Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 08:42

Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 08:42

En nu is mijn vriend ziek...
En ja, hij is al een uur lang aan het overgeven..

Ik heb hem tussendoor een glas water gegeven en ben weer in bed gaan liggen. We hebben contact via de app

Maar ik kan er dus echt absoluut niet tegen.. Ik word al misselijk als ik hem hoor gaan dus laat staan dat ik bij hem kan gaan zitten of wat dan ook.. -O-

Ik voel me zo nutteloos maar vooral heel banketstaaf omdat ik weet dat wanneer ik me zo voel hij er wel is. Hij kan er gewoon tegen..

Hoe gaan jullie er mee om? Ik kan moeilijk, als hij echt ziek is, de hele dag in de slaapkamer blijven tot ik weg moet. Wil toch graag dat hij wat probeert te eten.. gister mijn verjaardag gevierd thuis, met familie, en lekker wat gedronken (niet heel veel, al weet ik niet hoeveel hij op heeft), dus misschien de drank van gisteravond, in combi met wakker liggen door vervelende katten, en honger hebben, dat dat zijn misselijkheid veroorzaakt waardoor hij zo moet spugen.. maar ik kan me goed voorstellen dat hij helemaal niet wil eten als hij zich zo voelt..

Maar wat voel je je banketstaaf zeg als je er gewoon niet voor hem kan zijn... Ik weet gewoon dat ik ook ga zodra ik hem zie gaan namelijk...

Hoe gaat dat zinnetje ook alweer..? Het maakt me niet uit wanneer ze naast mn bord schijten maar overgeven... nee daar kan ik echt niet tegen...

Misschien nog iemand met tips voor de misselijkheid?? Ik denk niet dat ik met een glaasje cola hoef komen aan te zetten

**Geplaatst**: 10-12-17 08:50

Geplaatst: 10-12-17 08:50

Ik was ook zo. Vond overgeven verschrikkelijk en was als de dood om zelf over te geven. Totdat ik laatst zelf ziek boven de wc hing. Wát een opluchting zeg, voelde me daarna meteen een stuk beter. Heb er nu in ieder geval een stuk minder aversie tegen.

Wat vind je precies naar? De geur? Het geluid? Je zou bijvoorbeeld oordopjes in kunnen doen. Dan kun je je vriend toch helpen, maar hoef je het niet te horen.

**Geplaatst**: 10-12-17 08:53

Geplaatst: 10-12-17 08:53

Ik ken het! En mijn vriend had een paar maanden thuis dus buikgriep..
Ik verplaatste me echter wel door het huis, aangezien hij netjes naar de wc ging en het even meldde als hij moest spugen. Dan deed ik even mijn vingers in mijn oren of het geluid van de tv een stuk harder (of ik ging op het balkon staan

).
Heel toevallig gebeurde het gisteravond trouwens nog, zat ik shakend met mijn vingers in mijn oren op de slaapkamer

Stomme is dat hij zich schuldig voelt dat hij moet spugen als ik erbij ben, terwijl ik me juist schuldig voel dat ik er zo debiel panisch voor ben.

Heb trouwens als ik zelf moet er geen moeite mee heb ik gemerkt, tot dit jaar heb ik 12 jaar lang niet overgegeven. Dit jaar was ik eens zooo beroerd dat het er zeker tot 6x aan toe eruit kwam en dat was dan weer geen probleem..

Toch is cola wel echt goed tegen de misselijkheid & gember (even thee van maken) zou dat ook moeten zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 09:00

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 09:00

Het geluid, maar ook gewoon het feit dat het eruit komt.. nieteens de geur, hij spuugt nu echt gal, want zijn maag is leeg, en dat ruik je niet..

Ik krijg er gewoon helemaal de kriebels van en word echt misselijk

terwijl ik er juist voor hem wil zijn.. zo vervelend dat hij zich zo ellendig voelt en ik het niet eens kan opbrengen bij hem te zijn..

Overigens ben ik zelf ook heel bang om over te geven. Dat is iets dat ik echt heel eng vind, en wanneer het gebeurd raak ik bijna in paniek dus misschien dat dat ook wel een stukje mee speelt..

En het is iets heel kleins en het slaat eigenlijk nergens op maar ik wil er gewoon voor hem zijn en dat kan ik nu niet..

