Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 21:15

Niet lekker in vel zitten; cognitieve gedragstherapie?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 21:15

Dag allemaal,

Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen en advies kunnen geven.

Sinds een jaar of 5 heb ik ineens problemen met slapen, het gevoel van onrust en gespannenheid te hebben. Nu ik er op terugkijk was ik destijds ongelukkig bij mijn vorige werkgever. Ik ben van mezelf uit erg perfectionistisch en dat was geen goede combinatie op mijn vorige werk.

Het uitte zich vooral dat ik een periode van een half jaar heb gehad dat ik bijna niet sliep. Ik was bang om te gaan slapen omdat ik alweer wist dat ik niet kon slapen. Ik lag letterlijk met de ogen open en viel meestal rond 4 uur in slaap voor ongeveer 3 uurtjes met tussendoor wakker worden. Mijn man die snurkt redelijk hard, dus die is sindsdien uit de slaapkamer verbannen (met goedgekeuring hoor) om in iedergeval die spanning te elimineren en dat hij kan slapen.

Op een gegeven moment begon ik ook aan dingen te twijfelen. Kijken of deuren op slot waren, gas wel uit, wel 20 keer gaan plassen. Hierdoor ging mijn hartslag weer omhoog, paniekaanvallen midden in de nacht. Ik dacht soms echt dat ik dood ging. Ik was toen 21 jaar en dacht dat ik het zelf wel kon oplossen.
Ik was destijds ook heel ongelukkig met mezelf. Zwaar overgewicht, drukke baan, moest van mezelf heel veel sporten om te compenseren en af te vallen en een paard waar het niet mee klikte (inmiddels wel).
Ik ben wel bij de huisarts geweest maar durfde het niet zo te vertellen want ik schaamde me erg. Heb een stripje Oxazepam of dergelijke gekregen na erg veel aandringen om rust te krijgen en weer vertrouwen in het slapen. Heb 10 dagen lag een kwart tot halve dosis genomen voor het slapen en de rust is redelijk teruggekeerd.

Ok wat is er nu dus aan de hand..
Mijn partner en ik slapen nog steeds niet bij elkaar. Zodra ik naar bed moet ben ik onrustig. Ik heb een vast ritueel waarbij ik bepaalde dingen herhaal (3x plassen, deuren en gas checken etc). Als ik dit niet zo doe ben ik onrustig. Ik heb dus ook geen rust als er iemand naast me ligt. Ik kan er dus ook niet tegen als er bv een lichtstraal mijn kamer in schijnt.

Inmiddels ben ik al wel heel veel afgevallen en gelukkiger met mezelf en voel ik dat het de betere kant opgaat. Het sporten heb ik beter in de hand en zie ik meer als ontspanning dan als een moetje. Ik heb ook een andere baan, op loopafstand van mijn huis en waar ik me wel OK op voel.

Ik kan periodes hebben waarin het slapen wel OK tot goed gaat. Dan doe ik wel mijn standaard riedeltje van bv x aantal keer plassen etc, maar dan is dit voldoende. Dit is eigenlijk het afgelopen jaar wel zo geweest. Ik had echt het idee dat ik heel goed vooruit ga en het beter met me gaat. Zo trots ben ik dan

Ik merk alleen dat ik zo perfectionistisch ben, dat het me erg moeilijk maakt.
We zijn vandaag teruggekomen van vakantie en afgelopen nacht was een hel. Ook op vakantie slapen mijn partner en ik apart. Ik heb het de eerste nacht geprobeerd samen, maar ik ben zo gespannen dat ik een paniekaanval krijg.
Dit is afgelopen nacht ook gebeurd en hier ben ik wel van geschrokken.

Ik was in paniek omdat we terug gingen vliegen en mijn spastische darm misschien weer zou gaan opspelen. Ik ben bang om dan pijn te krijgen, diarree etc.

