Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-07-19 10:37

De waarde van een mensenleven (gehandicapte kinderen)

Geplaatst door de TopicStarter : 15-07-19 10:37

Als spin-off van deze: [MWS] Bewust zwanger en toch twijfel over abortus

Wat is een mensenleven eigenlijk waard, en hoe bepalen we dat? Is alleen een 'gezond' mens de moeite waard?

Hoe zwaar telt kwaliteit van leven? En waar ligt de grens?

Hoeveel risico kan/mag je nemen qua zwangerschappen? Gewoon maar zwanger worden en we zien wel of het goed is, en als het goed is, halen we het weg? Of juist je kansen en de kansen van het vruchtje/embryo/foetus afwegen?

(moest er behoefte zijn aan een uitgebreidere OP, laat het weten, dan kan ik het toevoegen)

Laatst bijgewerkt door Avalanche op 15-07-19 10:46, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-07-19 10:42

Geplaatst: 15-07-19 10:42

Ik denk dat die grens voor iedereen anders is en voornamelijk wordt bepaald door hoe je denkt dat je je zelf zou voelen als je het kindje (in geval van zwangerschap) was. En dan nog heb je het niet voor het kiezen want een kind kan ook door een ongeluk hersenbeschadiging of iets dergelijks krijgen dus als je het helemaal zeker wilt weten allemaal dan kan er denk maar beter ik zijn geheel niet voor een zwangerschap worden gekozen. Maargoed in ieder geval denk ik niet dat het gaat lukken om er een objectieve maatstaf aan vast te knopen. Er zijn verhalen van vrouwen die een zwangerschap uitdragen van een kindje wat niet levensvatbaar is of slechts enkele dagen zou kunnen leven, voor mij persoonlijk zou dat te ver gaan maar er zijn ook mensen die zich daar wel fijn bij voelen. Ja wie ben ik dan om daar wat van te zeggen dat is hun keuze.

Laatst bijgewerkt door Pikeur op 15-07-19 10:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-07-19 10:43

Geplaatst: 15-07-19 10:43

Wat is je vraag precies? Ik denk nl dat dit een onderwerp is waar er simpelweg geen pasklaar antwoord op bestaat. Dit zal voor iedereen persoonlijk anders zijn en iedereen heeft / geeft een andere waarde aan een leven en heeft andere voorwaarden voor een "waardig" leven...

**Geplaatst**: 15-07-19 10:45

Re: De waarde van een mensenleven (gehandicapte kinderen)

Geplaatst: 15-07-19 10:45

Misschien even erbij zetten dat het een spin-off uit een ander topic is?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-07-19 10:46

Geplaatst door de TopicStarter : 15-07-19 10:46

Ik hoef ook geen pasklaar antwoord

Het topic is met name bedoeld om discussie hier te voeren ipv hier:

[MWS] Bewust zwanger en toch twijfel over abortus

Een en ander ging namelijk nogal offtopic de laatste pagina's.
De OP laat bewust heel veel ruimte voor discussie

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-07-19 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 15-07-19 10:47

Sizzle schreef:
Misschien even erbij zetten dat het een spin-off uit een ander topic is?

Done. Dank je.

**Geplaatst**: 15-07-19 10:48

Re: De waarde van een mensenleven (gehandicapte kinderen)

Geplaatst: 15-07-19 10:48

Hard gezegd maar er zijn al veel te veel mensen op deze planeet en iedereen blijft maar doorfokken. Ik snap niet wat het ‘doel’ is om als je weet dat je kind voor altijd met een handicap moet leven deze toch op aarde te laten komen.

**Geplaatst**: 15-07-19 10:50

Geplaatst: 15-07-19 10:50

fijn dat er een apart topic is.