Dreamy; mijn vriend voelt zich idd schuldig, vooral omdat ik er wakker van werd, en hij me nu wakker houd

hij was er dus uit gegaan, expres met teiltje naar de woonkamer gegaan aangezien de wc naast onze slaapkamer ligt en het dan dus helemaal heel gehorig is.. maar nu zit hij dus daar en ik in de slaapkamer en wil niet van hem vragen dat hij nu maar even op staat om naar de wc te lopen als hij moet

Moet er dalijk toch aan geloven want ik moet straks foto's maken ergens dus zou er toch uit moeten haha

**Geplaatst**: 10-12-17 09:05

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 09:05

Bij mij kwam het echt uit de angst om zelf ook over te geven er van. Tegenwoordig raak ik niet meer in paniek als ik zelf moet overgeven. Dus kan ik het ook beter hebben als iemand anders moet overgeven. En daardoor kan ik nu ook zelf ondersteunen als iemand niet lekker is. Maar mijn hobby blijft het zeker niet

**Geplaatst**: 10-12-17 09:13

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 09:13

ik heb hetzelfde probleem. Als ik zelf moet overgeven gaat dat meestal gepaard met een lichte paniekaanval en staat mijn man (als hij thuis is) naast mij om mij rustig te houden. Maar omgekeerd heb kan ik hem niet helpen.
Ik moet wel zeggen dat sinds de kinderen er zijn ik mij er een beetje heb moeten overzetten. Maar als een kindje heeft moeten overgeven in zijn bed dan laat ik dat bed verversen aan mijn man over en was ik het kindje. De volgende dag kuis ik dan gans de kamer want anders blijf ik het gevoel hebben dat er nog iets van geur is achtergebleven.

**Geplaatst**: 10-12-17 09:18

Geplaatst: 10-12-17 09:18

Hier ook herkenbaar. Hoorde ooit van iemand dat dat emetofobie heet en er dus heel veel mensen zijn die het hebben(ook cursussen voor). Vroeger ging ik echt in paniek maar door de jaren heen gaat het wat beter, al ben ik nog steeds nergenste bekennen als iemand overgeeft haha. Vind het knap dat je uberhaupt thuis blijft en hem water geeft! Sterkte, hopelijk is het snel weer voorbij!

**Geplaatst**: 10-12-17 09:23

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 09:23

Klopt, het heet emetofobie

en er hebben idd best wat mensen deze fobie. Al heerst er echt veel onbegrip over. Als ik het mensen vertel maken ze 9 van de 10 keer gelijk nepkotsgeluiden en vinden het maar grappig of raar. Heel vervelend, dus ik vertel het alleen nog maar als het “moet”.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 09:27

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 09:27

Hij ligt nu gelukkig al een half uur te slapen, op de bank. Ik heb heel stilletjes de katten gevangen uit de woonkamer en de deur dicht gedaan zodat de katten bij mij zijn. Daarna heel zachtjes wat te eten voor mezelf klaargemaakt en nu een ontbijtje op bed

helaas wel zelf gemaakt haha. Lig nu maar in bed tv te kijken en laat hem zolang als het gaat met rust. Wil hem uiteraard niet wakker maken als hij zo beroerd is..

Hij zou vanavond met een bedrijfsuitje mee gaan.. en ik ga uit eten.. arme vent..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 09:30

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 09:30

Dreamy schreef:
Klopt, het heet emetofobie en er hebben idd best wat mensen deze fobie. Al heerst er echt veel onbegrip over. Als ik het mensen vertel maken ze 9 van de 10 keer gelijk nepkotsgeluiden en vinden het maar grappig of raar. Heel vervelend, dus ik vertel het alleen nog maar als het “moet”.

Ik schaam me er echt niet voor hoor, dat ik daar niet tegen kan.. begin van onze relatie was mijn vriend ook ineens heel misselijk.. toen zei ik ook; je gaat niet kotsen he? Want dan moet ik echt even weg want daar kan ik niet tegen. Is niet gebeurd gelukkig haha. We zijn nu ruim 2 jaar samen, waarvan we een jaar samen wonen en dit is voor het eerst dat een van ons over zn nek gaat. Maar mijn vriend wist al vrij snel dat hij niks aan me zou hebben als hij moet spugen

**Geplaatst**: 10-12-17 09:52

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 09:52

Ik lees even mee. Als ik zelf moet spugen is dat geen probleem, maar als ik weet dat iemand anders moet overgeven word ik echt panisch en begin ik zelf ook te spugen..

**Geplaatst**: 10-12-17 09:54

Geplaatst: 10-12-17 09:54

Ik kan er ook niet tegen, tegen het geluid en stank niet.
Ik zeg altijd: niet kotsen want dan doe ik gezellig mee.

