Als ik bij mensen ben die ik ken of als ik 1 op 1 ben ookal is het een vreemde dan zal niemand iets aan me merken. Echter vindt ik het sociale contact opzoeken altijd een soort drempel waar ik overheen moet. Zo wil ik buren vragen om gezamenlijk iets voor de huizen te doen, maar ik kan dan gaan piekeren over het aanbellen en wat ga ik zeggen en wat als ze niet willen
als ik iemand tegen kom die ik herken ontwijk ik meestal het contact, verjaardagen kijk ik vaak tegenop vooral als er mensen komen die ik niet ken, ik durf ook geen mensen privé te bellen op mijn man en ouders na.
Ik snap gewoon niet wat het is want zodra ik het gewoon doe of ergens ben gaat het prima en merkt niemand het op. Ik ben juist degene die denkt ach wat kan je gebeuren? Ik bel gerust naar een radio station, ik regel vaak dingen als bestellingen op het werk, de huurauto op vakantie etc. dus ik begrijp mezelf gewoon niet.
Laatst bijgewerkt door moonsparkle op 22-04-18 10:28, in het totaal 1 keer bewerkt