Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
M_D_H schreef:Hoe reageren jullie dan?
Magrathea schreef:Ik heb recentelijk een diagnose ADD gekregen. Hier was ik al jaren mee bezig maar omdat mijn ouders niet al te positief erin staan wilde veel psychologen geen diagnose stellen. Nu eindelijk een gevonden die het toch wilde. Een enorme opluchting was dat.
Ik neem wel medicatie; ik weet niet hoe het bij jullie zit maar mijn huisarts heeft duidelijk gezegd dat ik ook rustig de weekenden zonder kan doen, als ik het niet nodig heb ofzo. Altijd slikken is niet nodig. Ik moet zeggen dat ik de medicatie ook vooral wil om mezelf te leren hoe ik moet focussen (bijvoorbeeld tijdens het studeren). Ik vermoed dat ik daarna wel zonder kan, of met een lage dosering.
Waar ik zelf echt doodmoe van word is het eeuwige positieve geneuzel om AD(H)D. Ik moet toch blij zijn dat ik altijd zo vrolijk, positief, creatief ben? En dan probeer je ze uit te leggen dat het onmogelijk is om iets saais te doen voor langer dan 10 seconden, ook al is de deadline voor je verslag over enkele uren en je hebt nog geen zin op papier. "Oh maar dat heeft iederéén joh!" Nope, niet waar. Anders zou iedereen het dubbele van de nominale studietijd nodig hebben om een diploma te halen
Ik heb bij tijd en wijlen ook echte dips waarin een diep besef tot me doordringt dat dit gewoon is hoe het de rest van mijn leven gaat zijn. Ik ben iemand die altijd erg positief naar de toekomst kijkt (als ik dit en dit doe / heb gedaan wordt alles beter) maar het loopt eigenlijk altijd mis. Dat is frustrerend en belemmert me in het doen van de dingen die ik graag wil, en dat zijn volgens mij geen onredelijke dingen: studie afronden, financieel stabiel zijn (nu en later), rust in mijn huis en hoofd. Vandaar dus ook de medicatie.
Mijn vriend heeft overigens het idee dat ik juist vrolijker wordt van medicatie Dat idee heb ik zelf ook, wellicht doordat veel frustraties dan niet nodig zijn.
Ladybird schreef:Tja ik ben een klassiek voorbeeld van medicijnen slikken hoe het niet moet
Officieel moet ik 3x per dag slikken. Meestal kom ik uit op 3x, maar niet op vaste tijdstippen. Ik heb medicatie in baxter, maar soms vergeet ik Mn zakjes smorgens mee te nemen voor de hele dag. Dan geen methylfenidaat, of hopen dat er verdwaalde zakjes in Mn tas zitten. Ik grijp er naar als ik zelf denk, jeetje wat een chaos hier. Nu heb ik ze rond kwart voor 8 al gehad, maar meestal neem ik de eerste ronde pas rond half 10. Tis allemaal maar net hoe het uit komt
Lieverdje86 schreef:Ik meld me ook. Bij mij is op mijn 26ste ADD vastgesteld.
Eigenlijk doe ik er niet veel aan. Ik merk dat bij mij routine en regelmaat goed werkt en ik graag mijn week ingepland heb.
Wel ondervind ik met regelmaat last tijdens mijn werk. Ik kan van die stomme kleine fouten maken die eigenlijk niet nodig zijn, vooral bij simpele taken. Op de een of andere manier lukt het me niet om dit te voorkomen. Ik droom ook veel weg tijdens het werk. Hierin teleurstel ik mijzelf, maar ik weet niet hoe ik de focus kan krijgen.
Medicatie vind ik een grote stap om te nemen.
Lieverdje86 schreef:Ik meld me ook. Bij mij is op mijn 26ste ADD vastgesteld.
Eigenlijk doe ik er niet veel aan. Ik merk dat bij mij routine en regelmaat goed werkt en ik graag mijn week ingepland heb.
Wel ondervind ik met regelmaat last tijdens mijn werk. Ik kan van die stomme kleine fouten maken die eigenlijk niet nodig zijn, vooral bij simpele taken. Op de een of andere manier lukt het me niet om dit te voorkomen. Ik droom ook veel weg tijdens het werk. Hierin teleurstel ik mijzelf, maar ik weet niet hoe ik de focus kan krijgen.
Medicatie vind ik een grote stap om te nemen.
Eske_B schreef:Hebben jullie ook vaak dat jullie kleine dingen vergeten? Vooral qua meenemen of iets doen. Weer dat mailtje niet beantwoord, weer de oplader vergeten