Ik dacht vannacht dus dat ik een mug hoorde en die moest dood. Maar ik beeld mezelf dan dus in dat er iets is, terwijl er niks is. Maar ik verplicht mezelf dan om op zoek te gaan naar die mug. Na een tijd had ik het opgegeven. Tussendoor weer te vaak gaan plassen om op de wc. Ik doe van alles om maar niet te hoeven gaan liggen.
Vervolgens kreeg ik een paniekaanval, hyperventilatie, zweten en alles. Ik ga dan weer vaak uit bed, weer plassen. Ik zit dan echt een soort in mijn eigen wereld en kom er dan niet uit.
Na een hele tijd val ik kort in slaap en wordt tussendoor dan weer onrustig wakker.

Bovenstaande is heel lang niet meer gebeurd en ben hier erg van geschrokken dat ik me nu eigenlijk alweer rot voel.

Ik wil zo graag normaal zijn, me rustig en ontspannen kunnen voelen, samen met mijn partner kunnen slapen.

Wat ik tot op heden heb gedaan of nog doe:
- elke donderdag doe ik yoga, de rustige variant
- ik ben op advies van bokkers bij een dame geweest ter ondersteuning in Haarlem, ik sprak met haar en we deden ademhalingsoefeningen
- haptonoom
- homeopathie
- acupunctuur
- ortomoculair arts

Ik zit zelf nu heel erg te denken aan cognitieve gedragstherapie. Dit omdat ik last heb van angst soms en paniek.

Overigens: ik heb een zeer goede relatie, we zijn al 15 jaar samen en dinsdag 5 jaar getrouwd. We bespreken alles met elkaar en hij steunt me echt. Ik ben verder happy op mijn werk en krijg er energie van. Relatie met mijn ouders is ook zeer goed en kan altijd bij hun terecht.

Is er misschien iemand die tips heeft of dingen herkend? Zoals het dwangmatig herhalen van dingen, laag zelfvertrouwen, perfectionistisch, lang ongelukkig zijn geweest met jezelf?

Ik heb in juni een intake bij Novarum. Speciaal een kliniek die zich richt op de zorg bij eetproblemen, of zoals bij mij na een gastric bypass operatie. Ik hoop hier wat meer steun en bevestiging te krijgen ook bij mijn hele mentale proces nu ik een heel ander lijf heb gekregen binnen een periode van 6 maanden (gastric bypass gehad en binnen 6 maanden 36kg eraf).

Ik ben vast nog iets vergeten, of dat het een warrig verhaal is. Maar ik merk dat het me wel helpt om het even neer te zetten op papier.

Dank jullie wel!

Ter aanvulling:
Ik probeer mijn weekschema niet te druk te maken zodat ik bewust kan ontspannend. Ik werk 4 of 5 dagen per week van 8 tot half 5. Dan ben ik 3 dagen per week om 5 uur op stal en dan ben ik meestal weer om 7 uur thuis en heb ik de hele avond verder vrij.

Verder zwem ik met mijn moeder 1 avond in de week een uurtje en doe ik een avond een uurtje yoga in de sportschool. Ik ben 1 avond in de week helemaal thuis. In het weekend doe ik 1 dag mijn paard. Verder probeer ik nog wat te sporten op andere dagen tussendoor

**Geplaatst**: 28-04-18 21:33

Re: Niet lekker in vel zitten; cognitieve gedragstherapie?

Geplaatst: 28-04-18 21:33

Ga naar de huisarts en vraag een doorverwijzing naar een psycholoog. Je problemen klinken alsof ze je functioneren beperken, en wanneer je bij een psycholoog terecht komt kijken jullie samen welke therapie het beste bij jou past. Als ik het zo lees zou dat inderdaad CGT kunnen worden, maar er zijn nog heel veel andere mogelijkheden. De paniek en de dwanghandelingen komen ergens vandaan, het lijkt me slim daar aan te werken. Wel heel goed dat je in ieder geval beseft en kunt uitleggen wat je ervaart! Dat is al een goede stap.

**Geplaatst**: 28-04-18 21:34

Geplaatst: 28-04-18 21:34

Wat je omschrijft klinkt wel een beetje als een dwangstoornis(je)/angststoornis(je). Misschien eerst jezelf eens grondig laten onderzoeken en diagnosticeren bij een goede GZ-psycholoog en pas daarna, als je weet waar je last van hebt, op zoek naar een geschikte therapie?