**Geplaatst**: 10-12-17 09:56

Geplaatst: 10-12-17 09:56

Ik schaam me er ook zeker niet voor hoor

alleen mensen reageren er zo debiel op (bijv dus die kotsgeluiden maken) dat ik het alleen nog maar vertel als het noodzakelijk is (dus als er idd iemand misselijk is, op die manier hoe jij het je vriend vertelde).

**Geplaatst**: 10-12-17 10:03

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 10:03

Mijn man heeft dat ook. Die wordt al niet goed als de kat begint te kotsen. :')

. Als ik zelf moet kosten hoef ik toch niemand in mn buurt, dus helemaal niet erg als hij dan even wat anders gaat doen.

**Geplaatst**: 10-12-17 10:04

Geplaatst: 10-12-17 10:04

Herkenbaar...ik had precies hetzelfde totdat ik een dochtertje kreeg die flink ziek werd met een jaar. Ze zat op mijn schoot, gezicht naar me toe, en ik zag het gebeuren waarop ik hard roep " ze moet spugen!!" Mijn ex die weet van mijn fobie hihi wil haar gauw van mijn schoot aftrekken waarbij ik de paniek van neeee mamaaa op haar gezicht zie springen en zeg laat maar... ze kotst me van onder tot boven vol maar lon alleen maar denken hoe zielig ik het vond...genezen!

**Geplaatst**: 10-12-17 10:05

Geplaatst: 10-12-17 10:05

Ik moet meteen denken aan een film van Johnny Depp , zo slecht dat hij bijna goed was, waarin als er iemand ging spugen hij mee ging doen

Hij noemde dat een Sympatieke kotsreflex .....

**Geplaatst**: 10-12-17 10:05

Geplaatst: 10-12-17 10:05

Ik vind het niet zozeer vies of naar. Ik raak gewoon in paniek. Zowel als ik zelf moet overgeven of als ik weet dat een ander dat moet. Omdat ik dus weet dat ik er niet tegen kan, dan zelf ook misselijk word en dan bang ben dat ik zelf ook moet overgeven. Wat ik dan nog veel enger vind.
Ik had het eerst ook als de katten of honden dat deden maar dat is inmiddels geen enkel probleem meer.
Ervaring is inderdaad dat de gene die moet spugen het erg vind voor jou. Mijn vriend reageert ook altijd zo, en hoe ziek ook, dan probeert ie mij te troosten.
Toen mijn(stief) moeder ongeneeslijk ziek was en steeds spuugde voelde ze zich zoo klote omdat ik dan steeds naar buiten rende.

**Geplaatst**: 10-12-17 10:10

Geplaatst: 10-12-17 10:10

Jeetje, vervelend zeg! Kan me er niks bij voorstellen eigenlijk.

Maar wat ik juist heb als ik moet overgeven, dat ik er niemand bij wil hebben. Ik moet best wel vaak (hoef maar iets stress te hebben en ik spuug alles er uit). Maar dan zonder ik me echt af omdat ik me daar best voor schaam. Misschien dat dat een soort geruststelling is, dat je vriend misschien ook liever 'alleen' spuugt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 10:21

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 10:21

Hij ligt zover ik weet nogsteeds te slapen, heb hem in elk geval niet meer gehoord sinds 09.15. Durf ook niet te gaan kijken haha, bang dat ik hem wakker maak.

Hoop vooral voor hem dat hij zich beter voelt als hij wakker word.

Ik ben overigens blij dat ik echt niet de enige ben die er absoluut niet tegen kan haha.

**Geplaatst**: 10-12-17 11:46

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 11:46

Schuldig voelen dat je er niet “bij kan zijn” moet je niet doen.

Ik ben zelf iemand die heel goed tegen dit soort dingen kan. Maar vriendlief kan er niet tegen, en zodra hij mij hoort gaan, begint hij zelf aan te halen om te gaan spuugen. En met een beetje geluk gebeurd het ook.

Ik verzoek hem daarom vriendelijk als ik weet dat ik ga, om zo ver mogelijk uit Mn buurt te gaan, en er voor te zorgen dat hij niks hoort.

Want stel hij helpt me, en hij gaat zelf ook, dan kan ik de zooi van me eigen opruimen en die van hem erbij.

Dus laat dan mij maar alleen en zorg dat ik minder werk heb, dan wanneer je er stoer bij wil staan. Daar schiet je trouwens echt helemaal niks mee op, en help je de ander ook niet mee.

**Geplaatst**: 10-12-17 12:08

Re: Help, ik kan niet tegen overgeven..