In algemene zin mag iedereen er wat mij betreft zijn, ook als iemand gehandicapt is. Maar als er een mogelijkheid is om een handicap te voorkomen, dan ben je het m.i. verplicht aan je kind om dat te doen. Ik denk dat de meeste mensen die verstandelijk gehandicapt zijn een minder makkelijk leven hebben dan iemand die dat niet is.
Dus als iemand gehandicapt geboren wordt zouden ze wat mij betreft net zoveel waard moeten zijn als alle andere levens. Maar van mij zouden we moeten streven om verstandelijke handicaps, net als lichamelijke handicaps en ziektes, zoveel mogelijk te voorkomen.

Dat doen dmv uitproberen en dan maar abortus vind ik pijnlijk als er zoiets is als PGD, maar liever dat dan een gehandicapt kind op de wereld laten komen.

Van daaruit ook een vraag die ik er in wil gooien voor bijvoorbeeld SusanH, die riep dat mensen met down iets unieks toevoegen aan de samenleving. Zou jij ook tegen een geneesmiddel voor Down zijn (even theoretisch, ik snap dat dat praktisch vrij ingewikkeld gaat worden natuurlijk) in dat geval?

**Geplaatst**: 15-07-19 10:51

Geplaatst: 15-07-19 10:51

Vroeger kwamen deze mensen gewoon ter wereld, ernstig gehandicapt door een afwijking of door een slechte bevalling.
De laatste gevallen zijn er nog steeds, de eerste steeds minder doordat zwangeren testen ondergaan en de meesten afbreken wanneer het echt fout is.
Kinderen krijgen is in veel gevallen een maakbaar iets geworden waardoor ouders die wel bewust het kind laten komen zelfs er op aangesproken worden.
Elk mens heeft bestaansrecht wanneer het er is , maar ik denk wel dat voorkomen vaak beter is dan genezen. En waarde ? Tja wat is waarde , mensen mopperen al jaren over de hoeveelheid geld die er aan ziektekosten verzekeringen betaald moet worden en een gehandicapt kind kost klauwen met geld wat door ons allemaal word betaald . Zo werkt het hier, de sterken helpen de zwakkeren .

**Geplaatst**: 15-07-19 10:52

Geplaatst: 15-07-19 10:52

secricible schreef:
fijn dat er een apart topic is.

In algemene zin mag iedereen er wat mij betreft zijn, ook als iemand gehandicapt is. Maar als er een mogelijkheid is om een handicap te voorkomen, dan ben je het m.i. verplicht aan je kind om dat te doen. Ik denk dat de meeste mensen die verstandelijk gehandicapt zijn een minder makkelijk leven hebben dan iemand die dat niet is.
Dus als iemand gehandicapt geboren wordt zouden ze wat mij betreft net zoveel waard moeten zijn als alle andere levens. Maar van mij zouden we moeten streven om verstandelijke handicaps, net als lichamelijke handicaps en ziektes, zoveel mogelijk te voorkomen.

Dat doen dmv uitproberen en dan maar abortus vind ik pijnlijk als er zoiets is als PGD, maar liever dat dan een gehandicapt kind op de wereld laten komen.

Van daaruit ook een vraag die ik er in wil gooien voor bijvoorbeeld SusanH, die riep dat mensen met down iets unieks toevoegen aan de samenleving. Zou jij ook tegen een geneesmiddel voor Down zijn (even theoretisch, ik snap dat dat praktisch vrij ingewikkeld gaat worden natuurlijk) in dat geval?

Ik probeer woorden te vinden, maar dit komt wel aardig overeen met wat ik denk

**Geplaatst**: 15-07-19 10:54

Geplaatst: 15-07-19 10:54

Mja ik gooi nu waarschijnlijk een flinke knuppel in 't hoenderhok..

Maar een kind dat meervoudig gehandicapt is, niet kan communiceren, niets zelfstandig kan en geen tot weinig besef heeft wat om hem of haar heen gebeurt, heeft imho geen kwaliteit van leven..

Daarnaast en dat klinkt heel hard, maar is wel zo, kost zo'n kind de maatschappij veel geld..