**Geplaatst**: 28-04-18 21:40

Geplaatst: 28-04-18 21:40

Wat je noemt zou zeker wel behandeld kunnen worden, misschien wel via CGT. Ik weet vanuit m'n studie dat het veel wordt gebruikt en ook succesvol is, maar het is aan de psycholoog natuurlijk om te kijken wat het beste werkt.

Dus inderdaad via HA je laten doorverwijzen

**Geplaatst**: 28-04-18 21:43

Geplaatst: 28-04-18 21:43

Ja dit zijn echt dwanghandelingen met als gevolg paniek en angst.
Onzekerheid, onrust, de dwanghandelingen (en het perfectionisme) zijn allemaal symptomen van een dieper probleem en volgens mij heb je een groot deel daarvan ontdekt en doe je daar ook veel aan om die oorzaak aan te pakken maarje merkt ook de terugvallen.

Bij zulke heftige aandoeningen is meer nodig dan enkel de oorzaak aanpakken, want de symptomen zijn aanwendsels (vooral het perfectionisme, dwanghandelingen en je zelf verplichten tot dingen) en dus moeilijk af te leren.

Ik denk dat je hier absoluut gespecialiseerde hulp voor moet inschakelen, maar wellicht moet je ook eens goed nadenken hoe jij jezelf kan dwingen om bepaalde taken en handelingen NIET te doen.
Jij DENKT namelijk dat je niet kunt slapen als die mug niet dood is. Dus heeft jouw gedachte, effect op je gevoel (onrust, paniek).
Jouw gedachte beinvloed je gevoel en dit zorgt voor een paniek aanval. Je praat het jezelf letterlijk aan.
Je gevoel heb je niet zoveel over te willen en te vinden, maar over je gedachten wel en je moet echt goed leren wat het verschil tussen die twee is en hoe je deze kunt beïnvloeden in jouw voordeel.

Perfectionisme bestaat niet, leerde ik op mn opleiding. Doe geen moeite. Ook al is iets voor jouw GEVOEL perfect.. Een ander hoeft het niet perfect te vinden en dus is het al niet meer perfect. Laat dat los.
Ik heb mezelf dit ook geleert.
Ik wilde altijd dat ikzelf maar ook vooral mn omgeving alles wat ik deed en maakte perfect vond. Dan was ik enthousiast over iets en dan reageerde anderen vrij nuchter. Dat stelde mij dan weer teleur terwijl mn creatie nogsteeds hartstike tof was! Ik kon er niet blij mee zijn en als er tijd was startte ik opnieuw.

Ik heb dat kunnen loslaten door te DENKEN 'het hoeft niet perfect, het kan niet perfect'. Ik bedacht me hoeveel tijd ik had, wat de belangrijkste taak was en voerde die uit. Volbracht? Prima, sluit het af en door.

Perfect bestaat niet.

Je leert dit echt alleen door de verschillen te leren tussen jouw gedachten en je gevoelens. En hoe je dat kunt beinvloeden en door bewust dingen niet uit te voeren. Dus door te zeggen 'ik ga het tijdens het ritueel alles 1 maal uitvoeren, de rest laat ik want het heeft geen nut'.. Jij DENKT dat het moet en dat je GEVOEL dan rust geeft... Maar dat is niet zo, zoals je zelf ervaart... Dus laat het eens achterwege, probeer het eens en daag jezelf daarin uit. Dit heet exposure. Dit past men ook toen als iemand bang is voor spinnen. Dan ga je juist te maken krijgen met spinnen.. En na verloop van tijd ben je niet meer bang.

Laatst bijgewerkt door Hutcherson op 28-04-18 21:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 21:43

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 21:43

Grappig dat jullie het ook zien, want ik weet van mezelf heel goed te omschreven waar ik last van heb en kan het nog wel rationeel bekijken.
Het is ook niet heel heftig, ik heb er qua mijn leven alleen in de nacht last van.

