Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-19 23:53

Omgaan met een burn-out

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-19 23:53

Hey bokkers,

Sinds september zijn er herstructureringen op het werk geweest. Laat ons zeggen dat sommige teams niet even efficiënt zijn samengesteld. Ik werk hier reeds van 2007. Altijd fijn gevonden om te gaan werken. Tijdens de veranderingen zijn er mensen ziek geworden of konden bepaalde taken niet opnemen. Hierdoor heb ik al deze zaken toegewezen gekregen. Na enkele maanden is mijn emmer overgelopen omdat ik niet ontlast werd en de taken niet redelijk verdeeld werden. Hier is ook discussie ontstaan op een vergadering.

Het was kerstverlof. Goed ziek geworden en helemaal overspannen. Na het verlof terug gestart en al mijn energie was weg. Laat staan voor het huishouden en zorg voor gezin. Huisarts zette me thuis en zei dat ik een burn-out heb. Slaap ook heel slecht en bij kinesist voor overspannen spieren. Maar kon dit niet snappen na al die tijd en wou dit ook niet aanvaarden.

Vandaag moest ik terug op controle en ben ik volgens haar zeker niet klaar terug te gaan en heeft ziekte verlengd tot eind februari. Ik moet werken aan mijn grenzen stellen. En de combinatie werk/gezin/ontspanning maken maar weet totaal niet hoe hieraan te beginnen.

Ik heb wel een afspraak gemaakt met een jobcoach om me hier in te helpen.

Ik wou even informeren of nog mensen dit gehad hebben en hoe ze dit aangepakt hebben of jullie ervaringen zijn. Zou graag volgende maand de draad kunnen opnemen en terug gaan werken..

Sorry voor het lange verhaal.. heb het beknopt proberen te houden.

**Geplaatst**: 30-01-19 23:57

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 30-01-19 23:57

Geen ervaring hier maar wil je heel veel beterschap wensen. :(:)

Een burn-out is niet niks!

**Geplaatst**: 31-01-19 00:03

Geplaatst: 31-01-19 00:03

Belangrijkste tip in mijn ogen: niet te snel willen starten. Dan zit je uiteindelijk alleen maar langer thuis, en daar heeft niemand wat aan. Dus loslaten dat je volgende maand terug wil. Dit gaat tijd kosten, en dat is gewoon nodig. Je gaat ook niet tegen iemand met een gebroken been zeggen dat ie na een paar dagen al weer moeten kunnen lopen toch?
Gun jezelf de tijd.

Edit: ik ben ook ervaringsdeskundige, je mag me altijd pb'en. Veel sterkte en wijsheid.

Laatst bijgewerkt door Century op 31-01-19 00:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-01-19 00:05

Geplaatst: 31-01-19 00:05

Er zijn verschillende boeken geschreven door ervaringsdeskundigen/ mensen die het zelf meegemaakt hebben. Een daarvan heet " nooit meer burn out". Wie weet heb je er iets aan.

Een goed gesprek met een bedrijfsarts of psycholoog kan ook behulpzaam zijn.

**Geplaatst**: 31-01-19 00:09

Geplaatst: 31-01-19 00:09

Hier helaas ervaringsdeskundige. Mijn grootste advies is ga met een psycholoog praten. Dit is de enige die je inzichten kan geven in je (onbeuwste) gedrag en daar een verandering in kan brengen. Onder verandering ga je niet beter worden. Je denkt dat je opknapt maar zodra je weer in die omgeving gebracht wordt krijg je geheid een terugval.
Ik heb me heel lang schuldig gevoeld ook naar mijn jonge kinderen toe maar therapie heeft mij heel goed geholpen. Ook om bewuster keuzes te maken die zowel op korte als op lange termijn goed zijn.
Ik wens je heel veel beterschap als je wil mag je me altijd pb sturen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-19 00:15

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-19 00:15

Bedankt allen voor de tips en het advies!

Dat schuldig voelen heb ik nu ook enorm hard.

Ik ga morgen eens bekijken welk aanbod ik heb van psychologen. (België). Misschien wel beter dan een jobcoach of combinatie van beiden. Is een herval dan vaak mogelijk? Of vooral als je niet de juiste hulp hebt gezocht?

**Geplaatst**: 31-01-19 00:16

Geplaatst: 31-01-19 00:16

Als het even kan doe dingen die je leuk vind en waar je blij van wordt, wat mijn moeder heel erg geholpen heeft tijdens haat burn-out was een simpele Disney film! En neem de tijd als je er nog niet klaar voor bent doe het dan ook niet, dan heb je kans dat je over een half jaar weer in een burn-out zit.

