Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Goldie schreef:Hey dat is een goede stap van je! Lijkt me heel verstandig inderdaad, gelukkig zie je dat zelf ook in. Lijkt me sowieso best zwaar om nachten te werken. Werk je ook in de zorg? Ik ben echt blij dat ik geen diensten heb en eigenlijk gewoon kantooruren
Ik was helemaal blij, ik kreeg bij de apotheek nu een doosje oxazepam met 30 stuks , zeker nu ik ze wel tijdelijk 3xpd slik bleef ik bellen.
Net leidinggevende weer gemaild, hij wilde elke week. Bedrijfsarts en ik om de week, 2 tegen 1
12 feb weer bedrijfsarts en dan waarschijnlijk ook even langs leidinggevende. Maar nee weer terug aan het werk gaan zit er volgens mij nog niet in.
Mijn vriend zegt al dat ik mijn prioriteiten anders moet leggen, mijn hoofddoel is weer gaan werken... Nee je hoofddoel moet zijn beter worden. Eerst moet je weer normale dingen kunnen doen, en daarna moet je pas weer eens aan werken gaan denken.. Je zit nu nog aan de pillen om rustig te blijven en de paniek te onderdrukken (mag nu ook niet autorijden), barst steeds in huilen uit, je durft niet alleen een blokje om te wandelen.. Mijn werk is zolang mijn uitvlucht geweest, dat weer omkeren is behoorlijk lastig.
Maar vind het wel serieus moeilijk om weer te zeggen dat het niet gaat, het voelt zo als falen...
milatje schreef:Ik heb alles bij gelezen, kan mij in veel herkennen maar helaas weinig puf om te reageren, sorry!
Wat ik wel nog als tip wil meegeven, welke ik van mijn psycholoog gekregen heb (zeker voor de begin periode): probeer leuke dingen te plannen, maar laat deze activiteiten niet te lang duren zodat je ook een succes ervaring hebt. Ga bv niet naar een film van 3 uur maar klets even een halfuur tot max een uur bij met een vriendin onder het genot van wat drinken en ga dan ook weg. Dan kan je wel wat leuks doen, maar put je jezelf niet helemaal uit.
Verder ben ik gister begonnen met reïntegreren op aandringen van de bedrijfsarts.. stond er vorige week wel positief tegenover om 2x 2 uur te doen. Had ook een prima gesprek met mijn vervangend manager over de voorwaarden. En toch heb ik afgelopen weekend slecht geslapen en sinds gisterochtend weer een hoop klachten terug: een enorm onrustig gevoel, hoofdpijn, letterlijk vastlopen (niet meer weten hoe dingen heten of hoe iets moet), hoge ademhaling, vlekken zien.. krijg van mijn omgeving alleen maar de reactie dat ik even door de zure appel heen moet bijten, maar mijn lichaam schreeuwt alleen maar van nee en ik wil alleen maar huilend in m’n bed liggen. Overigens het reïntegreren stelt in die zin niks voor: ik hoef er alleen maar te zijn en mag wat bij lezen en kletsen met mijn collega’s.
Is dit normaal? Of is dit een teken dat het echt nog te vroeg is?
milatje schreef:Ik heb alles bij gelezen, kan mij in veel herkennen maar helaas weinig puf om te reageren, sorry!
Wat ik wel nog als tip wil meegeven, welke ik van mijn psycholoog gekregen heb (zeker voor de begin periode): probeer leuke dingen te plannen, maar laat deze activiteiten niet te lang duren zodat je ook een succes ervaring hebt. Ga bv niet naar een film van 3 uur maar klets even een halfuur tot max een uur bij met een vriendin onder het genot van wat drinken en ga dan ook weg. Dan kan je wel wat leuks doen, maar put je jezelf niet helemaal uit.
Verder ben ik gister begonnen met reïntegreren op aandringen van de bedrijfsarts.. stond er vorige week wel positief tegenover om 2x 2 uur te doen. Had ook een prima gesprek met mijn vervangend manager over de voorwaarden. En toch heb ik afgelopen weekend slecht geslapen en sinds gisterochtend weer een hoop klachten terug: een enorm onrustig gevoel, hoofdpijn, letterlijk vastlopen (niet meer weten hoe dingen heten of hoe iets moet), hoge ademhaling, vlekken zien.. krijg van mijn omgeving alleen maar de reactie dat ik even door de zure appel heen moet bijten, maar mijn lichaam schreeuwt alleen maar van nee en ik wil alleen maar huilend in m’n bed liggen. Overigens het reïntegreren stelt in die zin niks voor: ik hoef er alleen maar te zijn en mag wat bij lezen en kletsen met mijn collega’s.
Is dit normaal? Of is dit een teken dat het echt nog te vroeg is?