Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-18 22:05

Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-18 22:05

Zo een klein beetje in de klaagmodus. Heb het zo langzamerhand wel een beetje gehad te de ziekenhuisbezoeken en operaties.
Ik ben heel blij dat ze er zijn en zonder de artsen Was ik ongeneselijk ziek geworden nu, maar ben er wel een beetje klaar mee.

Even een kort verhaaltje het is begonnen vanaf 2008.

Op skivakantie ben ik ( op Koninginnedag) onderuit geskied door iemand anders. Gevolg knieschijf uit de kom. Van de berg af met pistebully en in het dal met de ambulance naar een kleine kliniek waar ze rontgenapparatur hebben. Knieschijf in de kom gezet gips er om en nadrukkelijk werd gezegd dat er in Nederland verder naar gekeken moest worden want er was meer kapot.
Na een heel gedoe in Nederland uiteindelijk begiin oktober 2008 bij de orthopeed terecht gekomen. Na een mri volgde al snel een kijkoperatie eind oktober begin november (operatie nummer 1)
Hieruit bleek voorste kruisband stuk en op de wachtlijst gezet voor een nieuwe voorste kruisband.
Januari 2009 was ik voor het weekend aan niet lekker na het weekend bij de huisarts geweest en stuurde me naar het ziekenhuis met verdenking acute blinde darm ontsteking. Helaas bleek die ontstoken te zijn (operatie nummer 2)
Begin maart kreeg ik mijn nieuwe voorste kruisband (operatie nummer 3) en begin oktober 2009 volgde een operatie aan een galblaas die ontstoken was inclusief galstenen (operatie nummer 4) daarna gelukkig even rust gehad.
Tot er in november 2013 een veer van de klep van de trailer brak. Ik had de klep vast en kon deze niet meer houden (was bekleed met rubber matten) met als gevolg dat de klep op mijn rechter bovenbeen lande. Zwaar gekneusd en bont en blauwe knie. Dat dacht ik omdat ik zittend werk deed verder niet zoveel last gehad van de knie. Tot ik een opleiding ging doen waarbij ik meer moest lopen. Ik had pijn heel veel pijn. Uiteindelijk weer een nieuwe mri gehad en een nieuwe kijkoperatie in mijn knie in 2014.[operatie nummer 5] hier bleek de mediale band volledig afgescheurd te zijn van de rechter knie. Eerst maar met fysio oefeningen doen. Uiteindelijk in april 2015 een brace gekregen. Wat een verademing de pijn ging langzaam weg en stabiliteit was er weer. Op 21 september 2015 een nieuwe mediale band in mijn rechterknie gekregen (operatie nummer 6]
Helaas was de pech nog niet over per toeval was er in augustus 2016 slokdarmkanker geconstateerd dat verhaal kan je hier lezen [MWS] Lotgenoten gezocht de ziekte met de beginletter k ik ben er goed doorheen gekomen maar dat was dus helaas operatie nummer 7.
Vorig jaar tijdens een spokentocht helaas mijn duim zo uit de kom gehad dat het rerepareed is december 2017 dmv een pees uit mijn pols te verplaatsen. (Operatie nummer 8)

En ja nu is er dus op het litteken van de slokdarmoperatie vandaag een littekenbreuk geconstateerd omdat er darmlussen in te recht kunnen komen die klem gaan zitten ( wat enorm pijnlijk en ongemakkelijk is) zal dit dus weer dmv een operatie verholpen moeten worden. En dat zal dus operatie 9 zijn zo dicht op elkaar Daar gaat mijn goede voornemen om 2018 zonder operatie door te komen. Zoal jullie hebben kunnen lezen heb ik behoorlijk wat voor mijn kiezen gehad en ben er zo langzamerhand wel een beetje klaar mee.
Zijn er meer mensen die zoveel pech hebben achter elkaar. Of ben ik een aansteller als ik zeg dat ik het nu wel welletjes vind. Mijn oma grapte vanmiddag kan je niet permanent een kamer huren in het ziekenhuis, krijg jij nu zo langzamerhand geen kortingen op die operaties (daar moest ik wel om lachen) maar hoop nu echt dat dit voorlopig de laatste is.

