Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-02-18 14:18

Geplaatst: 27-02-18 14:18

Ik zit in Hellendoorn bij de tandarts en die is heel relaxt. Maakt altijd een praatje en de ene assistente verteld iets meer dan de ander maar er is er geen 1 waarvan ik een slecht gevoel krijg.

Nu moet ik wel zeggen dat ik vrij nuchter in die stoel lig..

Tja en over deze situatie is inmiddels al genoeg gezegd

**Geplaatst**: 27-02-18 14:19

Geplaatst: 27-02-18 14:19

Goof schreef:
Kun je dat serieus zelf niet bedenken?
Als je het al niet vooraf hebt gedaan kun je tijdens de behandeling heel makkelijk even je hand omhoog doen om aan te geven dat er iets is. En dan kun je in gesprek.
Et voila. Zo simpel kan het zijn.

Dit inderdaad. Gesprek even aangaan. En zelf ook helder zijn in de communicatie. Had gister zelf een assistent boven mij hangen die reageerde 'Jeetje, wat communiceer jij helder en weet je het precies te verwoorden. Scheelt zoveel tijd in de stoel'.

Die mensen die boven je hangen die hebben dagelijks verschillende mensen met verschillende problemen in de stoel. Die onthouden echt niet alles in detail hoe het bij jou werkt. Dan is vaak een reminder even handig. Over het algemeen geldt: zitten ze te klooien in de mond en is er iets, steek dan je hand even op.

Ander punt: Zoek een Nederlandse tandarts wanneer je het idee hebt niet normaal te kunnen communiceren.

Hoop drama om iets wat om miscommunicatie gaat. Iemand kan echt niet ruiken wat je wil en hoe je je voelt. Ook als je je vooraf wat ongemakkelijk voelt: Geef het even aan. Gister zei ik ook bij de vraag hoe het ging dat ik wat draaierig was maar dat het best ging.. Prima, weten ze dat.

**Geplaatst**: 27-02-18 14:20

Geplaatst: 27-02-18 14:20

Ik ben door een pijnlijke behandeling zonder communicatie doodsbang geworden. Laatst moest ik en wortelkanaalbehandeling en lag jankend in de stoel te wachten tot de verdoving werkte en zat ik alleen in de kamer en stond op het punt om gewoon weg te rennen. nadat ik hem dat uitlegde gaf hij telkens aan waarmee hij bezig was, vroeg of het nog ging en gaf aan dat ik mijn hand op moest steken als het niet ging.
Ik zou het aangeven en als dit volgende keer weer zo vervelend is een andere praktijk zoeken. Angst is een rotggevoel
Duidelijk zijn naar de tandarts, dan weet hij ook dat hij dat naar jou moet zijn.

**Geplaatst**: 27-02-18 14:21

Geplaatst: 27-02-18 14:21

Grappig dat die praktijk in Heemskerk je wel een goed gevoel gaf. Toen ik opzoek ging naar een stage, gaf die praktijk mij juist een vreemd gevoel. Maar goed, dat neemt jouw probleem natuurlijk niet weg. Ik zou aangeven bij je nieuwe praktijk dat je een lichte angst hebt, en dat je daarom altijd de zelfde behandelaar wil in dezelfde ruimte. Als ze je dat niet kunnen garanderen, weer opzoek naar een andere praktijk.
Maar daarbij, lijkt het mij ook dat een tandarts non-verbale signalen moet leren kennen. Ik zit nog in mijn opleiding (voor mondhygiëniste dan) maar dat is bij ons een belangrijk onderdeel tijdens de opleiding en behandeling.

En het argument van Prodent dat hij de controle heeft en dat ze hem moet vertrouwen, is dus echt een opmerking die je niet moet maken. Ja ts moet het vertrouwen kunnen hebben in een tandarts, maar op het moment dat iemand aangeeft angstig te zijn, werkt zo'n opmerking juist averechts.
Ts ik hoop dat je een praktijk kunt vinden, maar het beste is natuurlijk als je maar 2 keer per jaar hoeft voor controle, want voorkomen is beter dan genezen. (Oh ik begin echt als een mondhygiënist te klinken...)

**Geplaatst**: 27-02-18 14:28

Geplaatst: 27-02-18 14:28

Joolien schreef:
Lizzyy schreef:
Ik moet altijd zo lachen om dit soort topics. Wat kunnen mensen toch problemen zoeken maar zelf niet communiceren.