Ik slikte voorheen ook sint janskruid met L tryptofaan samen op advies van een psycholoog waar ik kwam (vergeten aan te geven)

Overigens ben ik bij De Maatkracht onder behandeling geweest. Een kliniek voor angst, dwang etc. Het heeft wel wat geholpen maar heeft het meer afgevlakt en meer geleerd hoe ik ermee om moet gaan. Je moet er natuurlijk zelf ook hard aan blijven werken.

Ik zou graag willen dat als we volgend jaar willen proberen om een kindje te krijgen dat we gewoon als het kindje er hopelijk eenmaal is we samen kunnen slapen. Meer zou ik niet willen.

Ik heb gezocht naar een psycholoog of GZ psycholoog in de buurt. Helaas is er overal een wachtlijst stop of wachtlijst van 2 tot 3 maanden.
Natuurlijk kan ik me inschrijven maar ik dacht pols hier even.

**Geplaatst**: 28-04-18 21:45

Geplaatst: 28-04-18 21:45

Een psycholoog kan je helpen om de negatieve cirkel waarin je bent beland te doorbreken. Ik zou er niet mee wachten. Paniek en angstklachten zijn heel goed aan te pakken en te verminderen! En je krijgt er een boel levenslust voor terug!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 21:46

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 21:46

RoyceMack schreef:
Ja dit zijn echt dwanghandelingen met als gevolg paniek en angst.
Onzekerheid, onrust, de dwanghandelingen (en het perfectionisme) zijn allemaal symptomen van een dieper probleem en volgens mij heb je een groot deel daarvan ontdekt en doe je daar ook veel aan om die oorzaak aan te pakken maarje merkt ook de terugvallen.

Bij zulke heftige aandoeningen is meer nodig dan enkel de oorzaak aanpakken, want de symptomen zijn aanwendsels (vooral het perfectionisme, dwanghandelingen en je zelf verplichten tot dingen) en dus moeilijk af te leren.

Ik denk dat je hier absoluut gespecialiseerde hulp voor moet inschakelen, maar wellicht moet je ook eens goed nadenken hoe jij jezelf kan dwingen om bepaalde taken en handelingen NIET te doen.
Jij DENKT namelijk dat je niet kunt slapen als die mug niet dood is. Dus heeft jouw gedachte, effect op je gevoel (onrust, paniek).
Jouw gedachte beinvloed je gevoel en dit zorgt voor een paniek aanval. Je praat het jezelf letterlijk aan.
Je gevoel heb je niet zoveel over te willen en te vinden, maar over je gedachten wel en je moet echt goed leren wat het verschil tussen die twee is en hoe je deze kunt beïnvloeden in jouw voordeel.

Perfectionisme bestaat niet, leerde ik op mn opleiding. Doe geen moeite. Ook al is iets voor jouw GEVOEL perfect.. Een ander hoeft het niet perfect te vinden en dus is het al niet meer perfect. Laat dat los.
Ik heb mezelf dit ook geleert.
Ik wilde altijd dat ikzelf maar ook vooral mn omgeving alles wat ik deed en maakte perfect vond. Dan was ik enthousiast over iets en dan reageerde anderen vrij nuchter. Dat stelde mij dan weer teleur terwijl mn creatie nogsteeds hartstike tof was! Ik kon er niet blij mee zijn en als er tijd was startte ik opnieuw.

Ik heb dat kunnen loslaten door te DENKEN 'het hoeft niet perfect, het kan niet perfect'. Ik bedacht me hoeveel tijd ik had, wat de belangrijkste taak was en voerde die uit. Volbracht? Prima, sluit het af en door.

Perfect bestaat niet.

Je leert dit echt alleen door de verschillen te leren tussen jouw gedachten en je gevoelens. En hoe je dat kunt beinvloeden en door bewust dingen niet uit te voeren. Dus door te zeggen 'ik ga het tijdens het ritueel alles 1 maal uitvoeren, de rest laat ik want het heeft geen nut'.. Jij DENKT dat het moet en dat je GEVOEL dan rust geeft... Maar dat is niet zo, zoals je zelf ervaart... Dus laat het eens achterwege, probeer het eens en daag jezelf daarin uit. Dit heet exposure. Dit past men ook toen als iemand bang is voor spinnen. Dan ga je juist te maken krijgen met spinnen.. En na verloop van tijd ben je niet meer bang.

