Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
DezeNaam schreef:Rare opmerking Purny. Het is niet dat die medicatie plots je hele persoonlijkheid gaat veranderen. Ik zou het eerder zien als een ‘hulpstuk’ maar aan je gedrag wat er jarenlang ingesleten is zal je nog steeds moeten werken... Medicatie helpt mij erg, maar alle slechte dingen die ik in de loop der jaren aangeleerd heb zijn nog steeds moeilijk te veranderen.
Anyway, fijn dat je nu een diagnose hebt. Welke medicatie ga je gebruiken?
Ik kan je enkel de tip geven; begin met een zo laag mogelijke dosis en neem zeker niet meer dan voorgeschreven.
(Ik heb dat met mijn enthousiasme toen namelijk wel gedaan en ik kan je vertellen dat het geen positief effect heeft -en blijvende gevolgen kan hebben-. :’) )
Cinnepin schreef:Gefeliciteerd!! Je hebt de stempel waar je zo naar verlangde
DezeNaam schreef:Cinnepin schreef:Gefeliciteerd!! Je hebt de stempel waar je zo naar verlangde
Is deze reactie nu echt nodig?
xChanelx schreef:Tot nu toe in stilte gevolgd en ik twijfel ook om een berichtje te posten. Zelf heb ik namelijk geen diagnose, maar vanuit mijn werk wel mee te maken. Ik hoop dat jullie me niet als inbreker zien . En ik las onlangs berichten waar ik benieuwd naar ben wat jullie ervan vinden en/of jullie het herkennen.
Hier één van de artikels:
https://www.theatlantic.com/health/archive/2014/07/how-childhood-trauma-could-be-mistaken-for-adhd/373328/?fbclid=IwAR3QqIn5PvZi4TBP0UbZZt5-9rnNb-p98pQBpqZSBZD6kCSZyoDya5AyVFA
Korte samenvatting: veel diagnoses, vooral ADHD, worden verkeerd gesteld, omdat trauma's in de kindertijd en/of onveiligheid leiden tot overlevingsgedrag. De symptomen die hierbij naar voren komen, zijn vergelijkbaar met de symptomen van ADHD. Denk aan: hyperalertheid, sociaal-emotionele problemen, overprikkeld raken, onrust ervaren.
DezeNaam schreef:En toen is zij in haar tunnelvisie van ASS gekropen. (Alsof het zo raar was dat ik er niet blij mee was. Ik voelde me poedersuiker, suïcidaal en ik wou graag hulp.Want volgens mijn therapeut zou ik als 'autist' geen wisselende schema's van school aankunnen, zou ik deze richting niet kunnen volgen,... Nja, ik heb het alles behalve moeilijk met wisselende roosters. Wel met mensen die zich niet aan hun afspraken houden. Toch bedankt voor de diagnose.
Brainless schreef:DezeNaam schreef:En toen is zij in haar tunnelvisie van ASS gekropen. (Alsof het zo raar was dat ik er niet blij mee was. Ik voelde me poedersuiker, suïcidaal en ik wou graag hulp.Want volgens mijn therapeut zou ik als 'autist' geen wisselende schema's van school aankunnen, zou ik deze richting niet kunnen volgen,... Nja, ik heb het alles behalve moeilijk met wisselende roosters. Wel met mensen die zich niet aan hun afspraken houden. Toch bedankt voor de diagnose.
Dat verschilt echt per autist en leeftijd heeft daar ook mee te maken.
Mijn zoon (op en top autist) kan nu prima tegen wisselende roosters... omdat hij dat nu eenmaal heeft.
Maar daarbuiten onverwachte dingen (zoals een vergeten afspraak of een keuze die hij moet maken over iets waar hij voor het eerst tegen aanloopt) veroorzaakt wel stress en komt hij (met 20 jaar) nog met ons overleggen en helpen wij hem daarmee.
Nu reist hij prima door heel Nederland en weet met te late treinen/gemiste overstap prima te handelen, omdat hij nu weet wat hij moet doen.
