pien_2010 schreef:Onderhand heb ik de leeftijd om iets aan mijn uiterlijk te doen met mijn 60 jaar. Maar heel bewust doe ik het niet. De belangrijkste reden is dat ik het echt lelijk vind. Vlak na de ingreep is het mooi, ook nog een tijdje later, maar met name als vrouwen ouder zijn, zie je het goed en is het niet mooi, althans dat vind ik.
Daarnaast:
* ik hou van mijn wat uit gelubberde buik en mijn hangborstjes → als ik ze zie dan denk ik met vertedering terug aan mijn 3 kinderen, inmiddels zelf al dik volwassen. Het lichaam betaalde een prijs, die gering was bij de vreugde die ze me gaven en geven;
* als ik rimpeltjes erbij zie komen, dan vind ik het niet echt tof. Maar ik draai het om en zeg tegen mezelf: "hopelijk komen er nog veel bij, want dat betekent dat ik oud mag worden".
Ik probeer de ouderdom te omarmen in de wetenschap dat teveel mensen niet eens de 60 jaar halen. Het is inherent aan de ouderdom dat alles wat uit gaat zakken. Zolang het lichaam gezond is laat ik er zeker niet in snijden of aan prutsen. Echte schoonheid komt van binnenuit.
Iedereen die wel cosmetische ingrepen wil gaan doen wens ik veel succes toe en oprecht hoop ik dat jullie er zonder kleerscheuren vanaf komen en het resultaat er mag zijn! Ga naar een officieel erkende opgeleide plastische chirurg die geen commercieel belang heeft. Er lopen in die wereld teveel beunhazen rond die te graag geld wil verdienen aan het fenomeen schoonheid. Betaal liever wat meer of spaar wat langer door.
Als 60 jarige eigen ik me het recht toe om bezorgd te zijn over jullie jongeren en dus deze post te schrijven.
Onzettend mooi geschreven en verwoord. Wordt van de 2e alinea zelfs bijna emotioneel. Zo is het.
(of liever: zo beleef/ervaar ik het ook!)