Sorry is een beetje een klaagtoppic geworden maar ja voelt wel goed om het even van me af te kunnnen schrijven. Ben benieuwd of er meer bokkers zijn die zoveel pech hebben.

**Geplaatst**: 19-01-18 23:02

Geplaatst: 19-01-18 23:02

Klagen doet soms heel goed en ook heel herkenbaar... In de afgelopen twee jaar heb ik 13 hersenoperaties gehad, mijn buik is 14 keer open gemaakt en mijn rug keer of 8. En dat zal zo nog wel even doorgaan waarschijnlijk met voor alsnog geen enkele verbetering (juist alleen maar verslechtering).

Maar klagen mag en het lucht soms enorm op, dus gewoon even lekker zeuren en klagen. Natuurlijk ben je er klaar mee, was ik na de eerste operatie ook al.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-18 23:06

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-18 23:06

Quir schreef:
Klagen doet soms heel goed en ook heel herkenbaar... In de afgelopen twee jaar heb ik 13 hersenoperaties gehad, mijn buik is 14 keer open gemaakt en mijn rug keer of 8. En dat zal zo nog wel even doorgaan waarschijnlijk met voor alsnog geen enkele verbetering (juist alleen maar verslechtering).

Maar klagen mag en het lucht soms enorm op, dus gewoon even lekker zeuren en klagen. Natuurlijk ben je er klaar mee, was ik na de eerste operatie ook al.

Pfff als ik dit zo lees mag ik eigenlijk helemaal niet klagen jeetje jij hebt nog meer voor of achter de kiezen gehad.

Zijn het iedere keer operaties om iets te verhelpen? Wat heb je precies. Kan ook via pb als je het niet wil vertellen

**Geplaatst**: 19-01-18 23:25

Geplaatst: 19-01-18 23:25

Natuurlijk mag je klagen, iedereen mag klagen. Al is het je kleine teen... En het doet ook nog eens goed zo af en toe.

Hier op t forum loopt een topic waar bijna alles al in staat.
In het kort: ik heb intracraniele hypertensie, extreem hoge hersendruk. Daardoor een drain, maar gigantische complicaties. Rug gebroken tijdens operatie, verschillende keren zeer uitgebreide hersenvlies en buikvliesontsteking gehad, tussendoor nog een keer een blinde darm ontsteking, halfzijdig verlamd uit narcose, trombose en dat rijtje gaat nog wel even door...

Nu dus een drain van hersenen naar buik, maar ogen blijven flink hard achteruit gaan (door de druk in de hersenen, ogen zelf zijn helemaal goed) en de drain werkt niet optimaal nu. Helaas is de druk sensor in mijn hersenen ook stuk.

**Geplaatst**: 19-01-18 23:32

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst: 19-01-18 23:32

Klagen kan soms zo lekker opluchten. En het maakt niet uit of je nu 10 kleine of 10 grote operatie's hebt gehad (bij wijze van spreken) iedereen beleefd het eigen manier.

Maar het lijkt soms wel dat ze altijd dezelfde moeten hebben met alle pech.

Voor iedereen die het nodig heeft een hele dikke knuffel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-18 16:35

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-18 16:35

Helaas net opgenomen en wordt vandaag weer geopereerd aan een littekenbreuk in mijn buik.

**Geplaatst**: 21-01-18 20:50

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst: 21-01-18 20:50

Hopelijk heb je u de operatie alweer achter de rug en is alles goed verlopen.
Heel veel sterkte en een voorspoedig herstel

**Geplaatst**: 21-01-18 20:52

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst: 21-01-18 20:52

Soms kan klagen lekker opluchten. En zoals ik het lees kan je dat wel gebruiken. Pfoe wat pittig allemaal, dingen met je gezondheid zijn altijd zo vervelend. Succes met het herstel van je operatie en ik hoop dat het allemaal beter gaat!

**Geplaatst**: 21-01-18 20:54

Geplaatst: 21-01-18 20:54

Sterkte, hopelijk is de operatie goed verlopen.

