ik open de laatste tijd veel topics, maar ik wordt zo langzamerhand wanhopig


Toen ik 12 was, zat ik op het randje van een depressie. Geholpen bij de psycholoog en ik kon er weer tegen aan

Ongeveer op mijn 15 / 16e alsnog in een depressie beland, hier voor meerdere therapieën gevolgd, maar het leek allemaal niet te helpen. Volgende stap: medicatie. OH MEN! Ik heb echt vanalles gehad en was overal echt ziek van. Nu een combinatie van dingen gevonden die wel helpen, gelukkig. Maar alsnog heb ik vaak zwarte periodes, maar kom er steeds weer een soort van uit.
Maar nu. Mijn werk is lichamelijk zwaar en zodra ik thuis kom, ben ik echt dood en dood op. Als ik meerdere dagen heb gewerkt, slaap ik zo 12 uur met mak achter elkaar, maar daar wordt je nou niet bepaald beter van

Na een paar dagen werken merk ik echt dat ik lichamelijk kapot ben. Veel spierpijn, veel hoofdpijn, moe, gave it a name. Ik baal hiervan, ik ben 20, wil leuke dingen ondernemen, afspreken met vrienden, weet ik het allemaal. Maar ik kan het niet.
Naar de huisarts, die neemt me niet serieus. Wel wil ik laten bloedprikken op vitamine te korten. Naar de psycholoog omdat ik altijd nog zwarte periodes heb: ik kan totaal niet met mijn (nieuwe) psycholoog. Bij de eerste praktijk konden ze me niet helpen, daarna ging er een weg en nu heb ik dus een nieuwe. Naar een andere deden ze heel moeilijk over. Werkt niet motiverend, zeg maar.
Mijn eetpatroon. Dat is denk ik een belangrijk dingetje. Sinds de medicatie heb ik totaal geen eetlust meer, vind ik veel minder dingen lekker (mijn hele smaak is omgegooid en dingen voelen sneller naar in mijn mond), maar ik probeer het wel! Ik eet vooral gezond, maar ik hou ook van chocola. Ben steeds meer zelf aan het koken en ben er wel echt mee bezig

Ik weet niet zo goed wat ik met het topic wil bereiken, mijn hart luchten? Of misschien heeft iemand tips?