Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-18 10:41

Geplaatst: 13-06-18 10:41

Praten kan je onder enige dwang best leren. Ik ben ook opgevoed met altijd alles onder het tafelkleed schuiven. Mijn man accepteerde dat echt niet. Met zijn hulp en professionele hulp ben ik echt gegroeid hierin. Is samen in therapie gaan niet een goed idee voor jullie?

**Geplaatst**: 13-06-18 10:49

Geplaatst: 13-06-18 10:49

DatBenIkNou schreef:
Praten kan je onder enige dwang best leren. Ik ben ook opgevoed met altijd alles onder het tafelkleed schuiven. Mijn man accepteerde dat echt niet. Met zijn hulp en professionele hulp ben ik echt gegroeid hierin. Is samen in therapie gaan niet een goed idee voor jullie?

Iedereen is natuurlijk anders en dat het bij jou goed heeft gewerkt wil helaas niet zeggen dat het bij een ander ook zo werkt. Het kan namelijk ook averechts werken en dan ben je verder van huis denk ik.

Ik kan mij goed voorstellen dat het voor je man niet makkelijk is om over te praten, het is ook geen alledaags onderwerp. Echter vind ik wel dat hij meer rekening mag/moet houden met jouw gevoelens.

Ik denk dat ik persoonlijk het gevoel zou hebben alsof mijn hart gebroken werd en zou zo niet weten wat ik zou doen..

**Geplaatst**: 13-06-18 10:52

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 13-06-18 10:52

Als je man niet alleen ouderwets maar ook nog gelovig is opgevoed (dat lees ik trouwens nergens) dan is praten hierover nog lastiger. En het is zo al lastig genoeg.

**Geplaatst**: 13-06-18 13:40

Geplaatst: 13-06-18 13:40

_Nancy schreef:
DatBenIkNou schreef:
Praten kan je onder enige dwang best leren. Ik ben ook opgevoed met altijd alles onder het tafelkleed schuiven. Mijn man accepteerde dat echt niet. Met zijn hulp en professionele hulp ben ik echt gegroeid hierin. Is samen in therapie gaan niet een goed idee voor jullie?

Iedereen is natuurlijk anders en dat het bij jou goed heeft gewerkt wil helaas niet zeggen dat het bij een ander ook zo werkt. Het kan namelijk ook averechts werken en dan ben je verder van huis denk ik.

Ik kan mij goed voorstellen dat het voor je man niet makkelijk is om over te praten, het is ook geen alledaags onderwerp. Echter vind ik wel dat hij meer rekening mag/moet houden met jouw gevoelens.

Ik denk dat ik persoonlijk het gevoel zou hebben alsof mijn hart gebroken werd en zou zo niet weten wat ik zou doen..

Lijkt me sterk dat therapie averechts zou kunnen werken? Uiteraard moet je zelf wel de wil hebben om te veranderen.

**Geplaatst**: 13-06-18 13:41

Geplaatst: 13-06-18 13:41

Therapie kan ook averechts werken hoor...

**Geplaatst**: 13-06-18 15:02

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 13-06-18 15:02

Ik snap het heel goed TS. Mannen worden helaas nog vaak opgevoed zonder te leren praten. En misschien zit er wel iets achter wat voor hem niet uit te spreken valt. Misschien is hij wel ooit misbruikt bijv als kleine jongen en is hij daardoor in de war geraakt. Ik noem maar wat, maar het komt voor.............

Gedwongen praten geloof ik ook niet in. Ik heb een gesloten man en zoon en laat ze in hun waarde. Soms moet je praten, maar je weet na zoveel jaren de goede momenten te pakken, je wete dat het soms niet in 1x lukt en doordrammen werkt al helemaal niet. En ik heb wel geleerd heel letterlijk te zeggen wat ik denk, voel of wil. Veel vrouwen ( dus niet alle, voordat bokt over me heen valt ) kunnen teveel verwachtingen hebben van hun pogingen en hints om iets uit te lokken. Dat werkt gewoon niet en moet je ook niet boos worden.

Maar TS komt wel heel nuchter over. Het is echt heel erg wat hij heeft gedaan en de aandacht moet ook naar jou, jouw verdriet en gevoel hierom. Maar dat gaat niet opgelost worden als hij niet aan zijn problemen werkt, want dat hij een probleem heeft, mag wel duidelijk zijn en die kan je niet zomaar even wegpoetsen.

**Geplaatst**: 13-06-18 18:01

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 13-06-18 18:01

Heel veel sterkte ts, ik vind het enorm knap dat je zo rustig blijft !

