Ik heb altijd al plaatsen/kamers door de war gegooid, de kelder werd de koelkast, ipv mijn zoontje aan school af te zetten heb ik hem in de stad afgezet en dat soort spraakverwarringen. Mijn omgeving is hier mee bekend en we lachen er altijd maar om.
Echter wordt het het laatste jaar steeds erger en ook met typen beginnen de problemen te komen als ik gehaast ben. Ook word ik steeds vergeetachtiger. Mijn moeder opperde al lachend of ik dement aan het worden ben

Doordat het de laatste tijd erger wordt en steeds grotere omvangen begint te krijgen, komen de zorgen toch wel bij mij. Zo kan ik midden in een gesprek ook ineens de draad kwijt raken, of zelfs gewoon even wegvallen.
Gisteren was voor mij toch wel de druppel, voor de zoveelste keer wist ik niet meer wat ik ging doen. Ik moest mijn scooter halen uit de garage. Eerst vergeet ik mijn helm, ach ja dat kan gebeuren natuurlijk. Verstrooid ben ik altijd wel geweest. Daarna met de bus, want moest 3 gemeentes verderop zijn. Vervolgend te ver gereden en tja, waar ging ik ook alweer naartoe??? Oh ja, ik heb mijn helm, dus uiteindelijk toch bij de garage geraakt en goed thuis gekomen.
Echter zit ik nu wel op het punt dat ik twijfel om mijn hoofd te laten onderzoeken. Dit gaat voor mijn gevoel verder als verstrooidheid en soms wat spraakverwarring. Maar waar begin je? Maak ik mij geen zorgen om niks en is het gewoon een uiting van stress?
Wat ik wil bereiken met dit topic? Eigenlijk heb ik daar geen idee van, maar thuis worden mijn klachten niet serieus genomen dus word ik ook niet veel wijzer.