Nogmaals, omdat ik er gewoon vanuit ben gegaan dat iedere tandarts het wel snapt als je je ongemakkelijk voelt, wat ik dus tijdens de behandeling heb aangegeven. Uiteraard had ik beter communiceren, maar als meneer me dan niet begrijpt, dan weet ik ook niet zo goed wat ik moet doen.

Ik ga ook geen klachtenbrief sturen, hem niet aanklagen of wat dan ook, en ik zeg zelf ook dat ik boos ben op mezelf dat ik niet goed naar mezelf heb geluisterd.

Hoe moet die tandarts dat snappen als je niet praat? Hij is toch geen psycholoog

**Geplaatst**: 27-02-18 14:30

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 27-02-18 14:30

Ik heb wel gepraat, ik heb gezegd dat ik me niet prettig voelde en dat ik angstig was.

**Geplaatst**: 27-02-18 14:36

Geplaatst: 27-02-18 14:36

Lizzyy schreef:
Joolien schreef:

Nogmaals, omdat ik er gewoon vanuit ben gegaan dat iedere tandarts het wel snapt als je je ongemakkelijk voelt, wat ik dus tijdens de behandeling heb aangegeven. Uiteraard had ik beter communiceren, maar als meneer me dan niet begrijpt, dan weet ik ook niet zo goed wat ik moet doen.

Ik ga ook geen klachtenbrief sturen, hem niet aanklagen of wat dan ook, en ik zeg zelf ook dat ik boos ben op mezelf dat ik niet goed naar mezelf heb geluisterd.

Hoe moet die tandarts dat snappen als je niet praat? Hij is toch geen psycholoog

Bij een psycholoog moet je ook praten

Ik ben zelf ook bang voor de tandarts door het vullen van een gaatje terwijl ik zo verkouden was dat ik niet door mn neus kon ademen en ze een keer niet zijn gestopt terwijl ik mn hand op stak, ik vroeg of het een groot gaatje was voor eventuele verdoving maar volgens hem viel het mee. Nou niet dus. Ik zit nu met een kies waar helemaal geen profiel meer op zit en het een en al vulling is.

Zelf zit ik bij bos in Haaksbergen en wil ik daar heeeeel erg graag weg. Ik ga dus eens informeren bij de tandarts in Haaksbergen die hier als tip genoemd werd haha.

**Geplaatst**: 27-02-18 15:33

Geplaatst: 27-02-18 15:33

In dit geval zou ik echt de oorzaak bij en in jezelf zoeken en niet de tandarts de schuld geven. Gelukkig zie je dat zelf ook al. Ook het weglopen is een beetje over the top. Communiceren is de sleutel.
En neem een verdoving, dat stelt echt helemaal niets voor en scheelt enorm veel stress. Ik was erg bang voor naalden, maar ik ga niet laten boren zonder verdoving. Mijn tandarts kan pijnloos verdoven. Erg fijn.

Laatst bijgewerkt door Liebeskind op 27-02-18 15:34, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-02-18 15:33

Geplaatst: 27-02-18 15:33

Goof schreef:
UHm, die man heeft waarschijnlijk geen idee wat jouw probleem (met hem) was, dus ik vind het niet helemaal eerlijk dat je boos bent weg gelopen.
Het is nu achteraf praten, maar als je tijdens het behandelen aangeeft je rot te voelen doen ze daar echt wat mee. Ik geef van tevoren altijd aan (nutteloos trouwens, want ze weten het toch al) dat ik echt angst heb voor de tandarts en of hij aub wil benoemen wat hij doet want dan weet ik wat ik kan verwachten. het is nog steeds mijn hobby niet, maar die man doet vreselijk zijn best om mij op mijn gemak te stellen.
Communicatie is het sleutelwoord

Ik denk idd dat je wat duidelijker had kunnen zijn vooraf. Bij mijn tandarts weten ze dit ook en tóch vermeld ik het er élke keer bij. Net zoals Goof zegt (ze weten het toch al

)
Ik kan me je lopende band gevoel wel voorstellen... Maar dat was bij de vorige afspraken ook al het geval. Dus dan had ik persoonlijk de afspraak voor de gaatjes te vullen uit voorzorg al niet meer daar gepland, maar bij een andere tandarts waar ik wél op mijn gemak zit.

**Geplaatst**: 27-02-18 16:27

Geplaatst: 27-02-18 16:27

Lizzyy schreef:
Ik moet altijd zo lachen om dit soort topics. Wat kunnen mensen toch problemen zoeken maar zelf niet communiceren.

