
Mijn man en ik hebben een dochtertje van nu 9 maanden oud. De eerste 2 weken ging het allemaal wel goed, maar daarna heeft ze 4 maanden lang alleen maar gehuild. Dl ging steeds slechter drinken en slapen, en groeide minder. Na deze 4 maanden geprobeerd om thuis het roer om te gooien, zodat ons overprikkelde en oververmoeide meisje tot rust kon komen. Omdat dit niet het gewenste resultaat had is ze anderhalve week opgenomen geweest in het ziekenhuis. Hier had ze een geluidsdichte kamer voor haarzelf, slapen ging een stuk beter dan thuis en ook drinken ging wat beter dan voorheen.
Eenmaal thuis konden we weer van voor af aan beginnen. Dl werd wakker van elke auto die iets te hard over de drempel reed voor ons huis, elk geluidje binnenshuis zorgde ervoor dat ze wakker werd. Drinken ging ook weer heel slecht. Langzamerhand wende ze een klein beetje aan de geluiden thuis. Maar nog steeds is ze een hele lichte slaper.
Afgelopen maanden zijn we doorgekomen met periodes waarin het wat beter ging maar ook veel mindere periodes.
We zijn er wel achter dat ze erg prikkelgevoelig is. Daarom proberen we er op te letten dat we niet te veel dingen in een dag of week plannen. Drukke dagen (2 dagen Kdv) wisselen we af met rustiger dagen. Ze slaapt overdag heel weinig, 's morgens een uurtje als ik geluk heb en 's middags weer. 's nachts kan ze de klok rond slapen als ze er vroeg in ligt. Wel wordt ze meestal 1 of 2x wakker omdat ze honger heeft.
In slaap komen is drama. 's Avonds maar overdag ook. Ik ben letterlijk de helft van de dag bezig met haar in slaap te krijgen. Nu ook weer. Ze is zoooo moe maar slapen ho maar. Ben zelf intussen ook op, net als ml die er elke ochtend 5 uur uit moet.
Overdag is ze op dr vrolijkst als ze net uit bed is. Maar dit is maar kort, daarna is ze vaak jengelig. waardoor ik niet zoveel doen kan.
Als ze in bed ligt en slaapt / moet slapen kan ik ook niks doen. Ze wordt wakker van elk kleinste geluidje. Ik kan niet naar het toilet, kan niet douchen, kan niks te drinken pakken als ze slaapt. Het klinkt heel overdreven maar dit is echt zo. Ze is zo overdreven alert dat ze overal wakker van schrikt. Je zou zeggen dat ze vanzelf aan de huisgeluiden went maar dit is dus niet zo. Haar kamer beter isoleren dan nu is geen optie. We gaan binnenkort wel verhuizen maar ben bang dat het niet veel oplost.
Doordat ze zo slecht slaapt eet ze ook slecht. Met moeite een paar stukjes brood, groente afhankelijk van hoe moe ze is. Knijpfruit is wel populair, dus dat krijgt ze nu veel zodat ze toch wat eet en wat vocht binnenkrijgt. Drinken gaat ook mondjesmaat.
Op dit moment krijgen we gelukkig wel wat hulp, maar dat bestaat vooral uit praten. Wel fijn voor de mentale ondersteuning maar ik ben nu vooral ook op zoek naar praktische adviezen.
Osteopaat, homeopaat, huisarts, chiropractor hebben we (onder andere) al geprobeerd.
Excuus voor het warrige verhaal, en ieder geval bedankt voor het lezen