Dank je wel. Ik heb hier echt wat aan. Even een frisse blik weer op het geheel en een beetje een duwtje in de rug welke kant ik op moet. Ik ga ermee aan de slag (natuurlijk weer lekker op mijn perfectionistische toer haha)

**Geplaatst**: 28-04-18 21:55

Geplaatst: 28-04-18 21:55

Romeo2007 schreef:
Ik heb gezocht naar een psycholoog of GZ psycholoog in de buurt. Helaas is er overal een wachtlijst stop of wachtlijst van 2 tot 3 maanden.
Natuurlijk kan ik me inschrijven maar ik dacht pols hier even.

Ik zou het doen. En ga voor niets minder dan een GZ-psycholoog.
http://www.psyblog.nl/2016/12/02/het-ve ... gistratie/

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-18 21:59

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-18 21:59

safina schreef:
Romeo2007 schreef:
Ik heb gezocht naar een psycholoog of GZ psycholoog in de buurt. Helaas is er overal een wachtlijst stop of wachtlijst van 2 tot 3 maanden.
Natuurlijk kan ik me inschrijven maar ik dacht pols hier even.

Ik zou het doen. En ga voor niets minder dan een GZ-psycholoog.
http://www.psyblog.nl/2016/12/02/het-ve ... gistratie/

Dank! Via mijn werk heb ik ervaring met beide functies dus ben inderdaad bekend met de verschillen

**Geplaatst**: 28-04-18 22:29

Geplaatst: 28-04-18 22:29

Oei herkenbaar.
Ik lees even mee.
Wat voor mij soms heel erg helpt is mij zelf dwingen iets te doen mits ik rationeel gezien weet dat het geen kwaad kan.
Zoals dat plassen dat doe ik ook, maar werd er helemaal gek van, want als ik bijvoorbeeld ergens heen moet, krijg ik gelijk stress, want stel nou ik moet daar plassen, of met naar bed gaan, stel nou ik moet nachts, of ik plas in bed. Dus ging echt minimaal 3x van te voren, en nog had ik het idee dat ik dan moest, maar als ik dan de 2e, 3e keer naar de wc ging hoefde ik niet echt meer natuurlijk. Dus heb mij zelf "gedwongen" Nog maar 1x te gaan kort voor het moment dat ik in bed stap. De eerste paar nachten sliep ik onrustig, maar op den duur accepteerde mijn lichaam dat het helemaal geen verschil maakte.
Op dagen dat ik heel erg moe ben of mij slecht voel, wil het trekje nog wel is terug komen, maar 90% van de tijd gaat het nu goed

Maargoed, er zijn ook veel dingen die ik nog niet kan, zoals slapen met partner inderdaad, of de vele nachtmerries, paniekaanvallen nachts krijg ik er nog niet helemaal uit, al hoewel ik met veel oefenen het wel vaak voor elkaar krijg mijzelf bewust te worden van het feit dat er niet echt iets is en ik daardoor sneller tot rust kom. Gebruik mijn kat daar soms ook voor, die slaapt naast mij, en als ik dan het gevoel heb in een hele andere wereld te zijn, ga ik haar aaien bijvoorbeeld, daardoor herkent mijn onbewustzijn dat ik toch nog wel in bed lig en het lijd mij af van de rare dingen die ik aan het denken/doen was (mits de "aanval" niet te heftig is natuurlijk)

**Geplaatst**: 29-04-18 07:37

Geplaatst: 29-04-18 07:37

safina schreef:
Romeo2007 schreef:
Ik heb gezocht naar een psycholoog of GZ psycholoog in de buurt. Helaas is er overal een wachtlijst stop of wachtlijst van 2 tot 3 maanden.
Natuurlijk kan ik me inschrijven maar ik dacht pols hier even.