Dus naar mijn mening wordt er niet veel mee gewonnen om zo'n kind geboren te laten worden..

Ik wil hier niemand mee voor de schenen schoppen, er kan altijd iets misgaan tijdens zwangerschap/bevalling wat niet/te laat wordt opgemerkt en dan heeft een kind alsnog alle recht om er te zijn..

Maar om willens en wetens een kind met zoveel problemen op de wereld te willen zetten, terwijl er nog kans is om de zwangerschap af te breken, vind ik om bovenstaande redenen niet fair tegenover zowel kind als maatschappij..

**Geplaatst**: 15-07-19 10:55

Geplaatst: 15-07-19 10:55

Waarom moeten alle ziektes genezen worden? Kom op zeg, snapt niemand dat als we iedereen maar laten leven, je kinderen straks geen leven meer hebben?

sorry ik ben daar heel hard in en ja als bijvoorbeeld mijn moeder kanker krijgt vind ik dit echt heel erg en natuurlijk wil ik dat ze geneest, 100%.

Maar mensen moeten doodgaan, hard gezegd maar wel waar. Het is al overbevolkt en dat zal niet zomaar stoppen en zeker niet als we maar voor alles een oplossing zoeken. Las laatst zelfs dat ze mensen die gestorven zijn invriezen zodat ze als de techniek er is deze weer tot leven kunnen wekken. Hoe egoïstisch kan je zijn. Het is niet voor niets dat er weer nieuwe ziektes terugkomen..

**Geplaatst**: 15-07-19 11:00

Re: De waarde van een mensenleven (gehandicapte kinderen)

Geplaatst: 15-07-19 11:00

Ik vind het een lastige, voor mijzelf gesproken zou ik zoals ik er nu tegenaan kijk, geen zwangerschap af laten breken, ook niet als ik weet dat het kindje een handicap zal hebben bij geboorte.
In het geval van niet levensvatbaar, is dit anders en zou ik in een vroeg stadium wel kiezen voor abortus.

Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat mensen dit wel doen, dat je jezelf niet in staat acht om voor zo'n kindje te zorgen of omdat je vind dat het geen menswaardig bestaan is en je om die reden de zwangerschap af laat breken.

**Geplaatst**: 15-07-19 11:01

Geplaatst: 15-07-19 11:01

Er is zelfs een film over, ooit als comedy uitgebracht, nu per ongeluk een documentaire geworden:

**Geplaatst**: 15-07-19 11:03

Geplaatst: 15-07-19 11:03

Heftig onderwerp - maar het hoort bij de 21ste eeuw.

Vroegah kwamen er uiteraard wel mensen met allerlei kwalen ter wereld - en die stierven vaak relatief snel. Bijvoorbeeld 'een open ruggetje', zelfs als de wervelkolom te herstellen is, is de blaas vaak een zwak punt: zonder katheters en AB lukt het niet.

Tegenwoordig hebben we fantastisch goede medicijnen, er zijn operaties in de baarmoeder mogelijk - noem maar op.
Dat we mensen voor het leven kunnen behouden is prachtig.
...maar dan?

Ooit heeft de gezondheidsraad een norm opgesteld van (ik meen) 800.000 euro per gewonnen levensjaar.
Aan de ene kant draait mijn hart om - aan de andere kant: "voor elkaar zorgen" is uiteindelijk iets wederkerigs.
Dus dat er grenzen 'ergens' zijn is ook terecht.
Maar hoe precies en wie die dan moet stellen - huuuuu.

