Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-02-20 11:27

Geplaatst: 06-02-20 11:27

Wij hebben dit gehad met onze oma, de moeder van mijn vaders kant.
Mijn vader was enigs kind en al vroeg gestorven, toen mijn opa 4 jaar later stierf kwam alle zorg van oma op mij en mijn zusje.
Oma was altijd een lastige.
Alles moest op haar manier en ze kon draaien en manipuleren als de beste.
Ze zetten mensen tegen elkaar op en deed dingen dat als ik ze zelf niet mee had gemaakt misschien niet zou geloven.
Ze belde tot 2 keer toe ambulance, puur voor aandacht.
Later werdt het nog erger toen ze ook nog dement werd, dit versterkte alles.
Het was een grote opluchting toen zij 2 jaar geleden de laatste adem uitblies.
Dat klinkt heel oneerbiedig maar kan er niet meer van maken.

**Geplaatst**: 06-02-20 11:28

Geplaatst: 06-02-20 11:28

Ik wil graag even meelezen. Hier enorm veel ellende gehad met mijn ex.

Wel gediastoniceerd met deze persoonlijkheids stoornis.

Het was een vreselijke tijd waar ik niet aan terug wil denken. Mijn vader had het direct door op het eerste moment dat hij hem ontmoette. Ik had naar hem moeten luisteren...

Kleineren, manipuleren, ik mocht mijn vriendinnen niet meer zien want die zouden slecht voor me zijn. Enorm goed uitgedachte 'zelfmoordpogingen' tijdens de relatie die elke keer net niet gelukt zijn, dreigen met uit het raam springen in een hotel, op het spoor staan, zichzelf moedwillig in zijn milt geschoten met een spijkerpistool en in het ziekenhuis terrecht komen, zichzelf tegen een boom aanrijden met een bus nét niet hard genoeg, overdosis pillen nemen waar je net niet dood aan kan gaan maar wel flink van de wereld bent. Allemaal een enorme schreeuw om aandacht. Hij heeft hierdoor meerdere malen op de spychiatrische afdeling gelegen van het ziekenhuis. Toen ik hier nog midden in zat, wist ik niet dat deze man die zich voordoet als iemand die zijn leven goed op de rit heeft, iemand is met enorme schulden, en een enorm vreselijk verleden. Nadat het uit was begon voor mij de ellende. Hij stalkte me, wachhte me op bij mijn werk 'savonds laat, kwam meerdere malen aan onze deur thuis, stuurde bos bloemen, boeken, kaarten met liefdes overtuigingen, allerlei mails met hoe erg hij me mistte. En dit allemaal al nadat wij hem gesommeerd hebben te stoppen en mij voor altijd met rust te laten. Vervolgens heeft hij zijn moeder op haar oog gestompt, ons ervan een foto gestuurd en verteld dat zijn moeder een 'ongelukje' had gehad en of wij voor zijn moeder wilde bidden thuis.

Ik heb meerdere malen op het politiebureau gezeten, ook op uitnodiging van hen zelf. Alle lof voor deze politiemensen, want ze hebben altijd achter me gestaan.

Mede dankzij zijn ex en mijn ouders waar ik goed mee heb kunnen praten, ben ik uit de oliebol getrokken. Helaas loopt hij altijd nog vrij rond en heeft inmiddels een nieuwe slachtoffer..

Nu kruip ik weer onder mijn meelees steen

**Geplaatst**: 06-02-20 12:19

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 06-02-20 12:19

Wow dat is echt heel heftig Loei. Hoe gaat het nu met je? Dit is wel heel extreem, in mijn ervaring zijn narcisten inderdaad heel meelijwekkend en zijn ze erg goed in iemand daar in mee trekken. Maar het zelf pijnigen gedeelte ken ik niet, daar zou mijn vader zich dan juist weer 'te goed' voor voelen want het ligt toch altijd aan een ander (als ik het nu niet te slecht verwoord, want natuurlijk is jezelf pijnigen echt wel heel erg).
Krijgt hij nu professionele hulp of heeft zijn moeder hulp ingeschakeld? Klinkt mij ook gewoon psychopatisch. Ik denk dat veel narcisten verbaal agressief zijn, maar niet perse fysiek. Dikke knuffel :(:)

Nu heb ik weer wat meer contact met mijn vader sinds de laatste keer dat we in dit topic postte. Het meelijwekkende is nu ook heel erg bij hem te vinden, terwijl hij de enige is die verantwoordelijk is voor zijn keuzes. Hij heeft er voor gekozen om zijn kinderen in de steek te laten, daar draagt hij nu ook de gevolgen van, aangezien hij 60 wordt en op een leeftijd gekomen is dat de meeste van zijn leeftijd veel tijd doorbrengen met familie. En ook de vraag speelt nu wel heel vaak "Wat als hij op een dag niet meer voor zichzelf kan zorgen?" Verder probeer ik er mij echt zo weinig mogelijk van aan te trekken en hem wel tegen te spreken waar nodig, want hij blijft dus ook alles op een ander steken bij de meest bizarre situaties waar hij duidelijk de enige is die iets misdaan heeft. Bijvoorbeeld, dat hij nu niemand heeft van zijn familie omdat hij er voor heeft gekozen om 6 maanden per jaar in het buitenland te zitten werken, steekt hij dan op m'n moeder.