...wat voor smiley past er nou bij zo'n botte opmerking?

Soms lukt communicatie niet - omdat een tandarts in jouw mond met een scherp iets bezig is.
Omdat je bang bent.
Omdat iemand niet reageert op jouw handsignaal.
Omdat de arts weinig Nederlands spreekt.

En is dat dan "problemen zoeken"...?

**Geplaatst**: 27-02-18 16:32

Geplaatst: 27-02-18 16:32

Janneke2 schreef:
Lizzyy schreef:
Ik moet altijd zo lachen om dit soort topics. Wat kunnen mensen toch problemen zoeken maar zelf niet communiceren.

...wat voor smiley past er nou bij zo'n botte opmerking?

Soms lukt communicatie niet - omdat een tandarts in jouw mond met een scherp iets bezig is.
Omdat je bang bent.
Omdat iemand niet reageert op jouw handsignaal.
Omdat de arts weinig Nederlands spreekt.

En is dat dan "problemen zoeken"...?

Het gaat erom dat het probleem hier duidelijk bij TS ligt en niet bij de tandarts maar die vervolgens wel de schuld krijgt. Maar ik denk dat het hele verhaal sowieso met een flinke korrel zout genomen moet worden gezien TS haar stuk gematigdere latere reacties waarin de boel ineens met "een knipoog" gelezen moet worden.

Ik heb meer dan 50 tandartsen gehad in m'n leven en het draait toch echt om communicatie, ze kunnen geen gedachten lezen. En ja de een pikt signalen sneller op dan de ander. Als jij om wat voor reden dan ook op zo'n moment niet kunt communiceren dan is dat niet de schuld van de tandarts maar heb je zelf een onderliggend probleem (mogelijk fobie). Heel vervelend, maar daar hoef je de tandarts niet voor te bedanken.

**Geplaatst**: 27-02-18 17:16

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 27-02-18 17:16

Wat kunnen mensen toch lekker supportive reageren met vervelende opmerkingen zeg
Dat je kritiek geeft op waar ts dingen anders had aan kunnen pakken of tips
Prima toch
Maar waarom nou toch altijd die afzeik opmerkingen erbij?
Reden waarom ik zelf wel mooi uitkijk met topics aanmaken
Voor je het weet krijg je kilo’s zout over je heen en moet je verhaal vooral vast wel helemaal met een knipoog gelezen worden

Maar idd , goede leer voor de volgende keer, beter naar je zelf luisteren en proberen ook beter aan te geven aan de behandelaar
Hoewel ik weet dat dat lastig kan zijn, ik was na jaren van mijn tandartsen angst af door een superfijne tandarts
Helaas nu een nieuwe binnen dezelfde praktijk en betrap me er op dat ik alweer bijna een jaar niet ben geweest
Dus moet idd maar weer contact opnemen voor een afspraak
En om een andere arts vragen , heb twee afspraken met hem gehad maar zijn hele doen en laten roept spanning op bij me (beetje een haantje )

**Geplaatst**: 27-02-18 17:20

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 27-02-18 17:20

Zijn tandartspraktijken meestal niet zo fan van, maar als je nog weet welke tandarts je had kun je wellicht uitzoeken naar welke praktijk die vertrokken is en meegaan naar de nieuwe praktijk.

**Geplaatst**: 28-02-18 05:18

Geplaatst: 28-02-18 05:18

Ik moet zeggen dat ik je ook niet kan volgen. Zelf heb ik een gigantische tandartsangst, maar communicatie is belangrijk en weglopen vind ik behoorlijk overdreven en bijna onbeschoft te noemen.

Ik snap je angst echt wel. Ik heb zelf een tandarts gehad die het presteerde de verdovingsnaald in mijn neus uit te laten komen, zonder verdoving op mijn zenuw te raggen 'Nee hoor meisje, dit kun je echt niet voelen!' en zoveel ellende te veroorzaken dat ik tegenwoordig implantaten in mijn bovenkaak heb zitten (en nee, dat komt echt niet omdat ik niet goed poetste). Daarnaast had hij nog nooit van een mondkapje of handschoenen gehoord. Uiteindelijk klapte mijn kaak zelfs dicht op zijn vingers omdat hij me bijna 50 minuten aan één stuk met m'n mond open liet zitten en mijn kaakspieren verkrampten. Maar ja, ik was 12 en durfde er niets van te zeggen. Daar pluk ik nu nog de vruchten van. Uiteindelijk mocht hij zijn beroep gelukkig niet meer uitoefenen.