**Geplaatst**: 15-07-19 11:04

Geplaatst: 15-07-19 11:04

Ik heb een schoonzusje en nichje met down en ik zie hoe de impact op het gezin van mijn andere schoonzusje is.Mijn nichtje is nu volwassen en woont nog thuis.Ze heeft wel bezigheden door de week,maar kan niet zelfstandig een half uur alleen zijn.Ook met haar op stap is een hele planning.Ze is sloom,loopt langzaam en komt niet op gang dus alles kost heel veel tijd.Nu zit ze niet goed in haar vel en is voor alles bang.De meest simpele dingen.Ze krijgt hier hulp voor.Haar ouders worden ouder en het is een groot probleem voor de toekomst.Mijn andere schoonzusje met Down woont al bijna 50 jaar in een tehuis.Toen ik zwanger was van onze 2 dochters hebben we een test gedaan en als de baby Down had gehad hadden we de zwangerschap laten beeindigen.Het is puur toeval dat Down 2 generaties in de familie voorkomt.

Laatst bijgewerkt door Britta31 op 15-07-19 11:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-07-19 11:05

Geplaatst: 15-07-19 11:05

sureido schreef:
Waarom moeten alle ziektes genezen worden? Kom op zeg, snapt niemand dat als we iedereen maar laten leven, je kinderen straks geen leven meer hebben? sorry ik ben daar heel hard in en ja als bijvoorbeeld mijn moeder kanker krijgt vind ik dit echt heel erg en natuurlijk wil ik dat ze geneest, 100%.

Maar mensen moeten doodgaan, hard gezegd maar wel waar. Het is al overbevolkt en dat zal niet zomaar stoppen en zeker niet als we maar voor alles een oplossing zoeken. Las laatst zelfs dat ze mensen die gestorven zijn invriezen zodat ze als de techniek er is deze weer tot leven kunnen wekken. Hoe egoïstisch kan je zijn. Het is niet voor niets dat er weer nieuwe ziektes terugkomen..

Ik snap even niet wat je met deze opmerking bedoelt in deze discussie? Hoe past die in de vraag die hier staat?

**Geplaatst**: 15-07-19 11:08

Re: De waarde van een mensenleven (gehandicapte kinderen)

Geplaatst: 15-07-19 11:08

Ik denk dat dit voor iedereen zo ontzettend persoonlijk is. Ik zou dan ook niemand beoordelen om het wel of niet weg laten halen van een (op wat voor manier dan ook) ziek kindje. Op dit moment zeg ik dat ik zelf een kind met een zware handicap ook weg zou laten halen. Maar wie weet dat ik daar wel anders over denk als ik straks een keer zwanger ben.

Ik vind dit een heel moeilijk onderwerp.

**Geplaatst**: 15-07-19 11:08

Geplaatst: 15-07-19 11:08

MarliesV schreef:
Ik vind het een lastige, voor mijzelf gesproken zou ik zoals ik er nu tegenaan kijk, geen zwangerschap af laten breken, ook niet als ik weet dat het kindje een handicap zal hebben bij geboorte.
In het geval van niet levensvatbaar, is dit anders en zou ik in een vroeg stadium wel kiezen voor abortus.

Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat mensen dit wel doen, dat je jezelf niet in staat acht om voor zo'n kindje te zorgen of omdat je vind dat het geen menswaardig bestaan is en je om die reden de zwangerschap af laat breken.

Dit is het perfecte voorbeeld dat het voor iedereen anders is. Ik heb zelf ervaring met een broer met een beperking.
En ik zie en voel wat een belasting dat is, zowel op de ouders, broers,zussen, maar ook in het geheel op de maatschappij en niet onbelangrijk, zeker ook op hemzelf.

Ik heb mijzelf laten testen om te weten of ik verhoogde kans had om iets door te geven op een eventueel kindje en gelukkig is dat er niet. Maar als ik zwanger wordt dan worden alle mogelijke testen gedaan die kunnen gedaan worden en bij enige vorm van twijfel laat ik alles afbreken. Ik wil en ga niet bewust een kind met een beperking op de wereld zetten.

**Geplaatst**: 15-07-19 11:10

Geplaatst: 15-07-19 11:10

secricible schreef:
fijn dat er een apart topic is.