Geplaatst: 10-12-17 12:08

Ik vond het ook verschrikkelijk. Totdat mijn exvriend werd geopereerd en hij enorm misselijk was na de narcose. Hij vroeg me om heen snel iets te zoeken waarin hij kon overgeven dus ik paniek pakte ik een papieren zakje wat bedoeld was als afvalzakje. (dat gebruiken ze in vliegtuigen, vandaar mijn redenering). Ik kon werkelijk niets andere vinden en de zuster was niet in de buurt. Hij overgegeven. Ik met kromme tenen ernaast. Hij voelde zich opgelaten. Hij lag met drie andere mensen op de kamer en dat ruik je natuurlijk heel goed. Ik met blote handen het zakje kots naar de wastafel gebracht omdat ik het wilde weggooien in toilet maar dat ging ik niet meer redden aan het zakje te zien. Zakje knapte en flushte kapot boven de wastafel. Gadverdamme.

Vriendlief schaamde zich kapot voor de geur en de sensatie.
Hij haf net een broodje gezond gegeten en de te grote stukken kaas blokkeerde de afvoer. Zucht... Ik handschoenen aangetrokken. Ondertussen de zuster gepiept. Ik met mn handschoen in de kots, het afvoerputje leeg maken en water toevoegen. Het meeste was weg maar toen verstopte alles.gelukkig kwam er snel een zuster. We hebben alles wat in de wastafel nog zat opgezogen met handdoeken en die gelijk in een vuilniszak gedaan. Daarna kwam de monteur die alles moest ontstoppen.

Sinds die dag ben ik niey meer bang voor kots enzo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-12-17 12:11

Geplaatst door de TopicStarter : 10-12-17 12:11

Hij is nu wakker en heeft 2 van de 3 boterhammen op en voelt zich gelukkig beter. Moest hem toch wakker maken want ik moet zo gewoon weg en en heb liever dat hij dan wakker word van mij dan van de herrie die ik maak in de kast

Plus ik wilde voordat ik weg moest wel weten of ik wat te eten voor vanavond voor hem moest halen, en wat hij dan eventueel wilde want hij had een bedrijfsuitje dus we hebben echt niets in huis

Maar hij zegt heel stoer dat hij zo zelf wel even gaat en dat hij het uitje wss wel afzegd. (Meneer is meestal eigenwijs dus ik denk dat ik daar nog even op moet aandringen

)
Heb hem op het hart gedrukt dat ik ook wel even voor hem wil lopen want als hij zich dalijk toch ineens weer beroerd voelt hoeft hij niet te gaan, maar dan zou hij zijn ouders wel bellen.

Zoals het er nu uit ziet kan ik zo met een gerust hart weg en hoef ik me niet schuldig te voelen

Hij heeft wel erge keelpijn haha.

**Geplaatst**: 10-12-17 12:14

Geplaatst: 10-12-17 12:14

Ik heb angst voor overgeven, heel lang therapie voor gehad. Dus ik kreeg al een paniekaanval als ik buikpijn had of iemand anders in mijn buurt met buikpijn

. Nu ik een dochter heb gaat het iets makkelijker maar ik kan nog wel echt trillende benen en hyperventilatie van krijgen.

Lastig. En alles is moeilijk eraan, niet allen het geluid of de geur. Nee alles!

Mijn man vind het ook altijd banketstaaf als hij niet lekker is en mij daarmee kwelt, wel sneu eigenlijk

maar hij heeft vroeger toen we net verkering hadden ook nachten lang wakker gelegen als ik weer is paniekaanvallen had, dus hij weet er veel van.

Heb helaas geen tips voor je (ja, behalve mama worden, dan moet je wel

).
Beterschap voor hem!

**Geplaatst**: 10-12-17 12:16

Geplaatst: 10-12-17 12:16

Leuk topic

Ik word al naar als ik het lees, mensen erover hoor praten en dan nog maar niet te spreken over de geluiden en de geur!

**Geplaatst**: 10-12-17 12:18

Geplaatst: 10-12-17 12:18

Same here! Ik durf niet 'teveel' te drinken omdat ik bang ben dat ik moet overgeven en wanneer een van mijn vrienden of eigen vriend moet overgeven sta ik echt kapot te gaan van binnen. De geur, het geluid, gatver de gatver. Hij moet ook opzich regelmatig overgeven dus ik sta dan ook echt op 10 meter afstand 'gaat het schatje?' te roepen. :')

Heb ook geen tips voor je, misschien googelen wat tegen misselijkheid helpt ofzo? Heel naar :(:)