En toch: de tandarts is zo belangrijk dus ik ben helemaal overnieuw begonnen bij een andere tandarts. Praten praten praten. De eerste 4 keer heb ik alleen maar in de stoel gezeten zonder dat hij uberhaupt iets heeft uitgericht. Uiteindelijk kan ik nu in de stoel liggen zonder direct te gaan hyperventileren, al ben ik wel doodsbenauwd voor zenuwpijn en die ellendige gehemelteprik. Momenteel heb ik nog een stuk of 9 afspraken staan voor de kaakchirurg om de schade te repareren die in het verleden is aangericht. Awesome :')

en de kaakchirurg vind ik nog een tandje enger dan de tandarts.

Zoals iemand hierboven al zei: communication is key. Zo te lezen is er weinig vreemds bij je tandarts gebeurd. Ik zou in ieder geval er zeker nog eens achteraan bellen en het uitleggen. Om het op deze manier af te sluiten is ook niet fair naar de tandarts toe. Ze weten dat ze niet de favoriete persoon zijn van welke patient dan ook, maar als je niet duidelijk uitlegt is er sowieso weinig te bespreken. Een paniekaanval is heel vervelend, maar dat zijn ze echt wel gewend.

**Geplaatst**: 28-02-18 06:54

Geplaatst: 28-02-18 06:54

Veel sterkte met je dentofobie dan maar. Ik vind het een apart topic. Het doet me denken aan toen het niet zo goed met je ging, toen opende je ook voor alles topics. Sorry Joolien, hoop dat ik er naast zit.

**Geplaatst**: 28-02-18 07:06

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 28-02-18 07:06

Misschien is het wel net zo netjes om je excuses aan te bieden bij de tandarts waarbij je bent weggelopen.
Verder is alles al wel zo'n beetje gezegd

**Geplaatst**: 28-02-18 07:23

Geplaatst: 28-02-18 07:23

lieveli schreef:
Veel sterkte met je dentofobie dan maar. Ik vind het een apart topic. Het doet me denken aan toen het niet zo goed met je ging, toen opende je ook voor alles topics. Sorry Joolien, hoop dat ik er naast zit.

Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens.

Fenrir: Meer dan 50 tandartsen? :wow:

**Geplaatst**: 28-02-18 08:43

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 28-02-18 08:43

Wat ik persoonlijk niet zo goed snap is dat je wél een pammetje pakt maar een verdoving weigert.

Ik heb zo een fobie gehad voor tandartsen dat ik bij een angstkliniek onder lachgas werd behandeld.
Inmiddels ligt die tijd heel lang achter me en zit ik weer bij een "gewone "tandarts die het hele verhaal kent, en me in alle rust onder plaatselijke verdoving zo nodig de hele behandeling door helpt.

Zeker tegenwoordig hebben véél praktijken alle begrip voor angstige patiënten, maar je zal wél moeten communiceren.

**Geplaatst**: 28-02-18 08:49

Geplaatst: 28-02-18 08:49

Nou ik snap TS wel. In mijn jeugd een rot tandarts gehad, die legde ook niets uit en snauwde alleen maar dat je mond verder open moest. Lag ik te bibberen in de stoel, hoorde ik tegen de assistente zeggen: leg maar xqy34 klaar, nou dan wist ik niet of dat een bepaalde vulling of boor was of toch alleen een fluorgebitje. Doodeng!
Ik denk dat de communicatie ook van tandarts en assistente moet uitgaan, zij zijn ervoor de patiënt op zijn gemak te stellen als ze zien dat deze angstig is.
En een beetje mens ziet dat heus wel hoor, trillen of de ademhaling of grote ogen. Kan me voorstellen dat communicatie zelfs een deel van de opleiding is.
Mijn kinderen gaan naar jeugdtandzorg, gaan normaal fluitend naar binnen maar pas was er een andere tandarts, echt slecht Nederlands, leek wel Pools ofzo. Vind ik echt niet kunnen op zo'n positie, hoe kun je nou met mensen werken als je de taal niet spreekt?

