Ik ben echt de ultieme T-Rex nu. Mijn broer zingt ook het Jaws muziekje als ik heel traag weer voorbij kom struinen. Ik ben nu een soort onregelmatige lijndienst met tussenstops bij de keukentafel en het toilet.
Ik heb de afgelopen dag echt veeel geslapen en ben supergaar. Heb verder wel het idee dat het langzaam beter wordt. En ik moet mezelf even inhouden om niet nu al te gaan beginnen met online shoppen uit verveling, want ik had vandaag al de Keith Haring collectie gespot van H&M.
Fijn dat je weer thuis bent, ik kan je bio oil aanraden voor de littekens als het begint te genezen. Neem de tijd voor je herstel.
(ik heb de operatie eenzijdig gehad door borstkanker, en ik had ook zo'n lieve dokter)
Hiraeth
Berichten: 3226
Geregistreerd: 08-08-07
Woonplaats: Ruinerwold
Geplaatst door de TopicStarter: 16-08-21 17:54
Dankjewel voor de reacties allemaal!
Aangezien ik weer semilevend ben, is het wel tijd voor een wat langere update. Vanochtend wederom naar het UMCG geweest met taxibedrijf mama en mijn wekelijkse portie complimenten is weer binnen. Goed, het is misschien niet zo charmant als iemand "het ziet er prachtig uit!" zegt over je borstkas in plaats van je gezicht, maar we nemen alles mee in deze tijden.
Na de operatie had ik twee drukverbandjes op mijn tepels gekregen, twee grote 'stickers' over mijn hechtingen heen en daarboven nog wat los verband dat bij elkaar gehouden werd door een elastische band. Mijn vader vergeleek het eigenlijk met zijn steunkous. Mijn tepels zijn namelijk... verhuisd. Tegen beter weten in had ik er gisteren toch maar wat over gezocht op Google om de informatie die ik van het ziekenhuis had gekregen aan te vullen, en ik vind het maar een wondermooi proces.
Wat ze, heel simpel (ik ben ook geen bioloog in welk opzicht ook ), doen is de bovenste laag van je huid weghalen op de plek waar je tepels heen verhuizen. Je krijgt dan als het ware een soort, tja... schaafwond. Daar verhuizen ze dan je sprietjes heen. Omdat de huid natuurlijk wil herstellen, zullen er nieuwe bloedvaatjes ontstaan die de twee stukken weer met elkaar verbinden. Op dit moment zien mijn tepels er uit als opgedroogde salami. Op de vraag van een goede vriendin of ik er gevoel in had, reageerde ik met: "Een hele knappe dokter zat m'n tepels te porren en daar reageerden m'n vleesattenes niet op." Dat zegt wel genoeg.
De stickerpleister bovenop mijn hechtingen mocht er al na twee dagen af en mijn drukverbandjes zijn er vanochtend dus afgehaald. Nu krijg ik elke dag een zalfgaasje (of iets dergelijks) die mijn verfrommelde salami's vettig moet houden en een nieuw verbandje om ze net zo veilig ingepakt op weg te laten gaan als een pakketje van Coolblue. Ik mag nog een week niet douchen ( ) en twee weken niet autorijden ( ), maar we komen ergens. Ik voel me intussen wel steeds wakkerder en mijn T-rex armpjes worden steeds behendiger.
Dan even de klaagzang: ik verveel me helemaal dood. Ik heb voor het eerst in ruim een jaar (als het niet langer is) weer een boek uitgelezen, Killing Eve uitgekeken en heb gisteren vanwege Bokt zelfs een oude aflevering Spel Zonder Grenzen gekeken uit 1998. Daarnaast vind ik het gruwelijk irritant om zo afhankelijk te zijn van mensen. Het is haast mensonterend om je trots in te moeten leveren en toe te moeten geven dat je je sokken niet aankrijgt. Gelukkig is m'n moeder echt een superlieve schat en de beste verpleegster die je kunt hebben.
En zóóó erg heb ik het niet, want ik heb de kat bijna 24/7 op schoot en dus toch eindelijk de kans om alle media te consumeren die ik al tijden heb vermeden. Daarnaast heb ik mijn droomvakantie geboekt omdat ik uit verveeldheid een video tegenkwam van mensen die een ferry hadden geboekt vanuit Denemarken via de Faeröer naar IJsland. Dat bedrijf had dus een actie waarmee je begin november 8 dagen lang naar de Faeröer kunt (inclusief auto, hut op de boot, 3 nachten in een viersterrenhotel, ontbijt) voor maar 329 pp. Nu is november niet dé beste tijd om op die eilandengroep te zitten, maar het is nog steeds zo'n 9 uur licht per dag en 's nachts is er kans op het noorderlicht. Ik zit dus helemaal te stuiteren.
Ook zijn m'n vrienden zulke enorme schatten. Ik heb een grote mand gekregen, intussen al aardig wat bloemen en een kaart propvol met dezelfde soort poedersuiker die ik zelf altijd stel aan m'n maten. Ik heb dus nog wel genoeg te doen. Helemaal nu er ook een paar bonusvragen zijn bijgekomen vanuit een blauw paardenforum.
De tijdlijn voor de genezing is nu dus dat mijn salami's waarschijnlijk wat korstjes krijgen en dan mooie, roze huid eronder laten zien. De twee horizontale snedes onder mijn borstspier zijn ook rustig aan het genezen. Verwacht wordt dat ik deze week al weer veel dingen kan doen die ik normaal deed, behalve dan dat ik niet mag tillen of sporten en m'n ellebogen niet boven mijn schouders mogen uitkomen. Hopelijk kan ik straks in ieder geval wel weer wat gaan wandelen.
En om er toch een foto bij te plaatsen... Dokter Bob met de cadeautjestafel.
vikawiek
Berichten: 1509
Geregistreerd: 24-10-16
Woonplaats: Grunn
Geplaatst: 16-08-21 20:06
Grappig om te zien hoe anders het weer bij jou gaat! Ik had sponsjes op mijn tepels die waren vastgehecht. 1 week na de operatie was de check up en werden ze weggehaald. Dat voelde zo vaag, want inderdaad, je voelt het niet echt. Al leg jij het beter uit
Mooi nieuws Hiraeth! Kon even bijlezen na m'n vakantie en je hebt flink wat meegemaakt in twee weken tijd. Lekker herstellen nu, goed luisteren naar Dr Bob!
Karin
Berichten: 65336
Geregistreerd: 10-01-01
Geplaatst: 16-08-21 21:26
Ahhh, dokter Bob
Ik heb beeld bij alles wat je schrijft, je weet het weer mooi te verwoorden
pien_2010
Berichten: 43484
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 16-08-21 21:44
Karin schreef:
Ahhh, dokter Bob
Ik heb beeld bij alles wat je schrijft, je weet het weer mooi te verwoorden
Ja, zeg dat wel! Mooi om te lezen.
Maflinger_S
Berichten: 12170
Geregistreerd: 01-07-08
Geplaatst: 16-08-21 21:45
Twee opgedroogde salami's zonder gevoel hebben en dan te horen krijgen dat het er prachtig uit ziet. Dat kan alleen nog maar beter worden.
Met de goede zorgen van dokter Bob en de rest van het supportteam ben je in no time helemaal het ventje. Tja, die verveling ... da's maar tijdelijk toch? Beetje mediteren misschien?