Ik zou het doen. En ga voor niets minder dan een GZ-psycholoog.
http://www.psyblog.nl/2016/12/02/het-ve ... gistratie/

iets genuanceerder mag ook wel. Je kunt echt niet zeggen dat een GZ'er per definitie beter is dan een basispsycholoog. Ik heb veel liever een basispsycholoog met 5 jaar ervaring en een CGT registratie dan een GZ'er die direct na de master de GZ in is gestroomd (en dus over het algemeen geen CGT registratie heeft) en dus max 2 jaar ervaring heeft.

Registraties zeggen niet alles.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-18 10:29

Re: Niet lekker in vel zitten; cognitieve gedragstherapie?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-18 10:29

Bedankt voor alle tips.
Vannacht ging veel beter. Heb het laten controleren van deuren en andere dingen aan mijn man overgelaten en het uit bed komen tot 2 keer beperkt. Ben weer wat hoopvoller!

**Geplaatst**: 29-04-18 10:41

Geplaatst: 29-04-18 10:41

Romeo2007 schreef:
Overigens ben ik bij De Maatkracht onder behandeling geweest. Een kliniek voor angst, dwang etc. Het heeft wel wat geholpen maar heeft het meer afgevlakt en meer geleerd hoe ik ermee om moet gaan. Je moet er natuurlijk zelf ook hard aan blijven werken.

Uit je eerste bericht bleef mij bij hoe ont-zet-tend veel je van jezelf moest.

En 'dat je altijd aan je angst moet blijven werken' - bespaar jezelf cognitieve gedragstherapie.

Ik ga mee wat eerdere bokkers zeiden: een goede diagnose bij een GZ psycholoog.
En graag iemand die weet wat angst is. Angst is zoiets als je overlevingsinstinct - en geen gedachte. (Laat staan een denkfout.)
Je instinct angst zorgt op gegeven moment wel voor gedachtes, maar dat is een gevolg. Ga voor de oorzaak.
'Angstgedachten signaleren' is zinnig: kennelijk gebeurt er in jou of in jouw omgeving iets dat angst triggert. Angstgedachten tegenspreken: graag, maar dat is beslist niet de kern.
Er kan een nare ervaring meespelen, een innerlijk conflict, er is van alles mogelijk. Hoe meer je daar mee aan de slag gaat hoe 'vrijer' je wordt.

Citaat:
Ik zou graag willen dat als we volgend jaar willen proberen om een kindje te krijgen dat we gewoon als het kindje er hopelijk eenmaal is we samen kunnen slapen. Meer zou ik niet willen.

...en als ik plaag, echt niet meer?

Een leven vol plezier, met lieve mensen en uitdagingen die gewoon echt uitdagingen zijn, geen dingen waar je als een berg tegen op ziet, maar benoemt als uitdaging...?

Citaat:
Ik heb gezocht naar een psycholoog of GZ psycholoog in de buurt. Helaas is er overal een wachtlijst stop of wachtlijst van 2 tot 3 maanden.
Natuurlijk kan ik me inschrijven maar ik dacht pols hier even.

Balen van de wachtlijst, "maar als je niets doet, ben je over 3 maanden ook 3 maanden ouder"

.

Succes!

**Geplaatst**: 29-04-18 11:21

Geplaatst: 29-04-18 11:21

Maartje__ schreef:
safina schreef:

Ik zou het doen. En ga voor niets minder dan een GZ-psycholoog.
http://www.psyblog.nl/2016/12/02/het-ve ... gistratie/

iets genuanceerder mag ook wel. Je kunt echt niet zeggen dat een GZ'er per definitie beter is dan een basispsycholoog. Ik heb veel liever een basispsycholoog met 5 jaar ervaring en een CGT registratie dan een GZ'er die direct na de master de GZ in is gestroomd (en dus over het algemeen geen CGT registratie heeft) en dus max 2 jaar ervaring heeft.

Registraties zeggen niet alles.

Uiteraard heb je meer aan de beste basispsycholoog dan aan de slechtste GZ-Psycholoog. De reden dat ik het schrijf is dat ik vermoed dat TS meer heeft aan iemand die eerst goed onderzoekt, een degelijke diagnose stelt en zoekt naar de meest geschikte behandeling, dan aan iemand die maar gewoon met CGT start omdat dat hetgeen is dat ie te bieden heeft.

