goldith schreef:Vervelend dat je een wervel hebt gebroken.

Welke heb je gebroken?
Ik heb geen ervaring met een gipscorset, alleen met een afneembaar korset. Weet je ook waarom je geen afneembaar korset hebt gekregen?
Qua herstel kan ik je alleen maar aanraden om liggen en lopen af te wisselen (als dat mag van je arts), niet veel te zitten en te luisteren naar je lijf. Zorg ook voor goede begeleiding (fysio bijv) als het korset weer af mag. Een korset is funest voor je spieren in je buik/rug en het is belangrijk om die met beleid weer op te bouwen, dat is althans mijn ervaring.
Heel veel sterkte gewenst en ik hoop dat je goed herstelt!
Volgens mij mocht ik geen afneembare ivm. Risico op inzakken. Na 6 weken worden er foto's gemaakt en dan is er een kans dat ik een afneembare krijg. Ik mag gewoon lopen en zitten, maar heb al gemerkt dat zitten niet zo fijn is. Dankjewel!
kiki1976 schreef:Ik heb eerst een proef corset gehad met pijp, wat een drama was dat. Na anderhalve week eraf laten zagen. Kreeg er alleen maar meer pijn van.
Toen eigenlijk geen jeuk gehad.
Na 2 rug operatie's binnen 5 dagen een afnembaar gipscorset gehad voor 3 mnd. Was met de winter en weinig jeuk gehad.
Mijn dochter had met de zomer 6 weken gips. Voor haar hadden we zo'n spuitbus speciaal voor tussen gips. Dit werkte goed tegen de jeuk. Spuitbus was in die periode 1 van haar grootste vrienden
Fijn om te lezen dat zo'n spuitbus werkt, daar ga ik eens naar kijken!
Jet schreef:Ik heb in 2004 een wervel ingedeukt gekregen door een val van mijn paard. Die zit hoog, net tussen mijn schouderbladen aan de bovenkant. Ik heb toen een gipskorset gekregen. Eerst 10 dagen ziekenhuis, toen dat korset, met een gipsen kraag, zodat ik zelfs mijn mond niet goed open kon doen, tot aan mijn navel. Ik mocht liggen, liefst op mijn rug, zitten heel kort en wat scharrelen in huis, zolang ik maar rechtop bleef, niet bukken. Na 6 weken een nieuw korset, zonder kraag en dat ook voor 6 weken. In die tijd hetzelfde protocol. Daarna kreeg ik een korset met baleinen, dat mocht in elk geval af met douchen en later ook in bed. Mijn man had M.S. en in die tijd al heel veel hulp nodig. Mijn zus is toen bij ons in huis gekomen en heeft veel van de zorg voor hem ( en voor mij) op haar genomen. Thuiszorg kwam al voor mijn man en die heeft mij steeds geprikt met de Fraxiparine tegen trombose. Het slapen op mijn rug vond ik verschrikkelijk, dus ik ben toch al snel op mijn zij gaan liggen met een kussen tussen mijn knieën en een opgerold dekbed in mijn rug. Zo lag ik toch nog wat op mijn rug, maar kon ik wel redelijk pitten. Heel veel rust genomen in die tijd, echt korte tijdjes op en dan weer een tijdje liggen. Ik ben zo'n drie maanden niet naar stal geweest, dus niet naar mijn paard, vreselijk, maar het was gewoonweg niet te doen. Daarna heb ik alles redelijk snel weer op kunnen pakken, 4 maanden nadat het gebeurd was zat ik voor het eerst weer op mijn paard...
O ja, qua jeuk, als het niet te harden was, met een breinaald met de knopkant zachtjes tussen huis en korset frummelen, dat hielp nog wat.
Tips dus: Neem je rust, dat is echt nodig en vind als je ligt een houding die verantwoord is en waar je toch mee kan slapen. Hoest niet, dat doet echt heel erg zeer, net als lachen... Zit/lig/loop de tijd uit, zorg voor voldoende hulp en bedenk dat dat de enige manier is om de tijd door te komen en er later geen last meer van te hebben. Ik heb er nooit meer last van, doe van alles, werk in de schoonmaak, zit vele kilometers in de auto per jaar, kan gewoon weer paardrijden en ik geniet van het leven.
Haha ja vooral het lachen en hoesten heb ik gemerkt. Ik moet zeggen dat het met de pijn nu best goed te doen is.
Ik heb overigens wervel L1 gebroken