De eerste x was dat drama, belde hij "in paniek" op omdat de trein (volgens zijn schema) er niet was en wat hij nu moest doen.
Hij heeft ook een tijd niet gereisd en nu gaat dat super.
Hij was volgens school niet MBO waardig (hij vloog door het MBO+ in 2 1/2 jaar ) en gaat na een jaar werken nu HBO doen.
Duidelijk gemaakte afspraken (met ons/leraren/werkgever/medestudenten) zijn nog steeds een punt voor hem.
DezeNaam schreef:Ik vraag me af hoe anderen dat hier zien? Of mensen die al een job hebben, hoe dat verloopt?
DezeNaam schreef:Njiloj herkenbaar. Al lukt verjaardagen onthouden me ondertussen wel beter (op die van mijn moeder na, oeps...).
Je zegt neigend naar ADD. Waarom twijfel je daarover of is het zo gediagnosticeerd? Je hebt ook nog het 'combined' type. Zowel kenmerken van het hyperactive als van het inattentive type.
(Ik ben bijvoorbeeld zelden 'hyper' of impulsief dus voor mij was het al snel duidelijk. Eerder het type dat in de klas op standje afwezig stond. Op donderdag en vrijdag hadden ik en mijn beste vriendin wel onze -zoals we het noemde- 'mental breakdown dag' waarom we zo moe waren dat we high leken, alles hilarisch was, we elkaar -vriendschappelijk- bijna doodsloegen en we de meest idiote liedjes door de klas zongen. Dat leerkrachten ons nooit buiten hebben gegooid verbaasd me nog steeds, er vlogen mensen voor minder buiten.)
Het 'overleven' gaat voor mij wel beter met medicatie. Al blijft school toch nog wel moeilijk. Concentratie is na een lange dag echt wel gewoon weg, voel me dan gewoon leeg. Eenmaal ik thuis ben ben ik plots wel weer 'wakker'.
Kort lontje herken ik vooral in de stad. Klinkt stom maar ik neem dus ook wel medicatie als ik ga kijken voor kleren in de stad. Ik vind het zo vermoeiend en ben na een paar uur echt gewoon leeg.
Ik begrijp je keuze om te stoppen met medicatie wel. In het begin geeft het een hele fijne boost maar na een tijd lijkt het alsof je inderdaad steeds een korter lontje krijgt.
Het is dat ik het mezelf echt niet zo overleven op school zonder. Aankomend jaar ga ik wel proberen om het in de ochtend over te slaan en pas in de namiddag te gebruiken.
Al moet ik wel toegeven dat ik echt schrik heb voor later (en mijn aankomende stage). Ik zie mezelf echt niet fulltime werken. Op school kan ik het mij veroorloven om afwezig te zijn, niet op te letten. Dat haal ik thuis wel in. Maar op het werk is dat een ander verhaal natuurlijk. (En ja ik kan parttime gaan werken, helaas is fulltime stage gewoon verplicht...) Daarom heb ik ook weer twijfels. Ik kan goed werken als ik in mijn omgeving zit, regelmatig pauzes kan nemen,... Maar zo'n werkomgeving vinden is moeilijk. Al zal het erg van de prikkels afhangen hoe 'wakker' ik blijf en hoe snel mijn energie weer op is.
Ik vraag me af hoe anderen dat hier zien? Of mensen die al een job hebben, hoe dat verloopt?
LoveGlove schreef:Een andere vriendin van mij heeft PDD-NOS en ADHD. Haar broertje heeft ook ADD.
Avalanche81 schreef:Je zou je nog eens kunnen laten testen? PDD-NOS wordt ook vaak geroepen als er autistische trekken zijn die dan niet heftig genoeg zijn om autisme te diagnosticeren. Dus ik snap de diagnose op zich wel, al vind k dat wat jij beschrijft heel goed past bij NLD.
Avalanche81 schreef:Pervasive Developmental Disorder – Not Otherwise Specified..... Ofwel ze kunnen het niet specifiek maken.