In algemene zin mag iedereen er wat mij betreft zijn, ook als iemand gehandicapt is. Maar als er een mogelijkheid is om een handicap te voorkomen, dan ben je het m.i. verplicht aan je kind om dat te doen. Ik denk dat de meeste mensen die verstandelijk gehandicapt zijn een minder makkelijk leven hebben dan iemand die dat niet is.
Dus als iemand gehandicapt geboren wordt zouden ze wat mij betreft net zoveel waard moeten zijn als alle andere levens. Maar van mij zouden we moeten streven om verstandelijke handicaps, net als lichamelijke handicaps en ziektes, zoveel mogelijk te voorkomen.

Dat doen dmv uitproberen en dan maar abortus vind ik pijnlijk als er zoiets is als PGD, maar liever dat dan een gehandicapt kind op de wereld laten komen.

kan een heel verhaal typen, maar dit verwoord mijn mening prima.

Mijn ex had een lichamelijk en verstandelijk beperkt zusje. Ex schoonouders werkten beide in de gehandicaptenzorg en dagbesteding. Heb daar genoeg gezien bij verschillende gezinnen van verschillende vormen van beperkingen en handicaps die mijn mening sterken.

Naast dat het de maatschappij inderdaad klauwen met geld kost, heb ik alleen maar ouders gesproken die zielsveel van hun kind houden, maar stuk voor stuk liever een 'gezond' kind hadden gehad indien zij de heus hadden. De gehandicapten zelf leken 'gezellige downies' voor de buitenwereld. Wat weinig mensen zich realiseren zijn de frustraties voor deze mensen die de lichamelijke en geestelijke beperkingen met zich meebrengen. Zij willen ook gewoon naar school, werken, een eigen huis en een gezin beginnen. Zij weten dondersgoed dat zij dit alles nooit zullen hebben zoals een 'normaal mens'. Man, wat heb ik daar intens verdriet om gezien bij verschillende van deze mensen....

Wat mij betreft liever voorkomen indien mogelijk. Bewust op de wereld zetten vind ik bijna egoïstisch, je weet dat het kind een extra belasting geeft voor de maatschappij. En als je zelf denkt besloten te hebben te kunnen leven met een kind met een handicap, dan dring je je kind die mening net zo goed op...

**Geplaatst**: 15-07-19 11:13

Geplaatst: 15-07-19 11:13

MarliesV schreef:
Ik vind het een lastige, voor mijzelf gesproken zou ik zoals ik er nu tegenaan kijk, geen zwangerschap af laten breken, ook niet als ik weet dat het kindje een handicap zal hebben bij geboorte.
In het geval van niet levensvatbaar, is dit anders en zou ik in een vroeg stadium wel kiezen voor abortus.

Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat mensen dit wel doen, dat je jezelf niet in staat acht om voor zo'n kindje te zorgen of omdat je vind dat het geen menswaardig bestaan is en je om die reden de zwangerschap af laat breken.

Ik ben wel heel benieuwd hoe jij dan aankijkt tegen het merendeel van de reacties in dit topic (zoals die van mij of die van stitchlover) waarin mensen aangeven dat het bewust op de wereld zetten van een gehandicapt kind als egoïstisch of onverstandig wordt gezien. Waarom zou je bewust de keuze maken om een ziek kind wel geboren te laten worden? Ben je tegen abortus (dus is het een principekwestie), of heeft dat een andere reden? En dat is puur interesse en zonder oordeel.

**Geplaatst**: 15-07-19 11:19

Geplaatst: 15-07-19 11:19

secricible schreef:
fijn dat er een apart topic is.

In algemene zin mag iedereen er wat mij betreft zijn, ook als iemand gehandicapt is. Maar als er een mogelijkheid is om een handicap te voorkomen, dan ben je het m.i. verplicht aan je kind om dat te doen. Ik denk dat de meeste mensen die verstandelijk gehandicapt zijn een minder makkelijk leven hebben dan iemand die dat niet is.
Dus als iemand gehandicapt geboren wordt zouden ze wat mij betreft net zoveel waard moeten zijn als alle andere levens. Maar van mij zouden we moeten streven om verstandelijke handicaps, net als lichamelijke handicaps en ziektes, zoveel mogelijk te voorkomen.