**Geplaatst**: 14-06-18 06:43

Geplaatst: 14-06-18 06:43

Ik vind het ergens heel bewonderenswaardig dat je in deze man -wellicht omwille van de kinderen- nog wil investeren. Maar tegelijkertijd denk ik: waar begin je aan?
Gedrag van jezelf veranderen is erg moeilijk en je moet daar veel inzet en motivatie voor hebben. Gedrag van een ander veranderen is onmogelijk. Hij zal dus degene moeten zijn die de kar gaat trekken, en dat is bepaald niet wat ik nu zie. Al in je OP schrijf je dat hij weken na jouw eerste confrontatie nog steeds bleef vreemdgaan. Als je zelfs niet stopt nadat je betrapt bent...?
Na een patroon van jarenlang liegen en bedriegen "moet" hij nu leren praten en open zijn, maar hij laat nog weinig/geen initiatief zien.

Welke verwachtingen heb jij van dit "project"? Je komt inderdaad verstandig over, maar voor mij ook net ietsjes té rationeel: beredeneer je het niet allemaal in je hoofd net zo lang tot het klopt, terwijl het dat niet doet?

Edit: ik ben het eens met Hannanas, en zonder jou te veroordelen. Juist omdat ik zelf ook relaties eindeloos een kans heb gegeven, bleef geloven in de ander en nooit voor mezelf koos, zie ik -denk ik- welke kant dit op gaat.

**Geplaatst**: 14-06-18 08:31

Geplaatst: 14-06-18 08:31

quera schreef:
Therapie kan ook averechts werken hoor...

Tsja als je overal zo in staat in het leven kom je nergens lijkt me...Ts en haar echtgenoot hebben behoorlijk veel issues waar je echt niet zomaar overheen kan stappen of onder het tafelkleed kan vegen. Hier moet toch echt iets gebeuren. Het is superknap van TS hoe zij hiermee omgaat en niet direct in emotie de handdoek in de ring gooit. Er is enorm veel schade, maar ook aan haar mans kant speelt heel veel. Soms kan een professionele buitenstaander de zaken goed belichten van ieder z'n kant en tools geven. Zij zijn hier voor opgeleid tenslotte. De problemen in deze relatie zijn dusdanig groot dat het niet eenvoudig zal zijn om samen weer gelukkig en vertrouwd te worden zonder hulp. Heel veel sterkte ts!

**Geplaatst**: 14-06-18 09:02

Geplaatst: 14-06-18 09:02

DatBenIkNou schreef:
quera schreef:
Therapie kan ook averechts werken hoor...

Tsja als je overal zo in staat in het leven kom je nergens lijkt me...Ts en haar echtgenoot hebben behoorlijk veel issues waar je echt niet zomaar overheen kan stappen of onder het tafelkleed kan vegen. Hier moet toch echt iets gebeuren. Het is superknap van TS hoe zij hiermee omgaat en niet direct in emotie de handdoek in de ring gooit. Er is enorm veel schade, maar ook aan haar mans kant speelt heel veel. Soms kan een professionele buitenstaander de zaken goed belichten van ieder z'n kant en tools geven. Zij zijn hier voor opgeleid tenslotte. De problemen in deze relatie zijn dusdanig groot dat het niet eenvoudig zal zijn om samen weer gelukkig en vertrouwd te worden zonder hulp. Heel veel sterkte ts!

Ik ben hier in zelf een proffesional

en niet elke therapie werkt voor iedereen. Ik zeg hierbij niet dat er geen proffesionele hulp moet komen. Maar om nou te stellen dat therapie altijd werkt. Nee

**Geplaatst**: 14-06-18 09:54

Geplaatst: 14-06-18 09:54

Citaat:
Professionele hulp, uiteraard een prima optie. Maar niet iedereen heeft de portemonnee om professionele hulp in te schakelen. Bovendien zijn er altijd wachtlijsten. Ik zag ergens een tip over een groep die gespecialiseerd is in dit soort specifieke problematiek, dat lijkt mij persoonlijk dan weer heel nuttig en laagdrempelig.

TS... heel veel succes. We leven allemaal met je mee.

Orpheus huwelijk en homoseksualiteit.

Ik hoop dat ze iets voor je kunnen betekenen TS!