**Geplaatst**: 31-01-19 00:22

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 31-01-19 00:22

Tegen mij zeiden ze dat het niet de vraag is óf je een terugval krijgt, maar wanneer. Maar hoe dat plaatsvindt en in welke mate en vorm heb je wel invloed op.
Probeer het grondig aan te pakken, dus neem de tijd/rust/hulp die je nodig hebt, en doe het op jouw tempo. Het tempo dat je lijf en hoofd je aangeeft, niet het tempo dat je eigenlijk zou willen, of denkt dat je omgeving van je verwacht.

Wat mij heel erg hielp tegen het schuldig voelen van het tijd nemen is bedenken dat iedereen het meeste baat heeft bij een gezonde Century, en als ik dus tijd of hulp nodig heb, ik dat moet pakken. Als ik (weer) thuis zou komen te zitten, heeft niemand daar wat aan. Dus als ik soms weer een stapje terug moet doen, dan moet ik dat doen.

**Geplaatst**: 31-01-19 00:23

Geplaatst: 31-01-19 00:23

Ook hier een ervaringsdeskundige. Loop helaas door te snel herstarten nog met restverschijnselen. Geheugen is kapot en ook tijdsindeling is een dingetje...
De gegeven tip van een psycholoog kan ik je van harte aanbevelen. Het helpt je met het verwerken, maar ook met het werken. Stel jezelf voorlopig geen doelen. Dat werkt alleen maar averechts. Probeer van kleine dingen te genieten. En pak vooral je rust. Daar ben ik de fout ingegaan. Ben ba een maand weer begonnen met opbouwen. Dit is door miscommunicatie ook nog eens te snel gegaan. Heb nu na 2 jaar dus nog steeds restverschijnselen. Ben zelfs weer bijna terug naar af gegaan. Gelukkig optijd herkent en ook erkend. Loop dus nu weer bij psycholoog. Het blijft een continu werken aan jezelf!

**Geplaatst**: 31-01-19 00:34

Geplaatst: 31-01-19 00:34

Helaas ook zelf ervaring hiermee, en vooral rust, geduld (met mezelf) hebben hielp. Goed dat je hulp krijgt.
Voor mij hielp het om stress factoren te identificeren, en ook door het stellen van grenzen die waar mogelijk te vermijden.

Ook mindfullness helpt

Overigens denk ik dat je in Mensenwelzijn en sport nog meer behulpzame reacties krijgt. Daarom verhuis ik het topic daarnaartoe.

Misschien is dit topic ook een goede ondersteuning voor je: [MWS] Burn-out/depressie lotgenoten?

**Geplaatst**: 31-01-19 00:37

Geplaatst: 31-01-19 00:37

Vooral: Neem de tijd! Dat je jezelf schuldig voelt is precies waarom jij een burn-out hebt. Je bent iemand die graag wil dat alles slaagt en wil niemand tot last zijn. Je neemt te veel hooi op je vork ten koste van jezelf. Dat je het tot nu toe hebt volgehouden om dat te doen laat alleen maar zien hoe veel je over hebt voor je werk en hoe sterk je bent. Laat jezelf ook niks anders wijsmaken. Ook niet door jezelf.

En helaas weet ik er alles van af. Ik ben mijn werkplek er door kwijt geraakt en ben veel te snel alweer op een nieuwe werkplek begonnen. Inmiddels ben ik twee en een half jaar verder en gaan we onderzoeken of ik misschien wel blijvende schade heb opgelopen door mijn burn-out en het veel te snel weer aan het werk gaan. Ik zit inmiddels vanaf begin december thuis en alhoewel ik af en toe twijfel of ik weer zal beginnen wacht ik nu gewoon rustig onderzoek af en neem de tijd voor mezelf. Ze waarderen me enorm op mijn werk. Maar ik weet dat ik niet onmisbaar ben. Ze redden zich heus wel. En als het wel mis loopt omdat ik er niet ben? Dan hebben zij iets in de organisatie niet goed zitten en is het maar goed dat ze daar nu achter komen.

Waar ik veel aan had was om mezelf maximaal twee taken per dag te geven. Bijvoorbeeld boodschappen doen en de was opruimen. Daar tussenin doen waar ik energie voor had. Bijvoorbeeld een magazine lezen, in de tuin zitten (nu niet echt aan te raden) of een rondje wandelen.

Heel veel succes met genezen en uitzoeken wat jij anders moet gaan doen vanaf nu.