Dat doen dmv uitproberen en dan maar abortus vind ik pijnlijk als er zoiets is als PGD, maar liever dat dan een gehandicapt kind op de wereld laten komen.

Van daaruit ook een vraag die ik er in wil gooien voor bijvoorbeeld SusanH, die riep dat mensen met down iets unieks toevoegen aan de samenleving. Zou jij ook tegen een geneesmiddel voor Down zijn (even theoretisch, ik snap dat dat praktisch vrij ingewikkeld gaat worden natuurlijk) in dat geval?

Op die laatste vraag wil ik wel antwoord geven. Ja daar ben ik tegen. Het is idd een belasting voor de familie en niet makkelijk voor de persoon met een beperking zelf. Maar wij gaan er als maatschappij steeds meer naar toe dat alles maar maakbaar en perfect moet zijn. Er mag geen lijden zijn in deze wereld. Terwijl lijden onlosmakelijk verbonden is met het leven zelf. Nee ik ben niet tegen medicijnen, ingrepen of bijv afbreken van een zwangerschap als de aandoening onverenigbaar is met het leven. Maar ik ben wel tegen dat het er niet meer mag zijn. Want dat is wat we feitelijk zeggen. Jij mag er niet zijn omdat je niks bijdraagt, ongelukkig bent etc.

Ik begreep in het vorige topic al dat veel mensen me niet begrijpen en het er niet mee eens zijn. Maar voer het eens verder. Naar een ernstige ziekte bij je kind. Of een psychiatrische aandoening als schizofrenie. Ben je dan nog waardevol? Draag je dan nog iets bij? Mag je dan nog deel uitmaken van onze samenleving? Of kun je dan ook beter niet meer bestaan, omdat je niet gelukkig zou zijn?

**Geplaatst**: 15-07-19 11:21

Geplaatst: 15-07-19 11:21

De vraag bij dit soort dingen is waar je de grens gaat leggen.
Een zwangerschap beëindigen als blijkt dat je kindje niet levensvatbaar is of een ernstige beperking heeft kan ik me heel goed voorstellen. De vraag is alleen in hoeverre die grens gaat opschuiven. Nu zien we bijvoorbeeld downsyndroom als een ernstige beperking. Het kan zijn dat in de toekomst kinderen die bijvoorbeeld een laag IQ hebben worden gezien als ernstig beperkt, ook al zijn ze fysiek gezond ze hebben toch hun hele leven hulp nodig en kunnen niet 'normaal' leven. Is dat dan een reden om een zwangerschap te beëindigen? Wat is dan een normaal leven? Iemand met autisme? ADHD? Iemand die in een rolstoel zit? In hoeverre is het normaal om als maatschappij mensen met een beperking op te vangen? Moet iedereen iets bijdragen en ben je anders waardeloos?

Ik vind dat een hele lastige filosofische discussie. Ook omdat ik zelf een ziekte heb die mij beperkt, maar ik ook heel blij en gelukkig ben

Bij kindjes die geboren worden als kasplantje of überhaupt niet levensvatbaar zijn vind ik het geen moeilijke keuze. Bij kindjes met down zou ik me heel ernstig gaan inlezen, daar weet ik nu gewoon niet genoeg vanaf. Ik zou absoluut alles laten testen, zodat je in elk geval een bewuste keuze kan maken. Maar hoe je die keuze maakt, wat daar je eigen ethische grenzen in zijn, dat moet ieder voor zich kunnen beslissen.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 15-07-19 11:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-07-19 11:21

Geplaatst: 15-07-19 11:21

Het gaat niet om waarde. Dat is namelijk alleen filosofisch en theoretisch.

Het gaat om draagkracht van het betreffende gezin.

In theorie vind ik elk mensenleven en dierenleven evenveel waard en zou ik mijn hart openen voor elk gehandicapt kind.