**Geplaatst**: 14-06-18 12:16

Geplaatst: 14-06-18 12:16

Ze heeft al aangegeven dat ze daar heen gaat Janneke

**Geplaatst**: 14-06-18 13:14

Geplaatst: 14-06-18 13:14

Janneke2 schreef:
Citaat:
Professionele hulp, uiteraard een prima optie. Maar niet iedereen heeft de portemonnee om professionele hulp in te schakelen. Bovendien zijn er altijd wachtlijsten. Ik zag ergens een tip over een groep die gespecialiseerd is in dit soort specifieke problematiek, dat lijkt mij persoonlijk dan weer heel nuttig en laagdrempelig.

TS... heel veel succes. We leven allemaal met je mee.

Orpheus huwelijk en homoseksualiteit.

Ik hoop dat ze iets voor je kunnen betekenen TS!

Het zou best kunnen dat je niet 100% homo,hetero,poly,mono,of wat dan ook bent,maar als iemand een huwelijk in stand wil houden dan is het toch aan te bevelen om zich tot die ene partner te beperken.Anders kun je niets opbouwen samen.

**Geplaatst**: 14-06-18 13:29

Geplaatst: 14-06-18 13:29

Nikass schreef:
Ik vind het ergens heel bewonderenswaardig dat je in deze man -wellicht omwille van de kinderen- nog wil investeren. Maar tegelijkertijd denk ik: waar begin je aan?
Gedrag van jezelf veranderen is erg moeilijk en je moet daar veel inzet en motivatie voor hebben. Gedrag van een ander veranderen is onmogelijk. Hij zal dus degene moeten zijn die de kar gaat trekken, en dat is bepaald niet wat ik nu zie. Al in je OP schrijf je dat hij weken na jouw eerste confrontatie nog steeds bleef vreemdgaan. Als je zelfs niet stopt nadat je betrapt bent...?
Na een patroon van jarenlang liegen en bedriegen "moet" hij nu leren praten en open zijn, maar hij laat nog weinig/geen initiatief zien.

Welke verwachtingen heb jij van dit "project"? Je komt inderdaad verstandig over, maar voor mij ook net ietsjes té rationeel: beredeneer je het niet allemaal in je hoofd net zo lang tot het klopt, terwijl het dat niet doet?

Edit: ik ben het eens met Hannanas, en zonder jou te veroordelen. Juist omdat ik zelf ook relaties eindeloos een kans heb gegeven, bleef geloven in de ander en nooit voor mezelf koos, zie ik -denk ik- welke kant dit op gaat.

Misschien moet de echte reactie van TS nog wel komen. Ik wist dat mn broer ooit zou overlijden en mensen om me heen hielden hun hart vast voor mij als dat ging gebeuren. Op de ochtend dat ik heel onverwacht dat telefoontje kreeg, bleef ik eng rustig. Zelfs de hele week met alles regelen, bleef ik ijzig kalm. Op de begrafenis zelfde...
Het duurde echt een paar weken voor ik brak en dat heeft toen wel maanden geduurd. Niet continu, maar wel steeds aanvallen van heftige emoties. Van verdriet, naar boos, naar gemis etc.

Dit komt zo onverwacht en kun je eigenlijk niet voorspellen.

Als haar man zo stiekem dit heeft gedaan, zou ik het vergelijken met een verslaving waar hij niet zomaar in zijn eentje 1,2,3 uit zal stappen. Het is ook in zijn leven zo een groot ding geworden.

We horen zijn verhaal niet, zien zijn emoties er niet bij, dus kunnen alleen maar gokken. Maar als ze er beiden echt voor willen gaan, is heel veel mogelijk. Dat kunnen we gewoon niet inschatten. En misschien hoort het proberen bij het proces van afstand nemen en uit elkaar gaan uiteindelijk. Soms willen mensen het gevoel hebben alles geprobeerd te hebben voor ze definitief durven te beslissen.

**Geplaatst**: 14-06-18 13:40

Geplaatst: 14-06-18 13:40

Ik zou denk ik verbijsterd zijn als mijn man 'het' met andere mannen zou doen.
Niet zozeer omdat het mannen zijn, maar om het dubbelleven, het gelieg, het bedrog.
Het zou me niet uitmaken of het nou mannen of vrouwen zijn, het is ontrouw, hoe je het ook bekijkt.
Ik kan begrijpen dat jij als vrouw hem niet kan geven wat een man kan, maar hij had het moeten zeggen.
Hij had moeten vertellen dat hij gevoelens had voor mannen, nog voordat hij het ging uitproberen.
Jullie hadden erover kunnen praten, en het was dan aan jou geweest of je daarmee kon dealen of niet.