**Geplaatst**: 29-04-18 13:47

Geplaatst: 29-04-18 13:47

Romeo2007 schreef:
Bedankt voor alle tips.
Vannacht ging veel beter. Heb het laten controleren van deuren en andere dingen aan mijn man overgelaten en het uit bed komen tot 2 keer beperkt. Ben weer wat hoopvoller!

Fijn...!
Minder controles nodig begrijp ik als: je bent minder bang.

En de combinatie van minder angst en meer hoop begrijp ik volkomen...!

Ooit kreeg ik van mijn dominee 'pastoraal huiswerk'

: zoeken naar die dingen die mij hoop geven.
...ik kan zeggen: dat bleek een goede oefening!

**Geplaatst**: 29-04-18 18:05

Geplaatst: 29-04-18 18:05

safina schreef:
[

Uiteraard heb je meer aan de beste basispsycholoog dan aan de slechtste GZ-Psycholoog. De reden dat ik het schrijf is dat ik vermoed dat TS meer heeft aan iemand die eerst goed onderzoekt, een degelijke diagnose stelt en zoekt naar de meest geschikte behandeling, dan aan iemand die maar gewoon met CGT start omdat dat hetgeen is dat ie te bieden heeft.

Nu doe je net alsof het zo uitzonderlijk is als een basispsycholoog zijn of haar CGT registratie haalt. Ik denk dat bijna 50% van de mensen die de GZ in gaan hun CGT registratie hebben gehaald als basispsycholoog. En GZ'er zijn wil niet zeggen dat je verschillende behandelmethoden tot je beschikking hebt. De GZ blijft een generalistische opleiding. Om ACT, CGT, EMDR, schematherapie of wat dan ook echt goed onder de knie te krijgen zul je een leertraject met supervisie in moeten. Zowel een basispsycholoog als een GZ'er kan dat traject in gaan.

Ik zou het oprecht zonde vinden als TS dadelijk nee zegt tegen een basispsycholoog die haar prima kan helpen omdat ze in dit topic heeft gelezen dat je absoluut nooit voor een basispsycholoog zou moeten gaan. Er zijn legio basispsychologen die hartstikke goed werk leveren of dat nu zelfstandig is of onder de vleugels van een gz'er of kp'er.

TS, mijn advies (en daarna zal ik me terugtrekken uit het topic, ik wil je topic niet verpesten) kijk hoe een psycholoog voelt. Of er een klik is en of zijn of haar werkwijze je ligt. En als je twijfelt aan iemands kunde (bijvoorbeeld vanwege het missen van een GZ of KP registratie): ga het gesprek aan met diegene. Het is prima om te vragen of iemand voldoende ervaring heeft met een bepaalde behandeling of met een bepaalde diagnose.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-04-18 19:53

Re: Niet lekker in vel zitten; cognitieve gedragstherapie?

Geplaatst door de TopicStarter : 29-04-18 19:53

Dank jullie wel voor de tips. Ik moet deze week toevallig naar de huisarts voor mijn psoriasis en ga alles nog even met hem bespreken

**Geplaatst**: 29-04-18 20:31

Geplaatst: 29-04-18 20:31

Maartje__ schreef:
safina schreef:

Uiteraard heb je meer aan de beste basispsycholoog dan aan de slechtste GZ-Psycholoog. De reden dat ik het schrijf is dat ik vermoed dat TS meer heeft aan iemand die eerst goed onderzoekt, een degelijke diagnose stelt en zoekt naar de meest geschikte behandeling, dan aan iemand die maar gewoon met CGT start omdat dat hetgeen is dat ie te bieden heeft.

Nu doe je net alsof het zo uitzonderlijk is als een basispsycholoog zijn of haar CGT registratie haalt.

Nu doe je net of ik doe of het uitzonderlijk is. Terwijl ik dat toch echt helemaal nergens geschreven heb..

Het is alleen wel de vraag of CGT is waar TS het meeste profijt van gaat hebben. Het loont om vooraf goed te laten onderzoeken wat er precies met je aan de hand is en welke therapie het beste werkt voor je. Je steekt er tenslotte en hoop tijd en moeite in.