**Geplaatst**: 31-01-19 01:28

Geplaatst: 31-01-19 01:28

Inderdaad gun jezelf tijd.
Door andere reden, jaren lang niet erkend ziek zijn en dergelijke en afgelopen jaar een ontzettend zwaar gevecht met de medici was ik hier ook even op.
De erkenning kwam en toen was het in één klap klaar met wat ik opgebouwd had aan conditie en activiteiten, en mentaal, ik jankte al van kijken naar mijn sporttas.
Eerste wat ik gedaan heb is alles wat geen prioriteit had schrappen, even niet sporten, en enkel lanterfanten en doen wat mij rust geeft en blij maakt.
Even naar de supermarkt was me eigenlijk al teveel, en die is 200 meter lopen.
Het rusten heeft geholpen, eerste paar dagen heb ik op bed gelegen zolang als dat goed voelde en geslapen als een kanon.
De deur uit gaan was met lood in mijn benen, dat is nu sinds een week dat ik weer makkelijker de deur uit kom en dingen echt weer leuk vind en puf voor heb.
Ik neig ook gauw naar zo snel mogelijk door, maar mijn hoofd zei hard nee en ik voelde dat dit menens was en wilde een complete burn-out voorkomen.
Dat is ook wel gelukt maar eerste twee weken dacht ik echt jezus ga eens wat doen mens, of ik moet dit of dat, om dat keihard een halt toe te roepen:
Ik moet nu niks, het enige wat je nu hoeft is eat, sleep, relax, repeat heb ik tegen mezelf gezegd, anders duurt dit straks nog véél en véél langer.
Hetzelfde met de eventuele reden, als je moet janken dan helpt het om gewoon flink te janken en het er even flink uit te gooien hier.
Een psycholoog om rotzooi samen op te ruimen is ook fijn, maar vooral iets wat ik heb moeten leren is voel wat je voelt.
Voelen, niet wegstoppen, niet het idee hebben dat wat je voelt niet mag en accepteer dat die gevoelens er zijn en dat dat ok is.
Ik heb gemerkt dat toen ik stopte met het verplichte erin geramde je gedachten verzetten en verplicht wat leuks oid doen ik ineens veel meer rust kreeg.
Nu trek ik me gewoon af en toe terug, voel me even goed zielig, jank even goed, en kom daarna 10 kilo lichter weer uit mijn grot gekropen.
Dat door gewoon te accepteren dat ik geen superwoman hoef te zijn, niet altijd gezellig hoéf te zijn en ik best verdriet mag hebben van het gebeurde.
En hoe leer je dat.. Geen idee, dwang?
Gewoon keihard de streep trekken nu om erger te voorkomen.
Dus verplicht enkel nog moet doen wat jou goed doet, en verder rust, rust, en nog eens rust.

**Geplaatst**: 31-01-19 01:40

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 31-01-19 01:40

Ik ervaar het van dichtbij en heb zelf ook wel een periode op een randje gezeten dat ik ook echt zei: als ik geen uitzicht zou hebben op verbetering van de situatie, zou ik nu doorglijden in een burnout..
Mijn ervaring is dat het herstel erg lang duurt en mensen met een burnout zichzelf niet meer herkennen en zichzelf teleurstellen soms omdat ze dingen even niet meer zoals voorheen konden. Prikkelverwerking, geheugen, kort lontje, gewoon gedragsverandering, verminderde motivatie, vermoeidheid.
Het herstel duurt lang en de kunst is om je leven ZO te veranderen dat het niet weer terug komt zodra je weer een aantal uur gaat werken. Eigenlijk ben ik voor een carriere switch als je gereintregreerd bent. Kijken naar iets beters/minder werkdruk.
Denk dat dat al enorm zou schelen uiteindelijk.

**Geplaatst**: 31-01-19 06:36

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 31-01-19 06:36

Mijn man zit inmiddels al bijna 9 maanden thuis met een burn-out. In eerste instantie leek het allemaal mee te vallen maar na de bevalling van ons eerste kindje in juni ging het mis. Hij is nu bijna 8 maand later 4x3 uur aan het werk. Hij heeft nog steeds gesprekken met z'n psycholoog en met een praktijkondersteuner via de huisarts. Neem het alsjeblieft niet te licht op en luister naar je lijf en je hoofd.

Zoals hier ook al werd gezegd het is niet de vraag of je een terugval krijgt maar wanneer. Elke keer als ik dacht dat het echt weer beter ging, ging het daarna weer mis.

Burn-outs zijn lastig voor de omgeving want als je het zelf nooit hebt gehad heb je er echt geen idee van een wordt het dus ook vaak door je omgeving niet serieus genomen (Ik als partner van denk soms ook wel eens van toe nou gewoon even

) maar zorg voor de juiste hulp en luister naar jezelf

**Geplaatst**: 31-01-19 09:53

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 31-01-19 09:53

Hier ook een “ervaringsdeskundige”. Neem inderdaad de tijd en ga met iemand (psycholoog is aan te raden) praten. Wat bij mij erg therapeutisch heeft geholpen was wandelen, km’s lang met muziek! Maar je moet uiteraard iets gaan vinden wat jou energie geeft, wat je leuk vind en ontspanning geeft. Probeer wat dingen uit zoals tekenen, een serie kijken, bakken..

Sterkte en mijn PBbox staat open!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-19 10:59

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-19 10:59

Fijn om jullie reacties en tips te lezen! Dank hiervoo!