Ik weet niet wat ik zou doen als mijn man morgen naar me toekwam en zou zeggen dat ie ook op mannen valt.
En dat hij graag sex met ze wil.
Ik ben geen man, ik zou niet kunnen doen wat een man met hem zou doen, maar het zou voor mij voelen als vreemdgaan.

Ik wil je sterkte wensen in deze warrige tijd.
Denk niet alleen aan hem, denk vooral aan jezelf. (dat heeft hij ook al die tijd gedaan)

**Geplaatst**: 14-06-18 14:34

Geplaatst: 14-06-18 14:34

anjali schreef:
Het zou best kunnen dat je niet 100% homo,hetero,poly,mono,of wat dan ook bent,maar als iemand een huwelijk in stand wil houden dan is het toch aan te bevelen om zich tot die ene partner te beperken.Anders kun je niets opbouwen samen.

Als je uitgaat van monogamie ja, maar er zijn ook andere manieren om een relatie vorm te geven.
Echter is openheid en eerlijkheid wel een vereiste wil het een kans van slagen hebben en dat zie ik tot nu toe nog niet bij de man van TS.

TS, veel sterkte met wat het uiteindelijke besluit gaat worden.
Goed dat je alles goed overdenkt en hulp erbij zoekt.

**Geplaatst**: 14-06-18 14:43

Geplaatst: 14-06-18 14:43

anjali schreef:
Het zou best kunnen dat je niet 100% homo,hetero,poly,mono,of wat dan ook bent,maar als iemand een huwelijk in stand wil houden dan is het toch aan te bevelen om zich tot die ene partner te beperken.Anders kun je niets opbouwen samen.

Hahaha lees wat je zegt.

Hoe kun je je tot 1 partner beperken als je niet 100% mono bent? :')

**Geplaatst**: 14-06-18 14:54

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 14-06-18 14:54

Mijns inziens kan je best iets opbouwen wanneer je polyamoureus bent. Als het maar voor iedereen duidelijk is wat de spelregels zijn.

**Geplaatst**: 14-06-18 15:02

Geplaatst: 14-06-18 15:02

Maflinger_S schreef:
Mijns inziens kan je best iets opbouwen wanneer je polyamoureus bent. Als het maar voor iedereen duidelijk is wat de spelregels zijn.

Plus dat iedereen het ermee eens is

**Geplaatst**: 14-06-18 15:39

Geplaatst: 14-06-18 15:39

superpony schreef:
Nikass schreef:
Ik vind het ergens heel bewonderenswaardig dat je in deze man -wellicht omwille van de kinderen- nog wil investeren. Maar tegelijkertijd denk ik: waar begin je aan?
Gedrag van jezelf veranderen is erg moeilijk en je moet daar veel inzet en motivatie voor hebben. Gedrag van een ander veranderen is onmogelijk. Hij zal dus degene moeten zijn die de kar gaat trekken, en dat is bepaald niet wat ik nu zie. Al in je OP schrijf je dat hij weken na jouw eerste confrontatie nog steeds bleef vreemdgaan. Als je zelfs niet stopt nadat je betrapt bent...?
Na een patroon van jarenlang liegen en bedriegen "moet" hij nu leren praten en open zijn, maar hij laat nog weinig/geen initiatief zien.

Welke verwachtingen heb jij van dit "project"? Je komt inderdaad verstandig over, maar voor mij ook net ietsjes té rationeel: beredeneer je het niet allemaal in je hoofd net zo lang tot het klopt, terwijl het dat niet doet?

Edit: ik ben het eens met Hannanas, en zonder jou te veroordelen. Juist omdat ik zelf ook relaties eindeloos een kans heb gegeven, bleef geloven in de ander en nooit voor mezelf koos, zie ik -denk ik- welke kant dit op gaat.

Misschien moet de echte reactie van TS nog wel komen. Ik wist dat mn broer ooit zou overlijden en mensen om me heen hielden hun hart vast voor mij als dat ging gebeuren. Op de ochtend dat ik heel onverwacht dat telefoontje kreeg, bleef ik eng rustig. Zelfs de hele week met alles regelen, bleef ik ijzig kalm. Op de begrafenis zelfde...
Het duurde echt een paar weken voor ik brak en dat heeft toen wel maanden geduurd. Niet continu, maar wel steeds aanvallen van heftige emoties. Van verdriet, naar boos, naar gemis etc.

Dit komt zo onverwacht en kun je eigenlijk niet voorspellen.

Als haar man zo stiekem dit heeft gedaan, zou ik het vergelijken met een verslaving waar hij niet zomaar in zijn eentje 1,2,3 uit zal stappen. Het is ook in zijn leven zo een groot ding geworden.

