Sorry als het hier verkeerd staat
Hallo allemaal!
Allereerst: ik heb les!
Ik zit op het moment met mijn handen in het haar, en mijn fysiotherapeut ook.
Ik heb 1,5 jaar mijn rechterbeen gebroken en daar is de ellende mee begonnen. Ik ben toen met spoed geopereerd en er is een pen in mijn been geplaatst voor het herstel. Ik mocht daarna eigenlijk alles weer doen. Ik kon erop lopen, mee paardrijden, alles. Ik kon alleen mijn enkel weinig buigen, vanwege een schroef die daarin was geplaatst van voor naar achteren. Daardoor kon ik onder andere niet traplopen. Om die reden heb ik ervoor gekozen om het materiaal weer te laten verwijderen. Dat gebeurde een jaar geleden.
We zijn nu dus een jaar verder, maar ik heb het gevoel dat ik nog steeds niet de volledige controle over mijn been. Ik heb met enige regelmaat veel pijn onderin mijn kuit en bij een nieuwe röntgenfoto eind februari bleek dat mijn kuitbeen nog steeds gebroken is. De opties zijn opereren of niet opereren of niet opereren en die keuze ligt bij mij. Ook heb ik veel pijn in de pezen rondom mijn knieschijf, wat niet gek is aangezien daar een paar keer in gesneden is en er een pen doorheen is geweest. Daarvoor word ik bij de fysio behandeld met shockwave.
Maar dat is niet waar het probleem ligt. Ik merk dat ik motorisch ontzettend achteruit ben gegaan. Ik durf van mezelf te zeggen dat ik voor mijn 'ongeluk' echt goed kon rijden, maar als ik nu op een paard zit voel ik me motorisch beperkt. Ik kan mijn rechterbeen eigenlijk heel weinig gebruiken. Ik rij nu ruim een jaar weer, maar ik krijg het nog steeds niet voor elkaar om gewoon rustig te zitten. Ik word strak in mijn hele lichaam en ben weer scheef in mijn rug. Ik heb scoliose, wat onder controle was met behulp van fysiotherapie. Inmiddels kan ik, wegens te weinig kracht, niet meer alle oefeningen daarvoor uitoefenen, waardoor ik weer scheef ben. Het komt erop neer dat mijn schouders vanuit zichzelf naar rechts staan, waardoor ik mijn linkerschouder onbewust optrek en mijn linkerhand strak wordt. Ik heb ook het idee dat ik scheef ben/word in mijn bekken, doordat ik nog steeds niet 'zuiver' loop.
Ik heb de laatste tijd veel pijn in mijn rug met rijden, met name omdat ik voorover val omdat mijn onderbenen naar achter vallen, maar waar ik mij het meest aan erger, is dat ik het zelf niet meer voor elkaar krijg om hulpen te geven. Ik kan bijvoorbeeld niet meer gewoon mijn been verleggen als ik een hulp wil geven om aan te galopperen, en ik kan ook niet 'duwen' met mijn been. Hoe hard ik het ook probeer, het lúkt gewoon niet. Ik heb het idee dat ik mijn been gewoon niet (helemaal) aan kan sturen. Alsof er ergens in mijn zenuwstelsel iets aangetast is. Daar kan ik mij het een en ander bij voorstellen, omdat bij het opereren wel het een en ander beschadigd is, waardoor ik delen van mijn huid niet meer voel. Kan het zijn dat er meer aangetast is?
Als ik niet op een paard zit heb ik er eigenlijk weinig last van. Hier en daar wat balansproblemen, maar ik kan verder wel gewoon alle bewegingen maken (behalve hurken, dat doet allemachtig veel pijn).
Het wordt zo onderhand ontzettend frustrerend, zo erg dat ik er echt heel verdrietig van kan worden en eigenlijk het plezier in paardrijden wat begin te verliezen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? En zijn er oefeningen waarmee ik weer meer controle krijg over mijn eigen lichaam? Ik ga natuurlijk naar de fysiotherapeut, maar ik hoor graag ervaringen en meningen van anderen.
Groetjes Iris