**Geplaatst**: 06-02-20 12:35

Geplaatst: 06-02-20 12:35

CalipsoLover schreef:
Wow dat is echt heel heftig Loei. Hoe gaat het nu met je? Dit is wel heel extreem, in mijn ervaring zijn narcisten inderdaad heel meelijwekkend en zijn ze erg goed in iemand daar in mee trekken. Maar het zelf pijnigen gedeelte ken ik niet, daar zou mijn vader zich dan juist weer 'te goed' voor voelen want het ligt toch altijd aan een ander (als ik het nu niet te slecht verwoord, want natuurlijk is jezelf pijnigen echt wel heel erg).
Krijgt hij nu professionele hulp of heeft zijn moeder hulp ingeschakeld? Klinkt mij ook gewoon psychopatisch. Ik denk dat veel narcisten verbaal agressief zijn, maar niet perse fysiek. Dikke knuffel
.

Hij heeft inderdaad zover ik weet psychische hulp gehad. Zijn ouders wisten ook niet meer hoe met hem om te gaan. Hij is geadopteerd door zijn ouders. Zijn biologische moeder was alacoholist tijdens de zwangerschap en men vermoed dat hij daar een tik van heeft meegekregen. Eerlijk gezegd weet ik niet hoe het nu met hem gaat, maar daar heb ik ook geen behoefte aan om dat te weten. Hij was inderdaad een psychopaat. Ik hoop dat het goed met hem gaat.

Met mij gaat het enorm goed, ik heb een nieuwe relatie. Inmiddels al 2 jaar en hij is echt de liefste man die ik ken. Met hem ga ik oud worden

**Geplaatst**: 13-03-20 17:37

Geplaatst: 13-03-20 17:37

Een vraagje, misschien heeft iemand hier een goede tip.
Een vriend van mij zit in een relatie met een (ik vermoed) narcistische vriendin, ze hebben een dochtertje van 14 maanden...
Ze hebben constant ruzie, en niet hij, maar zij heeft losse handjes..

Mijn zorg gaat naar het kindje uit, ze is verdacht (lief, stil, nors) als ik bij hun ben wil het kindje bij mij zijn, en wil niet dat ik weg ga, en wil niet naar haar moeder..

Het zijn allemaal kleine dingetjes, ik kan niet echt zeggen, kindje word verwaarloosd enz. Toch voel ik dat het niet goed gaat.

Wat kan ik doen? Jeugdzorg doet bij dit soort dingen niet veel heb ik gelezen.

Het is moeilijk aantoonbaar, moeder lijkt naar buiten toe een leuke meid.

Dus ja...

**Geplaatst**: 13-03-20 17:39

Geplaatst: 13-03-20 17:39

ThreeFingers schreef:
Een vraagje, misschien heeft iemand hier een goede tip.
Een vriend van mij zit in een relatie met een (ik vermoed) narcistische vriendin, ze hebben een dochtertje van 14 maanden...
Ze hebben constant ruzie, en niet hij, maar zij heeft losse handjes..

Mijn zorg gaat naar het kindje uit, ze is verdacht (lief, stil, nors) als ik bij hun ben wil het kindje bij mij zijn, en wil niet dat ik weg ga, en wil niet naar haar moeder..

Het zijn allemaal kleine dingetjes, ik kan niet echt zeggen, kindje word verwaarloosd enz. Toch voel ik dat het niet goed gaat.

Wat kan ik doen? Jeugdzorg doet bij dit soort dingen niet veel heb ik gelezen.

Het is moeilijk aantoonbaar, moeder lijkt naar buiten toe een leuke meid.

Dus ja...

Veilig thuis inschakelen?

**Geplaatst**: 14-03-20 00:21

Geplaatst: 14-03-20 00:21

ThreeFingers schreef:
Een vraagje, misschien heeft iemand hier een goede tip.
Een vriend van mij zit in een relatie met een (ik vermoed) narcistische vriendin, ze hebben een dochtertje van 14 maanden...
Ze hebben constant ruzie, en niet hij, maar zij heeft losse handjes..

Mijn zorg gaat naar het kindje uit, ze is verdacht (lief, stil, nors) als ik bij hun ben wil het kindje bij mij zijn, en wil niet dat ik weg ga, en wil niet naar haar moeder..

Het zijn allemaal kleine dingetjes, ik kan niet echt zeggen, kindje word verwaarloosd enz. Toch voel ik dat het niet goed gaat.

Wat kan ik doen? Jeugdzorg doet bij dit soort dingen niet veel heb ik gelezen.

Het is moeilijk aantoonbaar, moeder lijkt naar buiten toe een leuke meid.

Dus ja...

Heb je al eens met die vriend erover gepraat? Ik denk dat dat de eerste stap is.

**Geplaatst**: 14-03-20 06:36

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Geplaatst: 14-03-20 06:36

Dank jullie wel, "veilig thuis" is een goede tip.

De vriend zit bij haar onder de plak zeg maar, en is juist bang het kindje te verliezen, als ze uit elkaar gaan, en angst dat het nog erger word..

**Geplaatst**: 14-03-20 11:39

Geplaatst: 14-03-20 11:39

ThreeFingers schreef:
Dank jullie wel, "veilig thuis" is een goede tip.

De vriend zit bij haar onder de plak zeg maar, en is juist bang het kindje te verliezen, als ze uit elkaar gaan, en angst dat het nog erger word..

Heeft hij om jouw hulp gevraagd? Ik zou dit sowieso wel eerst bespreken met hem voor je stappen onderneemt.

Hoe heb jij narcisme ervaren?