We horen zijn verhaal niet, zien zijn emoties er niet bij, dus kunnen alleen maar gokken. Maar als ze er beiden echt voor willen gaan, is heel veel mogelijk. Dat kunnen we gewoon niet inschatten. En misschien hoort het proberen bij het proces van afstand nemen en uit elkaar gaan uiteindelijk. Soms willen mensen het gevoel hebben alles geprobeerd te hebben voor ze definitief durven te beslissen.

Dat zou kunnen inderdaad.

**Geplaatst**: 14-06-18 16:26

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 14-06-18 16:26

Ook mensen die bi zijn, kiezen toch regelmatig voor een monogame relatie. Ik weet van enkele mensen die op beide geslachten vallen en met beiden zich hebben bezig gehouden. Die zijn verliefd geworden op iemand en daar aan blijven hangen. Zoals ik als hetero wat jongens heb uitgeprobeerd en aan mijn man blijf hangen, kan iemand ook mannen en vrouwen uitproberen, maar verliefd worden op een vrouw en daar aan blijven hangen.

Ik ga ook niet vreemd of hoe je het wil noemen met andere mannen, dus niet elke bi wil per se bij een relatie nog van het andere geslacht proeven. Verliefd zijn en trouw zijn, kan zwaarder tellen. Maar die ik ken, waren er wel open en eerlijk over voor hun relatie. Die liepen niet met een geheim rond, verboden gevoelens vanuit ene gemeenschap bijv etc

**Geplaatst**: 14-06-18 17:04

Geplaatst: 14-06-18 17:04

Maflinger_S schreef:
Mijns inziens kan je best iets opbouwen wanneer je polyamoureus bent. Als het maar voor iedereen duidelijk is wat de spelregels zijn.

En dat die spelregels vooraf zijn afgesproken.

**Geplaatst**: 15-06-18 00:24

Geplaatst: 15-06-18 00:24

superpony schreef:
Ook mensen die bi zijn, kiezen toch regelmatig voor een monogame relatie. Ik weet van enkele mensen die op beide geslachten vallen en met beiden zich hebben bezig gehouden. Die zijn verliefd geworden op iemand en daar aan blijven hangen. Zoals ik als hetero wat jongens heb uitgeprobeerd en aan mijn man blijf hangen, kan iemand ook mannen en vrouwen uitproberen, maar verliefd worden op een vrouw en daar aan blijven hangen.

Ik ga ook niet vreemd of hoe je het wil noemen met andere mannen, dus niet elke bi wil per se bij een relatie nog van het andere geslacht proeven. Verliefd zijn en trouw zijn, kan zwaarder tellen. Maar die ik ken, waren er wel open en eerlijk over voor hun relatie. Die liepen niet met een geheim rond, verboden gevoelens vanuit ene gemeenschap bijv etc

Biseksuele mensen zijn niet per defenitie poly? Ik ken niemand die bi is en niet kiest voor een monogame relatie en ik ken best veel biseksuele mensen. Dat het betekent dat je op beide geslachten verliefd kan worden betekent niet dat je met allebei tegelijk een relatie moet hebben. Dat zou wat zijn zeg :')

**Geplaatst**: 15-06-18 00:31

Re: Tsja en toen kwam je er achter

Geplaatst: 15-06-18 00:31

Dat zeg ik toch? Mensen gaan er hier vanuit dat als een bisexuele man voor ene vrouw kiest, zijn behoefte aan mannen blijft bestaan, maar dat hoeft niet.

Ik ken genoeg mensen die met beide geslachten bezig zijn geweest en toen ze verliefd werden, kozen voor die persoon. Dat is niet heel anders als bij een hetero, die kiest voor 1 man of vrouw in een monogame relatie.

**Geplaatst**: 15-06-18 00:34

Geplaatst: 15-06-18 00:34

Kuggur schreef:
Maflinger_S schreef:
Mijns inziens kan je best iets opbouwen wanneer je polyamoureus bent. Als het maar voor iedereen duidelijk is wat de spelregels zijn.

En dat die spelregels vooraf zijn afgesproken.

Ja, precies! Maar als je opgroeit in een omgeving waar dat niet kan, is het natuurlijk ene groot probleem. Nu kiest haar man voor haar, zoals ts zegt en wil samen verder. Maar al vaak genoeg zijn er homosexuele mannen getrouwd met een vrouw, gezin begonnen en jaren hun gevoelens voor mannen gaan onderdrukken om te voldoen aan het ideale plaatje die de omgeving graag ziet.