In de praktijk, in mijn eigen situatie, ben ik iemand die helaas slecht tegen stress kan, hebben we een situatie waarin we van twee inkomens afhankelijk zijn willen we nog een beetje leuk leven, hebben we een peuter rondlopen die aandacht vraagt én hebben we van dichtbij gezien hoeveel zorg(en) een gehandicapt kind vraagt en wat de impact daarvan is op de rest van het gezin. In de praktijk moet 1 ouder vaak zijn of haar werk opgeven en heeft het altijd invloed op de overige kinderen.. Tel daarbij op dat de verzorgingsstaat afbrokkelt en wij al wat ouder zijn en je daardoor geen idee hebt wat er met je gehandicapte kind gebeurd als je komt te overlijden. Het is een leven vol zorgen.

Voor ons in onze situatie waren dat redenen genoeg om alle prenatale testen te doen en te hopen met heel ons hart dat het een gezond kind mocht worden.

En zo heeft iedereen zijn eigen draagkracht en bepaalt ieder zijn eigen grens binnen wat de wet mogelijk maakt.

Wie zijn wij om daarover te oordelen?

**Geplaatst**: 15-07-19 11:24

Geplaatst: 15-07-19 11:24

SusanH schreef:
Op die laatste vraag wil ik wel antwoord geven. Ja daar ben ik tegen. Het is idd een belasting voor de familie en niet makkelijk voor de persoon met een beperking zelf. Maar wij gaan er als maatschappij steeds meer naar toe dat alles maar maakbaar en perfect moet zijn. Er mag geen lijden zijn in deze wereld. Terwijl lijden onlosmakelijk verbonden is met het leven zelf. Nee ik ben niet tegen medicijnen, ingrepen of bijv afbreken van een zwangerschap als de aandoening onverenigbaar is met het leven. Maar ik ben wel tegen dat het er niet meer mag zijn. Want dat is wat we feitelijk zeggen. Jij mag er niet zijn omdat je niks bijdraagt, ongelukkig bent etc.

Ik begreep in het vorige topic al dat veel mensen me niet begrijpen en het er niet mee eens zijn. Maar voer het eens verder. Naar een ernstige ziekte bij je kind. Of een psychiatrische aandoening als schizofrenie. Ben je dan nog waardevol? Draag je dan nog iets bij? Mag je dan nog deel uitmaken van onze samenleving? Of kun je dan ook beter niet meer bestaan, omdat je niet gelukkig zou zijn?

Dus omdat lijden onlosmakelijk met het leven verbonden is, moet iemand die nooit normaal zou kunnen zijn (ondanks dat hij/zij dat mentaal wel is en dus allerlei ambities heeft bijvoorbeeld) maar extra lijden? Iemand die nooit zonder pijn door het leven zou kunnen? Iemand die iedere keer dat hij/zij genezen is van een gebroken bot er weer een breekt? Iemand die verlamd door het leven moet? Sorry, maar dat vind ik te ver gaan. Waarom zou je bewust een leven vol pijn en frustratie aan iemand opdragen ''want lijden hoort nou eenmaal bij het leven''? Ik vind dat een bijzonder depressieve en morbide uitkijk.

EDIT: Om nog maar niet te spreken van de tol die dit eist van de mensen om de persoon heen. Niet alleen financiële tol, maar ook lichamelijke en emotionele tol. Ik weet niet hoe ik met het leven dat ik heb (vnl. door het werk dat ik doe en waarvoor ik ben opgeleid en dus niet zomaar kan veranderen) een kind moet grootbrengen dat 24/7 intensieve begeleiding nodig heeft tot in lengte van dagen.

Je hoort dit iemand niet op te leggen, dit zou een vrije keuze moeten zijn en ik vind het logisch dat de aanstaande ouders deze keuze maken voor het potentiële persoon.

Laatst bijgewerkt door Molfre op 15-07-19 11:28, in het totaal 1 keer bewerkt