Ik moet over 5 weken terug op controle maar als ruiter vraag ik me nu natuurlijk af hoe lang ik moet rekenen dat ik niet op het paard zal zitten?
Sinds de val heb ik veel moeite om mijn voet goed neer te zetten (mijn tenen blijven soms hangen lijkt het.) en vanaf de plek van de pijn (en dus ook de breuk kennelijk.) voelt mijn onderbeen precies "koud van binnenuit". De dokter zei dat er een zenuw langs op loopt die dat kan veroorzaken met deze breuk, maar mag ik er op rekenen dat dat vanzelf goed komt als de breuk hersteld?
Gedurende mijn naïeve kwartiertje te paard dat ik mezelf nog wijs maakte dat er niks aan de hand was behalve een flinke kneuzing merkte ik nl ook dat ik weinig tot geen hulpen kon geven, alsof ik maar heel beperkt kracht heb in mijn been.
Dokter kon daar nu voor mij niet veel van zeggen omdat mijn enkel dus zodanig stuk is dat de testjes die ze daar normaal voor hebben bij mij niet echt een duidelijk resultaat geven.
(mijn enkel biedt uit zichzelf al een zekere weerstand omdat die vast gegroeid zit, dus hoeveel mijn spier doet en hoeveel gewoon vast zit is onmogelijk in te schatten.
)Dus ik dacht; op bokt zitten ruiters en ruiters breken wel eens wat dus hier zal vast ook iemand zitten met ervaring hiermee.

Ik hoop samen met mijn kine wel oefeningen te kunnen blijven doen om de spieren goed te houden. Maar mag ik er op hopen dat ik na de controle gewoon toestemming ga krijgen om weer te rijden of maak ik mezelf dan blaasjes wijs?
Maar zo werkt het dus niet. 
Dus daarom dat ik in eerste instantie ook niet meteen heel erg bezorgd was.
Pas toen mijn kinesist zich zorgen ging maken werd ik bezorgd eigenlijk.
De breuk zit trouwens echt net onder de knie. Ik had de foto door gezonden naar mijn kinesist via whatsapp want die zit sinds gisteren in Zwitserland en had gevraagd of ik hem wel even wat liet weten. En die vond de breuk er eigenlijk al erg mooi uit zien voor hoe "vers" ze is. Voor zover hij zag was er al enige "callus vorming" te zien wat mij wel wat moed gaf. Ik kwam er dinsdag (voor ik dit dus wist.) achter dat op het paard gaan zitten momenteel toch echt niet zo leuk is.
Ik ben er vrij zeker van dat ze sowieso van plan zijn een RX te maken maar indien niet dan ben ik ook wel brutaal genoeg om daar naar te vragen.
En als ze het in het ziekenhuis waar ik de orthopeed gezien heb niet willen doen dan bel ik gewoon naar mijn huisdokter voor een voorschrift en bel ik naar de campus waar de eerste RX gemaakt is. Ik heb inmiddels helaas, ervaring met ziekenhuizen en hun werking.