De titel verraad het al. Wat doen jullie als het allemaal even moeilijk is door de ad(h)d?
Ikzelf heb adhd, gecombineerde type, en ben 23 jaar oud. Af en toe zit het nogal in de weg.
Op het moment(lees:sinds vorig jaar september ongeveer) ben ik ook erg oververmoeid, hiervoor loop ik bij de dokter. Pfeiffer heb ik al gehad en uit mn bloed komt ook niks. Het is op het moment zo erg dat ik soms gewoon huil als iemand 'boe' zegt.
Nu sinds 2 dagen gestopt met mijn adhd medicatie om te kijken of het hier aan ligt. Ik slikte deze al iets meer dan een jaar.
Zijn er meer mensen die hier last van hebben?
) maar vooral ook zijn depressies waarbij hij extreem -> en ik bedoel echt héél extreem afhankelijk wordt van iedereen om zich heen wat, hoewel we ons best doen om hem te helpen, erg vermoeiend is en compleet nutteloos want we kunnen helpen wat we willen (uitjes, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat praten, spelletjes doen en dat maandenlang) het helpt niks. Het cirkeltje blijft zich eindeloos herhalen en gaat eigenlijk alleen maar neerwaarts.
Dan ben ik echt helemaal naar binnen gekeerd en helemaal in mijn eigen wereldje.