. Maar van verdriet kun je het ook koud krijgen en ook dan is dit voor mij ook een fijn recept.
Of ook wel: glas half vullen met warm water, sinaasappelsap en een beetje yoghurt en kaneel. Of een prakje cacaopoeder en sinaasappelsap met gember, kaneel en bessen op siroop. Mjum!

Ik heb zo mijn favoriete kleuren, maar ik heb T-shirts in alle kleuren van de regenboog in de kast.
('Vandaag wil ik blauw...!' - dan is er een blauw T-shirt.)
En een aantal verschillende foulards voor over de bank.

"Wat wil ik nu voelen met mijn huid?" Warmte, dus, nu. Mooie zachte omslagdoek, goede stoffen - maar massage kan ook, of lekker je spieren losschudden. Google eens op 'TTouch', het kan op dieren, maar ook op jezelf ('ttouch for you').

"Wat wil ik nu horen? " Uiteraard lieve woorden. Maar mijn cdverzameling zet ook zoden aan de dijk. Momenteel moet het vooral vrolijk en a tempo zijn, als ik verdriet heb is er een stapel cd's met harpmuziek (staat al in de bijbel, zo oud als de mensheid: van een harp kalmeer je). Of Bach die structuur en ruimte geeft, of Slagerij Van Kampen.