Ik lees vooral dat rust nemen en doen wat je graag doet toch ook belangrijk is. Je bent natuurlijk gewoon van in het ritme te zitten, werken, dochtertje halen, dochtertje verzorgen en bezig houden en hup bed in.

Nu heb je precies zo een zee van tijd waardoor je ook veel meer gaat nadenken. Mijn vriend gaf ook wel aan dat ik ik altijd alles zelf wil doen en onder controle hebben wat betreft ons dochtertje. Dat is wat dokter ook aangaf, laat het allemaal los.

Ik verschiet wel dat het zulke lange termijnen zijn voor revalidatie of hoe moet ik het zeggen? Ik dacht vorige keer, binnen 3 weken zal het wel ok zijn en kunnen we er weer voor gaan tot ik weer terug gefloten werd. Het is ook moeilijk te aanvaarden dat je je ding moet gaan doen en het ook aanpakken, en niet in het oude stramien terug te vallen.

Misschien moet ik sewes de hondjes al eens meenemen en eens goed gaan uitwaaien. Helaas ben ik zelf niet meer in het bezit van een eigen paard en mis dit ook wel enorm hard. Bij paarden kom ik echt tot rust, misschien hier toch ook eens de mogelijkheden bekijken.

**Geplaatst**: 31-01-19 12:22

Geplaatst: 31-01-19 12:22

Fijn dat jouw huisarts aan de bel trok en je thuis zette...!

Een burnmout is een wat vage term: er ligt geen eenduidige omschrijving aan ten grondslag. - wel zijn er veel gebruikte vragenlijsten.

Een paar dingen vallen mij op: jij voelt je schuldig en wordt naar een psycholoog verwezen.
NIET ZO...! (Misschien wel om een andere reden, maar dit is kolder.)

....Jij deed niets fout toen jouw bedrijf ging reorganiseren.
Alleen zou de geschiedenis wellicht anders zijn verlopen als jij harder met de vuist op tafel had geslagen - dan was er iemand anders burnt out geraakt.

Een psycholoog kan goede diensten bewijzen, maar tegen een akelige bedrijfscultuur krijg je alleen maar ""tips"" om jezelf heel te houden.
Dat kan nuttig zijn.
Lid worden van de vakbond en een goede cursus onderhandelingen voeren met de managers heb je op termijn meer aan.

Verder is burn out ook een lichamelijke aandoening: het kan zin hebben om je cortisolgehalte (via speeksel) te laten meten. Cortisol is een stresshormoon, als jemte lang te veel van jezelf gevraagd hebt, kanmje cortisolgehalte dalen en dat merk je aan vermoeidheid die niet reageert op uitslapen, wandelen, etc.
Het is goed te verhelpen, maar dan moet je wel weten dat het er is.
(En wordt er niet naar gekeken, dan krijg je die moerasverhalen van "je hebt nu een burn out en je kunt herstellen, maar reken er maar op dat het terugkomt". Goede bijnieren plus fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden voorkomen dit, zonder is het idd een kwestie van tijd.)

**Geplaatst**: 31-01-19 15:10

Re: Omgaan met een burn-out

Geplaatst: 31-01-19 15:10

Als eerste: sterkte! Het is niet makkelijk, heb zelf 2x thuis gezeten met een burn-out en nu nog steeds met regelmaat last van de gevolgen ervan. 1e keer lichamelijk echt behoorlijk ziek geweest voordat we bij het mentale stukje kwamen. Toen ruim 2 jaar erover gedaan om weer volledig aan het werk te gaan. De 2e keer ongeveer een jaar, maar toen zelf wel ervoor gekozen om minder te gaan werken.
Ik voelde heel erg dat ik gefaald had, schuldig ook. Maar dat is nergens voor nodig. Je doet het immers niet expres.
Wat voor mij ook een eye-opener was, was toen mijn directeur me zei, dat ik niet onvervangbaar was. Dat mijn lessen opgevuld werden en de kinderen niet naar huis hoefden. (onderwijs) Dat was echt een "Oh ja"-momentje.
Uiteindelijk bleek ik een HSp'er te zijn en toen ik daarmee aan de slag ging vielen er waanzinnig veel puzzelstukjes op zijn plek. Was bij mij dus combi van waardoor het de verkeerde kant op ging.

Voor nu inderdaad doen wat écht goed voelt. Als je een drukke dag hebt, maak een lijstje met wat er volgens jou 'moet' en scharp daar dan sowieso 20% van. Dat komt wel.
Ga lekker aan de wandel met de hond (die van mij heeft m'n leven zowat gered) en ik lees dat je bij de paarden altijd tot rust komt. Misschien dat je in de buurt een birijdpaardje oid kan vinden?
Dingen die je en rust geven en energie opleveren zijn heel belangrijk, altijd, maar nu helemaal.