Bokt.nl

WybeUrsula schreef:

Hallo allemaal,

Normaal schrijf ik nooit berichten op bokt, hierdoor ben ik -hopelijk- lekker anoniem en kan ik het een en ander van mij afschrijven om zo hopelijk wat meer rust en duidelijkheid voor mezelf te creëren.

Het begon allemaal in de december 2008 met een val van een paard. Ik ben verkeerd terecht gekomen en heb hierdoor een SOLK-diagnose gekregen. Met andere woorden; onverklaarbare rugklachten waarvoor geen lichamelijke oorzaak gevonden kan worden, ondanks vele onderzoeken. Ik ben verkeerd behandeld door mijn artsen waardoor ik uiteindelijk een half jaar in een rolstoel gezeten en heb moeten vechten om hieruit te komen.
Tot op de dag van vandaag heb ik nog steeds dagelijks pijnklachten in mijn rug. Dit heb ik echter een plekje kunnen geven en ik functioneer hier niet minder door. Ik heb, zoals mijn artsen dat altijd zo mooi vertelden, leren leven met de klachten.

Echter is er twee jaar geleden een nieuwe klacht ontstaan. Het begon met een plek aan de linkerkant van mijn onderrug ter grootte van een hand, die compleet gevoelloos was. Het voelde een beetje alsof je voet in slaap valt, dat vervelende prikkelende gevoel. Maar... Geen pijn! Voor het eerst sinds jaren had ik geen pijn meer en ik kon mijn lol niet op. Vandaar dat ik niet direct naar een huisarts ben gestapt.
Pas 2/3 weken later merkte ik dat die gevoelloze plek steeds groter werd en langzaam verspreidde over mijn gehele rug, weer alleen de linker kant. Heel langzaam begon er toen een alarmbelletje te rinkelen, maar alsnog niet naar de huisarts gegaan. Dat ik zolang heb gewacht komt mede doordat ik artsen heel moeilijk kan vertrouwen. Ik heb altijd van die hele vage klachten waar geen oorzaak voor te vinden is en dan wordt er te vaak gezegd dat het 'tussen mijn oren zit'. Ik ben dat een beetje zat, dus vandaar dat ik zo min mogelijk met zorgprofessionals te maken wil hebben.

Weer een paar weken verder merkte ik dat mijn linker arm steeds zwakker werd. Uiteindelijk was het zo erg dat ik een flesje drinken niet kon openen met mijn linker hand. Dit was voor mij het moment om naar de huisarts te gaan. Conclusie; blokkade vanuit mijn rug door stress...
Het was ook wel een hele stressvolle periode. Ik was net gestart met mijn eerste HBO opleiding, mijn moeder was heel erg ziek en die is uiteindelijk op mijn aller eerste tentamendag geopereerd. Na deze periode zijn de klachten dus ontstaan. Dus dit keer kon ik me redelijk vinden in de 'stress-diagnose', ook omdat mijn rug alles behalve goed werkt en een blokkade me hier best mogelijk lijkt...
Dus, tegen al mijn principes in; fysiotherapie.

Tot op de dag van vandaag ben ik regelmatig te vinden bij de fysio en ondertussen heb ik bijna alle behandelingen uit het boekje wel voorbij zien komen. Maar met resultaat! Het gevoel in mijn rug/arm werd langzaam weer normaal en de kracht herstelde geleidelijk mee.
We (de fysio en ik) merkte dat ik spiertechnisch steeds beter in mijn lijf ging zitten en ik voelde me ook veel sterker. Na een intensief traject van 3/4x per week therapie hebben we dit langzaam afgebouwd naar ongeveer 1x per maand. Hierbij doe ik wel meerdere keren per dag mijn oefeningen en blijf ik in beweging.

En dan nu. Het afgelopen half jaar heb ik mijn eerste stage gelopen voor de HBO opleiding. Dit was een interne opleiding waarbij ik op kamers heb gewoond aan de andere kant van het land. Een ontzettend gave periode, maar ook -lichamelijk en mentaal- erg zwaar.
In de laatste maand van stage merkte ik dat ik lichamelijk weer achteruit ging. Ik werd weer stijver en mijn arm begon weer zwaarder te worden en viel soms helemaal weg. Hierop heb ik gereageerd door de fysio weer wat op te schroeven. Echter merkte we al gauw dat ik lichamelijk nog helemaal goed in mijn lijf zat en dat de verschillende therapieën weinig tot geen effect hadden. Op advies van de fysio ben ik toen weer terug naar de huisarts gegaan.

De huisarts vertrouwde het niet helemaal en heeft me doorgestuurd naar een neuroloog. Tijdens het neurologisch onderzoek zijn er een aantal nieuwe klachten gevonden waar ik mezelf niet eens bewust van was. Zo is het gevoel in mijn linker arm echt veeeel erger verstoord dan ik in eerste instantie dacht, kan ik mijn ogen maar beperkt bewegen en is de coördinatie van mijn linker been ook verstoord. Hier ben ik echt wel van geschrokken en dit is ook niet wat de neuroloog niet had verwacht bij iemand van mijn leeftijd (23).
Hierdoor heeft de neuroloog gekozen om een spoed MRI te laten maken van mijn nek en mijn hersenen. En die MRI is dus aanstaande woensdag.

Het is een heel dubbel gevoel. Ik ben blij dat ik serieus word genomen en dat er naar mijn klachten wordt gekeken. Ik hoop dat ze iets vinden zodat we gericht kunnen gaan behandelen. Terwijl ik aan de andere kant hoop dat we niks vinden, want iets vinden op een MRI lijkt me weer zo heftig aangezien het dan neurologisch is. Mijn neuroloog had het zelf namelijk over een nekhernia (wat me sterk lijkt want ik heb echt nul pijn), een oud doorgemaakte herseninfarct/bloeding of een tumor.

Ik weet niet heel goed wat ik met dit topic wil... Misschien ervaringen van anderen horen? Misschien puur om het van me af te schrijven? Ik heb geen idee, maar degene die dit lange verhaal hebben gelezen; respect en dankjewel.