**Geplaatst**: 28-02-18 09:05

Re: Bedankt meneer de tandarts voor dentofobie

Geplaatst: 28-02-18 09:05

Ik heb ook al een aantal tandartsen versleten

Nu heb ik een fijne tandarts en ook steeds dezelfde, kleine praktijk.
Wat ik eerst gedaan heb is een afspraak gemaakt om kennis te maken. Bespreken wat mijn problemen bij de tandarts zijn en hoe ik het prettig vind. De keer erop alleen kijken in de mond zonder verder iets te doen en zij vertelt wat ze ziet en daarna een echte controle en evt een behandelplan opstellen. En idd tijdens een behandeling altijd je hand op kunnen steken en dat ze dan ook daadwerkelijk stoppen. Achteraf vraagt ze ook altijd hoe ik de behandeling heb ervaren

**Geplaatst**: 28-02-18 10:58

Geplaatst: 28-02-18 10:58

Cayenne schreef:
lieveli schreef:
Veel sterkte met je dentofobie dan maar. Ik vind het een apart topic. Het doet me denken aan toen het niet zo goed met je ging, toen opende je ook voor alles topics. Sorry Joolien, hoop dat ik er naast zit.

Daar ben ik het eigenlijk wel mee eens.

Fenrir: Meer dan 50 tandartsen?

Ik zit bij een academisch centrum, dus iedere keer 1 of 2 andere tandartsen (studenten) tikt snel aan.

Plus orthodontisten, maar die had ik er nu nog niet eens bij geteld...
Helemaal omdat ik vroeger om de 3 maanden op controle moest ivm bepaalde gebitsaandoening (geen/verminderd glazuur). Tegenwoordig ga ik gewoon 2 x per jaar (maar natuurlijk vaker als er iets mis is).
Als jong kind had ik overigens wel een vaste tandarts (of iig een paar vaste), maar toen zat ik al op een gespecialiseerde afdeling.

**Geplaatst**: 28-02-18 15:38

Geplaatst: 28-02-18 15:38

Wijsje schreef:
Nou ik snap TS wel. In mijn jeugd een rot tandarts gehad, die legde ook niets uit en snauwde alleen maar dat je mond verder open moest. Lag ik te bibberen in de stoel, hoorde ik tegen de assistente zeggen: leg maar xqy34 klaar, nou dan wist ik niet of dat een bepaalde vulling of boor was of toch alleen een fluorgebitje. Doodeng!
Ik denk dat de communicatie ook van tandarts en assistente moet uitgaan, zij zijn ervoor de patiënt op zijn gemak te stellen als ze zien dat deze angstig is.
En een beetje mens ziet dat heus wel hoor, trillen of de ademhaling of grote ogen. Kan me voorstellen dat communicatie zelfs een deel van de opleiding is.
Mijn kinderen gaan naar jeugdtandzorg, gaan normaal fluitend naar binnen maar pas was er een andere tandarts, echt slecht Nederlands, leek wel Pools ofzo. Vind ik echt niet kunnen op zo'n positie, hoe kun je nou met mensen werken als je de taal niet spreekt?

Vaak dénken we dat we "een open boek "zijn omdat we ons zo voelen.
Iemand anders kan dat alleen heel anders "lezen "
Mogelijk dacht jou tandarts of die van TS wel dat jullie je dag niet hadden, geen tijd, geen zin in blabla klets over het weer.
Mogelijk dacht de tandarts dat jullie gehaast waren, of was hij of zij zelf gehaast.....
Hup, no nonsens.......mond open en gaan.......
Ik blijf er bij dat met 9 van de 10 tandartsen van tegenwoordig goed te praten is over hoe je je voelt in de stoel met het oog op dat wat er gebeuren gaat.

Ook mijn tandarts laat wel eens op zich wachten, terwijl de assistent me al binnen gehaald heeft.
Volgens mij staat er gewoon ergens in mijn dossier dat ik een angstpatiënt ben, en daar wordt op het moment van bellen al speciale aandacht aan besteed.
Maar.............ik heb het wél duidelijk gemaakt, en zo nodig doe ik dat nóg eens.......en nóg eens.
Zolang ik maar als een blij mens naar buiten ga met een stralend gezond gebitje. ( en een wang op half 11 door de verdoving die er nog drie uur in zit ;-)

)

**Geplaatst**: 28-02-18 15:51

Geplaatst: 28-02-18 15:51

Met Raafsmits eens. Zoals ik al eerder schreef heb ik een heel traject doorlopen om weer een beetje vertrouwen in de tandarts te krijgen. Echter woon ik inmiddels ruim 2 uur verderop. Ik ben nog zeker 3 jaar bij die tandarts gebleven ondanks de grote reisafstand, maar uiteindelijk was dat logistiek gezien niet meer op te brengen. Heel jammer, want ik was anders graag bij die praktijk gebleven.

