Rongyos schreef:B12, D en schildklier nog eens uitgebreid laten prikken. Wat voor de 1 goede waardes zijn kan bij een ander al klachten geven.
Bij mij gaf een te actieve schildklier ook klachten die jij opnoemt. De enige klacht die ik niet had en die typisch is: afvallen. Mijn toenmalige huisarts geloofde niet dat het mijn schildklier was.... De internist in het ziekenhuis schrok erg van mijn bloedwaardes en vond het knap dat ik nog gewoon werkte enzo. Inmiddels na 4 jaar en behandelingen is mijn schildklier nu te traag als ik geen medicatie slik. Gaat erg goed met de medicijnen, gelukkig.
Hormonen uit balans zou ook nog kunnen.
Ik herken dit ook, met name vitamine D zou ik ook laten testen, ik had die begin dit jaar levensbedreigend laag (11). Ik heb 12 weken aan hele hoge doseringen vitamine D gezeten om dat weer recht te trekken en slik nog steeds 30.000 eenheden per week bij.
Zeker in ploegendienst kan het zijn dat je te weinig zon-uren krijgt. De kans dat het getest is is klein, want die uitslagen duren een week, de rest heb je vaak binnen één of twee dagen. Ik zou echt bij de HA informeren wat precies getest is en vragen om vitamine D te testen.
Ik was moe, prikkelbaar, sliep slecht, tanden braken af, slecht (doof) gevoel in linker been, tintelende vingers, veel hoofdpijn en kwam kilo’s aan. Ik dacht zelf dat het stress was en ben mijn HA dan ook heel dankbaar dat hij vitamine D getest heeft, want het had behoorlijk slecht af kunnen lopen. (Ik wist ook niet dat een tekort zo ernstig kon zijn.)
Doordat nu mijn vit.D beter is functioneert mijn Schildklier ook al beter, maar helaas ben ik er niet aan ontkomen om schilkliermedicatie te moeten slikken voor de rest van mijn leven.