Je mag zeker klagen, je hebt het niet makkelijk gehad

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-18 07:16

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-18 07:16

Klaarwakker en veel pijn. Wat er precies gevonden of gedaan is geen idee.Kwam om half 11 geheel in paniek uit de narcose.wat een enorm nare ervaring was.Gelukkig was mijn tweelingzus aanwezig als verrassing, im was nog nooit zo blij haar te zien Pas rond 2 uur hield die een beetje op. Helaas Lig ik nu te beven als een rietje in bed. Wat mij kompleet uit mijn slaap houst. Tot zover even een update

**Geplaatst**: 22-01-18 09:06

Geplaatst: 22-01-18 09:06

Bah, wat akelig als je zo uit de narcose komt, fijn dat je je zus als eerste zag. Dat zal een geruststelling geweest zijn!
Veel sterkte en doe vooral kalm aan. :(:)

**Geplaatst**: 22-01-18 09:28

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst: 22-01-18 09:28

Ah bah wat een rot ervaring om zo wakker te worden. Wel super lief dat je zus er was.
Hopelijk knap je snel weer op :(:)

**Geplaatst**: 22-01-18 10:39

Geplaatst: 22-01-18 10:39

Even klagen mag soms best. Helemaal na zo'n serie operaties. Wat naar wakker worden zo zeg! Wel heel lief dat je zus er was zodra je wakker werd.

**Geplaatst**: 22-01-18 10:54

Re: Waarom overkomt mij dit allemaal.

Geplaatst: 22-01-18 10:54

Wat vreselijk om in paniek uit de narcose te komen! Ik heb sinds een paar jaar ook vele operatie's achter de rug, Fistel, Tennisarm, Stenose in nek, 3x in mijn oog kwaadaardige tumoren weg gehaald.Er groeit steeds litteken weefsel in het hoekje van me oog,dat moet ook steeds weg gehaald worden.
Ik hoop dat 2018 operatie vrij blijft,maar ben bang van niet.
Ik wens je heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 22-01-18 11:00

Geplaatst: 22-01-18 11:00

Als je zoveel pech hebt mag je klagen! Hier is het ook al jaren drama en dan niet eens met operaties! In 2012 dachten ze dat ik Mn hand gebroken had, 2 weken gips, daarna mocht dat eraf en een dag later ben ik met paard en al achterover gegaan en Mn bekken gebroken, resultaat was 6 weken bedrust alleen kreeg ik in week 3 een blindedarmontsteking en moest geopereerd worden, uiteindelijk 11 weken plat gelegen. In 2014(4januari) werd mijn vader met spoed opgenomen en ben ik m bijna kwijtgeraakt en hebben we 8 weken op de IC geleefd en totaal 5 maanden in het ziekenhuis, toen dat iets beter leek en hij mee naar huis mocht kreeg hij enkele weken later een infectie op de stomp van zijn voet en konden we weer accuut naar het ziekenhuis en werd zn onderbeen geamputeerd. Weer 2 maand later lag mijn oom er in exact dezelfde set-Up bij op de IC, darmkanker. Hij mocht na een maand weer naar huis. Begin 2015 werd Mn oma tijdens onze vakantie opgenomen in het ziekenhuis en met op en aangaan van beter zijn en ziek zijn is ze in september 2015 overleden. In 2016 is mijn buurjongen waar we goed contact mee hadden overleden aan hersenvliesontsteking en in begin 2017 werd Mn oom weer ziek, een hersentumor en hoewel de operatie goed is gegaan overleed hij 1 week later. En halverwege het jaar raken de vriendinnen van mijn neven beide zwanger maar 1 van de zwangerschappen gaat mis, het kindje wordt geboren met 26 weken en overlijdt na 11 dagen.Mn beide honden kregen een ziekte maar met medicatie is het onder controle en we beginnen nu aan 2018...

En met dit hele verhaal, ik klaag ook regelmatig! En het is heerlijk! Het lucht op! Maar je moet er alleen voor zorgen dat je er niet in blijft hangen!
Zorg wel dat je iemand hebt waarmee je overal en altijd erover kan praten, dat helpt heel erg, ook bijvoorbeeld bij vragen die je hebt...