Nu heb ik sinds een half jaar een nieuwe tandarts en het eerste wat ik heb besproken was mijn angst. Ik ben daar heel open en eerlijk over geweest en dan is er ook echt wel begrip. Maak het dus bespreekbaar. Natuurlijk zijn de meeste mensen niet op hun gemak in de stoel, maar er is een wezenlijk verschil tussen ongemak en angst. En ieder mens is verschillend dus het is niet altijd aan de patiënt af te lezen of die bang is of niet. Daarom is communicatie vanuit beide partijen wel zo fijn.

**Geplaatst**: 28-02-18 16:01

Geplaatst: 28-02-18 16:01

Cayenne schreef:
maar er is een wezenlijk verschil tussen ongemak en angst. En ieder mens is verschillend dus het is niet altijd aan de patiënt af te lezen of die bang is of niet. Daarom is communicatie vanuit beide partijen wel zo fijn.

Dit.

Nu zit ik zelf wel aardig relaxt in de stoel. ik weet namelijk dat mijn tandarts signalen goed oppakt en dat we helder kunnen communiceren. Scheelt voor haar ook. Want als ik meewerk, dan is zij ook eerder klaar. Zo hadden wij afgelopen week een afspraak van een uur. Waren in 45 minuten klaar, juist omdat we communiceerden. Zij blij dat ze tijd had, ik blij omdat ik korter in de stoel zat dan de bedoeling was.

Heb je angst, geef dat dan aan. Zoek eventueel een gespecialiseerde tandarts. Daar heb je zoveel meer aan. Praten, praten, praten.

Bijna niemand wordt blij van een een tandarts, dokter. Maar maak het jezelf niet te moeilijk en til er niet te zwaar aan. Schamen is nergens voor nodig, ze komen gekkere dingen tegen.

**Geplaatst**: 28-02-18 16:31

Geplaatst: 28-02-18 16:31

Jeetje wat balen Joolien deze ervaring, en dan ook nog die harde reacties die je er overheen krijgt, lekker vriendelijk zijn we weer voor elkaar hoor +:)+

Ik kan me heel goed voorstellen dat je een vervelend gevoel erbij krijgt, in een medische setting is het logisch dat "patiënten" nerveus of angstig kunnen worden en een professional met een hart in zijn ziel zal dat begrijpen en zal zijn best doen om je op je gemak te stellen...dat is gewoon de helft van het werk!

Wanneer mensen niet met je communiceren. Zich niet voorstellen. Niks aan je vragen, niks uitleggen of afspreken (hand omhoog als je wilt dat we stoppen) maar je een poos laten wachten en dan gewoon beginnen...alsof ze aan een auto werken ofzo...dan heb je het idee dat je er niet toe doet. Dat je niet gehoord en niet gezien wordt.

En dat is dè manier om mensen angstig te krijgen, want dan voel je je wel heel erg overgeleverd aan die behandelaars. Het gevoel hebben dat je geen controle hebt over de situatie (dat jouw behoeftes er niet toe doen) kan echt funest zijn voor je vertrouwen.

Dan kunnen mensen wel zeggen dat je zelf moet beginnen met communiceren maar ten eerste deed je dat en haalde dat weinig uit, en ten tweede: ZIJ zijn toch de zorgverlener, ze laten gewoon een flinke steek vallen door zich alleen maar op de behandeling te storten en niet op het geruststellend aanspreken van de persoon die daar zo heel kwetsbaar onder hun handen komt te liggen.

Groot gelijk dat je een andere tandarts zoekt, er zijn er genoeg die wel snappen dat mensen bang worden van zo'n stilzwijgende aanpak

Elke tandarts die een patiënt nog niet kent zou toch op zijn minst tijdens het begin van de behandeling wat dingen moeten vragen als "ben je bang" en "wil je graag dat ik alles uitleg voordat ik het doe" en een teken moeten afspreken dat als je bvb. je rechterhand omhoog doet ze direct stoppen ... dat soort dingen.

Dan voel je je gehoord en gezien, voel je dat je er toe doet en dat je zelf de controle houdt en dan lig je al veel rustiger daar in die stoel