Ik wist niet hoe ik mijn titel moest verwoorden maar ik zou het even uitleggen.
Vlak voor afgelopen kerst heeft mijn buurman onverwachts zelfmoord gepleegd. Wij hadden altijd al heel goed contact met onze buren dus het was een enorme klap. Mijn ouders hebben heel veel betekend voor mijn buurvrouw en buurjongen. Buurvrouw heeft bij mijn moeder aangegeven dat ze even op sleeptouw genomen moet worden en dit doet mijn moeder ook.
Helaas gaat het nogsteeds niet goed met mijn buurvrouw. Zij heeft aangegeven heel erg behoefte te hebben aan lotgenoten. Iemand om mee te praten en die begrijpt hoe zij zich voelt. Nu heeft mijn moeder via een collega zo'n lotgenoot gevonden die graag met mijn buurvrouw in contact komt, maar omdat ik zelf ook graag wat voor haar wil doen, vraag ik me af; is er iets, via internet of waar dan ook, waar mijn buurvrouw eventueel in contact zou kunnen komen met zulke lotgenoten? Mocht het niet klikken met de kennis van mijn moeder haar collega is het fijn als zij met iemand kan praten die haar gevoel begrijpt..
Ik zou het heel graag horen! Mag uiteraard ook via pb, maar wil zo graag iets betekenen. En zelf kan ze dit blijkbaar nog niet..
Lotgenotengroepen worden vaak met een rede pas later in het traject ingezet. Het kan enorm triggering en heftig voor iemand die net zoiets heeft meegemaakt zijn om in een keer in een groep te komen die draait om het delen van die verhalen. Ik snap dat je heel graag wilt helpen maar ik denk dat het belangrijk is dat ze hulp zoekt via instanties en vertrouwt op hun advies wat dit betreft.
Janneke2
Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 11-03-18 22:21
Ik ken iemand die goed geholpen is via de Ivonne van de Ven stichting - opgezet door nabestaanden na zelfmoord.
Ik herken wat Emmaa zegt: het kan enorm 'triggeren', een prof in de hulpverlening begint doorgaans met "stabiliseren", jezelf kunnen troosten, kalmeren en bemoedigen ondanks alles wat er gebeurd is.
Maar als ze dat een beetje kan - er zitten bij een x aantal vrijwilligers organisaties uitstekende mensen die dit soort dingen drommels goed weten. En als zij behoefte heeft juist aan lotgenoten - dat is krek wat een profesional (hopelijk) niet kan leveren.
Een verwerkingsproces verloopt niet zo mooi in fasen. Vroeger werd dat wel gedacht, maar dat blijkt niet te kloppen. Iedereen verwerkt zoiets op zijn eigen manier. Het kan inderdaad confronterend zijn om de verhalen van anderen te horen tegelijk kan het voor sommigen ook helpend zijn, ook als het nog niet zo lang geleden is. Ik ben dan ook van mening dan wij - die de vrouw in kwestie niet eens kennen - niet kunnen bepalen of lotgenotencontact wel een goed idee is, te triggerend zal zijn, ...
TS: als je buurvrouw professionele hulp heeft, zoals je denkt, kan ze ook altijd eens aan de hulpverlener(s) vragen of die geen goede lotgenotengroepen of zelfhulpgroepen kennen (en eventueel wat hun visie is op het deelnemen aan zo'n groep). Fijn dat je zo klaarstaat voor jullie buren! Ze zullen vast wel blij zijn met die steun.